Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo pismem z 29 stycznia 2025 r. (wpływ 29 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie telefoniczne. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej. W ramach działalności spółki zawierana jest umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) władz spółki oraz innych osób pełniących funkcje kierownicze w spółce (dalej: „Ubezpieczenie OC”). Celem tej umowy jest ochrona osób pełniących ww. funkcje przed skutkami ewentualnych roszczeń z tytułu szkód wyrządzonych podczas wykonywania obowiązków służbowych. Spółka jako podmiot zawierający umowę ubezpieczenia OC ponosi koszty składek tego ubezpieczenia.

Spółka zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności władz spółki, w której określono, że osoba ubezpieczona to dowolna osoba fizyczna, która była, jest lub podczas okresu ubezpieczenia zostanie:

1.członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem rady dyrektorów, członkiem komisji rewizyjnej, członkiem komitetu audytu, likwidatorem powołanym przez organy Spółki lub prokurentem bądź osoba fizyczna zajmująca inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa jest równorzędne wobec wymienionych wyżej stanowisk lub funkcji,

2.pracownikiem pełniącym funkcję kierowniczą,

3.pracownikiem, któremu w roszczeniu lub postępowaniu urzędowym zarzucono naruszenie praw pracowniczych,

4.osoba odpowiedzialna za księgi rachunkowe,

lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo jak taka osoba ubezpieczona działała lub działa dla Spółki w jej imieniu w charakterze określonym w pkt 1-4.

W trakcie obowiązywania umowy ubezpieczenia osoby wchodzące w skład władz spółki ulegają lub mogą ulec zmianie, nie jest więc możliwe przypisanie konkretnego świadczenia do określonej osoby. Polisa obejmuje szeroki krąg osób, czyli członków zarządu, radę nadzorczą, prokurenta, księgowego, kierownika ds. personalnych, które mają różny zakres obowiązków, uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności. Nie jest możliwe ustalenie, jaka część składki przypada na poszczególne osoby wchodzące w skład władz spółki, ponieważ umowa ma charakter grupowy i nie przewiduje podziału kosztów na indywidualne osoby objęte ubezpieczeniem.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Składka ubezpieczeniowa ustalona jest ryczałtowo i nie jest zależna od liczby Ubezpieczonych. Ubezpieczający opłaca ustaloną składkę jednorazowo.

Umowa nie przewiduje jaka część składki przypada na konkretną osobę objętą ubezpieczeniem, ponieważ umowa ma charakter grupowy i nie przewiduje podziału kosztów na indywidualne osoby. Obejmuje ona zbiorczą ochronę wszystkich objętych ubezpieczeniem, a kwota składki dotyczy całego ryzyka.

Zawarcie umowy Ubezpieczenia Ubezpieczyciel potwierdza Polisą. Ustalony okres ubezpieczenia obejmuje jeden rok.

Polisa obejmuje szeroki krąg osób pełniących funkcje członków zarządu spółki, członków rady nadzorczej, prokurenta, księgowego oraz osoby odpowiedzialne za sprawy kadrowo-płacowe. Osoby te pełnią swoje funkcje na podstawie powołania lub na podstawie zawartych umów zlecenia. W każdym rodzaju zatrudnienia ubezpieczenie jest związane z ochroną interesu pracodawcy a nie prywatnych działań pełniących określone funkcje.

Pytania

Czy, mimo że na Polisie Ubezpieczeniowej nie ma imiennego określenia osób objętych ubezpieczeniem OC, należy tę zapłaconą przez Spółkę składkę, w proporcjonalnej wysokości potraktować jako przychód z nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez władze spółki i pobrać należną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, wartość składek ubezpieczenia OC pokrywanych przez Spółkę nie stanowi przychodu władz spółki w rozumieniu art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art.13 ust 7 ustawy PIT.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 13 ust. 7 u.p.d.o.f., przychód musi być określony w sposób indywidualny, a przysporzenie majątkowe powinno być konkretnie wskazane. W omawianym przypadku osoby objęte polisą nie są wskazane imiennie, co uniemożliwia uznanie, że otrzymały one świadczenie lub miały je do dyspozycji.

