Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.755.2024.2.KKA

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 11 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.755.2024.2.KKA

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 31 stycznia 2025 r. oraz pismem, które wpłynęło 3 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (po uzupełnieniu)

Pan X (dalej: „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawy o PIT). Wnioskodawca nie korzysta (nie korzystał) ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na…... Przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tej działalności, z uwagi na jej przedmiot oraz rozmiar, są przychodami z działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 2 ust. 3 w zw. z ust. 3a ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, w których wykazuje przychody z prowadzonej działalności i przychody z tej działalności ustala, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o PIT, na podstawie wspomnianych ksiąg rachunkowych oraz według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, tj. na zasadach jakie ustawa o PIT przewiduje dla przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym Wnioskodawca nie ustala dochodu z prowadzonej działalności przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu rocznego, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy o PIT (dalej: „Załącznik”), aktualizowanych corocznie na podstawie rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydawanego na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy o PIT.

Dochody z prowadzonej działalności, ustalone w oparciu o zasady wynikające z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, Wnioskodawca opodatkowuje tzw. podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wdraża innowacyjne metody … (dalej: „działalność B+R”).

Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R prace polegają na opracowaniu założeń nowej metody ….

Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R mają na celu ulepszenie procesu…, tj. poprawę parametrów produkcyjnych np. ….

Ponadto, w ramach powyższych czynności Wnioskodawca koncentruje się na ustaleniu, jakie …..

Powyżej opisane działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R noszą znamiona działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

W związku z prowadzoną działalnością B+R Wnioskodawca ponosi w szczególności następujące rodzaje kosztów (dalej łącznie jako: „Koszty działalności B+R”):

1.Koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością B+R, obejmujące w szczególności koszty nabycia pasz.

Wykorzystanie pasz dla żywienia zwierząt jest niezbędne do przeprowadzenia testów…, stąd Wnioskodawca jako koszty działalności B+R traktuje koszty….. Analogicznie, kosztem działalności B+R są również koszty energii wykorzystywane w obiektach (…) stad testowych oraz ….

Wnioskodawca posiada i gromadzi dane o ilości i rodzaju materiałów i surowców faktycznie wykorzystanych przy testowaniu konkretnych innowacji. Tym samym Wnioskodawca dysponuje danymi o rzeczywistym zużyciu poszczególnych materiałów i surowców wykorzystanych przy poszczególnych projektach.

2.Koszty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (innych niż samochody osobowe oraz budowle, budynki i lokale będące odrębną własnością), które są wykorzystywane w ramach działalności B+R.

Wnioskodawca jest w stanie ustalić, jaka część odpisu amortyzacyjnego przypada na prace związane z działalnością B+R, np. poprzez jednoznaczne wyodrębnienie okresów przeprowadzania testów danej innowacji i w konsekwencji okresów, w których dany środek trwały był wykorzystywany do tej działalności.

Koszty działalności B+R są dla Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów i nie zostały (nie zostaną) Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały (nie zostaną) przez Niego odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W związku z powyższym, Wnioskodawca pragnie potwierdzić, że jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla prowadzonej działalności o koszty działalności B+R, stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy o PIT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczy okresu od roku podatkowego 2020 do roku podatkowego, w którym Wnioskodawca złożył wniosek, tj. do roku podatkowego 2024.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż wniosek obejmuje również zdarzenie przyszłe, tj. rok podatkowy 2025 oraz kolejne lata podatkowe z uwagi na to, że Wnioskodawca kontynuuje i zamierza w przyszłości kontynuować przedstawioną we wniosku działalność w zakresie wdrażania innowacyjnych metod …(„działalność B+R”).

Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić koszty działalności opisanej we wniosku na potrzeby skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, tj. odliczenia, o którym mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) wniosku, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność B+R polega na opracowaniu założeń nowej metody …..

W związku z tym niezbędnymi surowcami wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R są:

1)…., która jest niezbędna do….;

2)woda oraz energia elektryczna wykorzystywana w obiektach (….);

3)gaz propan, który wykorzystywany jest do …

Wnioskodawca wskazuje, że ww. materiały i surowce były, są oraz będą przez Niego bezpośrednio wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności B+R.

Środkami trwałymi, które Wnioskodawca wykorzystuje do prowadzenia działalności B+R (innymi niż samochody osobowe, budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością), są środki stanowiące wyposażenie obiektów …. , tj.:

1);

2);

3).

Powyższe środki trwałe są niezbędnym wyposażeniem obiektów ()….., bez których prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności B+R byłoby niemożliwe.

Środki trwałe, które Wnioskodawca wykorzystuje w ramach działalności B+R były, są i będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę również do innych czynności, tj. ….

Jak wynika ze stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wniosku, Wnioskodawca jest w stanie ustalić jaka część odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych przypada na prace związane z działalnością B+R. Wnioskodawca prowadzi bowiem dokumentację testów innowacji, z której wynika w szczególności na których…... Jednocześnie, jak wskazano powyżej, środki trwałe, które Wnioskodawca wykorzystuje w działalności B+R, to wyposażenie obiektów (..)..

