Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 6 stycznia 2025 r. (data wpływu 6 stycznia 2025 r.) oraz pismem z 29 stycznia 2025 r. (data wpływu 29 stycznia 2025 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

• A.A.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• B.A.

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 13 grudnia 2006 r. Pani wraz z Pani mężem i Pani matką (dalej: Państwo) zawarliście umowę z (…) Bank S.A. nr (…) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych waloryzowany kursem CHF.

Bank udzielił kredytu przeznaczonego na realizację celu określonego w umowie tj. refinansowanie kredytu hipotecznego oraz finansowanie budowy domu jednorodzinnego. Kwota w PLN w dniu wypłaty kredytu była przeliczona na CHF według kursu kupna z tabeli banku. Bank wypłacił 230.000,02 PLN, co stanowiło równowartość 99.489,06 CHF. Tytułem zabezpieczenia w/w kredytu na kredytowanej nieruchomości ustanowiona została hipoteka kaucyjna.

Z uwagi na powzięcie wiedzy o tym, że zawarta umowa o kredyt może zawierać niedozwolone klauzule umowne postanowiliście Państwo wystąpić do Sądu w dniu 16 marca 2021 r. z pozwem o ustalenie nieważności umowy kredytu. Postępowanie toczy się obecnie przed Sądem II instancji na skutek apelacji złożonej przez Bank.

Bank zaproponował ugodę, w efekcie której:

• umowa ma zostać utrzymana w mocy;
• zawarcie ugody wiązałoby się z cofnięciem pozwu i umorzeniem postępowania sądowego;
• na dzień zawarcia ugody zadłużenie z tytułu niespłaconego kapitału kredytu w kwocie 15.229,86 CHF po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP według tabeli kursów średnich walut obcych z dnia 27 listopada 2024 r. publikowanej przez NBP wynosi 70.678,73 zł. Odsetki naliczone za okres od ostatniej spłaty rat do daty podpisania ugody wynoszą 249,46 CHF, po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP wynoszą 1.157,69 PLN;
• strony zmieniają walutę zadłużenia na PLN i uzgadniają że zadłużenie z tytułu salda kredytu oraz odsetek na dzień zawarcia ugody wynosi łącznie 71.836,42 PLN;
• Bank zwalnia Kredytobiorców z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorców z tytułu kredytu) w kwocie 71.836,42 PLN ustalonej przez strony, a Kredytobiorcy dokonane zwolnienie z długu przyjmują.
• w związku ze zwolnieniem z długu zadłużenie Kredytobiorców wobec Banku uznaje się za spłacone w całości;
• Bank dodatkowo zwróci na rzecz kredytobiorców ustaloną przez strony kwotę 170.000 PLN;
• Kredytobiorcy przyjmują do wiadomości, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do kwoty 170.000 PLN, po ich stronie nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11 dla kwoty zwrotu.
• Kredytobiorcy przyjmują do wiadomości, że Bank wystąpił do KIS o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, co do tego, czy po stronie Kredytobiorców powstaje przychód w związku ze zwrotem w kwocie 170.000 PLN, a tym samym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny.

Bank otrzymał interpretację i zamieścił o niej komunikat na stronie internetowej. Na tym etapie rozważacie Państwo podpisanie ugody.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Bank, który udzielił Państwu kredytu jest podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym i jest uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

Na pytanie Organu, czy zgodnie z zawartą umową kredytową wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, odpowiedzieli Państwo, że w umowie nie ma określenia „solidarnie”.

Ugoda z Bankiem nie jest podpisana (jest rozważana).

W ugodzie Bank nie uzna, że umowa kredytowa była nieważna.

W ugodzie Państwo i Bank potwierdziliście, że umowa była ważna.

Na pytanie Organu, czy ww. kwota dodatkowa, o której mowa we wniosku, będzie zwrotem na Państwa rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych od otrzymanego finansowania, czy będzie to inna kwota - jaka (za co), odpowiedzieli Państwo, że w ugodzie jest zapis. Cytat: „Bank dodatkowo zwróci na rzecz kredytobiorców ustaloną przez strony kwotę" (nie ma szczegółowego określenia).

Nie korzystaliście Państwo z umorzenia wierzytelności z tytułu tego lub innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.

Na kwotę umorzenia składać się będą kapitał i odsetki.

Kredyt, który został zrefinansowany kredytem z 13 grudnia 2006 r. został zaciągnięty na budowę domu jednorodzinnego.

Refinansowany kredyt był na zakup działki pod budowę domu jednorodzinnego.

Uważają Państwo, że jest to zwrot nienależnie pobranych przez Bank rat kapitałowo-odsetkowych.

Pytania

1)Czy dodatkowa kwota wynikająca z ugody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy do całości umarzanej w drodze ugody wierzytelności, z tytułu wskazanego kredytu hipotecznego będzie mieć zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wypłacana kwota dodatkowa stanowiłaby częściowy zwrot dla Państwa rat i nie może być uznana za przysporzenie majątkowe. Jest to dla Państwa zwrot nienależnie pobranych pieniędzy w wyniku stosowania przez Bank nieuczciwych zasad tzw. klauzul niedozwolonych, o zwrot których wystąpiliście Państwo z powództwem na drogę postępowania sądowego. W związku z tym uważacie Państwo, że macie do czynienia ze zwrotem nienależnie pobranych przez Bank rat kapitałowo-odsetkowych. W związku z powyższym uważacie Państwo, że nie jest to dla Państwa przychód.

