
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 7 stycznia 2025 r. (data nadania 8 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1 a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, posiada miejsce zamieszkania w Polsce i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem PIT od całości swoich dochodów.
Od ponad 20 lat Wnioskodawca jest partnerem wiodących (…). Doświadczenie zdobyte podczas realizacji różnorodnych projektów czyni Wnioskodawcę rzetelnym partnerem we współpracy. Wnioskodawca realizuje projekty stanowiące odpowiedź na obecne zapotrzebowania rynku. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę można podzielić na dwie główne grupy:
a.Projekty standardowe – dotyczące opracowania, produkcji i wdrożenia produktów i instalacji bazujących na dobrze znanych Wnioskodawcy technologiach i rozwiązaniach technicznych, które opracowane zostały w toku wcześniej prowadzonych innowacyjnych projektów. Projekty standardowe dotyczą zwykle nieskomplikowanych i rutynowych instalacji, których wykonanie nie jest dla Wnioskodawcy wyzwaniem wymagających prowadzenia prac badawczo-rozwojowych – zwykle podobne instalacje już istnieją w portfolio Wnioskodawcy i projekty tego typu nie są obarczone podwyższonym stopniem ryzyka (wyższym niż zwykłe ryzyko techniczne/biznesowe w danej branży). Projekty obejmują również modernizację i remonty już istniejących instalacji oraz rozbudowę i przeskalowanie znanych Wnioskodawcy rozwiązań niegenerujących problemów technicznych i technologicznych.
b.Projekty niestandardowe – wymagające opracowania nowych rozwiązań, które wcześniej nie były wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy. Projekty te obarczone są znacznym ryzykiem technologicznym, często technologia wykonania projektu nie jest znana na jego początku i wymaga opracowania koncepcji w trakcie realizacji projektu. (…) Jako niezawodny partner biznesowy, Wnioskodawca jest w stanie Wykorzystywać dotychczas zdobyte doświadczenie w celu realizacji projektów umożliwiających rozwój przedsiębiorstwa oraz wyznaczanie trendów w swojej branży. Projekty te wymagają zwykle nieszablonowego podejścia do ich realizacji oraz rozwiązywania szeregu problemów technologicznych i technicznych stanowiących wyzwanie zarówno dla Wnioskodawcy, jak i dla innych podobnych firm z branży.
W latach 2020 – 2023 Wnioskodawca prowadził szereg niestandardowych projektów umożliwiających rozszerzenie swojego portfolio produktów oraz zdobycie nowego doświadczenia pozwalającego na rozwój przedsiębiorstwa. Projekty te obejmowały swoim zakresem między innymi:
(…)
Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest (…). Zakres działalności Wnioskodawcy można podzielić na projekty standardowe (nieopisywane w tym wniosku) oraz projekty niestandardowe o podwyższonym stopniu ryzyka i niemożliwe do realizacji bez rozwiązania problemów technologicznych (projekty wskazane we wniosku).
Projekty realizowane są od fazy koncepcyjnej, aż do momentu przekazania gotowej (…) klientowi. Wnioskodawca odpowiada w całości za wybór najbardziej właściwej koncepcji technicznej urządzeń (ich parametrów technicznych, funkcjonalności, rodzaju i cech wykorzystanych materiałów) przyjętej koncepcji procesu instalacji i użytkowania.
Wnioskodawca ze względu na indywidualny i niepowtarzalny charakter realizowanych niestandardowych projektów ciągle poszukuje oraz opracowuje nowe, innowacyjne i profesjonalne rozwiązania, dzięki czemu możliwe jest osiągnięcie przewagi nad konkurencją. Należy również zwrócić uwagę, iż przyjęty model biznesowy zakłada, iż Wnioskodawca nie świadczy usług o charakterze wystandaryzowanym. Oznacza to, że każdy z realizowanych projektów jest w różnym zakresie oparty na dostępnych na rynku podzespołach, materiałach, surowcach, jednak każdorazowo ich zastosowanie wymaga twórczego i nieoczywistego, kreatywnego podejścia do jego zastosowania, nadania mu odpowiednich cech i parametrów technicznych. W przypadku gdy projekty nie wymagają opracowania nowych rozwiązań i mogą bazować na rozwiązaniach i wiedzy w pełni znanej Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa takie projekty za projekty standardowe (nie wskazane w tym wniosku) dotyczące między innymi przeskalowania znanych rozwiązań, modernizacji, napraw lub wykonania instalacji już wcześniej wykonywanych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca w przypadku niestandardowych projektów odpowiada zatem za opracowanie całościowej koncepcji rozwiązania i spełnienia wszystkich wymaganych przepisami prawa i dobrymi praktykami wymagania w branży dla której opracowywane jest rozwiązanie. Dodatkowo w niektórych projektach Wnioskodawca musi uwzględnić istniejącą infrastrukturę i zagwarantować bezproblemową z nią współpracę projektowanych rozwiązań.
Ze względu na specyficzny charakter prowadzonych projektów niestandardowych konieczne jest stworzenie prototypu rozwiązania, który podlega walidacji na dwóch etapach. Po wykonaniu elementu (…) odbywa się sprawdzenie, czy powstały element odpowiada projektowi – jeżeli występują odstępstwa od projektu, wykonywane są odpowiednie zmiany i modyfikacje. Należy również zwrócić uwagę, iż zdarzają się sytuacje, w których na etapie wykonania okazuje się, że niektóre z elementów nie są możliwe do wykonania zgodnie z przyjętą dokumentacją ze względu na ograniczenia techniczne (posiadanego sprzętu, właściwości materiałów, czy nieosiągnięcia zakładanej funkcjonalności). Na drugim etapie walidacji sprawdzana na jest funkcjonalność poszczególnych (…), która możliwa jest do sprawdzenia tylko w warunkach zbliżonych do rzeczywistych (lub w wyjątkowych sytuacjach w warunkach rzeczywistych – w trakcie produkcji). (…).
Każdy z realizowanych projektów niestandardowych opisanych we wniosku ma jasno określony cel techniczny, który opisany jest w umowie/zamówieniu z klientem lub dokumentacji wewnętrznej Wnioskodawcy. Po zdefiniowaniu celu (do którego potrzebne są niejednokrotne dodatkowe analizy i/lub pomiary u klienta oraz dodatkowe uzgodnienia dotyczące technicznych możliwości wykonania) zapada decyzja o sposobie realizacji projektu, w tym o podziale zadań, odpowiedzialności członków zespołu, konieczności pozyskania odpowiednich zasobów materialnych i intelektualnych oraz opracowany jest plan realizacji, który uwzględnia wypracowany z klientem harmonogram. Zespół projektowy pracujący nad projektem dobierany jest pod kątem doświadczenia i specjalizacji w danym obszarze. W niektórych przypadkach zdarza się konieczność zatrudnienia dodatkowych specjalistów w obszarze lub/i zakup usług o specjalistycznym charakterze. Dzieje się to w sytuacjach szczególnie trudnych, w których Wnioskodawca nie posiada lub ma ograniczone doświadczenie.
