Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Państwa Pracowników wykonujących zadania twórcze w ramach procesu tworzenia programów komputerowych jako przychodu z działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

·nieprawidłowe – w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Państwa Pracowników w pozostałej części, tj. w ramach procesu tworzenia raportów i analiz oraz tworzenia materiałów szkoleniowych, jako przychodu z działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ww. ustawy.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili Państwo wniosek – na wezwanie organu – 4 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) z siedzibą w (...) (zwana dalej „Spółką”) jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 z późn. zm.). Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi działalność związana z oprogramowaniem, działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych oraz działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki.

Spółka zatrudnia grupę analityków oraz specjalistów z branży IT na następujących stanowiskach: (...) (zwanych dalej „Programistami”).

W ramach obowiązków pracowniczych Programiści wykonują (w zależności od stanowiska) następujące zadania:

1)tworzenie programów komputerowych/aplikacji,

2)tworzenie rozwiązań informatycznych dla użytkowników,

3)ulepszanie działania rozwiązań informatycznych, w tym rozwój ich funkcjonalności,

4)modelowanie procesów biznesowych,

5)tworzenie architektury procesów biznesowych,

6)testowanie poprawności działania rozwiązań informatycznych,

7)tworzenie specyfikacji architektury projektowanych rozwiązań informatycznych,

8)realizacja funkcjonalności zgodnie z ustaloną specyfikacją rozwiązania informatycznego,

9)projektowanie i sporządzanie dokumentacji funkcjonalnej rozwiązania informatycznego (w tym tworzenie instrukcji dla użytkowników),

10) opracowywanie wizji i zakresu wdrożenia nowych rozwiązań informatycznych,

11) wdrożenie i konfiguracja opracowanych rozwiązań informatycznych,

12) tworzenie wymaganej infrastruktury bazodanowej (w tym tworzenie modeli przepływu danych),

13) przygotowanie analiz danych wraz z wnioskami i rekomendacjami,

14) analiza biznesowa/techniczna nowych funkcjonalności wraz z wnioskami i rekomendacjami,

15) nadzór merytoryczny nad procesem tworzenia/rozwijania rozwiązań informatycznych,

16) projektowanie modeli scoringowych,

17) przygotowanie i prowadzenie szkoleń dla użytkowników z zakresu rozwiązań informatycznych,

18) projektowanie graficznych interfejsów użytkownika,

19) projektowanie interfejsów użytkownika,

20) projektowanie i tworzenie scenariuszy testowych,

21) tworzenie prototypów systemów komputerowych,

22) projektowanie baz danych,

23) przygotowanie materiałów szkoleniowych z zakresu programów komputerowych/aplikacji oraz prowadzenie szkoleń dla użytkowników z zakresu programów komputerowych/aplikacji,

24)tworzenie dedykowanych narzędzi informatycznych i skryptów automatyzujących indywidualne procesy biznesowe,

25) przygotowanie analiz dotyczących optymalizacji wydajności systemów i procesów biznesowych,

26) automatyzacja procesów zarządzania systemami informatycznymi,

27) projektowanie i wdrażanie procesów informatycznych dotyczących ciągłości działania (Business continuity) i odbudowy systemów po awarii (Disaster recovery),

28) projektowanie i wdrażanie procesów informatycznych wynikające z wprowadzanych przepisów prawnych (np. (...)),

29) analiza wymagań biznesowych w celu opracowania projektu rozwiązań IT,

30) testowanie poprawności działania programów komputerów/aplikacji, w tym śledzenie błędów w kodzie źródłowym programu komputerowego/aplikacji,

31) przygotowanie analiz danych wraz z wnioskami i rekomendacjami, w tym tworzenie indywidualnej dokumentacji biznesowej i technicznej,

32) budowa indywidualnych procesów decyzyjnych.

Rezultaty ww. działalności Programistów mają oryginalny charakter, tj. zawierają obiektywnie nową wartość oraz noszą cechę indywidualności, tzn. stanowią efekt nieszablonowej, samodzielnej pracy uwieńczonej niepowtarzalnym rezultatem, który musi każdorazowo być dostosowany do potrzeb konkretnego projektu i wymagań Spółki lub zlecającego. Tym samym rezultaty pracy Programistów stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 z późn. zm., dalej „Ustawa”). Wskazane wyżej prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością.

