Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDWL.4011.119.2024.2.DK

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków podatkowych związanych z powstaniem odsetek od sum depozytowych złożonych w związku z toczącym się postępowaniem sądowym. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 stycznia 2025 r. (wpływ 29 stycznia 2025r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sąd (…) przyjmuje depozyty, które przechowuje na rachunku bankowym otwartym przez Ministra Finansów w Banku Gospodarstwa Krajowego, zgodnie z art. 83a ustawy z dnia 27 sierpnia 2008 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2023 r., poz. 1270 t.j.). Rachunek ten jest oprocentowany, a odsetki w okresach miesięcznych są przez bank naliczane i dopisywane do salda na tym rachunku. Celem złożenia depozytu jest zabezpieczenie środków finansowych w prowadzonym przez sąd postępowaniu sądowym, m.in. są to środki stanowiące zabezpieczenie majątkowe.

Kwestie zabezpieczenia majątkowego regulują przepisy art. 291 i następne kodeksu postępowania karnego. Fizycznie kwoty będące przedmiotem zabezpieczenia majątkowego mogą wpłacać same osoby oskarżone, jak i kwoty takie mogą zatrzymać organy ścigania w trakcie przeszukania, czy kwoty takie mogą zostać zabezpieczone np. na rachunku bankowym oskarżonego. Następnym etapem w takiej sytuacji jest przekazanie zajętych, zatrzymanych środków na rachunek bankowy „depozytowy” odpowiedniej Prokuratury, a kolejnym – gdy sprawa trafia do sądu – przekazanie przedmiotowych środków na rachunek „depozytowy” sądu, o którym to rachunku była już mowa wyżej.

Tak więc wpłaty na rachunek depozytów dokonują osoby fizyczne jak również instytucje/podmioty, które przechowywały środki na własnych rachunkach bankowych zanim sprawa trafiła do sądu celem rozstrzygnięcia. Przykładowo Prokuratura Okręgowa przekazuje środki, które wcześniej na etapie przygotowawczym (prowadzonym na podstawie przepisów prawa karnego) posiadała na własnym rachunku bankowym depozytowym z tytułu zabezpieczenia majątkowego ustanowionego na majątku oskarżonego. Podobnie środki wpływają z rachunków bankowych urzędów skarbowych, które dokonały zabezpieczenia środków pieniężnych. Od środków pieniężnych przechowywanych w bankach narastają odsetki. Powyższe podmioty dokonują przelewu środków na rachunek depozytowy sądu a wpłaty dokonywane przez te instytucje/podmioty dotyczą kwoty zabezpieczenia majątkowego oraz odsetek, jakie zostały naliczone przez bank do dnia przelania środków na rachunek depozytowy Sądu (…).

Wpłacone kwoty Sąd (…) księguje w rozbiciu na kapitał oraz odsetki na mikrorachunkach udostępnianych przez Bank Gospodarstwa Krajowego zgodnie z art. 83a ust. 4 ustawy o finansach publicznych. Bank Gospodarstwa Krajowego nalicza odsetki w ujęciu dziennym do każdego mikrorachunku. Tak więc naliczane są przez Bank odsetki od kwoty zabezpieczenia majątkowego oraz naliczane odsetki od wpłaconych w depozyt odsetek.

W toku prowadzonego postępowania sądowego Sąd podejmuje decyzję co do wpłaconych depozytów na rachunek sum depozytowych. Zgodnie z postanowieniem sądu orzekającego na podstawie przepisów prawa karnego następuje wypłata depozytów. Jedną z decyzji sądu o zadysponowaniu depozytu w postępowaniu sądowym karnym jest orzeczenie o przelaniu odsetek od zabezpieczenia majątkowego wraz z narosłymi od nich odsetkami na rzecz pokrzywdzonego jako korzyść majątkową, jaką oskarżony osiągnął z popełnionego przestępstwa. Sąd (…) realizuje taki przelew: przekazuje wskazanemu przez sąd podmiotowi (poszkodowanemu) odsetki, które sąd otrzymał jako wpłatę z Prokuratury lub urzędu skarbowego oraz odsetki narosłe od tej kwoty za okres przechowywania tych środków na rachunku sum depozytowych sądu.

Po zakończeniu roku podatkowego, na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Sąd (…) sporządza deklarację podatkową PIT-11 dla podatnika oraz Urzędu Skarbowego zgodnie z miejscem zamieszkania podatnika, uzupełniając w części F Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust 1 ustawy pole 99 treścią „odsetki od zdeponowanych środków pieniężnych” oraz pole 100 wpisując kwotę, która jest sumą wszystkich odsetek tj. odsetek wpłaconych na rachunek sum depozytowych sądu przez Prokuraturę/urząd skarbowy oraz narosłych od nich odsetek na rachunku depozytowym sądu za okres aż do ich wypłaty. Jako podatnika w przedstawionej sytuacji Sąd (…) wskazuje w PIT-11 osobę-właściciela zabezpieczenia majątkowego i odsetek od tego zabezpieczenia tj. oskarżonego, który został sądownie zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego określonej kwoty.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo poniższe informacje.

