Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na wykonanie szyn relaksacyjnych i nieprawidłowe w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 grudnia 2024 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 25 stycznia 2025 r. oraz pismem złożonym 30 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Ma Pan 41 lat, jest Pan osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodów psychicznych i pobiera Pan dodatkowo rentę socjalną.
W 2024 r. poniósł Pan koszty związane z prywatnym leczeniem stomatologicznym (leczenie protetyczne), mianowicie wykonaniem dopasowanej indywidualnie szyny stabilizacyjnej (relaksacyjnej) górnej, na szczękę. Powodem jest silny bruksizm u Pana występujący.
Posiada Pan 3 osobne faktury, po 450 zł każda, dokumentujące ten fakt.
Poniósł Pan koszty w 100%, nie zostały one zrefundowane w żadnym stopniu z publicznych środków ani przez NFZ, ani PFRON.
Jest Pan na utrzymaniu matki, a Pana dochód ogranicza się do renty socjalnej (15 000 zł w 2021 r.), przysługującej osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy oraz zasiłku pielęgnacyjnego z MOPS. Pana matka pobiera rentę rodzinną po zmarłym w 2016 r. Pana ojcu, brat – rentę inwalidy wojskowego, także z ZUS.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej za 2024 r.
Zamieszkuje Pan tylko i wyłącznie na terenie Rzeczpospolitej Polskiej (rezydent). W 2024 r. wypełnia Pan PIT-37 – podatek dochodowy od osób nieprowadzących działalności gospodarczej, wyłącznie od przychodów uzyskanych w Polsce oraz wykazywanych w PIT-11A. Pana dochody pochodzą tylko z tytułu renty socjalnej z ZUS oraz zasiłku pielęgnacyjnego z MOPS.
Posiada Pan orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z 7 lipca 2021 r., wydane przez PZON (…), ważne do 31 lipca 2025 r. Niepełnosprawność istnieje od 21-go roku życia. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 4 maja 2017 r. Posiada Pan umiarkowany stopień niepełnosprawności (II grupa inwalidzka) — osoba z naruszoną sprawnością organizmu, całkowicie niezdolna do pracy albo zdolna do niej jedynie w warunkach pracy chronionej, rodzaj: choroby psychiczne (02-P).
Zamierza Pan odliczyć wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej dotyczące kosztów tylko wykonania szyn relaksacyjnych (3 faktury po 450 zł każda) oraz zakupu leków.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy poniesione przez Pana wydatki służyły i służą przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiały/ułatwiają wykonywanie czynności życiowych?”, wskazał Pan, że według Pana tak. Poniesione przez Pana wydatki służą przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych. Posiada Pan stosowne zaświadczenie od lekarza stomatologa o konieczności użytkowania szyn relaksacyjnych z powodu ścierania zębów.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy wydatki, które zamierza Pan odliczyć, ułatwiają czynności życiowe, funkcjonowanie w związku z Pana niepełnosprawnością? Jeżeli tak, to proszę opisać w jaki sposób?”, wskazał Pan, że nieleczony bruksizm doprowadza do rozchwiania zębów w szczęce i żuchwie, starcia koron zębowych, pękania szkliwa, zmian – początkowo zapalnych, a następnie zwyrodnieniowych – w stawach skroniowo-żuchwowych, prowadzących do ograniczenia ruchów w tych stawach. Bruksizm może powodować ponadto przewlekłe bóle głowy, szumy uszne, zespół suchego oka i zmiany w szyjnym odcinku kręgosłupa.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy faktury na poniesione wydatki, o których mowa we wniosku, zawierają w szczególności: Pana dane identyfikujące jako kupującego (odbiorcę towaru i usługi) i dane sprzedającego (towar i usługę), rodzaj zakupionego towaru i usługi?”, wskazał Pan, że posiada Pan fakturę nr 1 z 25 stycznia 2024 r., fakturę nr 2 z 20 lutego 2024 r., fakturę nr 3 z 21 grudnia 2024 r. Ww. faktury zawierają wszystkie niezbędne dane identyfikujące sprzedającego i kupującego oraz rodzaj usługi stomatologicznej.
Ww. koszty nie zostały zrefundowane w żadnym stopniu oraz zwrócone w jakiejkolwiek formie przez NFZ ani PFRON. Szyny relaksacyjne nie wchodzą w skład rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie lekarza (przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych).
Pytania
1.Czy w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2024 r. może Pan odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione na wykonanie 3 szyn relaksacyjnych zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy?
2.Czy ww. wydatki mogą zostać zaliczone w koszt uzyskania przychodu (źródła przychodów: emerytury, renty oraz inne krajowe świadczenia - art. 34 ust. 7 ustawy)?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, w odniesieniu do pytania nr 1, w zeznaniu rocznym PIT za 2024 r. ma Pan prawo odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione na prywatne wykonanie szyn relaksacyjnych.
W Pana ocenie, w odniesieniu do pytania nr 2, może Pan zaliczyć ww. wydatki w koszt uzyskania przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b-7g i 13a tego artykułu.
Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków na cele wskazane w powołanym przepisie uprawnia do skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zatem wydatki poniesione na inne cele – nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością – nie uprawniają do odliczeń w ramach omawianej ulgi.
Z treści wniosku wynika, że posiada Pan orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (II grupa inwalidzka) — osoba z naruszoną sprawnością organizmu, całkowicie niezdolna do pracy albo zdolna do niej jedynie w warunkach pracy chronionej, z 7 lipca 2021 r., wydane przez PZON (…), ważne do 31 lipca 2025 r., rodzaj: choroby psychiczne (02-P).
Niepełnosprawność istnieje od 21-go roku życia. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 4 maja 2017 r.