Ad. 2

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych powinno objąć pełną kwotę zobowiązania umarzanego przez bank, ponieważ:

• zaciągnęliście Państwo kredyt na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej mającej na celu zaspokojenie jednego gospodarstwa domowego;
• nie korzystaliście Państwo z zaniechania poboru podatku;
• zabezpieczeniem jest hipoteka.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wskazali Państwo, że na podstawie proponowanej ugody bank umorzy Państwu istniejące zadłużenie i wypłaci określoną w ugodzie kwotę.

Powzięli Państwo wątpliwość, czy dodatkowa kwota wynikająca z ugody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy do całości umarzanej w drodze ugody wierzytelności, z tytułu wskazanego kredytu hipotecznego będzie mieć zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. Należy zatem przeanalizować skutki podatkowe powyższych czynności.

Skutki podatkowe zwrotu kwoty określonej przez bank

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Jak wynika z opisu sprawy, zaproponowana do wypłaty kwota będzie stanowić zwrot środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych.

W przypadku zwrotu wcześniej wpłacanych środków pieniężnych - taka operacja nie spełnia celu przychodu jakim jest zwiększenie majątku podatnika - ani poprzez zwiększenie aktywów ani poprzez zmniejszenie jego pasywów. Po stronie kredytobiorcy nie dochodzi do powstania przysporzenia majątkowego, bowiem otrzymuje on z powrotem zwrot swoich własnych środków, które wcześniej wpłacał tytułem spłaty zaciągniętego kredytu. Taka wypłata będzie więc dla Państwa neutralna podatkowo.

Tym samym po Państwa stronie nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Umorzenie wierzytelności

Umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną Państwu kwotę wierzytelności należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912):

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1)kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

2)kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

3)kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

4)kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Z informacji przedstawionych przez Państwa wynika, że:

1)w 2006 roku zaciągnęliście Państwo wraz matką Pani A.A. kredyt na refinansowanie kredytu hipotecznego oraz finansowanie budowy domu jednorodzinnego;

2)kredyt został zabezpieczony hipotecznie;

3)nie korzystali Państwo wcześniej z zaniechania poboru podatku dochodowego.

Państwa skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Z przedstawionego przez Państwa opisu wynika, że zaciągnęli Państwo kredyt hipoteczny celem, którego było finansowanie budowy domu jednorodzinnego oraz refinansowanie kredytu na zakup działki pod budowę domu.

Z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe jasno wynika, że kredyt mieszkaniowy powinien zostać zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego kredyty mieszkaniowe powinny zostać zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej.

Przy czym, przez jedną inwestycję mieszkaniową, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: jednego gospodarstwa domowego albo więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 o podatku od spadków i darowizn.

Natomiast przez jedno gospodarstwo domowe rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

Zatem z ww. rozporządzenia wynika wprost, że aby kwota umorzona mogła skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie omawianego rozporządzenia - to w przypadku dwóch kredytów hipotecznych - powinny one zostać zaciągnięte na jedną inwestycję mieszkaniową.

W związku z tym, że kredyt został zaciągnięty na refinansowanie kredytu hipotecznego oraz finansowanie budowy domu jednorodzinnego to należy zauważyć, że pojęcia kredyt refinansowy i kredyt na refinansowanie nie są tożsame.

Zaciągnięcie kredytu na refinansowanie jest to zdarzenie rozumiane jako operacja pieniężna, polegająca na wykorzystaniu zewnętrznych funduszy pieniężnych w celu zastąpienia środków pierwotnie wydatkowanych na jakiś cel.

Pojęcie kredyt refinansowy implikuje konieczność wcześniejszego zaciągnięcia kredytu, aby później możliwym było zaciągnięcie kredytu refinansowego na jego spłatę. Zatem czynność refinansowania zakupu kredytem hipotecznym należy odróżnić od zaciągnięcia kredytu refinansowego. Kredyt refinansowy przeznaczony jest na spłatę wcześniej zaciągniętego kredytu hipotecznego i jest on zabezpieczony na podstawie wartości aktualnie posiadanej nieruchomości. Natomiast zwrot „refinansowanie” oznacza operację pieniężną polegającą na uzyskaniu zewnętrznych źródeł finansowania w celu zastąpienia środków własnych, które zostały wydatkowane na jakiś cel. W rezultacie, pierwotnie wydatkowane środki pieniężne mogą być niejako „ponownie” wykorzystane na dowolny cel. Środki z kredytu na refinansowanie niejako zastępują środki uprzednio wydatkowane z własnych zasobów.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że analizowane zaniechanie może mieć zastosowanie w przypadku umorzenia kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w przypadku umorzenia kredytu refinansowego w sytuacji, gdy został on zaciągnięty na refinansowanie (zastąpienie) kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na te wydatki.

Przepis ten nie odnosi się natomiast do kredytów hipotecznych zaciągniętych na refinansowanie środków własnych poniesionych na cele mieszkaniowe. Tego rodzaju wydatek nie został wymieniony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychód uzyskany przez Państwa z tytułu umorzenia kredytu hipotecznego celem, którego było finansowanie budowy domu jednorodzinnego oraz refinansowanie kredytu na zakup działki pod budowę domu, będzie korzystał z zaniechania poboru podatku dochodowego.

W konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 również jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzegają Państwo, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Państwa stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też Organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Państwa kwot i wyliczeń.

Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pani i Pani mąż, to ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pani matki.

Pani matka chcąc uzyskać interpretację indywidualną winna wystąpić z odrębnym wnioskiem spełniającymi wymogi wskazane w ustawie Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.