Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 grudnia 2024 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 11 lutego 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 21 maja 2021 r. nabyła Pani aktem notarialnym w postaci przeniesienia własności (Repertorium A nr …), w postaci umowy dożywocia lokal mieszkalny nr … położony w …, województwo …, w budynku przy ulicy ... Wartość lokalu została ustalona na kwotę 454 000 zł.

W dniu 13 marca 2024 r. zawarła Pani umowę pożyczki z Panem …, na mocy której pożyczyła od Pana … kwotę 389 000 zł zapisem w umowie, że:

1)kwota pożyczki zostanie w całości przeznaczona na zakup przez Pożyczkobiorcę domu w …, ul. …;

2)Pożyczkobiorca oświadcza, że z uwagi na konieczność wcześniejszego sfinansowania inwestycji w postaci zakupu (nieruchomości) domu w .., pożycza od Pożyczkodawcy pieniądze, które zostaną zwrócone po sprzedaży nieruchomości, której pożyczkobiorca jest właścicielem, zlokalizowanej w ...

W dniu 13 marca 2024 r. nabyła Pani aktem notarialnym (Repetytorium A nr …) dom w … ul. … za cenę 930 000 zł.

W dniu 2 grudnia 2024 r. aktem notarialnym (Repertorium A nr …), sprzedała Pani nieruchomość - lokal mieszkalny nr … położony w …, województwo …, w budynku przy ulicy … za cenę 680 000 zł.

Pożyczka (od Pana …) zawarta w formie pisemnej była konieczna w celu możliwości zakupu nieruchomości - domu w …, gdyż nie posiadała Pani wystarczających środków finansowych na zakup domu. Pożyczka została obwarowana stosownymi zapisami, że jest przeznaczona na zakup domu w … i zostanie spłacona środkami uzyskanymi ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nr … położonego w …, województwo …, w budynku przy ulicy ...

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że lokal mieszkalny nr … położony w …, w budynku przy ulicy … stanowił odrębną własność, nieruchomość.

Zbycie lokalu mieszkalnego nr … położonego w …, w budynku przy ulicy … nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.).

Nabycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w … było spowodowane realizacją własnych celów mieszkaniowych i ten cel (mieszkaniowy) jest realizowany. Jest Pani właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w …, ul. …. Przeniesienie własności nastąpiło w dniu 13 marca 2024 r., aktem notarialnym Repertorium A nr ….

W dniu 13 marca 2024 r. zawarła Pani umowę pożyczki z Panem … jako osobą fizyczną, z którą nie jest Pani spokrewniona. Na mocy tej pożyczki pożyczyłam Pani od Pana …, kwotę 389 000 zł zapisem w umowie, że:

1)kwota pożyczki zostanie w całości przeznaczona na zakup przez Pożyczkobiorcę domu w …;

2)Pożyczkobiorca oświadcza, że z uwagi na konieczność wcześniejszego sfinansowania inwestycji w postaci zakupu (nieruchomości) domu w …, pożycza od Pożyczkodawcy pieniądze, które zostaną zwrócone po sprzedaży nieruchomości, której pożyczkobiorca jest właścicielem zlokalizowanej w …, ul. ….

Pan … nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek. Pan … zawierając z Panią umowę pożyczki nie działał w imieniu banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Ostateczna spłata pożyczki nastąpiła w dniu 12 grudnia 2024 r. po otrzymaniu płatności za sprzedaż lokalu mieszkalnego nr … położonego w …, w budynku przy ulicy …. Udzielenie pożyczki w kwocie 389 000 zł zgodnie z zapisami zawartej umowy pożyczki z dnia 13 marca 2024 r. nastąpiło w formie i kwotach:

-339 000 zł w formie transakcji bezgotówkowej (przelew z konta Pana … na Pani konto, czyli …),

-50 000 zł w formie gotówki jaką przekazał Pani Pan … w dniu 13 marca 2024 r.

Spłata pożyczki nastąpiła całkowicie w transakcjach bezgotówkowych (przelewy bankowe na konto Pana …).

