Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A.A.

2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

• B.B.

Opis zdarzenia przyszłego

W najbliższej przyszłości dojdzie do zawarcia Ugody Sądowej (dalej: „Ugoda”) Państwem, a bankiem z siedzibą w (...), wpisanym pod numerem KRS (...), nr NIP: (...), z kapitałem zakładowym w wysokości (...) PLN (dalej: „Bank”). Ugoda zostanie zawarta na podstawie pozwu indywidualnego (sygn. akt (...), dotyczącego umowy kredytu udzielonego na cele mieszkaniowe z dnia 14 września 2006 r. (dalej: „Umowa”), przedmiotem którego są Państwa roszczenia względem Banku związane z zawarciem i wykonywaniem Umowy. Ugoda, której celem jest polubowne zakończenie sporu co do roszczeń wynikających z Umowy, skutkować będzie kompleksowym rozstrzygnięciem postanowień Umowy, a tym samym uchyleniem niepewności co do roszczeń wynikających z Umowy poprzez m.in. potwierdzenie, że Państwa zadłużenie wobec Banku z tytułu umowy kredytu zostało w całości spłacone.

Umowa kredytu została zawarta na kwotę 854.400,00 PLN, która na koniec 23 sierpnia 2006 r. odpowiadała kwocie 351.677,29 CHF. Za cały okres obowiązywania Umowy kredytu wpłacili Państwo na poczet Banku 1.808.094,92 PLN rat kapitałowo-odsetkowych, a tytułem innych świadczeń pieniężnych kwotę 5.980,80 PLN, na którą zgodnie z Umową składa się prowizja od kwoty kredytu wynosząca 4.272,00 PLN oraz prowizja z tytułu ubezpieczenia kredytu wynosząca 1.708,80 PLN.

W celu ugodowego zakończenia sporu, Bank zobowiązuje się zwrócić na Państwa rzecz ustalaną przez strony Ugody kwotę 950.000,00 PLN (kwota niższa o 3.694,92 od sumy wpłat rat kapitałowo-odsetkowych), która w przybliżeniu odpowiadałaby kwocie nadpłaconego kredytu względem kwoty wypłaconej. Bank w postanowieniach Umownych posługuje się zwrotem „zwrócić”, co oznacza, że kwotę 950.000,00 traktuje jako zwrot (a nie jako przysporzenie majątkowe) nadpłaconego kredytu („W celu ugodowego zakończenia sporu, Bank zobowiązuje się zwrócić na Państwa rzecz ustalaną przez Strony kwotę 950.000,00 PLN”).

Zgodnie z dalszą treścią Ugody w wyniku zwrotu kwoty 950.000,00 PLN nie uzyskali Państwo przychodu, a tym samym Bank zrezygnował z obowiązku sporządzenia informacji PIT-11 („Kredytobiorca/y przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do kwoty wskazanej w ugodzie, po jego stronie nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11 dla kwoty zwrotu.”).

Umowa kredytu, zgodnie z jej treścią, została zaciągnięta w 100% na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej (przy spełnieniu pozostałych warunków) poprzez przeznaczenie środków na finansowanie przedpłat na poczet budowy i nabycia od developera lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem (...) usytuowanego w wielorodzinnym budynku mieszkalnym.

Pytanie

Czy dokonany przez Bank zwrot nadpłaconych przez Państwa rat kapitałowo- odsetkowych kredytu podlega opodatkowaniu w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „Ustawa o PIT)?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa przekonaniu zwrot kwoty 950.000,00 PLN tytułem częściowego zwrotu spłaconych przez Państwa rat kredytowo-odsetkowych nie skutkuje powstaniem przychodu, a tym samym nie powstaje obowiązek podatkowy. Suma wpłat rat kapitałowo-odsetkowych przez cały okres kredytowania jest wyższa o wartość 3.694,92 PLN od kwoty zwrotu, tj. 950 000,00 PLN. Tym bardziej, że suma Państwa wpłat będzie jeszcze wyższa przy uwzględnieniu wartości zapłaconych prowizji.