Tym samym Wnioskodawca, na podstawie posiadanej dokumentacji, jest w stanie określić, który środek trwały oraz w jakim okresie był wykorzystywany do działalności B+R.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie przedstawione we wniosku „koszty kwalifikowane działalności B+R” są niezbędne dla realizacji prac związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością B+R.

Bez wykorzystania wskazanych powyżej materiałów i surowców oraz środków trwałych testowanie innowacyjnych metod….byłoby bowiem niemożliwe.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla prowadzonej działalności o koszty działalności B+R, stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla prowadzonej działalności o koszty działalności B+R, stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o PIT, działalnością rolniczą w rozumieniu powyższego przepisu jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1)miesiąc - w przypadku roślin,

2)16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3)6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4)2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o PIT, działami specjalnymi produkcji rolnej są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Jednocześnie, w myśl art. 2 ust. 3a ustawy o PIT, działów specjalnych produkcji rolnej nie stanowią uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w Załączniku.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że działalności określone w art. 2 ust. 3 ustawy o PIT, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w Załączniku, są wyłączone z zakresu pojęcia „działalność rolnicza”, a w konsekwencji dochód uzyskiwany z tego tytułu (z działów specjalnych produkcji rolnej) podlega opodatkowaniu podatkiem PIT.

Działy specjalne produkcji rolnej zostały wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT jako jedno ze źródeł przychodów opodatkowanych PIT.

Stosownie natomiast do przepisów art. 15 ustawy o PIT, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, to przychód z tych działów ustala się według zasad określonych w art. 14 tej ustawy, tj. zasad przewidzianych dla przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Powyższy przepis dopełnia art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, zgodnie z który dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego.

Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy o PIT, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w Załączniku i aktualizowanych corocznie na podstawie rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Wnioskodawca dla prowadzonej działalności prowadzi księgi rachunkowe, a tym samym przychód z tej działalności (jako przychód z działów specjalnych produkcji rolnej) ustala w oparciu o prowadzone księgi oraz według zasad jakie ustawa o PIT przewiduje w art. 14 dla przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla działalności o koszty działalność B+R, stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy o PIT.

W przepisach art. 26e ustawy o PIT uregulowana została ulga na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „ulga B+R”).

Zgodnie z ust. 1 wspomnianego artykułu, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z brzmienia przywołanego powyżej przepisu wynika zatem, że do stosowania ulgi B+R są uprawnieni podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym miejscu Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że z przytaczanego powyżej art. 15 ustawy o PIT wynika, że jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, przychody te ustala się według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, tj. według zasad jakie ustawa o PIT przewiduje dla przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Wnioskodawca pragnie ponadto zauważyć, że ustawodawca w szeregu innych przepisów ustawy o PIT określających zasady opodatkowania przychodów (dochodów) z działów specjalnych produkcji rolnej traktuje je analogicznie, jak przychody (dochody) z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przykładowo wskazać można, iż:

·dochody z działów specjalnych produkcji rolnej, które są ustalane na podstawie ksiąg rachunkowych, mogą być, jako jedyne obok dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowane tzw. podatkiem liniowym w wysokości 19%, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT (art. 9a ust. 2 i 7, art. 30c ust. 1 ustawy o PIT);

·sprzedaż określonych składników majątku (np. środków trwałych) wykorzystywanych przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej jest uznawana za przychód z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT);

·podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również dochody z działów specjalnych produkcji rolnej mogą wpłacać zaliczki w formie uproszczonej (art. 44 ust. 6b ustawy o PIT).

W ocenie Wnioskodawcy, ustawodawca nakazując:

·ustalać przychód z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach właściwych dla przychodu z działalności gospodarczej (w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych, w których wykazywane są przychody z działów specjalnych produkcji rolnej);

·stosować względem przychodów (dochodów) z działów specjalnych produkcji rolnej określone zasady opodatkowania właściwe dla przychodów (dochodów) z działalności gospodarczej;

-zrównał przychody osiągane z działów specjalnych produkcji rolnej, ustalane na podstawie ksiąg rachunkowych, z przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, może On stosować preferencje dla podatników prowadzących działalność gospodarczą przewidziane przez ustawę o PIT, w tym ulgę B+R, w odniesieniu do osiąganych przez siebie przychodów z prowadzonej działalności, gdyż osiągane z niej przychody, to przychody ze źródła działy specjalne produkcji rolnej, które Wnioskodawca wykazuje w prowadzonych księgach rachunkowych i ustala na podstawie przepisów przewidzianych dla przychodów z działalności gospodarczej.

