Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest oddziałem BANKU z siedzibą w (...), Bank jest wiodącą spółką Grupy oraz zajmuje kluczowe stanowiska w trzech pionach operacyjnych: (...). (...) Bank prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą za pośrednictwem Oddziału, który współpracuje z międzynarodowymi korporacjami i największymi przedsiębiorstwami oraz instytucjami w Polsce w zakresie bankowości inwestycyjnej. Wnioskodawca stanowi część linii biznesowej (...), który dostarcza rozwiązania w zakresie finansowania, technologii, zarządzania ryzykiem i doradztwa. W Europie jest liderem w (...) oraz w obszarze (...).

Oddział prowadzi działalność gospodarczą zgodną z zakresem działalności (...) Centrali, przy czym nie ma osobowości prawnej odrębnej od BANKU Centrali ani nie jest oddzielnym podmiotem gospodarczym. Niemniej jednak, Wnioskodawca ma samodzielną strukturę techniczno-organizacyjną i został zarejestrowany jako podmiot gospodarczy w Krajowym Rejestrze Sądowym dnia (...). Zgodnie z danymi z rejestru przedsiębiorców KRS, głównym przedmiotem działalności Oddziału jest pozostałe pośrednictwo pieniężne (PKWiU 64.19.Z).

Istotną część klientów Oddziału stanowią podmioty, dla których Oddział prowadzi rachunki papierów wartościowych, w takich przypadkach Oddział pełni funkcję płatnika od pożytków z papierów wartościowych, zwłaszcza w postaci odsetek od obligacji Skarbu Państwa, obligacji Banku Gospodarstwa Krajowego, obligacji korporacyjnych i dywidend oraz hipotecznych listów zastawnych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych.

Klientami Oddziału są m.in. zagraniczne banki, firmy inwestycyjne oraz zagraniczne fundusze inwestycyjne i emerytalne. Jednocześnie, Oddział dokonuje także płatności na rzecz zagranicznych banków centralnych, instytucji o charakterze międzynarodowym oraz podmiotów zwolnionych od opodatkowania, wskazanych bezpośrednio w poszczególnych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Oddział prowadzi również rachunki zbiorcze na rzecz klientów Wnioskodawcy będących osobami fizycznymi, stąd w ramach swojej działalności, Wnioskodawca dokonuje wypłat odsetek od pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na tych rachunkach zarówno do klientów stanowiących osoby prawne jak i osoby fizyczne, którymi mogą być rezydenci podatkowi na gruncie Ustawy o PIT, jak również nierezydenci.

W związku ze zmianą od 1 stycznia 2024 r. brzmienia art. 41 ust. 24 Ustawy o PIT regulującego wyłączenie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od należności z tytułu odsetek lub dyskonta z tytułu listów zastawnych oraz obligacji, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy działając jako podmiot prowadzący rachunki zbiorcze papierów wartościowych wypłacający należności odsetkowe lub dyskonto z listów zastawnych na rzecz klientów będących osobami fizycznymi oraz polskimi rezydentami podatkowymi, zobowiązany jest on do działania jako płatnik techniczny zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. do poboru podatku od wypłacanych należności w odpowiedniej stawce.

W związku z powyższym Oddział wnosi o potwierdzenie czy:

Wyłączenie od poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych zawarte w art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT dotyczy również płatników prowadzących rachunki zbiorcze/papierów wartościowych wskazanych w art. 41 ust. 4d i 10 Ustawy o PIT, wypłacających na rzecz osób fizycznych będących polskimi rezydentami należności odsetkowe lub dyskonto od listów zastawnych

Elementy transgraniczne stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zgodnie z treścią art. 14b § 3a Ordynacji Podatkowej, niniejszym Wnioskodawca wskazuje, iż w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym będzie brać udział osoba prawna, która posiada siedzibę poza terytorium Polski tj. Spółka.

W związku z powyższym poniżej Wnioskodawca wskazuje dane dotyczące ww. osoby prawnej:

Nazwa pełna: Bank (...) (zarejestrowana w (...) na podstawie prawa (...), z siedzibą w (...), wpisana do rejestru przedsiębiorców pod numerem (...) ).

Zagraniczny numer identyfikacyjny : (...)

Rodzaj numeru identyfikacyjnego (wskazanego powyżej): numer identyfikacji podatkowej wydany przez kraj jurysdykcji podatkowej tj. (...)

Kraj wydania numeru identyfikacyjnego: (...)

Państwo siedziby osoby prawnej: (...)

Państwo zarządu osoby prawnej: (...)

