Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wspólnego rozliczenia małżonków oraz ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan pismem z 9 stycznia 2025 r. (wpływ 9 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Niemiec. Wraz z małżonką, obywatelką Polski, przed przyjazdem do Polski zamieszkiwaliście długoterminowo w Niemczech, na potwierdzenie czego dysponują meldunkiem, zgodnie z którym małżonkowie wraz z dziećmi zamieszkują w Niemczech (stan na rok 2019). Pobyt w Niemczech miał miejsce do końca lipca 2022 roku, po czym wraz z małżonką przeniósł się Pan do Polski, gdzie od początku sierpnia zatrudniony jest na umowę o pracę ze Spółką w Polsce.

Pana małżonka, mimo że formalnie nie wyrejestrowała się z polskiego urzędu skarbowego podczas pobytu w Niemczech, rzeczywiście zamieszkiwała w Niemczech do końca lipca 2022 roku.

Na przełomie lipca i sierpnia 2022 roku wraz z małżonką przeniósł Pan swój ośrodek życia do Polski, gdzie od tego czasu posiadają Państwo swoje centrum interesów życiowych. Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej w Niemczech, który potwierdza Pana status rezydenta podatkowego w Niemczech do końca lipca 2022 roku. Wspomniany dokument przetłumaczony na język polski stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

Niemieckie zeznanie podatkowe za rok 2022, złożone przez Pana, wykazuje dochody uzyskane przez Pana w Niemczech od stycznia do lipca 2022 roku. Zgodnie z niemieckimi przepisami podatkowymi, dochody uzyskane przez Pana w Polsce po sierpniu 2022 roku zostały wykazane w niemieckim zeznaniu podatkowym, jednak nie zostały one opodatkowane w Niemczech. Pan oraz Pana małżonka uzyskali w 2022 roku również dochody z dywidend w Niemczech, które zostały obliczone i wykazane zgodnie z przepisami międzynarodowymi, w tym przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zeznaniach podatkowych złożonych do urzędu skarbowego w Polsce.

Od sierpnia 2022 roku wraz z małżonką i dziećmi zamieszkuje Pan na stałe w Polsce. Stan ten jest aktualny na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Pozostawał Pan przez cały rok 2022 w związku małżeńskim, w którym obowiązywała wspólność majątkowa małżeńska.

Po przyjeździe do Polski na przełomie lipca i sierpnia 2022 roku, Pan oraz Pana małżonka podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i tak też dokonał Pan rozliczenia swoich dochodów w zeznaniu podatkowym za rok 2022. W rozliczeniu tym, wykazał Pan dochody osiągnięte poza granicami Polski z dywidend i odsetek. Podobne dochody osiągnęła Pana małżonka i podobnie zostały one wykazane w zeznaniu podatkowym za 2022. Pana małżonka nie osiągała dochodów z innych źródeł.

Nie uzyskał Pan w roku 2022 dochodów podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Nie uzyskał Pan w roku 2022 dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przed przyjazdem do Polski w roku 2022 nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w okresie obejmującym okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przed przyjazdem do Polski nie korzystał Pan wcześniej z ulgi na powrót, jako że rozwiązanie to zostało wprowadzone w roku 2022.

Dochody uzyskane przez Pana ze stosunku pracy w roku 2022 przekroczyły kwotę 85.528 zł o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która stanowi limit ulgi – w złożonym zeznaniu podatkowym za rok 2022 zapłacił Pan podatek od całości osiągniętego w Polsce dochodu ze stosunku pracy. Składa Pan wniosek o wydanie przedmiotowej interpretacji, aby uzyskać potwierdzenie, że może złożyć odpowiednią korektę i rozliczyć się wspólnie z małżonką, a także skorzystać z ulgi na powrót.

Pytania

1)Czy może Pan rozliczyć się wspólnie z małżonką za rok podatkowy 2022, pomimo faktu, że był Pan rezydentem podatkowym w Niemczech do przełomu lipca i sierpnia 2022 roku (tzw. łamana rezydencja podatkowa)?

2)Czy może Pan skorzystać z ulgi na powrót za rok podatkowy 2022, biorąc pod uwagę fakt, że od sierpnia 2022 roku jest Pan rezydentem dla celów podatkowych w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Sytuacja faktyczna spełnia wszystkie wymogi wskazane w art. 6 ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają złożenie wspólnego rozliczenia z małżonką, a dodatkowo na skorzystanie z tzw. ulgi na powrót w zeznaniu podatkowym za rok 2022.

Przeniósł Pan swoje centrum interesów życiowych i osobistych do Polski w roku 2022. Od tego momentu do dnia dzisiejszego zamieszkuje i wykonuje Pan pracę na terenie Polski. Dodatkowo w Polsce na stałe przebywa z Panem małżonka oraz dwójka dzieci.

W związku z tym, jako osoba o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce od przełomu lipca i sierpnia 2022 roku, ma Pan prawo do wspólnego rozliczenia z małżonką oraz zastosowania tzw. ulgi na powrót w zeznaniu podatkowym.

