Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.704.2024.2.PR

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 6 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (po uzupełnieniu wniosku)

Opis zdarzenia przyszłego nr 1

Wnioskodawczyni jest osobą prywatną, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie prowadzi działalności gospodarczej, rozlicza się z podatku PIT corocznie, w deklaracji PIT-37 wspólnie z małżonkiem (także nieprowadzącym działalności gospodarczej). Wspólnie zamieszkują w wynajętym od TBS mieszkaniu.

Formalnie Wnioskodawczyni wynajmuje od 2009 r. z zasobów TBS lokal mieszkalny będąc jednocześnie partycypantem i najemcą. Zgodnie z umową o partycypację zawartą z TBS, w dniu zwrotu kwota partycypacji powinna odpowiadać kwocie stanowiącej odsetek aktualnej wartości odtworzeniowej lokalu równy udziałowi wniesionemu przez partycypującego do Towarzystwa Budownictwa Społecznego.

Wnioskodawczyni opłaciła na podstawie umowy partycypacyjnej zawartej z TBS w 2008 r. partycypację ustaloną jako udział w realizacji mieszkania, tj. w kwocie … oraz wpłaciła kaucję z tytułu zabezpieczenia należności czynszowych.

Zgodnie z Regulaminem przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy partycypacji przyjętym przez TBS, po wyrażeniu zgody przez TBS na przeniesienia praw i obowiązków z umowy partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego, dotychczasowy partycypant i przyszły partycypant – najemca (tj. zbywający i nabywający) obowiązani są zawrzeć umowę cesji praw i obowiązków wynikających z umowy o partycypację w kosztach budowy lokalu mieszkalnego lub umowę darowizny, a następnie poinformować TBS o przeniesieniu praw i obowiązków z umowy o partycypację z dostarczeniem umowy (której egzemplarz winien zawierać urzędowe poświadczenie daty jej zawarcia, umieszczone przez Urząd Skarbowy).

Wnioskodawczyni zamierza, za zgodą TBS, dokonać odpłatnej cesji praw do partycypacji na inną osobę za kwotę wyliczoną przez TBS, opowiadającą wartości partycypacji po jej waloryzacji.

W tym celu dnia 7 stycznia 2025 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do TBS o wyliczenie kwoty partycypacji, zgodnie z zawartą z TBS umową informując, że ww. kwota będzie podstawą ustalenia kwoty odstępnego w przypadku wyrażenia zgody przez Zarząd TBS na przeniesienie praw i obowiązków z umowy partycypacyjnej na inną osobę.

W odpowiedzi na to pismo, Zarząd TBS w dniu 14 stycznia 2025 r. wystawił Wnioskodawczyni „Zaświadczenie” informujące, że na podstawie Umowy o partycypację z dnia 10 marca 2008 r. wartość partycypacji na dzień 14 stycznia 2025 r. dla lokalu mieszkalnego wynosi … . Wartość partycypacji wyliczono w oparciu o wskaźnik przeliczeniowy kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych na czwarty kwartał 2024 r. i pierwszy kwartał 2025 r.

W przypadku dokonania cesji partycypacji przez Wnioskodawczynię na inną osobę, wskazana w umowie kwota za odstąpienie będzie odpowiadać dokładnie wartości partycypacji wyliczonej przez TBS, jak wyżej (po waloryzacji), która podlegałaby zwrotowi zgodnie z umową na rzecz Wnioskodawczyni.

Opis zdarzenia przyszłego nr 2

Na podstawie odrębnej umowy, a nie w ramach dokonania odpłatnej cesji partycypacji, Wnioskodawczyni zamierza także dokonać sprzedaży niektórych rzeczy ruchomym składających się na wyposażenie mieszkania, np.: zestawu mebli wypoczynkowych, TV, szaf i mebli kuchennych po uzgodnionej cenie z kupującym.

Wszystkie te rzeczy, które podlegać będą sprzedaży zostały nabyte przez Wnioskodawczynię dalej niż 1 rok przed rokiem, w którym będzie zawierana umowa kupna-sprzedaży rzeczy ruchomych.

Nabywcą tych rzeczy będzie ta sama osoba, na którą Wnioskodawczyni przeniesie wcześniej prawo do partycypacji, jednakże sprzedaż mebli nastąpi już po dokonaniu cesji partycypacji na podstawie osobnej umowy kupna-sprzedaży.

Pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Pytania do zdarzenia przyszłego nr 1

1.Czy odpłatną cesję prawa majątkowego w postaci partycypacji do lokalu w TBS można zakwalifikować jako postać zbycia (sprzedaży) prawa majątkowego w rozumieniu ustawy o PIT?

