Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został uzupełniony na wezwanie organu 12 lutego 2025 r. (pismem z 11 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W roku 2016 otrzymał Pan wraz z żoną od ojca żony (w darowiźnie do majątku wspólnego małżonków) udział w części działki stanowiącej współwłasność 11 współwłaścicieli. W roku 2017 podjął Pan czynności w celu zniesienia tej współwłasności na drodze sądowej ze względu na brak porozumienia się stron postępowania. W roku 2020 zostało wydane postanowienie kończące tą sprawę dzieląc przedmiotową działkę na 5 działek o powierzchniach i wartości odpowiadającej udziałom wszystkich współwłaścicieli. W związku z tym został Pan wraz z żoną oraz jej kuzynem właścicielem (Pan wraz z żoną pozostał we wspólności majątkowej małżeńskiej) dwóch działek, które wyczerpywały Pana i żony udział w tej działce.

Pierwszą działką była działka przeznaczona pod drogi publiczne, natomiast druga była działką budowlaną, a ich wartość została określona przez biegłego sądowego rzeczoznawcę. W związku z tym, iż udział Pana i żony został wyczerpany w całości w przedmiotowej działce, nie dokonywał Pan i żona spłat względem innych współwłaścicieli.

W roku 2021 przedstawiciele Urzędu Miasta A. zaczęli przymuszać Pana i żonę do sprzedania działki przeznaczonej pod drogę pod groźbą wywłaszczenia. W związku z podjętymi krokami ze strony Urzędu Miasta w A., chcąc uniknąć wywłaszczenia w roku 2024 podjął Pan wspólną decyzję o sprzedaży działki drogowej na rzecz UM. Jednocześnie przy sprzedaży działki drogowej wykupił Pan współudział działki budowlanej od kuzyna żony, ponieważ ta działka przylegała do posiadanej już przez Pana nieruchomości.

W trakcie odczytywania aktu notarialnego z UM notariusz poinformował Pana i żonę o konieczności opłacania podatku dochodowego, pomimo tego, iż prawo do nieruchomości nabył Pan z żoną w okresie dłuższym niż 5 lat od sprzedaży, ale krótszym niż sądowy podział tej nieruchomości na poszczególne działki.

Pytanie

1.Czy powinien Pan zapłacić podatek dochodowy od sprzedanej działki drogowej i jeżeli tak, czy powinien Pan zrobić to oddzielnie i od którego momentu powinien Pan liczyć bieg 5 lat w celu sprzedaży działki bez konieczności uiszczenia podatku od sprzedaży nieruchomości?

2.Czy regulacja stanu prawnego poprzez wykupienie udziałów pomiędzy Panem i żoną (w ciągu dalszym działka pozostaje wspólnością majątkową małżeńską) a kuzynem obarczona jest koniecznością opłacenia podatku od sprzedaży tych udziałów?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, nie powinien Pan płacić podatku dochodowego od tych transakcji ze względu na to, iż każdy ze współwłaścicieli przedmiotowej działki był dłużej niż 5 lat, a zniesienie współwłasności polegało na wskazaniu Pana i żony udziału. Ponadto Urząd Miasta zmuszając Pana i żonę do sprzedaży tej nieruchomości pod groźbą postępowania wywłaszczeniowego celowo zataił przed Panem i żoną informację, iż sama sprzedaż działki może wiązać się z koniecznością opłacenia podatku, a w przypadku wystąpienia takiego postępowania byłby Pan i żona zwolnieni z tej opłaty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w roku 2016 otrzymał Pan wraz z żoną w darowiźnie do majątku wspólnego małżonków udział w części działki stanowiącej współwłasność 11 współwłaścicieli. W roku 2017 podjął Pan czynności w celu zniesienia tej współwłasności na drodze sądowej, dokonał Pan zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości i następnie sprzedał działkę drogową. Zaznaczył Pan, że w roku 2020 zostało wydane postanowienie kończące tą sprawę, dzieląc przedmiotową działkę na 5 działek o powierzchniach i wartości odpowiadającej udziałom wszystkich współwłaścicieli.

Stosownie do treści art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w myśl przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki współwłaścicielowi przysługuje w majątku wspólnym.

Zatem zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy lub praw majątkowych tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej lub prawach i odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość/prawo majątkowe, które przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W konsekwencji sprzedaż przez Pana działki otrzymanej w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości nastąpiła po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie stanowiła dla Pana źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. Nie będzie Pan zatem zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu tej sprzedaży.

Natomiast sama transakcja nabycia udziału w działce budowlanej od kuzyna nie generuje dla Pana przychodu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy tylko Pana sytuacji prawnopodatkowej – jej wydanie nie ma skutków prawnych dla Pana żony i Pana kuzyna.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.