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o PIT ustawodawca wymienia źródła przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu.

Ogólna definicja przychodu, którą uregulowano w art. 11 ustawy o PIT stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu do Wyroku z 2 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 164/15, wskazał: „jak stanowi przepis art. 11 ust. 1 ustawy o PIT (...). Przytoczona definicja przychodu wyprowadzona na podstawie tego przepisów ma charakter ogólny, a zatem będzie ona w użyciu wówczas, gdy zastosowania nie będą znajdować regulacje szczegółowe, inaczej opisujące danego rodzaju przychód. Należy również pamiętać, że przepisy art. 11 u.p.d.o.f. trzeba interpretować w powiązaniu z przepisami art. 10 oraz art. 12-20 u.p.d.o.f., co pozwala na ustalenie, czy dana kwota lub świadczenie przynależą do któregokolwiek ze źródeł przychodów podatkowych. Jeżeli nie będzie możliwe przyporządkowanie danego świadczenia do jakiegokolwiek źródła przychodu (w tym również do "innych źródeł przychodu" - art. 20 ustawy o PIT), to nie będzie ono mogło być uznane za przychód podatkowy, choćby nawet odpowiadało ogólnej definicji przychodu zawartej w przepisach art. 11 ustawy o PIT.”

Art. 20 ust. 1 stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że ww. przepis zawiera katalog otwarty potencjalnych przychodów mogących zostać zaliczonych do przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że oprócz bezpośrednio wymienionych w przepisie rodzajów przychodów za przychody z innych źródeł można również uznać inne przychody. Zgodnie z powyższym za przychód należy uznać definitywne przysporzenie majątkowe, do którego nie kwalifikują wszelkie wartości podlegającego zwrotowi z różnych przyczyn. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi np. do umorzenia kredytu. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Natomiast w przedstawionej sytuacji nie dochodzi do umorzenia, a jedynie do zwrotu nadpłaconej kwoty.

Państwa zdaniem, w stosunku do kwoty 950.000,00 PLN po stronie Banku doszło do bezpodstawnego wzbogacenia, zgodnie z art. 405 w zw. z art. 410 Kodeksu Cywilnego, więc wskazana kwota podlegała zwrotowi jako nienależne świadczenie.

Podsumowując, poprzez odniesienie się do ogólnej definicji dochodu to jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz we wspomnianym już art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. Skoro więc dochodzi do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, to należy przyjąć, że zwrot nie stanowi dla Państwa przychodu. Nienależne świadczenie nie stanowi odrębnego źródła przychodów wskazanych w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, jako że zgodnie z tezą do ww. Wyroku NSA „Zubożony, który otrzymuje zwrot korzyści majątkowych uzyskanych przez kogo innego z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, nie ma przysporzenia majątkowego.” Zwrot tego, co świadczono, nie stanowi więc przychodu.

W przypadku zwrotu świadczenia otrzymują Państwo z powrotem swój kapitał, który wcześniej np. nadpłacił. Skoro nie wystąpi przychód do opodatkowania, to nie będą miały zastosowania żadne zwolnienia od podatku dochodowego wynikające z art. 21 ustawy o PIT ani przepisy dotyczące zaniechania poboru podatku dochodowego z rozporządzenia. Wobec braku przychodu do opodatkowania, nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tezę te potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2024 r., 0113-KDIPT2-2.4011.689.2023.2.MK.

Ponadto jak stwierdził organ w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2024 r., 0112-KDIL2-1.4011.535.2024.3.DJ: „Zatem w analizowanej sprawie po Pani stronie w związku z otrzymaniem od banku ww. kwoty dodatkowej nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. Na mocy zawartej ugody otrzyma Pani zwrot środków pieniężnych, które wcześniej przekazała Pani na rzecz banku w ramach spłaty udzielonego kredytu hipotecznego. A zatem otrzyma Pani środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z Pani własnych środków. Kwota dodatkowa otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Pani majątku. Wypłata ta będzie dla Pani neutralna podatkowo (...) zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem s płaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego (tj. będącej przedmiotem Pani zapytania kwoty dodatkowej) nie będzie stanowił dla Pani przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie będzie Pani miała obowiązku zapłaty podatku od wypłaconej Pani przez bank ww. kwoty dodatkowej”.