Zamiarem zarówno Spółki, jak i Programistów jest to, aby utwory przygotowywane przez Programistów powstawały w szczególności w obszarze działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, jednak wytworem pracy Programistów mogą być również innego rodzaju utwory, takie jak raporty, analizy czy materiały szkoleniowe. Intencją Spółki jest zatem potwierdzenie, czy zadania wskazane w punktach od 1 do 32 mieszczą się w ustawowym rozumieniu pojęcia „działalności twórczej” wskazanej w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej: „Ustawa o PIT”). Spółka dąży do ustalenia czy jako płatnik zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT ma prawo do naliczenia kosztów uzyskania przychodu wynoszących 50% uzyskanego przychodu, pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe.

Oprócz czynności prowadzących do stworzenia utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy Programiści w ramach obowiązków pracowniczych wykonują także inne zadania niemające charakteru twórczego, takie jak np. zadania administracyjne, organizacyjne czy techniczne.

Umowy o pracę Programistów będą zawierać postanowienie, zgodnie z którym w ramach obowiązków pracowniczych Programista będzie wykonywał na rzecz Spółki pracę o charakterze twórczym, w wyniku której powstaną utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy. Załącznikiem do umów o pracę Programistów będzie podzielony na dwie części zakres obowiązków. Pierwszą część obowiązków Programisty będą stanowić prace twórcze (zadania dobrane w zależności od stanowiska, szczegółowo wymienione w punktach od 1 do 32), natomiast drugą część będą stanowić zadania niemające charakteru twórczego, np. planowanie i koordynacja projektów, wsparcie techniczne użytkowników oraz zarządzanie pracą zespołu.

Programiści z tytułu wykonywania obowiązków pracowniczych będą – zgodnie z postanowieniami umów o pracę – otrzymywać wynagrodzenie zasadnicze, z podziałem na dwie części:

1)wynagrodzenie z tytułu przeniesienia przez Programistę na Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów powstałych w wyniku wykonywania przez Programistę obowiązków pracowniczych („honorarium autorskie”), stanowiące odpowiedni procent kwoty wynagrodzenia zasadniczego, ustalany na podstawie ilości godzin, podczas których Programista faktycznie wykonywał zadania twórcze, zgodnie z Ewidencją pracy twórczej, która będzie stanowić załącznik do umowy o pracę oraz

2)pozostałej części wynagrodzenia zasadniczego z tytułu wykonywania przez Programistę obowiązków pracowniczych niemających charakteru twórczego oraz pozostawania w gotowości do świadczenia pracy.

Ponadto umowy o pracę Programistów będą zawierać postanowienia regulujące nabycie majątkowych praw autorskich przez Spółkę. Umowy o pracę będą przewidywać, że nabycie majątkowych praw autorskich do wszelkich utworów (w tym programów komputerowych) przez Spółkę będzie następowało na zasadach przewidzianych w art. 12 i 13 ustawy (wtórne nabycie przez Spółę majątkowych praw autorskich do utworów). Powyższe oznacza, że Spółka nabędzie z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron (Spółki i Programisty). Zgodnie z umową o pracę przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów oznaczać będzie w szczególności przeniesienie na rzecz Spółki wszystkich praw własności intelektualnej, jak również wszelkich praw, tytułów prawnych i korzyści, jakie są lub mogą, obecnie lub w przyszłości, być związane z prawami własności intelektualnej.

W umowach o pracę wprost wyłączone zostanie zastosowanie art. 74 ust. 3 ustawy. Umowy o pracę będą przewidywać również, że przyjęcie utworu przez Spółkę następować będzie w momencie ustalenia utworu, bez konieczności składania przez strony (Spółkę i Programistę) dodatkowych oświadczeń.