Pytanie

Czy Wnioskodawca jako płatnik prowadzący rachunki zbiorcze lub rachunki papierów wartościowych jest uprawniony na podstawie art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT do zastosowania wyłączenia z poboru podatku od należności odsetkowych lub dyskonta z listów zastawnych zgromadzonych na wskazanych wyżej rachunkach, wypłacanych do osób fizycznych będących polskimi rezydentami podatkowymi, o których mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Oddziału, Wnioskodawca jako płatnik prowadzący rachunki zbiorcze lub rachunki papierów wartościowych jest uprawniony na podstawie art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT do zastosowania wyłączenia z poboru podatku od należności odsetkowych lub dyskonta z listów zastawnych zgromadzonych na wskazanych wyżej rachunkach, wypłacanych do osób fizycznych będących polskimi rezydentami podatkowymi na gruncie art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z przepisem art. 30a ust. 1 pkt 2 Ustawy o PIT od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek lub dyskonta od papierów wartościowych, z wyjątkiem odsetek stanowiących dochód z wykupu przez emitenta obligacji pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Jak wskazuje również art. 41 ust. 4d Ustawy o PIT zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2, 2a i 5, pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników, jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Analogiczna regulacja została zawarta również w odniesieniu do płatników prowadzących rachunki zbiorcze w art. 41 ust. 10 Ustawy o PIT, który stanowi, że płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego , o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2, 2a i 5, są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są wypłacane.

Podkreślić jednak należy, że Ustawa o PIT zawiera wyłączenie od poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek lub dyskonta ze ściśle określonych papierów wartościowych. Mianowicie wyłączenie takie zawarte zostało w art. 41 ust. 24 Ustawy o PIT. Wskazany przepis w aktualnym brzmieniu, obowiązującym od 1 stycznia 2024 r. stanowi, że płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od odsetek lub dyskonta, w tym w przypadku, o którym mowa w art. 41 ust. 12 Ustawy o PIT, od:

1.listów zastawnych;

2.obligacji:

a.terminie wykupu nie krótszym niż rok,

b.dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych

- z wyłączeniem płatnika, o którym mowa w ust. 4d i 10 w zakresie dochodów (przychodów) uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1.

Tym samym zauważyć należy, że wyłączenie od poboru podatku zawarte we wskazanym wyżej przepisie jest obwarowane ograniczeniem, bowiem ww. przepis wyklucza w pewnych sytuacjach możliwość zastosowania wyłączenia od poboru podatku dla płatników wskazanych w art. 41 ust. 4d i 10 ustawy o PIT w zakresie dochodów (przychodów) uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT (tj. polskiego rezydenta podatkowego).

W ocenie jednak Wnioskodawcy, wskazane wykluczenie dotyczy wyłącznie odsetek lub dyskonta od obligacji (tj. art. 41 ust. 24 pkt 2 Ustawy o PIT), wypłacanych przez podmioty wskazane w art. 41 ust. 4d oraz 10 Ustawy o PIT na rzecz polskich rezydentów podatkowych.

Po pierwsze Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na konstrukcję przepisu art. 41 ust. 24 ustawy o PIT. Mianowicie, ustawodawca we wskazanym przepisie zdecydował się na umieszczenie po pkt 1 średnika, co w ocenie Oddziału ma elementarne znaczenie w kontekście określenia, czy dla pkt 1 tego przepisu ma również zastosowanie ograniczenie dotyczące płatników prowadzących rachunki zbiorcze lub rachunki papierów wartościowych, wypłacających należności do podmiotów określonych w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT.

W zakresie powyższego odwołać należy się do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r., w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" Dz.U.2016.283(dalej: „Zasady techniki prawodawczej”), a konkretnie przepisu § 57 ust. 3 Zasad techniki prawodawczej, który stanowi, że punkt oznacza się cyframi arabskimi z nawiasem z prawej strony, z zachowaniem ciągłości numeracji w obrębie danego artykułu albo ustępu, a przy powoływaniu - skrótem "pkt" bez względu na liczbę i przypadek oraz cyframi arabskimi bez nawiasu. Każdy punkt kończy się średnikiem, a ostatni kropką, chyba że wyliczenie kończy się częścią wspólną odnoszącą się do wszystkich punktów. W takim przypadku kropkę stawia się po części wspólnej, a każdy punkt, z wyjątkiem ostatniego, kończy się przecinkiem.

W świetle zatem wskazanej regulacji, gdyby ograniczenie dotyczące podmiotów prowadzących rachunki zbiorcze lub papierów wartościowych, wypłacających odsetki lub dyskonto do rezydentów miałoby mieć zastosowanie również do listów zastawnych to w ocenie Oddziału ustawodawca powinien zastosować przecinek po przepisie art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT, na co jednak ustawodawca się nie zdecydował, jako że po wskazanym przepisie umieszczono średnik, co na podstawie przywołanego wyżej przepisu Zasad techniki prawodawczej oznacza, że do art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT nie ma zastosowania żadna część wspólna, a pkt ten stanowi odrębną jednostkę redakcyjną od pozostałych regulacji zawartych w przepisie art. 41 ust. 24 Ustawy o PIT.