W ramach realizacji projektu powstają konkretne dokumenty, do których zaliczamy najczęściej:
(…)
Dokumenty te są wynikiem pracy twórczej, która ma doprowadzić do rozwiązania konkretnych zdefiniowanych problemów oraz zniwelowania lub/i neutralizacji ryzyk technicznych – pozwolić na opracowanie najpierw dokumentacji, a w dalszych krokach (…).
Dlatego też prowadzenie działalności polegającej na zdobywaniu, integrowaniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności jest nieodzownym elementem prowadzonego biznesu, nie tylko ze względu na opisane powyżej powody, ale również z uwagi na postęp technologiczny i wzrastające wymagania klientów. Zatem, niezwykle istotnym jest dla Wnioskodawcy, aby inwestować w innowacyjne pomysły oraz wprowadzać innowacyjne rozwiązania w procesie produkcji.
Wnioskodawca podkreśla, że każde zlecenie wymaga indywidualnego i niepowtarzalnego podejścia. Wnioskodawca, realizując kolejne zlecenia, nie powiela przyjętych rozwiązań, ponieważ jest to niemożliwe ze względu na znaczne różnice techniczne, występujące pomiędzy każdym zleceniem. Kolejne zlecenia nie stanowią zatem powielenia projektów realizowanych uprzednio w działalności. Realizacja projektów przez Wnioskodawcę jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach, których efektem jest projektowanie i tworzenie nowych produktów i procesów o innowacyjnym w skali przedsiębiorstwa charakterze. Dlatego kolejne zlecenia nie stanowią rutynowych i okresowych zmian produktów, a każdy z produktów odznacza się oryginalnym i twórczym charakterem. Przedmiotem wniosku są wyłącznie prace noszące znamiona pracy twórczej realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie uważa za projekty o charakterze badawczo-rozwojowym projektów powtarzalnych, polegających tylko na bieżących remontach – nawet jeżeli mają one znamiona ulepszeń oraz projektów polegających na przeskalowaniu rozwiązania (zmniejszeniu lub zwiększeniu). Innymi słowy Wnioskodawca nie uważa za projekty badawczo-rozwojowe projektów rutynowych, które nie stanowią dla niego wyzwania technicznego, gdyż są kopią poprzednich rozwiązań.
Ze względu na przyjęty model biznesowy (obejmujący między innymi realizację projektów niestandardowych, dopasowanych do specyficznych potrzeb klienta), każdy z realizowanych projektów niestandardowych pozyskuje i generuje konkretną nową wiedzę, która dotyczy technicznych aspektów projektu. Aspekty te różnią się w zależności od skomplikowania projektu, branży do której jest skierowany, stosowanych materiałów, dostępnej na rynku wiedzy itp. W każdym z przypadków powstająca wiedza stanowi podstawę do realizacji prac w projektach, w których konieczne jest zastosowanie takich samych jak wypracowane rozwiązań. Nowa wiedza archiwizowana jest w wewnętrznych dokumentach Wnioskodawcy w postaci rysunków technicznych, projektów i opisów. W przypadku każdego nowego zlecenia w zespół projektowy w pierwszej kolejności sprawdza dostępną w bazach Wnioskodawcy dokumentacje w celu sprawdzenia, czy wypracowany w poprzednich projektach know-how może być zastosowany do kolejnych rozwiązań. Jeżeli tak jest i projekt jest tylko dostosowywany do wymagań klienta, to nie jest on przez Wnioskodawcę kwalifikowany do rozliczenia w ramach ulgi B+R. Jeżeli wiedza z wcześniejszych projektów jest niewystarczająca lub nieadekwatna, zespół projektowy podejmuje działania, których celem jest pozyskanie wiedzy niezbędnej do realizacji prac oraz wygenerowanie nowej wiedzy, która umożliwia realizacje zlecenia.
Koszty działalności badawczo-rozwojowej
W związku z realizowanymi projektami, opisanymi wyżej, Wnioskodawca ponosi wydatki na:
−na wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace nad projektami,
−na wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS (osób nieprowadzących działalności gospodarczej),
−koszty amortyzacji środków trwałych w postaci (…) oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonych projektach,
−nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonych projektach,
−surowce i materiały wykorzystywane przy produkcji (…). Przedmiotowe wydatki są bezpośrednio wykorzystywane do prowadzonych projektów, dla celów rachunkowych traktowane jak materiały, dla celów podatkowych stanowiące koszty związane bezpośrednio z przychodem w sytuacji, gdy w wyniku komercjalizacji wyniku prac przygotowany prototyp (…) staje się produktem nabywanym przez klienta),
−wydatki na opinie, ekspertyzy i usługi doradcze świadczone przez instytuty badawcze,
−wydatki na ochronę patentową.
Obliczając wysokość przysługującej Wnioskodawcy ulgi na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca uwzględnia, spośród wskazanych wyżej kosztów, wydatki na:
−wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace nad projektami,
−wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS ponoszone na rzecz osób zaliczających przychody z tego tytułu do działalności wykonywanej osobiście (osób nieprowadzących działalności gospodarczej),
−surowce i materiały wykorzystywane przy produkcji prototypów (…), w tym w szczególności wydatki na nabycie (…)
stanowiące dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane.
W odniesieniu do wskazanych wyżej wydatków na wynagrodzenia oraz składki Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy zawierającą wykaz czasu spędzonego przez pracowników (oraz odpowiednio: zleceniobiorców i osób działających na podstawie umów o dzieło) nad projektami, o których mowa w niniejszym wniosku. Możliwe jest w związku z tym wyodrębnienie, jaka część wynagrodzenia konkretnego pracownika przypada na poszczególne projekty, jak i możliwe jest wyodrębnienie liczby pracowników. W konsekwencji, w każdym miesiącu Wnioskodawca jest w stanie wykazać odpowiednią proporcję ww. wynagrodzeń i składek, dotyczących działalności badawczo-rozwojowej w całości wynagrodzeń i składek poniesionych w danym miesiącu – w odniesieniu do każdego pracownika zaangażowanego w działalność badawczo-rozwojową.
Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją prac rozwojowych stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o PIT. Opisane wyżej wydatki ujmowane są przez Wnioskodawcę na odpowiednich kontach rachunkowych, a także w odrębnej ewidencji kosztów prac badawczo-rozwojowych, prowadzonych w formie arkuszy kalkulacyjnych (pliku Excel), w której Wnioskodawca wyodrębnia koszty poszczególnych prac rozwojowych, w tym wykazuje m.in. odpowiednią proporcję ww. kosztów wynagrodzeń i składek).
Wnioskodawca pragnie także wskazać, iż:
·nie korzystał, ani nie korzysta, ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT,
·nie posiadał, ani nie posiada, statusu centrum badawczo-rozwojowego,
·opisane powyżej przez niego prace nie mają charakteru rutynowych zmian,
·opisane wyżej wydatki poniesione na prowadzenie projektów nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, że w dalszej części wniosku realizowane projekty objęte wnioskiem będą określane zbiorczym pojęciem „Prototypów: – rozumianym jako całość prac koncepcyjnych, projektowych oraz wykonawczych zmierzających do wytworzenia urządzenia lub zespołu urządzeń, spełniających parametry określone przez zamawiających. Pojęcie to obejmuje zarówno wytworzenie rozwiązań testowych, jak i docelowych – włączonych do procesu produkcyjnego i spełniających swoje zadania, wynikające z uzgodnionej specyfikacji.
Ponadto w uzupełnieniu do wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:
W związku ze wskazaniem przez Pana na „(…) prowadzenie działalności polegającej na zdobywaniu, integrowaniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności”:
a)czy ma Pan na myśli prowadzenie prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b)czy może oczekuje Pan, abym rozstrzygnął, czy prowadzone prace w ramach prowadzonych projektów objętych pytaniem pierwszym stanowią prace rozwojowe w rozumieniu ww. regulacji?
Wniosek dotyczy prowadzenia prac rozwojowych, w szczególności prac związanych z działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Opisane we wniosku projekty dotyczą opracowywania koncepcji, rozwiązań technicznych i technologicznych oraz tworzenia nowych lub zmienionych produktów. W celu realizacji projektów łączona, kształtowana i wykorzystywana jest dostępna aktualnie wiedza i dzięki temu tworzone są nowe rozwiązania i produkty.
Przedmiotem wniosku o interpretację jest uzyskanie od Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej rozstrzygnięcia, czy prace realizowane w ramach projektów opisanych we wniosku spełniają definicję prac rozwojowych, a co za tym idzie umożliwiają w zakresie tych projektów rozliczenie ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Wnioskodawca wyjaśnia, że oczekuje, zgodnie z pytaniem wyrażonym we wniosku o interpretację, rozstrzygnięcia, czy prowadzona przez niego działalność, w zakresie opisanym we wniosku o wydanie interpretacji, stanowi prace rozwojowe w rozumieniu przepisu art. 26 e ustawy o PIT, w zw. z definicją prac rozwojowych, wskazaną w przepisie art. 5a ust. 38 w zw. z art. 5a ust. 40, odwołującą się do przepisu art. 4 ust. 3 ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Jeśli tak, proszę wyjaśnić:
(i) jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji każdego projektu będącego przedmiotem Pana pytania nr 1,
(ii) jaki rodzaj wiedzy i umiejętności Pan wykorzystał i rozwinął w ramach każdego z projektów,
(iii) czy w ramach podejmowanych przez Pana prac połączono i kształtowano istniejącą wiedzę (jaką); co było/jest/będzie efektem tego połączenia i kształtowania – proszę wyjaśnić odrębnie do każdego projektu?
W zakresie każdego z realizowanych projektów Wnioskodawca dysponował zasobami wiedzy technicznej z zakresu (…). Każdy z projektów opisanych we wniosku, i których charakter nie miał charakteru rutynowego i okresowego, wymagał pracy twórczej niezbędnej do rozwinięcia posiadanych już umiejętności i generował nową wiedzę w przedsiębiorstwie. Tylko dzięki rozwinięciu umiejętności i powstaniu wiedzy Wnioskodawcy możliwe było osiągnięcie rezultatów projektów, czyli wiedzy, która jest zweryfikowana w warunkach rzeczywistych (w postaci działającego prototypu). Dzięki wykorzystaniu i łączeniu powstałej wiedzy oraz rozwijaniu nowych umiejętności możliwe było osiągnięcie efektów projektów, którymi były (…). Szczegóły poszczególnych projektów opisane zostały poniżej.
(…)
Czy przedmiotem Pana wniosku są:
-czynności wdrożeniowe w zakresie opracowywanych produktów,
-produkcja seryjna,
-serwisowanie,
-i inne prace spoza prac badawczo-rozwojowych?
Zakresem wniosku nie są objęte czynności wdrożeniowe w zakresie opracowywanych produktów, produkcja seryjna, serwisowanie i inne prace spoza prac badawczo-rozwojowych.
Opisane we wniosku projekty nie obejmują produkcji seryjnej, serwisowania czy wdrożenia niemającego znamion pracy twórczej i generującej nową wiedzę. Każdorazowo projekty mają na celu opracowanie nowego lub zmienionego produktu i procesu. W ramach realizacji projektu w sposób twórczy i systematyczny rozwiązywane są problemy techniczne i technologiczne oraz zdobywana jest nowa wiedza. Projekty swoim zakresem obejmują (…).
Czy należności za usługi wykonywane na podstawie umów zlecenia i o dzieło stanowiły wyłącznie należności ze źródła określonego w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Należności za usługi wykonywane na podstawie umów zlecenia i o dzieło stanowiły wyłącznie należności ze źródła określonego w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem wynagrodzeń z tytułu usług świadczonych na podstawie umów zlecenia wykonywanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą.
Jakich konkretnych środków trwałych używał Pan w działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową?
W działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową wykorzystywane były środki trwałe niezbędne do realizacji prac związanych z opracowaniem, wykonaniem i testami nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. W zakres tych środków trwałych wchodzą (…). Urządzenia te pozwoliły na opracowanie i wykonanie poszczególnych elementów tworzonych rozwiązań oraz ich integrację w celu stworzenia finalnych urządzeń i systemów będących wynikiem prowadzonych w ramach projektów prac.
Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych niezbędnych do realizacji prac związanych z opracowaniem, wykonaniem i testami nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług nie jest uwzględniana jako koszt kwalifikowany dla obliczenia przysługującej Wnioskodawcy ulgi B+R.