Programiści będą mieli również obowiązek rejestracji wykonywanych w danym miesiącu zadań twórczych w Ewidencji pracy twórczej. Wskazana wyżej ewidencja będzie stanowić podstawę do naliczenia honorarium autorskiego i będzie podlegała na koniec każdego miesiąca akceptacji przełożonego Programisty. Ewidencja pracy twórczej będzie zawierać w szczególność dane takie jak: opis wykonanego przez Programistę zadania twórczego, rodzaj powstałego utworu (np. program komputerowy), oznaczenie miejsce przechowywania utworu oraz czas wykonania konkretnego zadania twórczego przez Programistę. 

Dodatkowo należy podkreślić, że projektowany przez Spółkę model rozliczania kosztów autorskich w oparciu o Ewidencje pracy twórczej łączy wypłatę honorarium autorskiego z konkretnie zrealizowanym zadaniem i tym samym w przypadku, gdy Programista nie świadczyłby pracy w danym miesiącu (np. z powodu urlopu wypoczynkowego lub zwolnienia lekarskiego) nie będzie miał on prawa do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnienie wniosku

W opisanej we wniosku sytuacji nie wszystkie utwory powstają w wyniku działań podejmowanych w ramach procesu tworzenia programów komputerowych, podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24).

Utwory przygotowywane przez Programistów powstają głównie w obszarze działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, jednak wytworem pracy Programistów są również innego rodzaju utwory, takie jak: raporty, analizy oraz materiały szkoleniowe.

W ramach obowiązków pracowniczych Programiści wykonują (w zależności od stanowiska) zadania twórcze w ramach procesu tworzenia programów komputerowych, tj.:

1)tworzenie programów komputerowych/aplikacji,

2)tworzenie rozwiązań informatycznych dla użytkowników,

3)ulepszanie działania rozwiązań informatycznych, w tym rozwój ich funkcjonalności,

4)testowanie poprawności działania rozwiązań informatycznych,

5)tworzenie specyfikacji architektury projektowanych rozwiązań informatycznych,

6)realizacja funkcjonalności zgodnie z ustaloną specyfikacją rozwiązania informatycznego,

7)projektowanie i sporządzanie dokumentacji funkcjonalnej rozwiązania informatycznego (w tym tworzenie instrukcji dla użytkowników),

8)opracowywanie wizji i zakresu wdrożenia nowych rozwiązań informatycznych,

9)wdrożenie i konfiguracja opracowanych rozwiązań informatycznych,

10) tworzenie wymaganej infrastruktury bazodanowej (w tym tworzenie modeli przepływu danych),

11) nadzór merytoryczny nad procesem tworzenia/rozwijania rozwiązań informatycznych,

12) projektowanie graficznych interfejsów użytkownika,

13) projektowanie interfejsów użytkownika,

14) projektowanie i tworzenie scenariuszy testowych,

15) tworzenie prototypów systemów komputerowych,

16) projektowanie baz danych,

17) tworzenie dedykowanych narzędzi informatycznych i skryptów automatyzujących indywidualne procesy biznesowe,

18) automatyzacja procesów zarządzania systemami informatycznymi,

19) projektowanie i wdrażanie procesów informatycznych dotyczących ciągłości działania (Business continuity) i odbudowy systemów po awarii (Disaster recovery),

20) projektowanie i wdrażanie procesów informatycznych wynikające z wprowadzanych przepisów prawnych (np. (...)),

21) testowanie poprawności działania programów komputerów/aplikacji, w tym śledzenie błędów w kodzie źródłowym programu komputerowego/aplikacji,

22) analiza wymagań biznesowych w celu opracowania projektu rozwiązań IT.

W ramach obowiązków pracowniczych Programiści wykonują również (w zależności od stanowiska) zadania twórcze w ramach procesu tworzenia raportów i analiz, tj.:

1)przygotowanie analiz danych wraz z wnioskami i rekomendacjami,

2)analiza biznesowa/techniczna nowych funkcjonalności wraz z wnioskami i rekomendacjami,

3)pracowanie modeli scoringowych,

4)tworzenie architektury procesów biznesowych,

5)przygotowanie analiz dotyczących optymalizacji wydajności systemów i procesów biznesowych,

6)przygotowanie analiz danych wraz z wnioskami i rekomendacjami, w tym tworzenie indywidualnej dokumentacji biznesowej i technicznej,

7)budowa indywidualnych procesów decyzyjnych,

8)modelowanie procesów biznesowych.