Odmiennie natomiast kształtowałaby się w ocenie Wnioskodawcy Jego sytuacja, gdyby dochód z prowadzonej działalności ustalał w oparciu o normy szacunkowe dochodu rocznego określone w Załączniku, gdyż w takim przypadku do ustalenia dochodu Wnioskodawcy nie znalazłyby zastosowania zasady, które ustawa o PIT przewiduje dla przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że w deklaracji PIT-36L (formularz w wersji 20), właściwej do rozliczenia przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej przez podatników, którzy (jak Wnioskodawca) wybrali opodatkowanie przychodów z tego źródła tzw. podatkiem liniowym:

·w poz. 30 oraz 35 – podatnicy wykazują odpowiednio dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz dochód z działów specjalnych produkcji rolnej,

·w poz. 43 – podatnicy wykazują kwotę kosztów uzyskania przychodu poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, na podstawie art. 26e ustawy o PIT, natomiast

·w poz. 49 – podatnicy wykazują kwotę dochodu po odliczeniach, która stanowi różnicę pomiędzy sumą kwot z pozycji 30 oraz 35 a sumą kwot z pozycji od 39 do 48.

Tym samym, z opisów ww. pozycji formularza PIT-36L (20) oraz adnotacji do nich, które mają za zadanie ułatwić podatnikom poprawne wypełnienie tego formularza, wynika możliwość obniżenia podstawy opodatkowania dla działów specjalnych produkcji rolnej o koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że formularz elektroniczny ww. wzoru deklaracji, tj. PIT-36L (20) automatycznie pomniejsza podstawę opodatkowania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej o koszty wskazane w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT także w przypadku, gdy podatnik nie wykazał w deklaracji dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, Jego uprawnienie do obniżenia podstawy opodatkowania o koszty działalności B+R, stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, wynika również z udostępnionego przez Ministerstwo Finansów wzoru deklaracji PIT-36L (20).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla prowadzonej działalności o koszty działalność B+R, stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przepis ten normuje tzw. ulgę badawczo-rozwojową (ulgę B+R). Jest ona szczególnym instrumentem, którego celem jest zachęcanie podatników prowadzących działalność gospodarczą do podejmowania działań o charakterze badawczo-rozwojowym. Ma to wpływać na innowacyjność oferowanych przez nich produktów, usług lub procesów realizowanych w ich przedsiębiorstwach. W dalszej perspektywie ulga badawczo-rozwojowa ma służyć wzrostowi nowoczesności, innowacyjności i konkurencyjności gospodarki.

Mechanizm ulgi sprowadza się do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej wartości wskazanych rodzajowo kosztów uzyskania przychodów dotyczących działalności badawczo-rozwojowej (kosztów kwalifikowanych). Mając na względzie wysokie koszty działań o charakterze badawczo-rozwojowym ustawodawca zdecydował o możliwości „dwukrotnego” uwzględnienia wartości tych kosztów w rachunku podatkowym podatnika – raz jako kosztów uzyskania przychodów i ponownie jako odliczenia od podstawy obliczenia podatku.

Jak wynika z treści art. 26e ust. 1 ustawy, z omawianej ulgi może skorzystać podatnik, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)uzyskuje przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej;

2)prowadzi działalność badawczo-rozwojową;

3)ponosi na działalność badawczo-rozwojową koszty uzyskania przychodów określone jako „koszty kwalifikowane”.

Pojęcie działalności gospodarczej

W odniesieniu do pierwszej z ww. przesłanek należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Charakter Pana działalności

Prowadzi Pan działalność polegającą na…... Przychody osiągane przez Pana z tej działalności, z uwagi na jej przedmiot oraz rozmiar, są przychodami z działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 2 ust. 3 w zw. z ust. 3a ustawy o PIT. Prowadzi Pan księgi rachunkowe. Dochody z prowadzonej działalności, opodatkowuje Pan tzw. podatkiem liniowym. W ramach prowadzonej działalności wdraża innowacyjne metody …., zakładające m.in…..

Ulga na działalność badawczo-rozwojową

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty kwalifikowane uznaje się:

(…) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową (…).

Z kolei, stosownie do art. 26e ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Co istotne, stosownie do art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty kwalifikowane uznaje się także:

(…) dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Ponadto, art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Na podstawie art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane (…).

Pamiętać trzeba też, że stosowanie do art. 24a ust. 1b ustawy:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem dodatkowym warunkiem dla prawa odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym jest wyodrębnienie tych kosztów w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy. Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z omawianej preferencji podatkowej są więc zobowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, stosuje odliczenie jedynie do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnianie w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów,

w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Podsumowanie

Przepis art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć wąsko, co oznacza, że ustawodawca dał możliwość skorzystania z tzw. ,,ulgi badawczo-rozwojowej” wyłącznie podatnikowi uzyskującemu przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie np. art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zaznaczam, że żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wbrew Pana stanowisku nie nakazuje by przychody (dochody) z działów specjalnych produkcji rolnej traktować analogicznie, jak przychody (dochody) z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, ulga badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do przychodów działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze powołane powyższe przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, nie zgadzam się z Pana stanowiskiem, że przysługuje Panu prawo do obniżenia podstawy opodatkowania dla prowadzonej działalności o koszty B+R stosownie do art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzenia przez działalności polegającej na …. w ramach działów specjalnych produkcji rolnej.

Wobec powyższego, uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii wynikających z treści pytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.