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzi do konkluzji, iż gdyby celem ustawodawcy było również wykluczenie z wyłączenia od poboru podatku odsetek lub dyskonta z listów zastawnych wypłacanych przez podmioty określone w art. 41 ust. 4d oraz 10 Ustawy o PIT do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT to zdecydowałby się on na redakcje wskazanego przepisu zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego w Polsce, tj. zgodnie z § 57 pkt 3 Zasad techniki prawodawczej. Jednocześnie, zestawiając wskazane wyżej argumenty z hierarchią wykładni prawa podatkowego, wśród której prymat wiedzie wykładnia językowa wskazać należy, że zastosowanie przez ustawodawcę średnika po art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT implikuje w ramach procesu wykładni językowej, że pkt 1 odnoszący się do odsetek lub dyskonta z listów zastawnych należy rozumieć jako odrębną jednostkę redakcyjną, do której ze względu na odrębność nie znajdą zastosowania pozostałe postanowienia tego przepisu.

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca również uwagę, że pierwszeństwo stosowania wykładni językowej w procesie interpretacji przepisów podatkowych było wielokrotnie potwierdzane przez orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące spraw podatkowych. Przykładowo w uzasadnieniu do wyroku WSA w Poznaniu z 8 października 2024 r., sygn. akt I SA/Po 446/24, sąd stwierdził: „przy interpretacji przepisów pierwszoplanowe znaczenie ma wykładnia językowa. Wykładnia gramatyczna ma za zadanie ustalić znaczenie wyrażeń i zwrotów użytych w tekście przepisów prawa (analiza semantyczna). Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie i doktrynie zasadą pierwszeństwa wykładni językowej w procesie wykładni prawa, należy w pierwszej kolejności zastosować dyrektywy wykładni językowej, a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości lub w celu wzmocnienia wyniku wykładni językowej sięgać kolejno po wykładnię systemową lub funkcjonalną. W prawie podatkowym pogląd ten znajduje swoje oparcie w art. 217 Konstytucji RP, w myśl którego nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.” Podobne wskazanie zawarte zostało również w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 6 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 561/20, w którym wskazano: „W tym miejscu konieczne jest wskazanie zasad wykładni prawa podatkowego. Standardy wykładni prawa podatkowego, w szczególności w zakresie pozostającym poza wpływem prawa unijnego, wskazują na pierwszeństwo wykładni językowej oraz subsydiarność pozostałych zasad wykładni prawa: systemowej i funkcjonalnej. Przy czym tak ustalona kolejność preferowania wykładni jest związana z niejednoznacznym wynikiem wykładni językowej’.

Powyższe znalazło również potwierdzenie na gruncie orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, m. in. w wyroku NSA z 17 lipca 2024 r., sygn. akt II FSK 423/24, w którym wskazano, że: „Przystępując do oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego, należy przypomnieć, że zgodnie z przyjętą w orzecznictwie i doktrynie zasadą pierwszeństwa wykładni językowej w procesie wykładni prawa, należy w pierwszej kolejności zastosować dyrektywy wykładni językowej, a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości lub w celu wzmocnienia wyniku wykładni językowej sięgać kolejno po wykładnię systemową lub funkcjonalną.’

Warto również zaznaczyć, że pierwszeństwo wykładni językowej w interpretacji przepisów prawa podatkowego ma również oparcie w przepisach Konstytucji RP, w szczególności w przepisie art. 84 Konstytucji, który stanowi, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie, jak również w przepisie art. 217 Konstytucji stanowiącym, że nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.

Co więcej, zgodnie z zasadą określoności wskazane w powyższych przepisach kwestie powinny być uregulowane w akcie rangi ustawowej w sposób precyzyjny, przejrzysty i jasny.