Ponadto w ramach obowiązków pracowniczych Programiści wykonują także (w zależności od stanowiska) zadania twórcze w ramach procesu tworzenia materiałów szkoleniowych, tj.:

1)przygotowanie i prowadzenie szkoleń dla użytkowników z zakresu rozwiązań informatycznych,

2)przygotowanie materiałów szkoleniowych z zakresu programów komputerowych/aplikacji oraz prowadzenie szkoleń dla użytkowników z zakresu programów komputerowych/aplikacji.

W tym miejscu należy podkreślić, że zarówno programy komputerowe, jak i tworzone przez Programistów raporty, analizy oraz materiały szkoleniowe z uwagi na swój wysoki stopień skomplikowania oraz indywidualny charakter niewątpliwie stanowią rezultat działalności kreacyjnej, prowadzącej do powstania subiektywnie nowego wytworu intelektu. Wytwory te cechuje doniosłe zróżnicowanie w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Pytanie

Czy wyodrębniona część wynagrodzenia (honorarium autorskie) wypłacanego Programistom, którzy w zakresie swoich obowiązków pracowniczych wykonują zadania wskazane w punktach od 1 do 32, będzie stanowić przychód z tytułu działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT, a w konsekwencji czy Spółka jako płatnik, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, będzie miała prawo do zastosowania do ww. przychodów kosztów uzyskania przychodu wynoszących 50% uzyskanego przychodu, pomniejszonego o potrącone składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe z uwzględnieniem limitu, o którym mowa w art. 22 ust. 9a ustawy o PIT, jeżeli czas pracy Programistów poświęcony na działalność twórczą zostanie udokumentowany w sposób opisany we wniosku, a powstały w tym czasie utwór zostanie odebrany przez Spółkę?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, utwory przygotowywane przez pracowników Spółki mogą stanowić utwory powstające w toku działalności twórczej w rozumieniu art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT i tym samym mogą być podstawą do wypłaty przychodu, do którego stosuje się koszty uzyskania przychodu wskazane w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tj. 50% koszty uzyskania przychodów.

Na wstępie Spółka pragnie podkreślić, że jest jej znany fakt wydania interpretacji ogólnej Ministra Finansów nr DD3.8201.1.2018 z 15 września 2020 r. (Dz. U. Ministra Finansów z 18 września 2020 r., poz. 107; dalej: Interpretacja), której celem jest wskazanie warunków , których spełnienie umożliwia zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub rozporządzania przez twórców tymi prawami. Interpretacja nie daje jednakże bezpośredniej odpowiedzi na pytanie, czy wskazane przez Spółkę postanowienia umów o pracę z Programistami, dokumentacja mająca na celu ustalanie honorarium autorskiego stanowiącego część wynagrodzenia Programisty z tytułu przeniesienia na Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych w danym miesiącu w ramach stosunku pracy oraz zakres prac twórczych są prawidłowe i powyższe będzie wystarczające w świetle przepisów Ustawy o PIT.

Tym samym wydana Interpretacja nie usuwa wątpliwości związanych ze stosowaniem art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b pkt 1 Ustawy o PIT. W efekcie, zdaniem Spółki, przedstawiony we wniosku stan faktyczny nie odpowiada w całości zagadnieniu będącemu przedmiotem Interpretacji. W konsekwencji w opinii Spółki nie zachodzą przesłanki do wydania postanowienia o stwierdzeniu, że do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego opisanych we wniosku ma zastosowanie Interpretacja, z jednoczesnym stwierdzeniem bezprzedmiotowości wniosku, o którym mowa w art. 14b § 5a Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 32 ust. 1 Ustawy o PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 Ustawy o PIT, za dochód, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody, o których mowa w ust. 1, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 2 Ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1)wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2)nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

3)wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł - w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

4)nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił jednak możliwość ustalania kosztów w odmienny sposób. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: 3) z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W wyroku z dnia 29 listopada 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (sygn. I SA/Po 657/16) stwierdził, że: „Warunkiem zastosowania do przychodów ze stosunku pracy (lub ich części) 50% kosztów uzyskania na podstawie ww. przepisu jest powstanie w wyniku prac o charakterze twórczym utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy oraz otrzymanie wynagrodzenia za powstały utwór, oraz rozporządzenie przez twórcę majątkowymi prawami autorskimi do utworu lub udzielenie przez twórcę licencji na korzystanie z niego przez pracodawcę”.