Jakie konkretnie wartości niematerialne i prawne wykorzystywał Pan w działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową?
W ramach działalności objętej wnioskiem Wnioskodawca wykorzystywał wartości niematerialne i prawne w postaci licencji na programy komputerowe, używane do prowadzonej działalności. Wydatki ponoszone na ww. wartości niematerialne i prawne nie są przez Wnioskodawcę uwzględniane w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową i nie są objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.
Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszt kwalifikowany wyłącznie w części, w jakiej te środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne są wykorzystywane w prowadzonej działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową?
Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do realizacji prac związanych z opracowaniem, wykonaniem i testami nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług nie są uwzględniane jako koszt kwalifikowany dla obliczenia przysługującej Wnioskodawcy ulgi B+R.
Czy koszty będące przedmiotem pytania nr 2 nie zostały przez Pana uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a i pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Wnioskodawca potwierdza, że koszty będące przedmiotem pytania nr 2 nie zostały przez niego uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a i pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Wnioskodawca nie prowadzi działalności podlegającej zwolnieniu na podstawie przepisu art. 21 ust 1 pkt 63a i 63 b ustawy o PIT.
Jaki nabył Pan sprzęt specjalistyczny, który nie stanowi środków trwałych (proszę o wskazanie zamkniętego katalogu tego sprzętu, w szczególności czy były to naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe)?
Wnioskodawca w ramach realizacji projektu nabył sprzęt specjalistyczny w postaci (…).
Wydatki ponoszone na zakup ww. sprzętu specjalistycznego nie są przez Wnioskodawcę uwzględniane w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową i nie są objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.
Jakie konkretnie ekspertyzy, opinie, usługi doradcze wykorzystywał Pan w ramach działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową – prosimy wskazać, czego dokładnie one dotyczą oraz w jaki sposób je Pan wykorzystał?
Usługi dotyczyły analizy i ekspertyzy w zakresie opracowania metody (…).
Wydatki ponoszone na nabycie ww. ekspertyz i analiz nie są przez Wnioskodawcę uwzględniane w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową i nie są objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.
Czy ekspertyzy, opinie, usługi doradcze, o których mowa we wniosku, były świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?
Tak, ekspertyzy, opinie, usługi doradcze, o których mowa we wniosku, były świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Jakie konkretnie wydatki poniósł Pan na ochronę patentową, w szczególności czy wydatki te zostały poniesione na:
a)przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b)prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
c)odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d)opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego?
Wydatki te dotyczyły konsultacji prawnych w zakresie prawa patentowego. Wydatki ponoszone na ochronę patentową nie są przez Wnioskodawcę uwzględniane w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową i nie są objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.
Jaka była forma opodatkowania Pana działalności gospodarczej (np. zasady ogólne, podatek liniowy) w okresie objętym wnioskiem?
Formą opodatkowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy był podatek liniowy.
Czy w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębniał Pan koszty działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową?
Koszty stanowiące koszty kwalifikowane działalności mającej spełniać definicję działalności badawczo-rozwojowej i mające podlegać rozliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wyodrębnione zgodnie z wymaganiami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Szczegółowa ewidencja kosztów kwalifikowanych jest zawarta w arkuszu kalkulacyjnym, odrębnie dla każdego Projektu, odrębnie dla każdego roku podatkowego, w podziale na kategorie kosztów kwalifikowanych.
Poprawność takiego wyodrębnienia na potrzeby rozliczenia ulgi B+R potwierdzona została przez Dyrektora KIS w wydawanych interpretacjach, np. 0112-KDIL2-2.4011.659.2024.2.AA.
Pytania
1.Czy działalność Wnioskodawcy polegająca na projektowaniu i produkcji Prototypów opisanych powyżej podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 i 40 Ustawy PIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e Ustawy PIT?
2.Czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z projektowaniem i produkcją Prototypów wskazane w stanie faktycznym jako koszty kwalifikowane, czyli wydatki na: wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace nad projektami; wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS ponoszone na rzecz osób zaliczających przychody z tego tytułu do działalności wykonywanej osobiście (osób nieprowadzących działalności gospodarczej); surowce i materiały wykorzystywane przy produkcji prototypów (…), w tym w szczególności wydatki na nabycie (…), które będą stanowiły funkcjonalne części linii produkcyjnych i urządzeń, a ponadto, wydatków na surowce: (…) stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 Ustawy PIT?
Pytania ostatecznie zostały sformułowane w uzupełnieniu wniosku.
Pana stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy polegająca na realizacji wskazanych wyżej projektów o opisanych cechach, realizowanych zgodnie z opisem, w ramach których rozwiązywane są określone problemy techniczne lub technologiczne, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, a konkretnie stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40) ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa definiowana jest jako: „działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.
Definicja pojęcia „prac rozwojowych” została uregulowana w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm., dalej zwana: „u.p.s.w.n.”).
Zgodnie z art. 5a pkt 40) ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 u.p.s.w.n. prace rozwojowe są: „działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”.
Z legalnej definicji „działalności badawczo-rozwojowej” określonej w art. 5a pkt 38) ustawy o PIT wynika, że aby dana działalność stanowiła działalność badawczo-rozwojową muszą zostać spełnione następujące przesłanki:
a)musi to być działalność twórcza;
b)działalność taka podejmowana jest w sposób systematyczny;
c)działalność podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Należy wskazać, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia powyższe cechy.
Ad (a). Jak wskazano w stanie faktycznym, w ramach projektów opracowywane są nowe rozwiązania techniczne lub technologiczne, by osiągnąć zakładane parametry techniczne, a także czas wykonania projektu oraz określony limit kosztów wskazane są konkretne ryzyka związane z realizacją danego projektu i rozwiązania dla napotykanych problemów. W związku z powyższym Wnioskodawca uzyskuje nową wiedzę, którą może wykorzystać do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów. Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji legalnej zwrotu „działalność twórcza”.
Natomiast definicja pojęcia „działalność twórcza” znalazła się w indywidualnych interpretacjach podatkowych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w interpretacji z 12 października 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-1.4011.263.2018.2.MN: „Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe) działalność: 1. zespół działań podejmowanych w jakimś celu 2. funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś. Semantyczna interpretacja wyrazu twórczość prowadzi zaś do wniosku, że może on wyrażać zarówno proces tworzenia, jak też jego wyniki, zgodnie bowiem z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe): twórczy oznacza: 1. mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia 2. dotyczący twórców.