Uzasadnienie:

1.Brak indywidualnego przyporządkowania korzyści:

W przypadku grupowego ubezpieczenia OC brak jest możliwości precyzyjnego przypisania kosztów składki do poszczególnych osób ubezpieczonych. Umowa ma charakter ogólny i nie przewiduje rozliczenia indywidualnego. Polisa obejmuje szeroki krąg osób, czyli członków zarządu, radę nadzorczą, prokurenta, księgowego, kierownika ds. personalnych, które mają różny zakres obowiązków, uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności.

2.Cel biznesowy zawarcia umowy ubezpieczenia:

Ubezpieczenie OC władz spółki jest zawierane w interesie Spółki, a nie osób fizycznych. Ma ono na celu zabezpieczenie spółki przed skutkami finansowymi potencjalnych roszczeń wobec osób zarządzających.

3.Brak realnej korzyści dla osób ubezpieczonych:

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 12 ust. 1 oraz art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przychód musi być określony w sposób indywidualny, a przysporzenie majątkowe powinno być konkretnie wskazane.

W omawianym przypadku osoby objęte polisą nie są wskazane imiennie, co uniemożliwia uznanie, że otrzymały one świadczenie lub miały je do dyspozycji. Ubezpieczenie dotyczy wyłącznie odpowiedzialności za działania wykonywane w ramach obowiązków służbowych.

Na podstawie art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w zw. z art. 11 ust. 2 – 2b u.p.d.o.f. Spółka uważa, że pojęcie inne nieodpłatne świadczenie oznacza przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości. Skoro nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób (odpowiadającego określonej części składki ubezpieczeniowej), nie może być on uwzględniony w podstawie opodatkowania, a w konsekwencji opodatkowany.

Warunkiem koniecznym do uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód, jest jego otrzymanie lub postawienie do dyspozycji podatnika, natomiast w przedmiotowej umowie ubezpieczony nie jest imiennie wskazany, a identyfikacja osób ubezpieczonych następowałaby po zgłoszeniu roszczenia, tj. w chwili spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela. W związku z tym, zdaniem Spółki – nie można przyjąć, że takie świadczenie jest otrzymywane lub pozostawione do dyspozycji podatnika, gdyż w momencie zawarcia umowy ubezpieczenia nie jest możliwe wskazanie osób, które z tego ubezpieczenia skorzystają, a wiec osób dla których opłacona składka rzeczywiście mogłaby stanowić przychód.

Przykładowe interpretacje indywidualne, które wskazują, że ubezpieczenie OC władz Spółki nie stanowi przychodu do opodatkowania dla władz Spółki:

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 grudnia 2017 r. (0111-KDIB2-1.4011.257.2017.1.ZK).

W tej interpretacji wskazano, że jeśli składka na ubezpieczenie OC członków zarządu nie jest przypisana konkretnym osobom, a umowa służy zabezpieczeniu interesów spółki, nie stanowi to przychodu członka zarządu.

Wskazano także, że brak możliwości ustalenia indywidualnej wartości świadczenia wyklucza opodatkowanie.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 stycznia 2021 r. (0115-KDIT2.4011. 736.2020.2.MM).

Wskazano, że ubezpieczenie OC zarządu ma na celu ochronę interesów Spółki, a nie członków zarządu w sensie osobistym. Koszty tego typu składek nie są związane z osobistą korzyścią członka zarządu, lecz z zabezpieczeniem przed potencjalnymi roszczeniami wobec Spółki.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 maja 2018 r. (0111-KDIB2-3.4011. 92.2018.1.SK).

Tutaj również uznano, że brak przyporządkowania składki konkretnej osobie i ogólny charakter polisy grupowej oznaczają, że nie powstaje przychód dla członków zarządu. Podkreślono biznesowy charakter tego wydatku.