Zgodnie z art. 22 ust. 9b pkt 1 Ustawy o PIT, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu: działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa.

Ww. przepis nie definiuje pojęcia „program komputerowy", zatem należy skorzystać z definicji wypracowanych w tym zakresie przez doktrynę. Jako program komputerowy należy więc rozumieć: zestaw instrukcji (rozkazów, poleceń), adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników (Pismo z dnia 21 czerwca 2023 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDST2-1.4011.166.2023.2.JPO, IP Box - przesłanki preferencyjnej stawki PIT - usługi IT, http://sip.mf.gov.pl.)

Jak wynika ze wskazanych wyżej regulacji Ustawy o PIT, o zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub rozporządzania przez nich tymi prawami decyduje fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego lub rozporządzenia prawem autorskim do swojego utworu, czyli gdy przejdzie ono na zamawiającego dzieło (pracodawcę). Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w jej art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”. Jednakże przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT wskazuje, że ustalenia m.in. czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich oraz czy podatnik jest twórcą, należy dokonać w świetle odrębnych przepisów. Odrębnymi przepisami są w tym wypadku przepisy Ustawy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Warto również nadmienić, że na podstawie art. 1 ust. 3 Ustawy utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a na podstawie art 8 ust. 1 Ustawy prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

W tym miejscu należy również podkreślić, że na podstawie art. 12 ust. 1 Ustawy, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z kolei według art. 74 ust. 3 Ustawy prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Jak wskazuje wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 11 lipca 2013 r., sygn. I ACa 600/13: „Od zgodnej woli pracodawcy i pracownika, tj. stron stosunku pracy, zależy, kto nabywa prawa autorskie do programu stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania przez niego obowiązków pracowniczych: pracownik czy pracodawca. Jeżeli strony stosunku pracy nie postanowiły w umowie, że pracownik nabywa autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, prawa te przysługują pracodawcy. Zatem właścicielem praw autorskich do programu komputerowego wykonanego w ramach obowiązków pracowniczych jest pracodawca, chyba że w umowie o pracę lub umowie cywilnoprawnej strony postanowiły inaczej”. Zatem w sytuacji braku uregulowania kwestii własności praw autorskich do programu komputerowego, przysługiwałyby one Spółce pierwotnie, co uniemożliwiałoby zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie doszłoby do korzystania lub rozporządzenia prawami autorskimi przez twórcę (Programistę).

W związku z powyższym umowa o pracę zawierana między Programistą a Spółka wyłącza zastosowanie art. 74 ust. 3 Ustawy i przewiduje stosowanie, również do przeniesienia majątkowych praw autorskich do programów komputerowych, art. 12 i art. 13 Ustawy. W związku z czym autorskie prawa majątkowe będą przysługiwać pierwotnie Programiście, a Spółka następczo będzie je nabywać z chwilą przyjęcia utworu. Zatem bez wątpienia dojdzie do rozporządzenia autorskimi prawami majątkowymi przez Programistę, czyli do nabycia pochodnego autorskich praw majątkowych przez Spółkę, co umożliwia skorzystanie z 50% kosztów uzyskania przychodów.

W interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2017 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.97.2017.1.JŁ, wskazano, że: „w świetle powyższego, przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego”.