Na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do której pośrednio odnosi się analizowany przepis, „działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia” (za Poźniak-Niedzielska, Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, pod redakcją prof. dr hab. Janusza Barty, wyd. 3, Warszawa 2013, str. 9)”.
Definicja pojęcia „działalność twórcza” została także zamieszczona w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: „działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.
Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.
Ponadto zgodnie z ww. Objaśnieniami „twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Twórczym charakterem prac może być w szczególności także, opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna”.
W ww. Objaśnieniach wskazano także: „(...) twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Działalność Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym ma zatem charakter twórczy, gdyż wymaga opracowania/wymyślenia nowych rozwiązań technicznych i technologicznych, a także opracowania nowych lub ulepszonych procesów, nieznanych wcześniej Wnioskodawcy, oraz ich walidacji.
Ad (b). W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX zostało wskazane, iż: „systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny”.
W dalszej części ww. Objaśnień wskazano, iż: „W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo »systematyczny« występuje w sformułowaniu »podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny«, a więc odnosi się do »działalności«, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej”.
Działalność Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym jest zatem prowadzona w sposób systematyczny. Stawiane są określone cele, które mają zostać osiągnięte w ramach projektu. Do każdego projektu zostają przypisane określone zasoby osobowe i materiałowe oraz określany jest harmonogram prac.
Wnioskodawca zbiera i gromadzi wiedzę powstałą w każdym z projektów rozwojowych tak, by można było ją wykorzystać do kolejnych projektów. Projekty są zatem prowadzone w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Systematyczny sposób prowadzenia prac rozwojowych potwierdza także metodyka prac Wnioskodawcy, w trakcie prac zbierana jest niezbędna dokumentacja do przeprowadzenia projektu. Zebrana nowa wiedza w ramach projektu B+R jest zawarta w podsumowaniu całego projektu, co pozwala też w sposób systematyczny zbierać oraz dystrybuować do innych projektów nowo opracowaną wiedzę, zdobytą podczas prowadzenia poszczególnych projektów. Projekty tego typu nie są projektami jednorazowymi, lecz wpisują się w charakterystykę działalności Wnioskodawcy, który stawia sobie za cel, aby opracowane rozwiązania w jak największym stopniu sprostały indywidualnym potrzebom klienta, stale podnosi jakość swoich produktów i usług pod względem rozwiązań technicznych i technologicznych, dba o rozwój personelu oraz posiadanie odpowiednich uprawnień i certyfikatów.
Ad (c). Projekty opisane w stanie faktycznym są prowadzone w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – jak bowiem wskazano, w ramach projektów opracowywane są nowe rozwiązania techniczne oraz technologiczne, tak by osiągnąć zakładane parametry techniczne, optymalizować czas realizacji oraz koszty, indywidualne wymagania Klienta. Wnioskodawca nie posiadał wiedzy niezbędnej do realizacji projektu, musiał zatem tę wiedzę wypracować we własnym zakresie (uzyskanie nowej wiedzy), a następnie zastosować w celu wdrożenia nowych rozwiązań, które opracował, w tym celu wykonywana jest też walidacja w warunkach rzeczywistych, aby zweryfikować prawidłowość funkcjonowania opracowanych rozwiązań. Wobec powyższego opisana działalność Wnioskodawcy ma na celu zwiększenia zasobów wiedzy Wnioskodawcy oraz w celu tworzenia nowych zastosowań.
Odnosząc się do kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wskazano: „45. W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania »zwiększenia zasobów wiedzy«, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie »zwiększanie zasobów wiedzy« odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat”.
Opisana w stanie faktycznym działalność, w ocenie Wnioskodawcy, stanowi prace rozwojowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 40) ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 u.p.s.w.n. (to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń). Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca opracowuje w ramach projektów nowe rozwiązania techniczne lub technologiczne (w ramach czego powstaje nowa wiedza), celem zaspokojenia indywidualnych potrzeb Klienta, a w tym celu wykorzystuje i łączy wiedzę oraz umiejętności osób realizujących projekt z różnych dziedzin, przede wszystkim z zakresu (…), tak by projektowane rozwiązanie osiągnęło oczekiwane w projekcie parametry techniczne (w razie potrzeby Wnioskodawca dokonuje także stosownych zmian, na bieżąco analizując postęp projektu). Ponadto brany jest pod uwagę czas realizacji oraz koszt wykonania rozwiązania – Wnioskodawca dąży do ich optymalizacji przy zachowaniu jakości oraz spełnieniu zakładanych parametrów technicznych. Ostatecznie tworzone jest zatem nowe lub znacząco ulepszona technologia produkcji oraz ulepszony produkt, a w celu jego wykonania także ulepszone lub nowe procesy, nowe metody i niestosowane wcześniej rozwiązania techniczne. Na nierutynowy charakter prowadzonych projektów rozwojowych wskazuje fakt, iż prace związane z ich realizacją wykonywane są w następstwie przyjęcia założeń, których spełnienie nie jest możliwe przy wykorzystaniu dotychczasowych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań i produktów, lecz konieczne jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych oraz przeprowadzenie ich walidacji, w tym w warunkach rzeczywistych. Ponadto, opracowywane rozwiązania są rozwiązaniami innowacyjnymi, tj. nowymi lub znacząco udoskonalonymi, co najmniej na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Powyższe potwierdza także okoliczność, iż celem realizacji projektów, opisanych w stanie faktycznym, konieczne było opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych, koncepcji oraz odpowiednich procesów montażu, każdorazowo dostosowanych do konkretnego zapotrzebowania Klienta, specyfiki miejsca działań Wnioskodawcy. Wnioskodawca realizował także finalny etap – budowę. Doświadczenie i konieczność podejmowania nowych, innowacyjnych rozwiązań dokonywała się na każdym etapie realizacji każdego z projektów. Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z prowadzoną działalnością opisaną w stanie faktycznym, Wnioskodawca może korzystać z ulgi na działalność badawczo rozwojową i odliczać od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane wskazane w art. 26e ust. 2-3 ustawy o PIT, które zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym.
