Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2024 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 6 lutego 2025 r. oraz pismem złożonym 13 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pana rodzice nabyli w 2009 r. mieszkanie, aktem notarialnym do użytkowania wspólnego w ....

Dnia 30 października 2020 r. zmarła Pana mama … przekazując w testamencie notarialnym całość swego udziału w mieszkaniu, tj. 1/2 swemu mężowi …. Pan oraz Pana brat (uprawnieni do dziedziczenia z mocy prawa), nie podważaliście tego testamentu i Pana ojciec stał się jego wyłącznym właścicielem. Zamieszkiwał on tam i był jego właścicielem do śmierci, tj. do dnia 17 marca 2023 r. Mieszkanie odziedziczył Pan w równej części z bratem …, tj. po 1/2 udziału w nim na mocy testamentu notarialnego, Rep. A …. Mieszkanie sprzedał Pan wraz z bratem w dniu 26 czerwca 2023 r., akt notarialny Rep. A …, czyli tuż po odziedziczeniu.

W dniu 31 października 2023 r. zgłosił Pan w US … wniosek o przeznaczenie środków ze sprzedaży mieszkania na cele mieszkaniowe do rozliczenia w ciągu 3 lat. W międzyczasie w sierpniu 2023 r. przeszedł Pan zawał z zatrzymaniem akcji serca, co opóźniło Pana działania w kwestii rozwiązania tego problemu, stąd podjął się Pan tego teraz, a nie niezwłocznie.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że lokal był majątkiem wspólnym rodziców, tak ujął to akt notarialny jego nabycia. Rodzice przez cały okres trwania małżeństwa kontynuowali wspólnotę majątkową i nie zawierali żadnych ograniczeń wspólnoty.

Spadek odziedziczył Pan po 50% z bratem, testamentem notarialnym - był jedynym obiektem dziedziczenia – 3 kwietnia 2023 r., aktem poświadczenia dziedziczenia, Rep. A ….

Podział odbył się po połowie lokalu, bez udziału osób trzecich oraz bez dopłat i spłat. W czasie nabycia spadku postanowił Pan z bratem mieszkanie sprzedać i podzielić w równych częściach środki z tego uzyskane.

Lokal był własnościowy, nabyty aktem notarialnym do wspólnego użytku przez Pana rodziców.

Zbycie nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Pytanie

W jakiej wysokości i czy w ogóle musi Pan uiścić podatek od sprzedaży nieruchomości, skoro mieszkanie rodzice nabyli ponad 5 lat od zbycia, jako małżeństwo i wspólnie do użytkowania. Czy ma Pan zapłacić podatek od zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat, od części odziedziczonej przez Pana ojca w 2020 r. (wskutek śmierci żony), a należącego do ich wspólnego majątku?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że nie podlega zapłacie podatku od 50% odziedziczonej części nieruchomości w opisanym przypadku. Byłoby to dodatkowo formą ukarania za nieubieganie się o należny prawnie udział w spadku po zmarłej matce, a zwolniony z tego podatku w dniu jej śmierci. O ile część przynależna ojcu była ponad 5 lat jego własnością, o tyle drugą część uzyskał w spadku po żonie w 2020 r. Pierwsza jest z mocy prawa zwolniona od opłat przy sprzedaży z racji upływu ponad 5 lat. Rzeczone mieszkanie ponad 5 lat było własnością obojga rodziców przed jego zbyciem, a śmierć mamy zmieniła tylko udziały w nim. Dziedziczenie przez ojca drugiej jego połowy w 2020 r. nie zmieniło tego faktu, a tylko proporcje udziału w nim.

Nabycie lokalu przez rodziców nastąpiło ponad 5 lat wcześniej, niż data jego zbycia solidarnie przez Pana oraz Pana brata, a to, że ojciec uzyskał w całości prawo do niego po śmierci matki (dziedzicząc jego pozostałe 50%) nie wpływa na bieg tego terminu. Nabycie przez niego pozostałych praw do lokalu w całości wskutek testamentu żony, nie zmieniało faktu, że lokal był nabyty przed ponad 5 laty, gdyż on go nie nabył powtórnie. Wraz z bratem miał Pan możliwość dziedziczyć ustawowo lub przez zachowek, zrezygnowaliście by ułatwić ojcu dysponowanie nim, stąd uważa Pan, że niejasny przepis nie odpowiada jednoznacznie, co w takiej sytuacji podatnik powinien uczynić. Nawet wizyty w lokalnych US nie pomogły Panu w wyjaśnieniu tego stanu, odsyłano Pana do wydania indywidualnej interpretacji podatkowej. Nie znalazł Pan również odpowiedzi na to w rozlicznych kwerendach, które prowadził.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Pana rodzice nabyli w 2009 r. mieszkanie w … (lokal był własnościowy). Lokal był majątkiem wspólnym Pana rodziców. Rodzice przez cały okres trwania małżeństwa kontynuowali wspólnotę majątkową i nie zawierali żadnych ograniczeń wspólnoty. Dnia 30 października 2020 r. zmarła Pana mama przekazując w testamencie notarialnym całość swego udziału w mieszkaniu, tj. 1/2 swemu mężowi. Pan oraz Pana brat (uprawnieni do dziedziczenia z mocy prawa), nie podważaliście tego testamentu i Pana ojciec stał się jego wyłącznym właścicielem. Zamieszkiwał on tam i był jego właścicielem do śmierci, tj. do dnia 17 marca 2023 r. Mieszkanie odziedziczył Pan w równej części z bratem, tj. po 1/2 udziału w nim na mocy testamentu notarialnego. W czasie nabycia spadku postanowił Pan z bratem mieszkanie sprzedać i podzielić w równych częściach środki z tego uzyskane. Mieszkanie sprzedał Pan wraz z bratem w dniu 26 czerwca 2023 r. Odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Stosownie do przywołanego powyżej art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przysługującej spadkobiercy, który dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych przez spadkobiercę upłynęło pięć lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, za datę nabycia przez Pana udziału w lokalu mieszkalnym, który nabył Pan w spadku po ojcu, należy uznać datę nabycia ww. lokalu mieszkalnego przez Pana ojca do majątku wspólnego małżonków, tj. 2009 r.

W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 926 § 1 cyt. ustawy:

Stosownie do art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Wobec powyższego, w związku z odpłatnym zbyciem udziału w lokalu mieszkalnym, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę (Pana ojca), tj. 2009 r.

Mając na uwadze powyższe, pięcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach niewątpliwie minął z dniem 31 grudnia 2014 r.

Reasumując, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym, nabytego przez Pana w spadku po ojcu (również w części odziedziczonej przez ojca wskutek śmierci żony), nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie udziału w ww. lokalu mieszkalnym, nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawcę, tj. Pana ojca. W konsekwencji, nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży w 2023 r. udziału w lokalu mieszkalnego, nabytego w spadku po ojcu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionego pytania i własnego stanowiska, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pana brata).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.