Zatem w Państwa przekonaniu nie dojdzie do powstania przychodu zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Zwrot części wpłat jakie Państwo przekazaliście Bankowi w ramach spłaty rat kapitałowo- odsetkowych od otrzymanego kredytu nie stanowi przychodu, jako że nie stanowi on definitywnego przysporzenia majątkowego (nie jest kwotą wyższą od wpłaconych na rzecz Banku rat kapitałowo-odsetkowych), co potwierdzają zarazem kolejne interpretacje indywidualne w sprawach podobnych, m.in. interpretacja z dnia 23 kwietnia 2024 r., 0112-KDIL2-1.4011.207.2024.1.MKA, interpretacja z dnia 6 marca 2024 r., 0112-KDIL2- 1.4011.37.2024.2.MKA, interpretacja z dnia 27 marca 2023 r., 0113-KDIPT2-2.4011.72.2023.2.DA oraz interpretacja z dnia 1 sierpnia 2024 r., 0112-KDIL2-1.4011.535.2024.3.DJ.

Na koniec należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Powyższy przepis stanowi, że Bank jest zobowiązany sporządzić i przesłać na adres Państwa i organu podatkowego formularz PIT-11, w którym zawrze stosowne wartości kwoty podlegającej opodatkowaniu. Państwo z kolei będziecie zobowiązani wpłacić podatek na rachunek bankowy organu. Jednakże zgodnie z postanowieniami Ugody Bank zrezygnował ze sporządzenia PIT-11 z powodu tego, że jego zdaniem zwrot kwoty 950.000,00 PLN nie stanowi dla Państwa przychodu, przy czym powołujecie się w tym zakresie na wydaną interpretacje indywidualną (tj. „Kredytobiorca/y przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do kwoty wskazanej w ugodzie, po jego stronie nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11 dla kwoty zwrotu. Kredytobiorca/y przyjmuje do wiadomości, iż Bank wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej Ugody, co do tego czy po stronie kredytobiorca/y powstaje przychód w związku ze zwrotem wskazanym w ugodzie, a tym samym na Banku nie ciąży wyżej wskazany obowiązek informacyjny. Bank otrzymał interpretację indywidualną i zamieścił o niej komunikat na stronie internetowej (...)”).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z informacji przedstawionych przez Państwa wynika, że:

1.w 2006 r. zawarli Państwo umowę kredytu mieszkaniowego;

2.w najbliższej przyszłości dojdzie do zawarcia Ugody Sądowej pomiędzy Państwem, a bankiem. Ugoda zostanie zawarta na podstawie pozwu indywidualnego, dotyczącego umowy kredytu udzielonego na cele mieszkaniowe z dnia 14 września 2006 r.;

3.bank zaproponuje Państwu podpisanie ugody, w ramach ugody której wypłaci „kwotę 950.000 zł będącej zwrotem nadpłaconych przez Państwa rat kapitałowo-odsetkowych kredytu”.

Powzięli Państwo wątpliwość, czy kwota ta będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe zwrotu nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych kredytu

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,

Zgodnie z art. 69 ust. 2 pkt 2 i 4 ustawy Prawo bankowe:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

W Państwa przypadku – otrzymają Państwo od banku zwrot nadpłaconych przez Państwa rat kapitałowo-odsetkowych kredytu. Otrzymana przez Państwa kwota będzie zatem stanowiła zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacili Państwo do banku. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Państwa rzecz tych kwot będzie dla Państwa neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągną Państwo bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowoduje po Państwa stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe – na Banku nie będzie spoczywał obowiązek sporządzenia informacji PIT- 11 i przesłania jej Państwu oraz właściwemu urzędowi skarbowemu, a na Państwu nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Państwa stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzegają Państwo, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Państwa stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też Organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Państwa kwot.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.