Zatem pomimo, iż przepisy art. 84 oraz 217 Konstytucji nie wskazują bezpośrednio na konieczność kształtowania norm prawnych w sposób precyzyjny, przejrzysty oraz jasny dla adresata normy to już samo wskazanie, że normy o tematyce podatkowej powinny być uregulowane w akcie rangi ustawowej implikuje po stronie ustawodawcy konieczność uregulowania ich w taki sposób, aby były one jasne dla adresata. Tym samym, każda regulacja wprowadzająca określone obowiązki podatkowe powinna być uregulowana w taki sposób, aby adresat normy prawnej na podstawie przeprowadzonej wykładni językowej wiedział w jaki sposób ma się zachować, natomiast dopiero w wypadku, gdy niemożliwe jest usunięcie wątpliwości co do treści normy prawnej skierowanej do adresata, należy w takim wypadku stosować pozostałe formy wykładni przepisów prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe potwierdza zatem, że przepis art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT powinien być interpretowany z zastosowaniem wykładni językowej. Jednocześnie w opinii Oddziału zastosowanie wykładni językowej do interpretacji art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT prowadzi do konkluzji, że ze względu na formę w jakiej został zredagowany wskazany przepis stanowi on samodzielną regulację, do której nie mają zastosowania pozostałe postanowienia przepisu art. 41 ust. 24 Ustawy o PIT. Zatem, w ocenie, Wnioskodawcy wykładnia językowa art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT prowadzi do wniosku, że możliwość wyłączenia z poboru podatku od odsetek lub dyskonta z listów zastawnych nie została obwarowana innymi warunkami o charakterze podmiotowym lub przedmiotowym.

Jednocześnie w ocenie Oddziału przeprowadzenie procesu wykładni językowej wskazanego przepisu prowadzącego do wniosków wskazanych powyżej nie zostawia na gruncie przepisu art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT żadnych wątpliwości natury interpretacyjnej, stąd w ocenie Wnioskodawcy nie jest konieczne przeprowadzanie innych form wykładni prawniczej w odniesieniu do wskazanego wyżej przepisu Ustawy o PIT.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, wskazać należy, że przepis art. 41 ust. 24 Ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2024 r. nie przewiduje ograniczeń wykluczających stosowanie wyłączenia z poboru podatku od odsetek lub dyskonta od listów zastawnych, przede wszystkim nie zawiera ograniczenia polegającego na tym, że ww. wyłączenie nie znajduje zastosowania w sytuacji, gdy odbiorcą należności z listów zastawnych są osoby fizyczne będące polskimi rezydentami podatkowymi.

W ocenie Oddziału jakiekolwiek inne wskazanie niż te zawarte powyżej oznaczałoby, że organ pominął w swojej interpretacji tego przepisu regulacje wynikające z zasad techniki prawodawczej, jak również wolę ustawodawcy, który w ocenie Wnioskodawcy nie zamierzał ograniczać w żaden sposób wyłączenia z poboru podatku od odsetek lub dyskonta od listów zastawnych, co potwierdza w ocenie Oddziału konstrukcja wskazanego przepisu.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że gdyby intencją ustawodawcy byłoby wykluczenie stosowania wyłączenia z poboru podatku w stosunku do odsetek lub dyskonta z listów zastawnych wypłacanych przez podmioty wskazane w art. 41 ust. 4d oraz 10 Ustawy o PIT (a więc podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych i rachunki zbiorcze) do rezydentów podatkowych wskazanych w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT, to przepis art. 41 ust. 24 pkt 1 w obowiązującym obecnie brzmieniu jest dotknięty wadą prawną, jako iż na gruncie Zasad techniki prawodawczej nie można stwierdzić, iż ograniczenie zawarte w tym przepisie ma również zastosowanie do odsetek lub dyskonta od listów zastawnych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT wyłącza obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku wypłat odsetek lub dyskonta z listów zastawnych dokonywanych przez płatników prowadzących rachunki zbiorcze lub rachunki papierów wartościowych o jakich jest mowa w art. 41 ust. 4d oraz 10 Ustawy o PIT na rzecz osób fizycznych będących polskimi rezydentami podatkowymi na gruncie art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zawarte w art. 41 ust. 24 Ustawy o PIT ograniczenie skutkujące brakiem wyłączenia z poboru podatku w stosunku do płatników o jakich jest mowa w art. 41 ust. 4d oraz 10 Ustawy o PIT w zakresie dochodów (przychodów) uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 odnosi się wyłącznie do dochodów (przychodów) wskazanych w art. 41 ust. 24 pkt 2 Ustawy o PIT, tj. do dochodów (przychodów) z odsetek lub dyskonta od obligacji i nie powinno być rozszerzane na przychody z tytułu listów zastawnych.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, Oddział jako podmiot prowadzący rachunki zbiorcze i rachunki papierów wartościowych, wypłacając należności odsetkowe lub dyskonto z listów zastawnych zgromadzonych na tych rachunkach do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 24 pkt 1 Ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

– podatku.

Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.136 ):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. :

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 4d cyt. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Stosownie do treści art. 41 ust. 24 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2024 r.:

W świetle powyższego zastosowanie przez płatnika art. 41 ust. 24 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych warunków.

W związku z tym prawidłowo Państwo uznali, że nie będziecie Państwo zobowiązani jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, odsetek lub dyskonta od listów zastawnych.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego, który obowiązywał w  dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W związku z tym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do  interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.