Uznanie działalności zbieżnej z działalnością prowadzoną przez inne podmioty (zasadniczo zbieżną z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę) za działalność badawczo-rozwojową zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych, m.in. w:
·interpretacji z 9 października 2020 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.357.2020.2.MBD, w której Dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawcą i uznał, że prowadzenie działalności w branży elektrotechnicznej m.in. w zakresie specjalistycznego projektowania, programowania, budowania, instalowania i uruchamiania maszyn, linii produkcyjnych czy robotów przemysłowych, w tym: montaż elektryczny i mechaniczny, symulacja, automatyzacja i robotyzacja nowych procesów, modernizacja istniejących linii produkcyjnych, obliczenia wytrzymałościowe oraz prefabrykacja szaf sterowniczych, stanowi działalność badawczo-rozwojową;
·interpretacji z 27 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.89.2020.1.BM, w której Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawcy, że prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na projektowaniu i produkcji maszyn, urządzeń, pozostałych narzędzi mechanicznych, a także zajmowanie się ich naprawą i konserwacją, w tym projektowanie zautomatyzowanych systemów produkcji; natomiast realizowane przez wnioskodawcę zlecenia polegają na projektowaniu, programowaniu oraz uruchamianiu nowoczesnych oraz niezawodnych zyzowanych systemów produkcyjnych na rzecz klientów mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, uprawniającej jednocześnie do zastosowania tzw. ulgi B+R;
·interpretacji z 16 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.387.2017.1.APO, w której Dyrektor KIS potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że prowadzenie działalności w zakresie konstruowania urządzeń i maszyn zindywidualizowanych, dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów, w tym: projektowanie i wykonawstwo układów sterowań, projektowanie i prefabrykacja szaf sterujących, modernizacja programowalnych sterowników logicznych (PLC) oraz sterowników numerycznych (CNC), wizualizacja i kontrola procesów produkcyjnych, a także programowanie robotów spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej;
·interpretacji z 29 maja 2020 r. znak: 0115-KDIT3.4011.197.2020.1.PS, w której Organ uznał, że realizowane przez podatnika (również wspólnika spółki komandytowej) prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT: W ocenie tut. Organu, realizowane przez Spółkę Prace B+R, są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań. Zatem, opisane we wniosku czynności realizowane przez Spółkę w ramach działalności B+R (tj. automatyka przemysłowa; robotyzacja procesów produkcyjnych; remonty i modernizacje maszyn) spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową;
·interpretacji z dnia 12 sierpnia 2021 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.188.2021.2.JKU, w której Organ zgodził się z Wnioskodawcą i uznał, że działalność Wnioskodawcy polegająca na projektowaniu i budowie maszyn i urządzeń, ma charakter twórczy, czynności z nią związane są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań. Zatem, w opisanym zdarzeniu przyszłym, działalność Wnioskodawcy będzie spełniała przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach której dochodzi do tworzenia indywidualizowanych produktów.
W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje, uzasadnione jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego pytania nr 1.
W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z projektowaniem i produkcją Prototypów opisane w stanie faktycznym stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 Ustawy PIT.
Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami kwalifikowanymi są:
-poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,
-koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca w tym zakresie chce dokonać zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników realizujących w Jego strukturze opisane w niniejszym wniosku prace badawczo-rozwojowe oraz
-koszty materiałów i podzespołów wykorzystanych i niezbędnych do realizacji prac rozwojowych – projektowania i budowy prototypów.
Wnioskodawca jest w stanie wskazać ww. koszty na podstawie ewidencji przypisanej do każdego z realizowanych Projektów. Pomiędzy każdym z kosztów zachodzi bezpośredni związek z realizacją projektu. Wszystkie materiały, części i podzespoły wykorzystane przy realizacji projektów, w tym wykonane na indywidualne zlecenie, stanowią części składowe urządzeń, do których zostały wykorzystane. Stanowią one koszty kwalifikowane ponoszone w związku z działalnością badawczo- rozwojową.
W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, uzasadnione jest stanowisko przedstawione w we wniosku, zgodnie z którym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z projektowaniem i produkcją Prototypów opisane w stanie faktycznym stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 Ustawy PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie podkreślenia wymaga, że zgodnie z Pana intencjami Pana wniosek dotyczy okresu od 1 października 2018 r.
Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U z 2024 r. poz. 226 ze zm.), w stanie prawnym obowiązującym od 2018 r.:
Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Przepis ten normuje tzw. ulgę badawczo-rozwojową (ulgę B+R). Jest ona szczególnym instrumentem, którego celem jest zachęcanie podatników prowadzących działalność gospodarczą do podejmowania działań o charakterze badawczo-rozwojowym. Ma to wpływać na innowacyjność oferowanych przez nich produktów, usług lub procesów realizowanych w ich przedsiębiorstwach. W dalszej perspektywie ulga badawczo-rozwojowa ma służyć wzrostowi nowoczesności, innowacyjności i konkurencyjności gospodarki.
Mechanizm ulgi sprowadza się do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej wartości wskazanych rodzajowo kosztów uzyskania przychodów dotyczących działalności badawczo-rozwojowej (kosztów kwalifikowanych). Mając na względzie wysokie koszty działań o charakterze badawczo-rozwojowym, ustawodawca zdecydował o możliwości „dwukrotnego” uwzględnienia wartości tych kosztów w rachunku podatkowym podatnika – raz jako kosztów uzyskania przychodów i ponownie jako odliczenia od podstawy obliczenia podatku.
Pojęcie działalności gospodarczej
W odniesieniu do pierwszej z ww. przesłanek wskazuję, że zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej
Definicje ustawowe
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), [a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne];
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce [czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń].
Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.), czyli:
działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Łącząc te elementy, można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:
·badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub
·badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub
·prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,
podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej
Działalność badawczo-rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny, i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.
Badania podstawowe
Działalność badawczo-rozwojowa może obejmować badania podstawowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc:
- prace empiryczne – czyli prace doświadczalne; lub
- prace teoretyczne – czyli oparte na teorii naukowej, a nie na doświadczeniu;
mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
Co istotne, aby prowadzone przez podmiot działania miały status badań podstawowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów.
Nie każde przeprowadzone doświadczenie jest badaniem podstawowym. Prace empiryczne muszą być prowadzone w odpowiednich warunkach (w odpowiednim środowisku), w oparciu o określoną metodę działań. Powinny być przeprowadzone w odpowiedniej próbie, uwzględniać stopień powtarzalność wyników. Prace te powinny być odpowiednio zarejestrowane lub opisane. Szczegółowe standardy prowadzenia prac empirycznych są uzależnione od przedmiotu badania.
Podobnie, nie każde rozważania prowadzone w oparciu o teorie naukowe będą miały status prac teoretycznych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace teoretyczne w rozumieniu tej ustawy także muszą spełniać określone standardy, w tym dotyczące metodologii badan naukowych, komparatystyki, zasad wnioskowania.