Pana dochody pochodzą tylko z tytułu renty socjalnej z ZUS oraz zasiłku pielęgnacyjnego z MOPS.
W 2024 r. poniósł Pan koszty związane z prywatnym leczeniem stomatologicznym (leczenie protetyczne), mianowicie wykonaniem dopasowanej indywidualnie szyny stabilizacyjnej (relaksacyjnej) górnej na szczękę. Powodem jest silny bruksizm u Pana występujący.
Zamierza Pan odliczyć wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej dotyczące m.in. kosztów wykonania szyn relaksacyjnych.
Posiada Pan 3 osobne faktury z: 25 stycznia 2024 r., 20 lutego 2024 r., 21 grudnia 2024 r. – po 450 zł każda, dokumentujące ten fakt. Ww. faktury zawierają wszystkie niezbędne dane identyfikujące sprzedającego i kupującego oraz rodzaj usługi stomatologicznej.
Poniósł Pan ww. koszty w 100% i nie zostały one zrefundowane Panu w żadnym stopniu oraz zwrócone w jakiejkolwiek formie przez NFZ ani PFRON.
Poniesione przez Pana wydatki służą przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych. Posiada Pan stosowne zaświadczenie od lekarza stomatologa o konieczności użytkowania szyn relaksacyjnych z powodu ścierania zębów. Nieleczony bruksizm doprowadza do rozchwiania zębów w szczęce i żuchwie, starcia koron zębowych, pękania szkliwa, zmian – początkowo zapalnych, a następnie zwyrodnieniowych – w stawach skroniowo-żuchwowych, prowadzących do ograniczenia ruchów w tych stawach. Bruksizm może powodować ponadto przewlekłe bóle głowy, szumy uszne, zespół suchego oka i zmiany w szyjnym odcinku kręgosłupa.
Z powołanego wyżej przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym i szczególnym (niestandardowym) charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt (urządzenie czy narzędzie) musi posiadać właściwości leczniczo-rehabilitacyjne lub ułatwiać tej osobie, ze względu na jej niepełnosprawność, wykonywanie czynności życiowych.
Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że:
· pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu (urządzenia, narzędzia), a rodzajem niepełnosprawności, pozostawać musi ścisły związek,
· zakupiony sprzęt (urządzenie, narzędzie) musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
· cechą zakupionego sprzętu (urządzenia, narzędzia) musi być jego indywidualny charakter.
Właściwym do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić np. w wydanym zaświadczeniu/orzeczeniu.
Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 44 ze zm.):
Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.
W oparciu o definicje encyklopedyczne zawarte w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, „zabieg” stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); „rehabilitacja” jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; natomiast „rehabilitacja lecznicza” to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Istotne znaczenie mogą mieć również zabiegi chirurgiczne zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji, zmniejszenia następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność.
W świetle powyższego uznaję, że wydatki poniesione na wykonanie szyn relaksacyjnych, które ułatwiają Panu wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, kwalifikują się do wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, wydatki poniesione na wykonanie szyn relaksacyjnych będzie Pan mógł odliczyć od dochodu w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2024 r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, w tej części Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Jak stanowi art. 12 ust. 7 ww. ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).
Zgodnie z art. 34 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Organy rentowe są obowiązane sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku, według ustalonego wzoru, podatnikom uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, dodatków dopełniających, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych i rodzicielskich świadczeń uzupełniających oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania; obowiązek ten nie dotyczy podatników:
1) w stosunku do których ustał obowiązek poboru zaliczek;
2) którym zaliczki były ustalane w sposób określony w art. 32 ust. 3, chyba że podatnik przed końcem roku podatkowego złoży oświadczenie o rezygnacji z zamiaru opodatkowania jego dochodów w sposób określony w art. 6 ust. 2 albo 4d;
3) w stosunku do których, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zwolniono organ rentowy w całości lub w części z obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy;
4) którym nie pobierano zaliczek na podatek dochodowy stosownie do postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
5) którzy złożyli organowi rentowemu wniosek o niesporządzanie rocznego obliczenia podatku i nie wycofali go przed końcem roku podatkowego;
6) u których suma zaliczek pobranych w roku podatkowym przewyższa kwotę podatku obliczonego przez organ rentowy za ten rok;
7) którym przy obliczaniu zaliczki zastosowano pomniejszenie, o którym mowa w art. 31b ust. 3 pkt 2 lub 3.
Pana wątpliwość budzi również kwestia możliwości uwzględnienia w rozliczeniu renty za 2024 r. kosztów uzyskania przychodów obejmujących wykonanie szyn relaksacyjnych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- być właściwie udokumentowany.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że koszty obejmujące wykonanie szyn relaksacyjnych nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z tytułu renty, gdyż nie są związane z uzyskaniem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jakim jest renta. Renta ta przysługuje bowiem Panu i jest Pana przychodem niezależnie od poniesienia, bądź nie powyższych kosztów.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają przy tym w odniesieniu do rent żadnych szczególnych regulacji, które nakazywałyby pomniejszenie przychodu uzyskiwanego z tego tytułu o koszty uzyskania przychodów, jak choćby uczyniono to w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wobec przychodów ze stosunku służbowego, czy też stosunku pracy.
Przy ustalaniu dochodów z renty nie stosuje się kosztów uzyskania przychodów, dlatego też przychód równy jest dochodowi.
W konsekwencji, wydatki jakie Pan poniósł w 2024 r. na wykonanie szyn relaksacyjnych, nie mogą zostać odliczone jako koszty uzyskania przychodu w zeznaniu rocznym PIT-37 składanym za 2024 r. ze źródła przychodu renta.
Zatem, w tej części Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu stanu faktycznego, które nie były przedmiotem pytań i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.