Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 15 stycznia 2025 r. (wpływ 22 stycznia 2025 r. oraz 25 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku po uzupełnieniu
Podatnik w 2018 r. rozpoczął działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży usług artystycznych związanych z kształceniem dzieci i młodzieży polegającą na organizacji zajęć artystycznych takich jak:
·wokal,
·aktorstwo,
·zajęcia taneczne,
·akrobatyka.
W 2018 r. uzyskał dochód w wysokości 17 879,09 zł. W 2019 r. rozszerzył swoją działalność o świadczenie usług opiekuńczo-wychowawczych tworząc przedszkole. W 2019 r. ze względu na rozpoczęcie nowej inwestycji - przygotowanie lokalu pod placówkę wychowania przedszkolnego, odnotowano stratę w wysokości 342 826,35. W kolejnych latach 2020-2022, z powodu panującego w kraju stanu epidemii COVID-19 Podatnik wykazywał straty. W 2023 r. odnotowano pierwszy dochód. Dochód z 2023 r. w kwocie 78 521,50 zł został w całości pokryty ze straty z 2019 r., co stanowiło 22% straty z 2019 r.
Od 2019 r. do końca 2024 r. Podatnik osiągał przychody z działalności gospodarczej dotyczącej prowadzenia:
·niepublicznej placówki wychowania przedszkolnego,
·szkoły artystycznej dla dzieci i młodzieży - zajęć artystycznych w ramach pozaszkolnej formy edukacji dzieci i młodzieży: zajęcia z tańca, wokalu, akrobatyki, aktorstwa.
Podatnik zamierza rozliczyć nierozliczoną część straty z 2019 r. jednorazowo (całkowicie - pozostałe 78%) w rozliczeniu za 2024 r., na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).
Podatnik posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane były niezmiennie od 2019 r. do 2024 r. według zasad ogólnych - skali podatkowej. Za 2019 r. złożył Pan zeznanie podatkowe na formularzu PIT-36.
Pytanie
Czy zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podatnik ma prawo do całkowitego (jednorazowego) rozliczenia nierozliczonej starty z 2019 r. w rozliczeniu rocznym za rok podatkowy 2024?
Pana stanowisko w sprawie
W ocenie Podatnika, zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma On prawo do jednorazowego (całkowitego) rozliczenia nierozliczonej straty z 2019 r. o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł w rozliczeniu rocznym za rok podatkowy 2024.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 9 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Natomiast w myśl art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Zatem, w myśl art. 9 ust. 3 ww. ustawy, podatnik, który poniósł stratę w danym roku podatkowym, może ją odliczyć od dochodu w ciągu pięciu kolejnych lat podatkowych - pod warunkiem, że strata z lat ubiegłych będzie pomniejszać dochody z tego samego źródła, z którego podatnik poniósł stratę.
Zasady odliczenia straty w przypadku straty powstałej od 2019 r. są następujące:
·jednorazowo, w jednym rocznym rozliczeniu, można odliczyć maksymalnie 50% straty z każdego z pięciu poprzednich lat, w których ona wystąpiła, bądź
·jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych obniżyć o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł. Nieodliczona kwota (ponad wspomniany limit) podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Zgodnie z art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepis ust. 3 nie ma jednak zastosowania do strat:
1) z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8,
2) z odpłatnego zbycia walut wirtualnych,
3) z niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da,
4) ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego, z wyjątkiem strat:
a) z odpłatnego zbycia akcji, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 105a,
b) związanych z przychodami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawodawca zawarł uregulowania, zgodnie z którymi strata ze źródła przychodów może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych z tego źródła. Strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów i określana jest za rok podatkowy. Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia (odliczenia) straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania.
Podatnik może odliczyć stratę z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W skrajnym przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa może nie być w ogóle rozliczona.
Tak więc, stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty poniesionej straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, że strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.
Przepisy regulujące rozliczenie straty w następnych latach nie wskazują, czy rozliczenia takiego należy dokonać dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego, czy też w jego trakcie. Co za tym idzie, w przypadku braku szczegółowych uregulowań w tym zakresie należy przyjąć, że możliwe jest rozliczenie tej straty zarówno w trakcie roku podatkowego, jak i po jego zakończeniu, a wybór stosownej metody po zostaje w gestii podatnika.
W przypadku, gdy podatnik pomimo dokonywania odliczenia części straty z lat ubiegłych w trakcie roku podatkowego z dochodu bieżącego (zaliczkowo), w ostatecznym rozliczeniu za ten rok podatkowy nie osiągnął dochodu, lecz stratę, w związku z czym nie będzie mógł skorzystać z odliczenia, nie traci kwoty straty, którą „zaliczkowo” odliczył. Kwota ta może być bowiem odliczona w kolejnych latach podatkowych.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 2019 r. ze względu na rozpoczęcie nowej inwestycji - przygotowanie lokalu pod placówkę wychowania przedszkolnego, odnotował Pan stratę w wysokości 342 826,35. W kolejnych latach 2020-2022 również wykazywał Pan straty. W 2023 r. odnotował Pan pierwszy dochód. Dochód z 2023 r. w kwocie 78 521,50 został w całości pokryty ze straty z 2019 r., co stanowiło 22% straty z 2019 r. Zamierza Pan rozliczyć nierozliczoną część straty z 2019 r. jednorazowo (całkowicie - pozostałe 78%) w rozliczeniu za 2024 r., na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Skoro strata powstała w 2019 r., ponadto w latach 2020 -2022 również odnotował Pan stratę (co oznaczało brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tych latach podatkowych), a od dochodu za 2023 r. mógł Pan odliczyć jedynie 22% poniesionej straty, to wynika, że nie był Pan uprawniony do rozliczenia straty na zasadach o których mowa w art. 9 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do jednorazowego obniżenia dochodu za 2023 r. o kwotę poniesionej straty nieprzekraczającą 5 000 000 zł, gdyż nie miał Pan takiej możliwości. Mógł Pan jedynie dokonać rozliczenia na zasadach określonych w art. 9 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, tj. obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Przedstawiony przez Pana we wniosku sposób odliczenia straty od dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej w wysokości 78% straty z 2019 r. w zeznaniu rocznym za 2024 r. nie jest prawidłowy. Z uwagi na to, że w zeznaniu podatkowym za 2023 r. dokonał Pan rozliczenia części kwoty straty z 2019 r., nie jest Pan uprawniony do rozliczenia straty na zasadach, o których mowa w art. 9 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do jednorazowego obniżenia dochodu za 2024 r. o kwotę poniesionej straty nieprzekraczającą 5 000 000 zł.
W związku z powyższym, mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawne stwierdzić należy, skoro w Pana przypadku poniesienie straty i dokonanie jej odliczenia dotyczy tego samego źródła (działalności gospodarczej) jest Pan uprawniony do rozliczenia nierozliczonej starty z 2019 r. w rozliczeniu rocznym za rok podatkowy 2024. Jest Pan jednak zobowiązany uwzględnić limit określony w art. 9 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynoszący 50% kwoty straty.
Tym samym Pana stanowisko uznano za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.