Uzasadnienie stanowiska

Ad. 1

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT, małżonkowie mogą rozliczać się wspólnie, jeżeli spełniają określone warunki, w tym:

• Małżonkowie podlegają obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT.
• Małżonkowie pozostają w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy.
• Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa przez cały rok podatkowy.
• Małżonkowie złożą wspólny wniosek o wspólne rozliczenie w zeznaniu podatkowym.

W kontekście łamanej rezydencji podatkowej, czyli podzielonej rezydencji podatkowej w danym roku, warto zaznaczyć, że przepisy prawa podatkowego w Polsce nie wykluczają możliwości wspólnego rozliczenia małżonków, jeżeli nastąpiła zmiana rezydencji podatkowej w trakcie roku.

Co więcej, sam fakt dopuszczalności łamanej rezydencji podatkowej jest niesporny, o czym świadczą wydawane przez Dyrektora KIS interpretacje indywidualne, przykładowo z dnia 20 grudnia 2023 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.835.2023.2.JM bądź z dnia 9 grudnia 2021 r. Nr 0115-KDIT2.4011.625. 2021.1.ENB.

W Pana przypadku oraz Pana małżonki, wszystkie powyższe warunki zostały spełnione. Od sierpnia 2022 roku zarówno Pan, jak i Pana małżonka mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i od sierpnia 2022 roku podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów). Wraz z małżonką przez cały rok 2022 pozostawał Pan w związku małżeńskim, w którym obowiązuje wspólność majątkowa. Nie występowały żadne przeszkody prawne uniemożliwiające wspólne rozliczenie podatkowe.

Fakt, że Pana małżonka nie poinformowała urzędu skarbowego o wyjeździe do Niemiec i dalej widniała w rejestrze jako rezydent dla celów podatkowych w Polsce, nie powinno zmieniać sytuacji podatników, którzy jak zostało wskazane w stanie faktycznym, na potwierdzenie czego dysponują dokumentami potwierdzającymi przedmiotowy stan faktyczny, zamieszkiwali w Niemczech na początku roku 2022, jednakże z początkiem sierpnia 2022 roku przenieśli do Polski swoje centrum interesów życiowych i osobistych.

Ad. 2

Tak zwana ulga na powrót pozwala osobom, które przeniosły swoje miejsce zamieszkania na terytorium Polski i stały się polskimi rezydentami podatkowymi, na skorzystanie z preferencyjnych warunków opodatkowania przez określony czas.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152, przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

-    w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Natomiast, według art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

• nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
• na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Odwołując się do stanu faktycznego, Pan oraz Pana małżonka spełniają powyższe warunki od sierpnia 2022 roku, gdyż wtedy przenieśli swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W roku 2022, od momentu przeniesienia centrum interesów życiowych i osobistych do Polski powinni być zatem traktowani jako osoby o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce. Dodatkowo na potwierdzenie tego faktu, należy stwierdzić, że w zeznaniu za rok 2022 złożonym do Polskiego urzędu skarbowego wykazał Pan dochody z dywidend osiągnięte w Niemczech od sierpnia 2022 roku.

Przed przeniesieniem do Polski, z małżonką zamieszkiwał Pan Niemczech, przez ponad 3 lata kalendarzowe, na potwierdzenie czego dysponują meldunkiem potwierdzającym zamieszkanie w Niemczech w roku 2019.

Pana małżonka posiada obywatelstwo polskie, a Pan obywatelsko niemieckie, czyli obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Pan i Pana małżonka posiadają dowody dokumentujące ich miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Niemczech przed sierpniem 2022 roku, tj. certyfikat rezydencji potwierdzający status rezydenta dla celów podatkowych w Niemczech do 31 lipca 2022 roku. Od momentu przeniesienia się do Polski w sierpniu 2022 roku, podjął Pan pracę na podstawie umowy o pracę i uzyskuje dochody, które są opodatkowane w Polsce. Małżonkowie nie korzystali wcześniej z przedmiotowej ulgi.

Podsumowując, należy stwierdzić, że mimo przeniesienia centrum interesów życiowych i osobistych do Polski w trakcie roku 2022, wraz z małżonką spełnia Pan wszelkie wymogi, które ustawodawca przedstawia dla podatników, którzy chcą skorzystać z ulgi uregulowanej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT. Fakt, że zgodnie z niemieckimi przepisami podatkowymi, w niemieckim zeznaniu podatkowym, zobowiązany był Pan do wykazania dochodów uzyskanych w Polsce po uzyskaniu statusu osoby o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce, nie pozbawia Pana statusu rezydenta dla celów podatkowych w Polsce, a zarazem nie uniemożliwia skorzystania z przedmiotowej ulgi. Wraz z małżonką dysponuje Pan dokumentami potwierdzającymi zmianę statusu rezydencji dla celów podatkowych. Dodatkowo od momentu zamieszkania w Polsce, w zeznaniach podatkowych wraz z małżonką wykazuje Pan wszelkie uzyskiwane poza Polską dochody, zgodnie z wymogami jakie ustawa o PIT stawia podatnikom o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek podatkowy