Instytucje/podmioty, które przekazują na rachunek depozytowy sądu przechowywane wcześniej u siebie odsetki nie dokonały/nie dokonują z tego tytułu rozliczeń podatkowych. To znaczy instytucje/podmioty takie jak prokuratura, urząd skarbowy na wcześniejszym etapie (np. na zakończenie poprzedniego roku, na moment przekazania środków na rachunek depozytowy sądu) nie dokonały rozliczenia podatkowego odsetek narosłych na ten moment.

Pytanie

Czy Sąd ma obowiązek wykazywania podatnikowi (oskarżonemu) w deklaracji podatkowej PIT-11 odsetek powstałych na rachunkach bankowych innych instytucji (prokuratury/urzędu skarbowego), które te instytucje przekazały na rachunek sum depozytowych Sądu (…)?

Państwa stanowisko w sprawie

Środki pieniężne składane do depozytu sądowego są przechowywane na rachunku depozytowym Ministra Finansów w Banku Gospodarstwa Krajowego zgodnie z art. 83a ustawy o finansach publicznych. Natomiast zgodnie z art. 31a §1 pkt 6 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych to dyrektor sądu dysponuje rachunkami depozytowymi Ministra Finansów.

Celem złożenia w sądzie depozytu jest zabezpieczenie środków finansowych w prowadzonym przez sąd postępowaniu sądowym. Depozytu sądowego nie można uznać za formę oszczędzania, przechowywania lub inwestowania środków pieniężnych, albowiem celem tej instytucji nie jest uzyskanie korzyści ekonomicznych przez wpłacającego.

Państwa zdaniem, wypłacane odsetki narosłe na rachunku bankowym sum depozytowych sądu od zabezpieczenia majątkowego nie stanowią dla oskarżonego przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegają zatem opodatkowaniu w sposób określony w art. 30a ust. 1 pkt 3 tejże ustawy (kwestia ta została wyjaśniona pismem (…) z dnia (…) roku Nr (…)). W konsekwencji sąd nie nalicza i nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego od kwot wypłacanych odsetek od sum depozytowych. Tym samym nie ma zastosowania przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód w postaci wypłacanych odsetek od sum depozytowych należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji sąd nie pełni roli płatnika, jest natomiast obowiązany stosownie do postanowień art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów. Sąd wystawia PIT-11 i przekazuje ją do podatnika, którym jest w omawianym przypadku oskarżony oraz do właściwego urzędu skarbowego.

Jeśli sąd otrzymuje na rachunek depozytowy środki z innego podmiotu/instytucji, który wcześniej w ramach postępowania przygotowawczego przechowywał je na swoich rachunkach depozytowych i w tytule przelewu wskazuje te środki jako „odsetki”, to sąd traktuje je jako odsetki stanowiące przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazuje w PIT-11. Należy zaznaczyć, że instytucja/podmiot, która przekazuje na rachunek depozytowy sądu przechowywane wcześniej u siebie odsetki, nie dokonuje rozliczeń podatkowych z tego tytułu, ponieważ to sąd jest organem, który kończy postępowanie w danej sprawie i decyduje o złożonym do sprawy depozycie. Dlatego na sądzie ciąży obowiązek wystawienia stosownych informacji podatkowych dotyczących wypłacanych przez niego środków z rachunku depozytów sądowych.

Sąd wystawia PIT-11 dla osoby (oskarżonego), która osiągnęła przychód z tytułu odsetek. Nie ma tutaj znaczenia fakt, że osoba ta nie otrzymuje fizycznie tych środków z uwagi na to, że sąd w wyroku/postanowieniu wydaje dyspozycję przelania odsetek na rachunek bankowy pokrzywdzonego działaniem oskarżonego. Tym samym odsetki stanowią korzyść oskarżonego i pokrywają jego zobowiązania finansowe i dla tej osoby sąd wystawia PIT-11.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały wyszczególnione w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 i 9 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są:

7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

9) inne źródła.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 omawianej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 31a § 1 pkt 6 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 334 ze zm.)

Dyrektor sądu dysponuje rachunkami depozytowymi Ministra Finansów, o których mowa w art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z wyłączeniem rachunków, na których zostały zdeponowane sumy depozytowe powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, z zastrzeżeniem art. 83a ust. 2 tej ustawy.

W myśl art. 83a ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.):

1. Minister Finansów otwiera w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunki bankowe, na których są przechowywane środki pieniężne przyjęte do depozytu sądowego lub składane na tych rachunkach na podstawie odrębnych przepisów oraz sumy depozytowe powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury w rozumieniu ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. - Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2024 r. poz. 390) (rachunki depozytowe Ministra Finansów).