Jak wskazano powyżej, według umowy o pracę Programista w zakresie swoich obowiązków pracowniczych będzie wykonywał zadania twórcze, szczegółowo opisane w pkt od 1 do 32. W efekcie tych prac powstawać będą utwory w rozumieniu Ustawy, takie jak programy komputerowe oraz unikatowe raporty, analizy i materiały szkoleniowe. W tym miejscu należy podkreślić, że zarówno programy komputerowe, jak i tworzone przez Programistów raporty, analizy oraz materiały szkoleniowe z uwagi na swój wysoki stopień skomplikowania oraz indywidualny charakter niewątpliwie stanowią rezultat działalności kreacyjnej, prowadzącej do powstania subiektywnie nowego wytworu intelektu (oryginalność) oraz wytwory te cechuje dostatecznie doniosłe zróżnicowanie w porównani z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Zgodnie z umową o pracę Programista będzie następczo przenosił autorskie prawa majątkowe do wskazanych wyżej utworów na rzecz Spółki na zasadach określonych w art. 12 i 13 Ustawy. Wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Programistę utworów będzie honorarium autorskie stanowiące odpowiednią cześć wynagrodzenia zasadniczego Programisty. Spółka będzie ustalała jaką cześć wynagrodzenia zasadniczego w danym miesiącu stanowić będzie honorarium autorskie na podstawie rzeczywistej ilości godzin przeznaczanych przez Programistę na wykonywanie zadań twórczych, która zostanie udokumentowana w Ewidencji pracy twórczej prowadzonej na bieżąco przez Programistę i weryfikowanej oraz akceptowanej przez przełożonego Programisty. W związku z powyższym w ocenie Spółki nie ma żadnych wątpliwości, że przychód Programisty w zakresie honorarium autorskiego będzie bezpośrednio związany z korzystaniem z majątkowych praw autorskich.

W interpretacji indywidualnej wydanej 14 czerwca 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. 1061-IPTPB3.4511.360.2016.2.PM wskazano, że skorzystanie z podwyższonych 50% kosztów uzyskania przychodu jest dopuszczalne przy spełnieniu między innymi następującego warunku: „umowa o pracę przewiduje zróżnicowanie wynagrodzenia na część związaną z pracą twórczą i część związaną z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych (nietwórczych) oraz pracodawca prowadzi stosowną dokumentację w tym zakresie, np. prowadzi szczegółową ewidencję”. Jak wskazano powyżej w umowie o pracę zawartej między Programistą a Spółką zostanie wprowadzone rozróżnienie na część wynagrodzenia za pracę twórczą (honorarium autorskie) i na część pozostałą (nietwórczą).

Warto również wskazać, że powyższa interpretacja z dnia 14 czerwca 2016 r. wskazuje także, iż: „Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają zasad prowadzenia ewidencji i dokumentacji na potrzeby stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów”. Natomiast art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383) wskazuje, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Jak wyżej wskazano, w celu udokumentowania okoliczność tworzenia przez Programistów utworów, których prawa autorskie będą nabywane w sposób pochodny przez Spółkę, Programiści zostali zobowiązani do przekazania uzupełnionej Ewidencję pracy twórczej do akceptacji przełożonemu najpóźniej do ostatniego dnia kalendarzowego każdego miesiąca. Brak przekazania Ewidencji pracy twórczej będzie skutkował zaklasyfikowaniem całego wynagrodzenia Programisty jako wynagrodzenia z tytułu wykonywania pozostałych obowiązków pracowniczych niebędących pracą twórczą.

Ponadto należy podkreślić, że Interpretacja określa warunki zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów dla pracy twórczej do których zalicza:

1)powstanie w ramach stosunku pracy utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego,

2)dysponowanie obiektywnymi dowodami potwierdzającymi stworzenie przez pracownika utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego; przy czym dowodem może być oświadczenie pracodawcy i pracownika stwierdzające, że została wykonana praca twórcza, jeżeli określa, jaki utwór powstał,

3)wyraźne wyodrębnienie honorarium autorskiego od innych składników wynagrodzenia twórcy.

W ocenie Spółki opisane we wniosku postanowienia umowy o pracę, które będą zawierane między Programistami a Spółką, spełniają wszystkie warunki zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów dla pracy twórczej, wymienionych w wyżej wskazanej Interpretacji.

