Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 27 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 10 lutego 2025 r. (wpływ 10 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Otrzymała Pani w 2024 r. świadczenie pieniężne dla posiadaczy Karty Polaka, osiedlających się w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z art. 8a ustawy o Karcie Polaka.
Pytanie
Czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym świadczenie pieniężne, dla posiadaczy Karty Polaka, osiedlających się w Rzeczypospolitej Polskiej (art. 8a ustawy o Karcie Polaka)?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, świadczenie pieniężne dla posiadaczy Karty Polaka osiedlających się w Rzeczypospolitej Polskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca w art. 8c ust 3 ustawy o Karcie Polaka zadecydował, iż świadczenie pieniężne dla posiadaczy Karty Polaka nie stanowi dochodu w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej.
Takie stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna wydana przez dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 9 sierpnie 2017 r. (sygn. akt: 0111-KDIB2-3.4011.86.2017.1.PP): „W myśl natomiast art. 8c ust. 3 ustawy o Karcie Polaka, świadczenia pieniężnego nie wlicza się do dochodu, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.(…) Tym samym świadczenia przyznawane na podstawie art. 8a ust. 1 ustawy o Karcie Polaka mogą być objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 108 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są inne źródła.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie natomiast z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy i jednocześnie niekwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.
O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w 2024 r. otrzymała Pani świadczenie pieniężne dla posiadaczy Karty Polaka, osiedlających się w Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 8a ustawy o Karcie Polaka.
Zgodnie z art. 8a ust. 1-2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U z 2023 r. poz. 192 ze zm.):
1. Osobie, która złoży wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały z powołaniem się na okoliczność, o której mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2021 r. poz. 2354, z późn. zm.), na jej wniosek, może być przyznane świadczenie pieniężne przeznaczone na częściowe pokrycie kosztów zagospodarowania i bieżącego utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "świadczeniem pieniężnym". Świadczenie pieniężne przyznaje się na okres do 9 miesięcy.
2. Wniosek o przyznanie świadczenia pieniężnego składa się do wojewody, do którego został złożony wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały, o którym mowa w ust. 1.
W związku z tym świadczenie to może być przyznane osobie, która posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.
Z kolei, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o Karcie Polaka:
1. Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:
1) wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;
2) w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej ,,konsulem'', lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;
3) wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;
4) złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.
Zatem, omawiane świadczenie może otrzymać osoba zamierzająca osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe i która:
-jest narodowości polskiej lub ma polskie obywatelstwo,
-ma polskie korzenie (Polką/Polakiem był przynajmniej jeden z rodziców, dziadków lub obydwoje pradziadkowie),
-przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej działającej na terenie jednego z państw wymienionych w przypisie, potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat.
Zgodnie z art. 8b ust. 2 ustawy o Karcie Polaka:
Wypłaty świadczenia pieniężnego dokonuje w okresach miesięcznych starosta wskazany przez wojewodę w decyzji przyznającej świadczenie pieniężne jako właściwy ze względu na miejsce pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby uprawnionej do świadczenia pieniężnego.
W myśl natomiast art. 8c ust. 3 ustawy o Karcie Polaka:
Świadczenia pieniężnego nie wlicza się do dochodu, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2268, z późn. zm.).
Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z brzmienia tego przepisu wynika więc, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 108 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są kwoty pomocy pieniężnej i wartość innych świadczeń finansowanych ze środków budżetowych, przyznawanych repatriantom oraz osobom, które ubiegają się o udzielenie ochrony międzynarodowej.
Jak wynika z definicji słownikowej (Słownik języka polskiego PWN), repatriacja to powrót do ojczyzny osób, które z różnych przyczyn zwykle niezależnych od ich woli, znalazły się poza granicami swego kraju.
Podkreślam, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 108 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera odesłania do ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105 ze zm.). Tym samym zaniechanie w omawianym przepisie, wyraźnego odwołania do przepisów ustawy o repatriacji, należy odczytywać jako świadomy cel ustawodawcy podatkowego. Brzmienie zwolnienia przedmiotowego wskazuje, że w zamiarze ustawodawcy leżało rozszerzenie pojęcia „repatriant” w odniesieniu do definicji zawartej w art. 1 ust. 2 ustawy o repatriacji.
Analiza sposobu określenia zwolnionego świadczenia prowadzi do wniosku, że zostało ono zdefiniowane w sposób szeroki, bez odwoływania się do konkretnych regulacji. Jedynym wyznacznikiem rodzaju zwolnionego świadczenia pozostaje jego finansowanie ze środków budżetowych. Powyższe względy przemawiają za tym, aby definicji wyrażenia „repatriant” poszukiwać w odniesieniu do pojęcia słownikowego wyrazu „repatriacja”.
Tym samym świadczenia przyznawane na podstawie art. 8a ust. 1 ustawy o Karcie Polaka są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 108 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie ma Pani obowiązku zapłaty podatku od otrzymanego – dla posiadaczy Karty Polaka – świadczenia pieniężnego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.