3. Środki złożone na rachunkach depozytowych Ministra Finansów są oprocentowane w wysokości:

1) stopy depozytowej Narodowego Banku Polskiego - w przypadku środków zgromadzonych w złotych;

2) oprocentowania wkładów wypłacanych w danej walucie na każde żądanie przez Bank Gospodarstwa Krajowego - w przypadku środków zgromadzonych w walutach obcych.

Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności inwestycyjnej sądów powszechnych (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1575):

Sumy depozytowe są to przechowywane przez sądy obce środki pieniężne, w szczególności kaucje, wadia oraz sumy stanowiące przedmiot sporu, otrzymane w związku z postępowaniem sądowym.

Stosownie natomiast do treści § 17 ust. 4 ww. rozporządzenia:

Oprocentowanie sum depozytowych oraz sum na zlecenie stanowiących własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej - po potrąceniu kosztów związanych z prowadzeniem rachunku bankowego - powiększa ich wartość, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 5.

Sum depozytowych nie można uznać za formę oszczędzania, przechowywania lub inwestowania środków pieniężnych, albowiem celem wpłacenia kaucji, wadium itp. jest zabezpieczenie prawidłowego toku prowadzonego postępowania, a nie uzyskanie korzyści ekonomicznych przez wpłacającego. Ponadto środki pieniężne nie są w omawianym przypadku wpłacane na rachunek bankowy wpłacającego, lecz na rachunek bankowy państwowej jednostki budżetowej, a wpłacający nie jest w tym przypadku dysponentem zdeponowanych środków pieniężnych. Sądu nie można także uznać za podmiot uprawniony do prowadzenia jakichkolwiek form oszczędzania czy inwestowania środków pieniężnych osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, odsetki od sum depozytowych wpłaconych przez osoby fizyczne, prawne i inne jednostki organizacyjne nieposiadających osobowości prawnej, nie stanowią dla wypłacającego przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie powstały w związku z gromadzeniem przez podatnika środków pieniężnych na rachunku osobistym lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów.

Należy zatem zauważyć, iż przedmiotowe odsetki stanowią przychód z innych źródeł, mieszczą się bowiem w otwartym katalogu tych przychodów, zawartym w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że:

-przyjmują Państwo depozyty, które są przechowywane na oprocentowanym rachunku w Banku Gospodarstwa Krajowego;

-wpłaty na rachunek depozytów dokonują osoby fizyczne jak również instytucje/podmioty, które przechowywały środki na własnych rachunkach bankowych zanim sprawa trafiła do sądu celem rozstrzygnięcia;

-jedną z decyzji sądu o zadysponowaniu depozytu w postępowaniu sądowym karnym jest orzeczenie o przelaniu odsetek od zabezpieczenia majątkowego wraz z narosłymi od nich odsetkami na rzecz pokrzywdzonego jako korzyść majątkową, jaką oskarżony osiągnął z popełnionego przestępstwa;

-po zakończeniu roku podatkowego sąd sporządza deklarację podatkową PIT-11, uzupełniając w części F Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy pole 99 treścią „odsetki od zdeponowanych środków pieniężnych” oraz pole 100 wpisując kwotę, która jest sumą wszystkich odsetek tj. odsetek wpłaconych na rachunek sum depozytowych sądu przez Prokuraturę/urząd skarbowy oraz narosłych od nich odsetek na rachunku depozytowym sądu za okres aż do ich wypłaty;

-jako podatnika w przedstawionej sytuacji sąd wskazuje w PIT-11 osobę-właściciela zabezpieczenia majątkowego i odsetek od tego zabezpieczenia tj. oskarżonego, który został sądownie zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego określonej kwoty.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy mają Państwo w PIT-11 uwzględnić odsetki powstałe na rachunkach bankowych innych instytucji, które te instytucje przekazały na Państwa rachunek sum depozytowych.

Z opisu sprawy wynika, że środki zabezpieczone przez inne podmioty wraz z odsetkami zostają przelane na rachunek depozytowy sądu. To Dyrektor sądu dysponuje rachunkami depozytowymi na których naliczane są odsetki i nie zwraca ich na rachunki bankowe instytucji, które je przekazały (prokuratura, urząd skarbowy). Zatem ostatecznym dysponentem rachunku depozytowego jest sąd.

Jak wynika z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy właścicielem odsetek jest oskarżony (podmiot, którego środki zostały zabezpieczone/zdeponowane). Skoro właścicielem odsetek jest oskarżony to odsetki stanowią jego przysporzenie majątkowe.

Reasumując, kwotę odsetek od sumy depozytowej należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie są Państwo zobligowani do sporządzenia informacji o wysokości przychodów PIT-11 stosownie do postanowień art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W informacji tej mają Państwo obowiązek wykazać również odsetki powstałe na rachunkach innych instytucji, które te instytucje przekazały na Państwa rachunek sum depozytowych. Jak wynika z wniosku to Państwo są organem ostatecznie dysponującym odsetkami.

W związku z powyższym, Sąd zobligowany jest do sporządzenia informacji PIT-11 i przekazania jej podatnikowi (oskarżonemu) oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.