Orzecznictwo sadowe:

Wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2020 r. (sygn. II FSK 2186/18), który podkreśla konieczność precyzyjnego określenia wartości przysporzenia majątkowego, aby można było przypisać przychód podatnikowi.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie, że pokrycie składek ubezpieczenia OC władz Spółki przez Spółkę nie generuje przychodu po stronie tych osób, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1.obliczenie,

2.pobranie,

3.wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przepis art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

Ponadto, jak wynika z art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Za przychody, należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa „w szczególności” co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Zatem przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Natomiast w myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 13 pkt 8 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ww. ustawy:

Stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji „nieodpłatnych świadczeń” przy interpretacji tego pojęcia należy odwołać się do jego słownikowego znaczenia. W związku z powyższym stwierdzić należy, że zgodnie z Internetowym słownikiem języka polskiego, świadczeniem nieodpłatnym jest świadczenie „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (https://sjp.pwn.pl). W orzecznictwie sądowym przyjmuje się natomiast, że nieodpłatne świadczenie obejmuje nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy, mogą być uznane takie świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W kontekście pierwszego warunku, Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że „inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Zgoda na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie. Oznacza to, że w braku świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść wydatek. W konsekwencji, przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku.

Formułując drugi warunek Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że dla oceny czy świadczenie leżało w interesie pracownika, istotne jest czy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Trybunał Konstytucyjny – w ślad za uchwałami NSA – uznał, że w zakres nieodpłatnego świadczenia, jako przychodu wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, „których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W konsekwencji, aby wartość świadczenia uzyskanego od pracodawcy podlegała opodatkowaniu, po stronie pracownika musi pojawić się dochód, czyli korzyść majątkowa. Korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku pracownika nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku. Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie zostało przyjęte jako warunek niezbędny do zgodnego z prawem wykonania pracy – po stronie pracownika nie pojawia się korzyść, która mogłaby być objęta podatkiem dochodowym.

Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę.

Chociaż powołany wyrok dotyczy świadczeń na rzecz pracowników, jednakże ogólne zasady rozpoznawania nieodpłatnych świadczeń, które zostały w nim przedstawione, mogą znaleźć zastosowanie również w sprawie członków Zarządu i Rady Nadzorczej, itp.

Wątpliwości Państwa (Spółki), budzi kwestia ciążących na Państwu obowiązków płatnika, tj. czy w związku z zawartą umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej władz Spółki (Państwa)oraz innych osób pełniących funkcje kierownicze w Spółce, osoby objęte ubezpieczeniem uzyskują przychód, od którego Państwo, jako płatnik zobowiązani jesteście pobrać zaliczki na podatek dochodowy.

Jak wynika z opisu sprawy, zawarli Państwo umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) władz spółki oraz innych osób pełniących funkcje kierownicze w spółce (dalej: „Ubezpieczenie OC”). Celem tej umowy jest ochrona osób pełniących ww. funkcje przed skutkami ewentualnych roszczeń z tytułu szkód wyrządzonych podczas wykonywania obowiązków służbowych. Państwo jako podmiot zawierający umowę ubezpieczenia OC ponosicie koszty składek tego ubezpieczenia. W umowie ubezpieczenia określono, że osoba ubezpieczona to dowolna osoba fizyczna, która była, jest lub podczas okresu ubezpieczenia zostanie:

• członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem rady dyrektorów, członkiem komisji rewizyjnej, członkiem komitetu audytu, likwidatorem powołanym przez organy Spółki lub prokurentem bądź osoba fizyczna zajmująca inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa jest równorzędne wobec wymienionych wyżej stanowisk lub funkcji,
• pracownikiem pełniącym funkcje kierowniczą,
• pracownikiem, któremu w roszczeniu lub postępowaniu urzędowym zarzucono naruszenie praw pracowniczych,
• osoba odpowiedzialna za księgi rachunkowe,

lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo jak taka osoba ubezpieczona działała lub działa dla Spółki w jej imieniu w charakterze określonym w pkt 1-4. W trakcie obowiązywania umowy ubezpieczenia osoby wchodzące w skład władz spółki ulegają lub mogą ulec zmianie, nie jest więc możliwe przypisanie konkretnego świadczenia do określonej osoby. Polisa obejmuje szeroki krąg osób pełniących funkcje członków zarządu spółki, członków rady nadzorczej, prokurenta, księgowego oraz osoby odpowiedzialne za sprawy kadrowo-płacowe. Osoby te pełnią swoje funkcje na podstawie powołania lub na podstawie zawartych umów zlecenia. Nie jest możliwe ustalenie, jaka część składki przypada na poszczególne osoby wchodzące w skład władz spółki, ponieważ umowa ma charakter grupowy i nie przewiduje podziału kosztów na indywidualne osoby objęte ubezpieczeniem. Składka ubezpieczeniowa ustalona jest ryczałtowo i nie jest zależna od liczby Ubezpieczonych. Ubezpieczający opłaca ustaloną składkę jednorazowo. Umowa nie przewiduje jaka część składki przypada na konkretną osobę objętą ubezpieczeniem, ponieważ umowa ma charakter grupowy i nie przewiduje podziału kosztów na indywidualne osoby. Obejmuje ona zbiorczą ochronę wszystkich objętych ubezpieczeniem, a kwota składki dotyczy całego ryzyka. Zawarcie umowy Ubezpieczenia Ubezpieczyciel potwierdza Polisą. Ustalony okres ubezpieczenia obejmuje jeden rok.

W związku z tak nakreślonym stanem faktycznym należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Stosownie do art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jednocześnie zgodnie z § 2 ww. artykułu:

Celem umowy ubezpieczenia jest więc udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. W konsekwencji opłacenie składki przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Świadczenie nieodpłatne stanowi bowiem w tym przypadku ochrona ubezpieczeniowa na wypadek zaistnienia zdarzenia określonego w umowie ubezpieczenia.

Jednakże z powołanego powyżej brzmienia art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu może podlegać tylko przychód ze świadczeń nieodpłatnych faktycznie otrzymanych. Ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga wskazania osoby będącej beneficjentem świadczenia.

Wobec powyższego, skoro – jak wynika z treści wniosku – w rozpatrywanej sprawie:

1)krąg osób objętych ubezpieczeniem nie jest skonkretyzowany przez wskazanie imienia i nazwiska ubezpieczonego;

2)zakres osób objętych ubezpieczeniem jest szeroki (ubezpieczeniem są objęte osoby które były, są lub podczas okresu ubezpieczenia zostaną:

• członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem rady dyrektorów, członkiem komisji rewizyjnej, członkiem komitetu audytu, likwidatorem powołanym przez organy Spółki lub prokurentem bądź osoby fizyczne zajmujące inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa jest równorzędne wobec wymienionych wyżej stanowisk lub funkcji,
• pracownikiem pełniącym funkcje kierowniczą,
• pracownikiem, któremu w roszczeniu lub postępowaniu urzędowym zarzucono naruszenie praw pracowniczych,
• osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe,

3)zakres obowiązków, uprawnień oraz odpowiedzialności osób objętych ubezpieczeniem jest zatem zróżnicowany;

4)składka jest określona ryczałtowo (niezależnie od liczby osób, które w okresie ubezpieczenia są objęte ochroną ubezpieczeniową)

-     zatem opłacona przez Państwa składka z tytułu umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej osób objętych ochroną ubezpieczeniową nie powoduje powstania po stronie tych osób przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Tym samym na Państwu, jako na płatniku – w związku z opłaceniem ww. polisy – nie ciąży obowiązek naliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od składki ubezpieczeniowej zapłaconej z tytułu ubezpieczenia osób objętych polisą.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.