Pytanie

Czy w związku z powstaniem dochodu w kwocie 226 000 zł, stanowiącym różnicę pomiędzy kwotą nabycia (w dniu 21 maja 2021 r.) i sprzedaży (w dniu 2 grudnia 2024 r.) lokalu mieszkalnego nr … położonego w …, województwo …, w budynku przy ulicy … oraz nabyciem (w dniu 13 marca 2024 r.) domu w …, ul. … i umową pożyczki ściśle związaną z ww. zdarzeniami sprzedaży lokalu mieszkalnego nr … położonego w … i zakupem domu w …, ul. …, poprzez zawarcie w niej odpowiednich zapisów, jest Pani zwolniona na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.), z podatku dochodowego od dochodu w kwocie 226 000 zł stanowiącego różnicę pomiędzy kwotą nabycia (w dniu 21 maja 2021 r.) i sprzedaży (w dniu 2 grudnia 2024 r.) lokalu mieszkalnego nr … położonego w …?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani przekonaniu, powstanie dochodu w kwocie 226 000 zł stanowiącego różnicę pomiędzy kwotą nabycia ( w dniu 21 maja 2021 r.) i sprzedaży (w dniu 2 grudnia 2024 r.) lokalu mieszkalnego położonego w … przy ulicy … oraz nabyciem (w dniu 13 marca 2024 r.) domu w …, ul. …, pomimo późniejszej daty sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w … przy ulicy … niż daty nabycia domu w …, ul. … jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umowa pożyczki z dnia 13 marca 2024 r. z Panem … była w całości przeznaczona na zakup przez Pożyczkobiorcę domu w …, ul. …, z powodu konieczności wcześniejszego sfinansowania inwestycji w postaci zakupu (nieruchomości), a pożyczka zostanie zwrócona po sprzedaży nieruchomości zlokalizowanej w …, ul. …. Tym samym zachodzą przesłanki do skutecznego zastosowanie zapisów art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani zdanie potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 listopada 2023 r. (sygnatura akt sygn. II FSK 1310/21), który stwierdził, że ustawodawca nie uzależnił możliwości skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od uprzedniego chronologicznie odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z wykładni celowościowej analizowanych przepisów. W ocenie NSA decydujące znaczenie ma dochowanie warunku wydatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe w ustawowym terminie - czyli trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują pojęcia „nabycie nieruchomości”, nie wskazują, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określają również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci nabycia własności.

Zgodnie z art. 908 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Jak wynika z przywołanego przepisu, przez umowę o dożywocie właściciel nieruchomości zobowiązuje się przenieść jej własność na nabywcę, nabywca zaś zobowiązuje się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie, pomoc i pielęgnację. Umowa o dożywocie jest zatem umową zobowiązującą i wzajemną. Nabywca nieruchomości, który staje się jej właścicielem z mocy umowy dożywocia, nie jest ograniczony mimo zobowiązań, jakie na siebie przyjął wobec dożywotnika, w rozporządzaniu nabytą nieruchomością. Może on zarówno dokonywać wszelkiego rodzaju obciążeń tej nieruchomości prawami rzeczowymi ograniczonymi, jak i zbyć tę nieruchomość osobie trzeciej. Na skutek zawarcia umowy dożywocia dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości już w dacie zawarcia umowy. Z dniem podpisania aktu notarialnego dochodzi do nabycia nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, nienastępująca w ramach działalności gospodarczej sprzedaż 2 grudnia 2024 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność, nabytego 21 maja 2021 r. w drodze umowy dożywocia, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu.

Odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Zwolnienie podatkowe

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, zostały enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Z istoty rozwiązania zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący).