Badania aplikacyjne
Działalność badawczo-rozwojowa może również obejmować badania aplikacyjne w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Aplikacja to m.in. „zastosowanie czegoś w praktyce”. Przedmiotem badań aplikacyjnych jest więc pozyskanie nowej wiedzy i umiejętności (opartych na wiedzy i doświadczeniu) dla potrzeb praktyki produkcyjnej lub usługowej w określonym zakresie. Podmiot podejmujący prace aplikacyjne – mając wiedzę o określonych produktach, procesach lub usługach (ich cechach, wadach) – podejmuje działalność badawczą, której celem jest zdobycie nowej wiedzy i umiejętności po to, aby:
·opracować nowe produkty, procesy lub usługi lub
·wprowadzić znaczące ulepszenia do istniejących produktów, procesów lub usług.
„Nowy” to „niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony”, „taki, który zajął miejsce poprzedniego”, „spotykany po raz pierwszy, dopiero co poznany lub będący od niedawna w jakimś środowisku”, „od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony”.
Celem prac aplikacyjnych jest zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności – czyli takiej wiedzy i takich umiejętności, których podmiot prowadzący prace (pomimo bycia specjalistą w danej dziedzinie) wcześniej nie posiadał.
Nowym produktem, procesem lub usługą może być:
·produkt, proces lub usługa, które nie istniały wcześniej, czyli takie, które zostały opracowane po raz pierwszy w wyniku badan aplikacyjnych;
·produkt, proces lub usługi, które istniały już jako rodzaj produktu, procesu lub usługi, ale w wyniku badań aplikacyjnych opracowano ich nową koncepcję.
Ulepszenie natomiast to „to, co usprawniło funkcjonowanie czegoś”. Ulepszać to „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”. Celem prac aplikacyjnych dotyczących istniejących produktów, procesów lub usług nie są jakiekolwiek ulepszenia, ale ulepszenia znaczące – czyli mające duże znaczenie, dużą wagę, istotne z punktu widzenia funkcji i dotychczasowych cech ulepszanych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak skala zmian wprowadzonych do produktu, procesu lub usługi nie powoduje, że mówimy o nowym produkcie, procesie lub usłudze, ale o produkcie, procesie lub usłudze znacząco ulepszonych.
Analogicznie jak w przypadku badań podstawowych, także badania aplikacyjne muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów.
Prace rozwojowe
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy, tj. obejmują:
·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej
Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:
·w sposób systematyczny,
·w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Pojęcie „systematyczny” – w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.
Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.
Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.
Należy uwzględnić zatem, że głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu (zobacz: 3.2.1.3 Objaśnienia w zakresie IP BOX – Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań”).
Istotnym jest więc między innymi to:
·jakimi zasobami wiedzy podatnik dysponował przed rozpoczęciem realizacji projektu badawczo-rozwojowego;
·jaki rodzaj wiedzy podlegał następnie selekcji, wykorzystaniu i rozwijaniu pod względem przydatności do realizacji tego projektu.
Ocena charakteru Pana działalności
Jak wynika z Pana wniosku, przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jest (…). Zakres działalności w szczególności obejmuje (…). W latach 2020 – 2023 prowadził Pan szereg niestandardowych projektów umożliwiających rozszerzenie portfolio Pana produktów oraz zdobycie nowego doświadczenia pozwalającego na rozwój Pana przedsiębiorstwa. Opisał Pan we wniosku 34 projekty (dalej: prototypy lub projekty).
Prace rozwojowe
W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że wniosek dotyczy prowadzenia prac rozwojowych, w szczególności prac związanych z działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Opisane we wniosku projekty dotyczą opracowywania koncepcji, rozwiązań technicznych i technologicznych oraz tworzenia nowych lub zmienionych produktów. W celu realizacji projektów łączona, kształtowana i wykorzystywana jest dostępna aktualnie wiedza i dzięki temu tworzone są nowe rozwiązania i produkty. Kolejne zlecenia nie stanowią rutynowych i okresowych zmian produktów, a każdy z produktów odznacza się oryginalnym i twórczym charakterem.
Zrealizowane przez Pana prototypy spełniają zatem definicję prac rozwojowych.
Twórczość i systematyczność
Podkreślił Pan, że każde zlecenie wymaga indywidualnego i niepowtarzalnego podejścia. Realizując kolejne zlecenia, nie powiela Pan przyjętych rozwiązań, ponieważ jest to niemożliwe ze względu na znaczne różnice techniczne, występujące pomiędzy każdym zleceniem. Kolejne zlecenia nie stanowią zatem powielenia projektów realizowanych uprzednio w Pana działalności. Realizacja projektów przez Pana jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach, których efektem jest projektowanie i tworzenie nowych produktów i procesów o innowacyjnym w skali przedsiębiorstwa charakterze. Przedmiotem wniosku są wyłącznie prace noszące znamiona pracy twórczej realizowane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
Co więcej wyjaśnił Pan, że opisane we wniosku projekty nie obejmują produkcji seryjnej, serwisowania czy wdrożenia niemającego znamion pracy twórczej i generującej nową wiedzę. Każdorazowo projekty mają na celu opracowanie nowego lub zmienionego produktu i procesu. W ramach realizacji projektu w sposób twórczy i systematyczny rozwiązywane są problemy techniczne i technologiczne oraz zdobywana jest nowa wiedza. Projekty swoim zakresem obejmują prace koncepcyjne, projektowanie, tworzenie prototypów, testowanie oraz uruchomienie opracowanych prototypów w celu weryfikacji osiągnięcia założonych parametrów i potwierdzenia poprawności opracowanych rozwiązań.
Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań
Z przedstawionego przez Pana uzupełnienia wniosku wynika, że w zakresie każdego z realizowanych projektów dysponował Pan zasobami wiedzy technicznej z zakresu (…). Każdy z projektów opisanych we wniosku, i których charakter nie miał charakteru rutynowego i okresowego, wymagał pracy twórczej niezbędnej do rozwinięcia posiadanych już umiejętności i generował nową wiedzę w przedsiębiorstwie. Tylko dzięki rozwinięciu umiejętności i powstaniu Pana wiedzy możliwe było osiągnięcie rezultatów projektów, czyli wiedzy, która jest zweryfikowana w warunkach rzeczywistych (w postaci działającego prototypu). Dzięki wykorzystaniu i łączeniu powstałej wiedzy oraz rozwijaniu nowych umiejętności możliwe było osiągnięcie efektów projektów, którymi były (…).