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Jak wynika z art. 3 ust. 2a ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Należy również podkreślić, że zmiana państwa rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. W takim przypadku, od dnia przyjazdu do Polski podatnik staje się polskim rezydentem podatkowym, a co za tym idzie rozlicza się w Polsce na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W świetle art. 3 ust. 2b ustawy:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest Pan obywatelem Niemiec. Do końca lipca 2022 r. wraz z rodziną przebywał Pan na terytorium Niemiec. Na przełomie lipca i sierpnia 2022 r. przeniósł Pan wraz z małżonką swój ośrodek życia do Polski, gdzie od tego czasu posiada Pan centrum interesów życiowych. Od sierpnia 2022 r. wraz z małżonką i dziećmi zamieszkuje Pan na stałe w Polsce. Od początku sierpnia zatrudniony jest Pan na umowę o pracę w polskiej spółce. Po przyjeździe do Polski na przełomie lipca i sierpnia 2022 roku, Pan oraz Pana małżonka podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Pana wątpliwości budzi kwestia, czy może Pan rozliczyć się wspólnie z żoną z uzyskanych dochodów za 2022 r. oraz skorzystać z ulgi na powrót.

Wspólne rozliczenie z małżonką

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 6 ust. 2 powołanej ustawy:

Stosownie do art. 6 ust. 2a cytowanej ustawy:

Z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Jak wynika z art. 6 ust. 3a komentowanej ustawy:

Według art. 6 ust. 8 przywołanej ustawy:

Z ww. regulacji wynika, że z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 cytowanej ustawy, następujące warunki:

1.są polskimi rezydentami podatkowymi,

2.pozostają w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

• przez cały rok podatkowy albo
• od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego, w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego,

3.nie stosują przepisów o 19% podatku liniowym lub przepisów ustawy o ryczałcie (z wyjątkiem dotyczących najmu prywatnego) w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,

4.nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków łącznie powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Z wniosku wynika, że po przyjeździe do Polski na przełomie lipca i sierpnia 2022 roku, Pan oraz Pana małżonka podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Pozostawał Pan przez cały rok 2022 w związku małżeńskim, w którym obowiązywała wspólność majątkowa małżeńska. Nie uzyskał Pan w roku 2022 dochodów podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Nie uzyskał Pan w roku 2022 dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Uzyskał Pan dochody w Polsce z tytułu umowy o pracę w związku z zatrudnieniem w polskiej Spółce oraz uzyskał Pan w Niemczech dochody z dywidend i odsetek. Pana małżonka uzyskała tylko dochody w Niemczech z dywidend i odsetek. Pana małżonka nie osiągnęła w 2022 r. dochodów z innych źródeł.

Biorąc pod uwagę informacje przedstawione we wniosku, uznaję, że wszystkie warunki uprawniające do wspólnego rozliczenia z małżonką na terytorium Polski zostały spełnione. Zatem, może Pan rozliczyć się wspólnie z małżonką składając wspólne zeznanie podatkowe za rok podatkowy 2022 (PIT-36) rozliczając w nim dochody uzyskane w okresie od sierpnia 2022 r., tj. od momentu podlegania w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Ulga na powrót

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że do końca lipca 2022 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania na terenie Niemiec. Po czym wraz z małżonką i dziećmi przeniósł się Pan do Polski. Od sierpnia 2022 r. posiada Pan stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Od sierpnia 2022 r. podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z treści wniosku wynika, że przed przyjazdem do Polski w roku 2022 nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w okresie obejmującym okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Jest Pan obywatelem Niemiec, tym samym spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. regulacji.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik nie ma jednak obowiązku dokumentowania miejsca zamieszkania certyfikatem rezydencji. Wystarczy, że posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Wskazał Pan, że dysponuje Pan meldunkiem potwierdzającym zamieszkanie w Niemczech (stan na 2019 r.) oraz niemieckim certyfikatem rezydencji potwierdzającym Pana status rezydenta podatkowego w Niemczech do końca lipca 2022 r.

Spełnia Pan więc warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, przed przyjazdem do Polski nie korzystał Pan wcześniej z ulgi na powrót, jako że rozwiązanie to zostało wprowadzone w roku 2022. Dochody uzyskane przez Pana ze stosunku pracy w roku 2022 przekroczyły kwotę 85.528 zł o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która stanowi limit ulgi – w złożonym zeznaniu podatkowym za rok 2022 zapłacił Pan podatek od całości osiągniętego w Polsce dochodu ze stosunku pracy.

Wobec literalnego brzmienia przepisów regulujących przedmiotowe zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy wskazać należy, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” zwolnione są przychody podatnika z określonych źródeł, tj.: ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, z pozarolniczej działalności gospodarczej (zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych) oraz z zasiłku macierzyńskiego.

Tym samym, przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót w rozliczeniu podatkowych za 2022 rok z tytułu dochodów uzyskanych na podstawie umowy o pracę do wysokości limitu 85.528 zł. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organu podatkowego dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Ponadto, zaznaczam, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pana bowiem tylko Pan złożył wniosek o jej wydanie. Pana żona chcąc uzyskać taką interpretację winna złożyć odrębny wniosek o jej wydanie oraz uiścić stosowną opłatę.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

  Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.