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem, oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

W konsekwencji, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego

Rozstrzygając zatem o prawie do zwolnienia z opodatkowania należy pamiętać, że zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niż wymienione w tym katalogu nie uprawniają do skorzystania z powyższego zwolnienia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 13 marca 2024 r. zakupiła Pani nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Również w dniu 13 marca 2024 r. zawarła Pani umowę pożyczki z Panem …, na mocy której pożyczyła od niego, kwotę 389 000 zł zapisem w umowie, że kwota pożyczki zostanie w całości przeznaczona na zakup przez Panią ww. nieruchomości zabudowanej. Pieniądze zostaną zwrócone po sprzedaży nieruchomości, której pożyczkobiorca jest właścicielem. W dniu 2 grudnia 2024 r. sprzedała Pani nieruchomość - lokal mieszkalny nr … położony w …. Pożyczka była konieczna w celu możliwości zakupu nieruchomości zabudowanej, gdyż nie posiadała Pani wystarczających środków finansowych na zakup domu.

Pan … nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek. Pan … zawierając z Panią umowę pożyczki nie działał w imieniu banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Ostateczna spłata pożyczki nastąpiła w dniu 12 grudnia 2024 r. po otrzymaniu płatności za sprzedaż lokalu mieszkalnego nr … położonego w ….

Spłata pożyczki nastąpiła całkowicie w transakcjach bezgotówkowych (przelewy bankowe na konto pożyczkodawcy).

Jak już wcześniej wskazano, korzystanie ze zwolnienia od podatku jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z zacytowanego powyżej art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że cele mieszkaniowe uprawniające do zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego obejmują m.in. spłatę kredytu (pożyczki) udzielonego – przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej – na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Zatem, aby dochód ze zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych mógł zostać objęty przedmiotowym zwolnieniem muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki: spłacona pożyczka nie może być jakąkolwiek pożyczką, lecz musi to być pożyczka – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zaciągnięta przez podatnika na cele mieszkaniowe enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 oraz musi być to pożyczka zaciągnięta w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, przed dniem uzyskania przychodu.

Z omawianego zwolnienia nie mają więc prawa korzystać podatnicy, którzy przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości przeznaczyli na spłatę pożyczki zaciągniętej od innych podmiotów, w tym od osoby fizycznej, nawet jeśli pożyczka ta została wydatkowana na własne cele mieszkaniowe.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy stwierdzam, że spłata pożyczki udzielonej Pani – na zakup nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym – przez Pana … (osobę fizyczną), tj. przez inny podmiot niż bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa mające siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, nie uprawnia Pani do zastosowania ww. zwolnienia. Spłata pożyczki zaciągniętej u osoby fizycznej na podstawie umowy, nawet jeśli środki z tej pożyczki przeznaczone zostały na realizację własnego celu mieszkaniowego, nie jest celem mieszkaniowym wskazanym w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że podmiotem udzielającym pożyczki (kredytu) musi być bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa, stwierdzam, że wydatkowanie przez Panią części przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego umową dożywocia, na spłatę pożyczki na zakup nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, zaciągniętej u osoby fizycznej (Pana …), nie uprawnia Pani do zwolnienia od podatku dochodowego, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie został spełniony ustawowy warunek dotyczący podmiotu udzielającego kredytu lub pożyczki. W związku z tym, przeznaczenie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę ww. pożyczki nie uprawnia do uwzględnienia tego wydatku w wydatkach na własne cele mieszkaniowe wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które można uwzględnić w zwolnieniu od podatku dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Uzyskany przez Panią dochód ze sprzedaży nieruchomości, pomimo przeznaczenia przychodu na spłatę pożyczki, nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów. Tym samym jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nabytego w ramach umowy dożywocia.

Wobec powyższego, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wyjaśniam również, że wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) nie odnoszę się do kwot i nie dokonuję wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Do wniosku i uzupełnienia wniosku dołączyła Pani dokumenty. Wyjaśniam, że w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej nie prowadzę postępowania wyjaśniającego, lecz opieram się jedynie na opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W odniesieniu do powołanego przez Panią wyroku sądu administracyjnego wskazać należy, że niewątpliwie wyroki sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie w odmiennym stanie prawnym, a ponadto w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.