Podsumowanie: opis zawarty we wniosku oraz jego uzupełnieniu pozwalają stwierdzić, że opisana przez Pana działalność będąca przedmiotem Pana pytania pierwszego:
ü obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
ü ma twórczy charakter;
ü podejmowana jest w sposób systematyczny;
ü w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zatem prowadzona przez Pana działalność, o której mowa w pytaniu pierwszym, polegająca na (…) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Możliwość skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej
Jak wynika z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z omawianej ulgi może skorzystać podatnik, który spełnia łącznie następujące warunki:
1)uzyskuje przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej;
2)prowadzi działalność badawczo-rozwojową;
3)ponosi na działalność badawczo-rozwojową koszty uzyskania przychodów określone jako „koszty kwalifikowane”.
Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
Przepis art. 26e ust. 4 stanowi:
Koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.
Stosownie do art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 30 czerwca 2018 r.:
Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Regulacja art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., do 31 grudnia 2021 r. stanowiła, że:
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Zgodnie z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.
Trzeba też pamiętać, że stosowanie do art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Zatem dodatkowym warunkiem dla prawa odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym jest wyodrębnienie tych kosztów w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy. Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z omawianej preferencji podatkowej są więc zobowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):
Księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:
1)dziennik;
2)księgę główną;
3)księgi pomocnicze;
4)zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych;
5)wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).
Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości:
Konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.
Prowadzenie ksiąg pomocniczych w przypadku ksiąg rachunkowych wynika zatem wprost z przepisów.
W przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane.
W przypadku ksiąg rachunkowych wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojową w ewidencji rachunkowej (pomocniczej) ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej. Zatem, podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii. Należy podkreślić, że w przypadku ksiąg rachunkowych ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową.
Z opisu Pana sprawy wynika, że koszty stanowiące koszty kwalifikowane działalności mającej spełniać definicję działalności badawczo-rozwojowej i mające podlegać rozliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wyodrębnione zgodnie z wymaganiami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty te ujmowane są przez Pana na odpowiednich kontach rachunkowych.
Podsumowanie: ulga badawczo-rozwojowa polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej kwoty kosztów podatkowych poniesionych przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, czyli tzw. „kosztów kwalifikowanych”.
Oznacza to, że koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową dwukrotnie wpływają na wysokość podstawy obliczenia podatku dochodowego u przedsiębiorcy inwestującego w taką działalność (raz jako koszty uzyskania przychodów, a drugi raz jako koszty kwalifikowane) i w efekcie znacznie pomniejszają wysokość opłacanego podatku dochodowego.
Na podstawie wskazanych wyżej przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1.Podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową.
2.Koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3.Koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
4.Ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ww. ustawy, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów.
5.Jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu.
6.W ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił w sposób prawidłowy koszty działalności badawczo-rozwojowej.
7.Podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu.
8.Kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
9.Koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Z wniosku wynika, że:
·w latach 2020 – 2023 prowadził Pan działalność badawczo-rozwojową,
·w ramach działalności badawczo-rozwojowej ponosił Pan koszty będące kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
·koszty kwalifikowane stanowiły koszty uzyskania przychodów,
·w okresie, którego dotyczy Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębniał Pan koszty działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową zgodnie z wymaganiami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
·nie posiada/nie posiadał Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego;
·w latach podatkowych, za które chciałby Pan skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, nie korzystał Pan ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
·wydatki poniesione na prowadzenie prototypów nie zostały Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie;
· koszty kwalifikowane nie zostały przez Pana odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Na podstawie powyższego – ma Pan prawo – co do zasady – do zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej.
Z wniosku wynika, że w związku z działalnością badawczo-rozwojową ponosił Pan koszty wynagrodzeń na rzecz osób realizujących prace badawczo-rozwojowe, tj. pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
Kwestia dotycząca możliwości zaliczenia wynagrodzeń pracowników (tj. osób zatrudnionych na umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło) do kosztów kwalifikowanych została uregulowana w cytowanym wyżej art. 26e ust. 2 pkt 1 oraz 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
I tak, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Należności ze stosunku pracy mogą być uznane za koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
W sytuacji, gdy pracownicy wykonują obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzeń wypłaconych pracownikom, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Podkreślam, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Można zatem przyjąć, że podatnik korzystający z ulgi – dla celów dowodowych – winien prowadzić ewidencję czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową.
Zatem koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz składki na ubezpieczenia społeczne od tych wynagrodzeń finansowane przez Pana mogą być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Z kolei, stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Wynagrodzenia osób wykonujących usługi na Pana rzecz na podstawie umów cywilnoprawnych wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie powyższego przyjmuję zatem, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wynagrodzenia osób wykonujących usługi na Pana rzecz na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia, umowy o dzieło) wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto, w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, ponosi Pan też koszty nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy produkcji (…).
W odniesieniu do kosztów materiałów i surowców zużytych podczas prac badawczo-rozwojowych zwracam uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji niniejszego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy o rachunkowości.
W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości:
Materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej.
Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.
Konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z poczynionymi powyżej uwagami pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców, których definicje słownikowe przytoczyłem powyżej, stanowiących koszty uzyskania przychodów, niezbędnych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli bez takich elementów niemożliwe będzie jej prowadzenie.
Innymi słowy, kosztami kwalifikowanymi będą wydatki na surowce i materiały, bez których niemożliwe byłoby nie tylko wytworzenie jakichś prototypów, prowadzenie samych badań, wdrażania różnych procesów w ramach prac badawczo-rozwojowych, ale również bez których niemożliwym byłoby wprowadzenie i wykorzystanie odpowiednich narzędzi i oprzyrządowania dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.
Na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności ponoszone przez Pana wydatki na wskazane we wniosku surowce i materiały mogą – na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stanowić koszty kwalifikowane.
Podsumowanie: Pana działalność polegająca na projektowaniu i produkcji opisanych prototypów podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., a w konsekwencji przysługuje Panu prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e tej ustawy.
Koszty ponoszone przez Pana w związku z projektowaniem i produkcją prototypów wskazane w stanie faktycznym, czyli wydatki na: wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace nad projektami; wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS ponoszone na rzecz osób zaliczających przychody z tego tytułu do działalności wykonywanej osobiście (osób nieprowadzących działalności gospodarczej); surowce i materiały wykorzystywane przy produkcji (…), a ponadto, wydatki na surowce: (…) stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych informuję, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.