Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2024 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 10 lutego 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W 2024 r. jedynym źródłem uzyskiwania dochodu przez Wnioskodawczynię jest umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. W odniesieniu do Wnioskodawczyni oraz Jej dziecka nie mają zastosowania przepisy:

-art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem art. 6 ust. 1a,

-ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym,

-ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wnioskodawczyni jest osobą rozwiedzioną na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w … z dnia … 2024 r., bez orzekania o winie. Sąd przyznał wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką …, urodzoną … 2009 r., obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dziecka przy matce, bez opieki naprzemiennej. Na zgodny wniosek rodziców nie ustalono konkretnych terminów kontaktów ojca z dzieckiem. Orzeczono wysokość alimentów płaconych miesięczne przez ojca dziecka, …, w wysokości 800 zł (osiemset złotych). Wnioskodawczyni otrzymuje również świadczenie wychowawcze w wysokości 800 zł miesięcznie (osiemset złotych) oraz … .

Od sierpnia 2023 r. Wnioskodawczyni mieszka wraz z córką w wynajmowanym mieszkaniu. Córka utrzymuje sporadyczne kontakty z ojcem. Widują się raz na kilka miesięcy. Ojciec dziecka nie uczestniczy w wychowaniu córki, ich więź emocjonalna jest znacznie słabsza, niżeli więź łącząca córkę z Wnioskodawczynią (matką). Jako matka Wnioskodawczyni zabezpiecza w pełni jej potrzeby materialne, dba o to by niczego nie brakowało dziecku, ale przede wszystkim ze względu na łączącą je więź, zabezpiecza jej potrzeby emocjonalne i pełni podstawową rolę w wychowaniu córki. Córka uczy się w Liceum Ogólnokształcącym w … . Jako osoba wychowująca Wnioskodawczyni ma stały kontakt z nauczycielami, jest obecna na zebraniach szkolnych, usprawiedliwia nieobecności dziecka, dziecko przekazuje Jej informacje dotyczące swojej sytuacji w szkole, dzieli się z Wnioskodawczynią wszystkimi osiągnięciami, jak i porażkami. Wnioskodawczyni finansuje oraz organizuje dziecku zajęcia pozaszkolne. Jeżeli jest w pracy, to dziecko informuje Ją o trudnych, czy nieplanowanych sytuacjach, które w danym momencie się zadziały w jej życiu, i to Wnioskodawczyni podejmuje decyzję o rozwiązaniu danych sytuacji życiowych. Wnioskodawczyni dba o stan zdrowia dziecka, uczestniczy w wizytach lekarskich (alergologicznych, pulmonologicznych, dermatologicznych), wie jakie leki przyjmuje, na co jest uczulona. Wspólnie z córką ustala plany wypoczynkowe w okresach wolnych od nauki, finansuje i organizuje wspólne wyjazdy, których celem jest zacieśnianie ich więzi emocjonalnych, ale również by pokazać dziecku świat i nauczyć ją, jak może sobie poradzić w dorosłym życiu. Wnioskodawczyni zna wszystkich znajomych córki, rówieśników szkolnych, dba o to by dowozić dziecko na spotkania rówieśnicze, odbiera ją ze spotkań z koleżankami. Dużo z córką rozmawia o jej przyszłości, o podejmowaniu decyzji życiowych związanych z wyborem przez nią przyszłego zawodu, studiów.

Wszystkie te czynności wykonuje sama, bez udziału drugiego rodzica, czyli ojca dziecka. Ojciec dziecka nie uczestniczy w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia, szkoły, zainteresowań, planów pozaszkolnych, wyboru ubrań dziecka. Ojciec spotyka się z dzieckiem okazjonalnie, oczywiście wypełnia postanowienia Sądu w aspekcie alimentacyjnym, dodatkowo czasami prześle jej niewielką kwotę pieniędzy na konto bankowe, zabierze do restauracji na obiad. W ocenie Wnioskodawczyni, ojciec dziecka nie uczestniczy w wychowaniu córki, kształtowaniu jej charakteru, nie jest z nią w stałym, codziennym kontakcie, nie zabezpiecza jej codziennych potrzeb materialnych oraz emocjonalnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że w roku podatkowym objętym wnioskiem, córka … - PESEL … - nie otrzymywała zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej. Wnioskodawczyni zaświadcza również, że nie jest matką ani opiekunem prawnym innych dzieci/dziecka, oprócz córki, o której mowa we wniosku. Jak również nie wykonywała władzy rodzicielskiej w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem względem innych dzieci/dziecka, za wyjątkiem córki wskazanej we wniosku.

Pytania

Czy Wnioskodawczyni może skorzystać z rozliczenia podatku dochodowego (PIT-37 za rok 2024) w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, ma Ona prawo do skorzystania z rozliczenia podatku (zeznanie PIT-37 za rok 2024) jako osoba samotnie wychowująca dziecko, z uwagi na fakt, że zgodnie z opisem zawartym w uzasadnieniu, Wnioskodawczyni jest osobą, która zupełnie sama, bez udziału ojca dziecka, zajmuje się wychowaniem córki, troszcząc się o zapewnienie jej potrzeb bytowych oraz emocjonalnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 6 ust. 4c wskazanej ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4d wskazanej ustawy:

Art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Według art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko;

·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka;

·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców/opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Równie istotne jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem oraz świadczeń alimentacyjnych.

Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. W sytuacji, gdy dziecko pozostaje pod stałą, codzienną opieką jednego rodzica, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. zgodnie z orzeczeniem sądu), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.

Należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką, jak już wcześniej zaznaczono, jest aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego – faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dzieci.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W 2024 r. jedynym źródłem Pani dochodu jest umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. W odniesieniu do Pani oraz Jej dziecka (córka ur. w 2009 r.) nie mają zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem art. 6 ust. 1a. Pani i córka nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W roku podatkowym objętym wnioskiem, Pani córka nie otrzymywała zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej. Nie jest Pani matką ani opiekunem prawnym innych dzieci/dziecka, oprócz córki, o której mowa we wniosku. Jak również nie wykonywała Pani władzy rodzicielskiej w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem względem innych dzieci/dziecka, za wyjątkiem córki wskazanej we wniosku. Jest Pani osobą rozwiedzioną, na podstawie wyroku Sądu Okręgowego z 2024 r., bez orzekania o winie. Sąd przyznał wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dziecka przy matce, bez opieki naprzemiennej. Na zgodny wniosek rodziców nie ustalono konkretnych terminów kontaktów ojca z dzieckiem. Orzeczono wysokość alimentów płaconych miesięczne przez ojca dziecka, w wysokości 800 zł (osiemset złotych). Wnioskodawczyni otrzymuje również świadczenie wychowawcze w wysokości 800 zł miesięcznie (osiemset złotych) oraz … . Od sierpnia 2023 r. mieszka Pani wraz z córką w wynajmowanym mieszkaniu. Córka utrzymuje sporadyczne kontakty z ojcem. Widują się raz na kilka miesięcy. Ojciec dziecka nie uczestniczy w wychowaniu córki, ich wieź emocjonalna jest znacznie słabsza, niżeli wieź łącząca córkę z Panią. Jako matka zabezpiecza Pani w pełni jej potrzeby materialne, dba o to by niczego nie brakowało dziecku, ale przede wszystkim ze względu na łączącą je więź, zabezpiecza jej potrzeby emocjonalne i pełni podstawową rolę w wychowaniu córki. Córka uczy się w liceum ogólnokształcącym. Ma Pani stały kontakt z nauczycielami, jest obecna na zebraniach szkolnych, usprawiedliwia nieobecności dziecka, dziecko przekazuje Jej informacje dotyczące swojej sytuacji w szkole, dzieli się wszystkimi osiągnięciami jak i porażkami. Finansuje Pani oraz organizuje dziecku zajęcia pozaszkolne. Jeżeli jest Pani w pracy, to córka informuje o trudnych, czy nieplanowanych sytuacjach, które w danym momencie się zadziały w jej życiu i to Pani podejmuje decyzję o rozwiązaniu danych sytuacji życiowych. Dba Pani o stan zdrowia dziecka, uczestniczy w wizytach lekarskich (alergologicznych, pulmonologicznych, dermatologicznych), wie jakie leki przyjmuje, na co jest uczulona. Pani wspólnie z córką ustala plany wypoczynkowe w okresach wolnych od nauki, finansuje i organizuje wspólne wyjazdy, których celem jest zacieśnianie ich więzi emocjonalnych, ale również by pokazać córce świat i nauczyć ją, jak może sobie poradzić w dorosłym życiu. Wszystkie te czynności wykonuje Pani sama, bez udziału drugiego rodzica, czyli ojca dziecka. Ojciec dziecka nie uczestniczy w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia, szkoły, zainteresowań, planów poza szkolnych, wyboru ubrań dziecka. Ojciec dziecka spotyka się z dzieckiem okazjonalnie, oczywiście wypełnia postanowienia Sądu w aspekcie alimentacyjnym, dodatkowo czasami prześle jej niewielką kwotę pieniędzy na konto bankowe, zabierze do restauracji na obiad. W Pani ocenie ojciec dziecka nie uczestniczy w wychowaniu córki, kształtowaniu jej charakteru, nie jest z nią w stałym, codziennym kontakcie, nie zabezpiecza jej codziennych potrzeb materialnych oraz emocjonalnych.

Fakt utrzymywania sporadycznych kontaktów pomiędzy dziećmi i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica – przy którym dzieci mieszkają – prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Skoro w 2024 r. córka zamieszkiwała z Panią, a Pani jako rozwódka nie sprawowała opieki w porównywalnym wymiarze czasowym i jakościowym nad nią z byłym mężem, ciężar wychowania córki spoczywał na Pani, to ma Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia za 2024 r. jako osoba samotnie wychowująca dziecko, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.