2.Czy w przypadku jeżeli dojdzie do odpłatnego zbycia partycypacji za kwotę odpowiadającą dokładnie wartości partycypacji wyliczonej przez TBS, jak w opisie, po jej waloryzacji, tj. przy uwzględnieniu, że zgodnie z umową o partycypację kwota partycypacji w dniu zwrotu powinna odpowiadać kwocie stanowiącej odsetek aktualnej wartości odtworzeniowej lokalu równy udziałowi wniesionemu przez partycypującego do Towarzystwa, to wówczas opodatkowaniu w podatku PIT podlegać będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną z odpłatnego zbycia takich praw a wpłaconą wcześniej do TBS kwotą partycypacji?

3.W której części zeznania PIT-37 Wnioskodawczyni rozliczając się z małżonkiem powinna wykazać przychód ze sprzedaży (cesji) praw do partycypacji wraz z kosztami jego uzyskania?

Pytanie do zdarzenia przyszłego nr 2

4.Czy w przypadku sprzedaży wymienionych rzeczy ruchomych (po upływie co najmniej roku od ich nabycia) na podstawie odrębnej umowy kupna-sprzedaży, a nie w ramach dokonania odpłatnej cesji partycypacji, na rzecz nabywcy, którym będzie tą sama osobą, na którą Wnioskodawczyni przeniesie wcześniej prawo do partycypacji, to taka sprzedaż nie jest opodatkowana podatkiem PIT i nie wykazuje się jej w zeznaniu rocznym?

Pani stanowisko w sprawie po uzupełnieniu wniosku

Stanowisko Wnioskodawczyni do zdarzenia przyszłego nr 1

Ad 1

Według Wnioskodawczyni, cesję (odpłatną) prawa do partycypacji będzie można zakwalifikować jako formę zbycia praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT.

Ad 2

Według Wnioskodawczyni, opodatkowaniu PIT podlegać będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną z odpłatnego zbycia takich praw, a wpłaconą wcześniej do TBS kwotą partycypacji.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawczyni przychód/dochód z tytułu zbycia odpłatnego prawa do partycypacji wykaże w deklaracji PIT-37: w części „E” „Dochody/straty ze źródeł przychodów” odpowiednio wykazując w kolumnie „Źródła przychodu” - „Prawa autorskie i inne prawa (art. 18 ustawy)”, gdzie we właściwych kolumnach wskaże kwotę przychodu uzyskaną ze sprzedaży oraz jako koszty uzyskania – wpisze kwotę wpłaconej partycypacji do TBS.

Zgodnie bowiem z art. 18 ustawy o PIT, za przychód z praw majątkowych uważa się przykładowo przychody z praw wymienionych w tym przepisie, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, a więc także prawa majątkowego w postaci partycypacji.

Stanowisko Wnioskodawczyni do zdarzenia przyszłego nr 2

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawczyni, na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, skoro sprzedaż wymienionych rzeczy ruchomych nie będzie wchodzić w zakres cesji tylko nastąpi na podstawie odrębnej umowy kupna-sprzedaży zawartej po dacie przeniesienia na nabywcę praw do partycypacji, oraz nastąpi to po upływie co najmniej roku od ich nabycia, to taka sprzedaż nie jest opodatkowana podatkiem PIT i nie ma obowiązku jej wykazania w zeznaniu rocznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od  osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art.  30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i  innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są - określone w art. 10 ust. 1 pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W myśl natomiast art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie. Należy bowiem zauważyć, że zawarte w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2024 r., poz. 1440):

Przedmiotem działania SIM, w tym SIM, której udziałowcem jest gmina, jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu.

Stosownie to treści art. 24 ust. 5 wyżej cytowanej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o społecznej inicjatywie mieszkaniowej – należy przez to rozumieć także towarzystwo budownictwa społecznego utworzone przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa (Dz.U. z 2021 r. poz. 11 oraz z 2022 r. poz. 807 i 2666).

W myśl art. 29a ust. 1 i 2 ww. ustawy:

Osoba fizyczna może zawrzeć z SIM umowę w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego, którego będzie najemcą. Kwota partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego uzyskana od osób, o których mowa w ust. 1, w przypadku lokali mieszkalnych wybudowanych przy wykorzystaniu finansowania zwrotnego, nie może przekroczyć 30% kosztów budowy tego lokalu.

