
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 9 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 3 lutego 2025 r. (wpływ 3 lutego 2025 r.) oraz z 7 lutego 2025 r. (wpływ 7 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych (PKD 62.01.Z). Forma opodatkowania to podatek liniowy 19%. Działalność prowadzi Pan w wydzielonej części Pana domu, gdzie znajdują się biuro oraz magazyn sprzętu komputerowego, oprogramowania i dokumentacji związanej z działalnością.
W celu zabezpieczenia majątku firmy oraz dokumentacji przed kradzieżą i zniszczeniem, planuje Pan zakup psa rasy (...). Jest to rasa znana z wysokich zdolności obronnych i inteligencji, co czyni ją odpowiednią do celów ochrony. Pies przejdzie profesjonalne szkolenie w zakresie ochrony mienia. Pies będzie pełnił funkcję stróżującą, chroniąc biuro i sprzęt zarówno w czasie Pana obecności, jak i nieobecności. Ze względu na specyfikę działalności oraz fakt, że pies będzie również częścią Pana gospodarstwa domowego, trudno jest precyzyjnie określić proporcję wykorzystania psa na cele firmowe i prywatne. W związku z tym proponuje Pan przyjęcie proporcji 50/50, analogicznie do przepisów dotyczących użytkowania samochodów osobowych w działalności gospodarczej.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan następujące informacje:
Działalność gospodarczą prowadzi Pan od dnia 02.11.2023.
Psa nabył Pan 05.12.2024.
Wydatki dotyczące psa, które mają być przedmiotem interpretacji, i od których chciałby Pan odliczyć 50% VAT i 50% kosztów obejmują:
- zakup psa – koszt nabycia (...),
- szkolenie psa – koszty profesjonalnego szkolenia w zakresie ochrony mienia, obejmujące podstawowe posłuszeństwo oraz specjalistyczne szkolenie obronne.
Związek przyczynowy między wydatkami a osiągnięciem przychodu lub zabezpieczeniem jego źródła:
-pies pełni funkcję ochronną biura, zabezpieczając sprzęt komputerowy, oprogramowanie oraz dokumentację przed kradzieżą i zniszczeniem,
-zapobieganie potencjalnym stratom wynikającym z włamania lub kradzieży ma bezpośredni wpływ na stabilność działalności i możliwość dalszego generowania przychodów,
-profesjonalne szkolenie psa zwiększa jego skuteczność jako środka ochrony mienia, co podnosi poziom bezpieczeństwa.
Pytanie
Czy może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z zakupem i szkoleniem psa rasy (...) w proporcji 50%, uznając, że pies pełni funkcje ochronne w prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz czy takie rozliczenie jest zgodne z obowiązującymi przepisami podatkowymi?
Zakres pytania wynika z wniosku i jego uzupełnienia.
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem – wydatki związane z zakupem i szkoleniem psa rasy (...) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w proporcji 50%. Podstawą prawną jest art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Pies będzie pełnił funkcje ochronne, zabezpieczając mienie firmy, co bezpośrednio przyczynia się do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nie są wymienione w art. 23 ust. 1 jako wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Ze względu na trudności w precyzyjnym określeniu stopnia wykorzystania psa na cele firmowe i prywatne, proponuje Pan zastosowanie proporcji 50/50. Jest to analogiczne do przepisów dotyczących samochodów osobowych używanych zarówno do celów służbowych, jak i prywatnych.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 75% wydatków związanych z eksploatacją pojazdu używanego również prywatnie.
W Pana przypadku, ze względu na specyfikę wykorzystania psa, proporcja 50% wydaje się być uzasadniona i racjonalna.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2012 r. (sygn. akt II FSK 430/11) wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodów, jeśli jest racjonalny i pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wpływając na wysokość osiąganych przychodów lub zabezpieczając ich źródło.
Pies rasy (...), ze względu na swoje predyspozycje i szkolenie, będzie pełnił funkcję ochronną biura i magazynu firmy. Chroniąc sprzęt i dokumentację przed kradzieżą i zniszczeniem, przyczynia się do zabezpieczenia źródła przychodów. Analogicznie do przepisów dotyczących samochodów osobowych, gdzie ustawodawca przewidział możliwość zaliczenia części wydatków do kosztów uzyskania przychodów przy użytkowaniu mieszanym, zasadnym jest przyjęcie proporcji 50% dla wydatków związanych z psem. Pozwoli to na racjonalne i zgodne z prawem podatkowym rozliczenie tych kosztów.
W związku z powyższym, wydatki na zakup i szkolenie psa rasy (...), w części przypadającej na działalność gospodarczą (50%), mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Treść własnego stanowiska wynika z wniosku i jego uzupełnienia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym powyżej przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważam, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodów), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie stwierdzić, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychody).
Dlatego kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodów z tego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z tego źródła.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien – w myśl powołanego przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- być właściwie udokumentowany.
Podkreślam również, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.
Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.
Co warte podkreślenia w kontekście niniejszej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.
Wskazane przez Pana wydatki związane z zakupem i szkoleniem psa nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16:
Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.
Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. Forma opodatkowania Pana działalności to podatek liniowy 19%. Działalność prowadzi Pan w wydzielonej części Pana domu, gdzie znajdują się biuro oraz magazyn sprzętu komputerowego, oprogramowania i dokumentacji związanej z działalnością. W celu zabezpieczenia majątku firmy oraz dokumentacji przed kradzieżą i zniszczeniem, planuje Pan zakup psa rasy (...). Pies przejdzie profesjonalne szkolenie w zakresie ochrony mienia. Pies będzie pełnił funkcję stróżującą, chroniąc biuro i sprzęt zarówno w czasie Pana obecności, jak i nieobecności. Ze względu na specyfikę działalności oraz fakt, że pies będzie również częścią Pana gospodarstwa domowego, trudno jest precyzyjnie określić proporcję wykorzystania psa na cele firmowe i prywatne. W związku z tym proponuje Pan przyjęcie proporcji 50/50, analogicznie do przepisów dotyczących użytkowania samochodów osobowych w działalności gospodarczej.
Na podstawie powołanych przepisów prawa oraz zaprezentowanego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzam, że stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki związane z zakupem i szkoleniem psa. Zaznaczam jednak, że ww. wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w takiej części, w jakiej pies ten jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności, a nie dla celów prywatnych.
Zwracam przy tym uwagę, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnoszą się do proponowanej przez Pana proporcji 50/50 – analogicznie do przepisów dotyczących użytkowania samochodów osobowych w działalności gospodarczej.
Z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jedynie, że może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wskazane przez Pana wydatki dotyczące psa jedynie w takim zakresie, w jakim są one związane osiągnieciem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów z działalności gospodarczej, a zatem w takiej części, w jakiej pies jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
Należy przy tym pamiętać, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego ponoszonych wydatków z prowadzoną przez Pana pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak również obowiązek ich właściwego udokumentowania oraz ustalenia ich wysokości.
Podsumowanie: może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki związane z zakupem i szkoleniem psa rasy (...) – w takiej części, w jakiej pies jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Końcowo zaznaczam, że przy wydawaniu interpretacji indywidualnych nie potwierdzam wysokości wydatków podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość ustalenia proporcji, w jakiej dany wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie podlega mojej ocenie, a jedynie ewentualnej weryfikacji przez właściwy urząd skarbowy lub urząd celno‑skarbowy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.