Mając powyższe na uwadze Spółka wnosi o uznanie za prawidłowe stanowiska, zgodnie z którym w odniesieniu do przychodów w zakresie honorarium autorskiego uzyskiwanego przez Programistów za przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych przez nich w ramach obowiązków pracowniczych utworów na Spółkę, Spółka, jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, może stosować koszty uzyskania przychodów w wysokości 50%, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT z uwzględnieniem limitu, o którym mowa w art. 22 ust. 9a Ustawy o PIT, jeżeli czas pracy Programistów poświęcony na działalność twórczą został udokumentowany w sposób opisany we wniosku, a powstały w tym czasie utwór odebrany przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia czy wyodrębniona część wynagrodzenia wypłacanego Programistom będzie stanowić przychód z tytułu działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy, jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 10 ust. 1 powołanej ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. w punkcie 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

W myśl art. 32 ust. 4 ustawy:

Za dochód, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody, o których mowa w ust. 1, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a.

W świetle natomiast art. 22 ust. 9 pkt 3 tejże ustawy:

Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jak wynika z art. 22 ust. 9b ww. ustawy, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3)produkcji audialnej i audiowizualnej;

4)działalności publicystycznej;

5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6)działalności konserwatorskiej;

7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062 oraz z 2022 r. poz. 655), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8)działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, takich jak „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24):

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jak stanowi art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że przymiotnik „twórczy”, który poprzedza wymieniane przez ustawodawcę w art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rodzaje działalności, można zdefiniować jako mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia, a jako jego synonimy Słownik Języka Polskiego PWN wymienia m.in. przymiotniki: konstruktywny, kreatywny, kreacyjny. Nie ulega zatem wątpliwości, że objęte przedmiotowym przepisem efekty takiej działalności musi cechować kreatywność, unikalność czy osobiste ujęcie przez ich twórców.

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Stosownie do art. 74 ust. 2 omawianej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jak stanowi art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Ustawodawca wyszczególniając przykładowe kategorie utworów posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie według przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „działalność twórcza”, wobec tego należy odwołać się do słownikowego znaczenia ww. pojęcia.

I tak, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (wydanie internetowe), „działalność” oznacza:

1)„zespół działań podejmowanych w jakimś celu”,

2)„funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś”,

Natomiast „twórczy” oznacza:

1)„mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”,

2)„dotyczący twórców”.

Zatem użyty w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „działalność twórcza w zakresie programów komputerowych” oznacza, że zwrot ten odnosi się do ogółu działań, w ramach których mieszczą się czynności, które:

-mają charakter twórczy (posiadają cechę nowości),

-są podejmowane w celu stworzenia programów komputerowych,

-w ich efekcie powstają utwory, do których prawa są przenoszone.

Tym samym, w świetle art. 22 ust. 9b pkt 1 ww. ustawy, „działalność twórczą w zakresie programów komputerowych” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych przez pracowników w celu tworzenia programów komputerowych.

Z treści złożonego przez Państwa wniosku wynika m.in., że:

•nie wszystkie utwory tworzone przez Państwa Pracowników powstają w wyniku działań podejmowanych w ramach procesu tworzenia programów komputerowych, podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

•utwory przygotowywane przez Programistów powstają głównie w obszarze działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, jednak wytworem pracy Programistów są również innego rodzaju utwory, takie jak: raporty, analizy oraz materiały szkoleniowe;

•w ramach obowiązków pracowniczych Programiści wykonują (w zależności od stanowiska) zadania twórcze w ramach procesu tworzenia programów komputerowych,zadania twórcze w ramach procesu tworzenia raportów i analiz oraz zadania twórcze w ramach procesu tworzenia materiałów szkoleniowych.

W konsekwencji wynagrodzenie wypłacane Państwa pracownikom, w części dotyczącej przenoszenia przez nich na Państwa autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów w ramach procesu tworzenia programów komputerowych, stanowić będzie przychód z działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Takiego charakteru nie będzie miało natomiast wynagrodzenie wypłacane przez Państwa za przeniesienie praw autorskich do utworów powstałych w ramach procesu tworzenia raportów i analiz oraz tworzenia materiałów szkoleniowych. Nie będzie więc to przychód z działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na Państwa wątpliwości w zakresie ustalenia czy wyodrębniona część wynagrodzenia wypłacanego Programistom stanowi przychód z tytułu działalności twórczej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania przez Państwa, jako płatnika, do wynagrodzenia pracowników 50% kosztów uzyskania przychodów jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.