Z powołanych powyżej przepisów wynika więc, że nabywając udziały w kosztach budowy realizowanej przez Towarzystwo Budownictwa Społecznego, osoba, która wnosi partycypację nie nabywa prawa własności do lokalu mieszkalnego, lecz jedynie prawo do korzystania na zasadach najmu z mieszkania wybudowanego w ramach popierania budownictwa mieszkaniowego. Osoba ta, decydując się na zawarcie umowy w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego przez Towarzystwo Budownictwa Społecznego nigdy nie jest właścicielem tego lokalu, nabywa jedynie dla siebie lub dla osoby przez siebie wskazanej prawo najmu tego lokalu. Oznacza to, iż partycypacja stanowi jedynie udział w kosztach budowy, nie stanowi natomiast udziału we własności lokalu.

Zatem, prawo do korzystania na zasadach najmu z tytułu wniesienia partycypacji do Towarzystwa Budownictwa Społecznego stanowi prawo majątkowe.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy więc do czynienia z odpłatnym nabyciem praw wynikających z umowy partycypacji oraz z późniejszym ich zbyciem.

Ponadto, należy podkreślić, iż cesja wierzytelności została uregulowana w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).

Zgodnie z art. 509 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W myśl natomiast art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Istota przeniesienia wierzytelności polega na tym, że prawa przysługujące zbywcy (dotychczasowemu wierzycielowi) przechodzą na nabywcę wierzytelności. Właściwość zobowiązania, uprawnienia wierzyciela i zobowiązania dłużnika pozostają bez zmian, gdyż w wyniku umowy cesji wierzytelności zmienia się tylko wierzyciel.

Wierzytelność stanowi zatem prawo majątkowe, będące przedmiotem obrotu gospodarczego.

Z uwagi na dokonaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych kategoryzację źródeł przychodu, w szczególności wyodrębnienie w art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w sytuacji, gdy osoba fizyczna – nieprowadząca działalności gospodarczej w zakresie obrotu wierzytelnościami – zawiera umowę cesji wierzytelności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, przenosząc ją odpłatnie na rzecz innego podmiotu uzyskane z tego tytułu przychody kwalifikuje się do przychodów z praw majątkowych.

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego zaprezentowanego we wniosku stwierdzam, że kwota uzyskana z tytułu cesji partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego w TBS, stanowi dla Pani przychód z praw majątkowych w rozumieniu ww. art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany z praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami, zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Treść art. 9 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła.

Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. Koszty poniesione przez podatnika należy zatem oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, a nie niezbędności.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

-zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz

-nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Poza tym, należy podkreślić, że koszty muszą być bezwzględnie poniesione przez podatnika oraz udokumentowane w prawidłowy sposób.

Zatem, koszty poniesione w związku z zawarciem umowy partycypacji można zakwalifikować jako wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży prawa majątkowego. W konsekwencji powoduje to, że opodatkowaniu podlega różnica pomiędzy kwotą uzyskaną z odpłatnego zbycia praw wynikających z umowy cesji partycypacji, a kwotą poniesioną na nabycie partycypacji w drodze cesji.

Podatnicy, którzy zamierzają uwzględnić w podstawie opodatkowania te koszty, powinni zadbać o ich udokumentowanie, aby móc udowodnić fakt ich poniesienia oraz ich wysokość. Powinni więc oni gromadzić dokumenty wskazujące zarówno wysokość osiąganych przychodów, jak i poniesionych w celu uzyskania tych przychodów wydatków.

Ponadto, w myśl postanowień art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Zgodnie natomiast z art. 180 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, organ podatkowy odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania; przepis art. 196 § 3 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 181 ww. ustawy:

Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku działalności analitycznej Krajowej Administracji Skarbowej, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.

W związku z powyższym, za udokumentowanie wydatku należy przyjąć każdy dokument, z którego będzie wynikał fakt jego poniesienia i związek z uzyskanym przychodem. Dokumentami takimi mogą być rachunki, faktury, dowody przelewów bankowych, paragony oraz inne dokumenty księgowe dokumentujące ponoszone wydatki związane z partycypacją w kosztach lokalu mieszkalnego, będącego zasobem TBS-u. Należy przy tym zaznaczyć, że z dokumentów tych powinno wynikać kto, kiedy i jaki wydatek poniósł. W sytuacji, gdy podatnik prawidłowo nie udokumentuje i nie udowodni faktu poniesienia wydatku oraz jego związku z osiąganymi przychodami, wydatek ten nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Z przedstawionych przez Panią informacji wynika, że opłaciła Pani na podstawie umowy partycypacyjnej zawartej z TBS w 2008 r. partycypację ustaloną jako udział w realizacji mieszkania, tj. w kwocie … oraz wpłaciła kaucję z tytułu zabezpieczenia należności czynszowych. Zamierza Pani, za zgodą TBS, dokonać odpłatnej cesji praw do partycypacji na inną osobę za kwotę wyliczoną przez TBS, opowiadającą wartości partycypacji po jej waloryzacji. W tym celu wystąpiła Pani do TBS o wyliczenie kwoty partycypacji, zgodnie z zawartą z TBS umową informując, że ww. kwota będzie podstawą ustalenia kwoty odstępnego w przypadku wyrażenia zgody przez Zarząd TBS na przeniesienie praw i obowiązków z umowy partycypacyjnej na inną osobę. W odpowiedzi na to pismo, Zarząd TBS wystawił Pani „Zaświadczenie” informujące, że na podstawie Umowy o partycypację wartość partycypacji na dzień 14 stycznia 2025 r. dla Pani lokalu mieszkalnego wynosi … . W przypadku dokonania cesji partycypacji przez Panią na inną osobę, wskazana w umowie kwota za odstąpienie będzie odpowiadać dokładnie wartości partycypacji wyliczonej przez TBS, jak wyżej (po waloryzacji), która podlegałaby zwrotowi zgodnie z umową na Pani rzecz.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzam, że odpłatna cesja prawa majątkowego w postaci partycypacji do lokalu w TBS stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy. Przychód ten – pomniejszony  zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o koszty poniesione w celu uzyskania tego przychodu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Prawidłowe jest zatem Pani stanowisko, w którym stwierdziła Pani, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną z odpłatnego zbycia takich praw, a wpłaconą wcześniej do TBS-u kwotą partycypacji.

A zatem wskazać należy, że uzyskany przez Panią przychód ze sprzedaży (cesji) praw do partycypacji oraz koszty jego uzyskania, powinna Pani wykazać w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2024 r., w części E, w wierszu „Prawa autorskie i inne prawa (art. 18 ustawy)”, gdzie we właściwych kolumnach wskaże Pani kwotę przychodu uzyskaną ze sprzedaży oraz koszty uzyskania tego przychodu.

Ze zdarzenia przyszłego nr 2 wynika, że dokona Pani również odpłatnego zbycia niektórych rzeczy ruchomych składających się na wyposażenie mieszkania, np.: zestawu mebli wypoczynkowych, TV, szaf i mebli kuchennych.

W odniesieniu do odpłatnego zbycia wyposażenia lokalu mieszkalnego wskazać należy, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 innych rzeczy, niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), tj. rzeczy innych niż nieruchomości

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego:

Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Rzeczy dzieli się na nieruchomości i ruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Kodeks cywilny nie zawiera natomiast definicji ruchomości.

Zatem ruchomościami są te rzeczy, które nie są nieruchomościami, określonymi w cytowanym powyżej przepisie art. 46. Cechami wyodrębniającymi ruchomości z pojęcia rzeczy są ich samodzielność fizyczna względem innych rzeczy i przenaszalność (tak orzeczenie SN z dnia 15 lutego 1961 r., 2 CR 596/59, OSPiKA 1962, z. 2, poz. 45, z aprobującą glosą A. Ohanowicza; bliżej W.J. Katner, Umowne nabycie własności ruchomości, Warszawa 1995, s. 70–73).

W analizowanym przypadku przedmiotem sprzedaży będą elementy wyposażenia mieszkania mające charakter rzeczy innych niż nieruchomości, tj. rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzam, że skoro wyposażenie lokalu mieszkalnego, o którym mowa w przedmiotowym wniosku nie zostanie zbyte w ramach działalności gospodarczej oraz odpłatne zbycie nastąpi po upływie sześciu miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił jego zakup (Pani nabyła wyposażenie dalej niż rok przed rokiem, w którym zostanie zawarta umowa sprzedaży) to przychód ze sprzedaży wyposażenia tego lokalu mieszkalnego nie powstanie.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Końcowo stwierdzić również należy, że upoważniony organ podatkowy, wydając interpretację przepisów prawa podatkowego, nie jest kompetentny do obliczania wysokości dochodu do opodatkowania bądź weryfikacji kwot podanych we wniosku, wobec czego tutejszy organ nie mógł ustosunkować się do przedstawionych przez Panią kwot czy obliczeń, a jedynie był uprawniony do wskazania zasad opodatkowania mających zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.