Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 6 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 20 stycznia 2025 r. (wpływ 21 stycznia 2025 r.) oraz z 20 stycznia 2025 r. (wpływ 31 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego wynikający z wniosku i jego uzupełnienia
Pana żona posiada orzeczenie o stopniu umiarkowanym (II grupa niepełnosprawności). Choruje na liczne choroby (…). Żona jest na Pana utrzymaniu.
Wskazał Pan, że zamierza skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej za rok 2024.
Ponadto w roku 2024 był Pan uprawniony do wspólnego opodatkowania z żoną w rozumieniu art. 6 ust. 2 z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Organ orzekający o niepełnosprawności Pana żony to Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, okres na jaki wydano orzeczenie to 3 lata, tj. do (…) 2026 r., a niepełnosprawność Pana żony datuje się od (...) 2011 r. i istniała ona w dacie poniesienia wydatków.
Wydatki na zakup okularów korekcyjnych, telefonu komórkowego oraz zakup i instalację sensorów (...) zostały sfinansowane z własnych środków finansowych.
Dodatkowo podał Pan, że wydatki, które zamierza odliczyć ułatwiają Pana żonie czynności życiowe, funkcjonowanie w związku z niepełnosprawnością:
·(...),
·okulary korekcyjne – pozwalają funkcjonować (…),
·telefon komórkowy – potrzebny do zainstalowania aplikacji do monitorowania sensorów (...), dodatkowo do komunikacji w społeczeństwie.
Pana żona posiada zaświadczenie wystawione przez lekarza specjalistę, z którego wynika konieczność stosowania okularów korekcyjnych, w związku ze stanem zdrowia i potrzebą indywidualnej rehabilitacji.
Pomiędzy zakupem telefonu komórkowego i instalacją sensora (...), a rodzajem niepełnosprawności Pana żony istnieje ścisły związek tzn. ułatwia żonie wykonywanie czynności życiowych, telefon jest niezbędny do obsługi aplikacji (...).
Poinformował Pan także, że wydatki zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych i posiada Pan dokumenty stwierdzające wysokość poniesionych wydatków, a faktury posiadają dane identyfikujące Pana żony, dane sprzedawcy oraz rodzaj zakupionego towaru i kwotę zapłaty.
Pytanie
Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej od Pana dochodu może Pan odliczyć wydatki związane z zakupem urządzeń, wyrobów medycznych, tj. okularów korekcyjnych (…), sensorów (...) oraz telefonu komórkowego potrzebnego do komunikowania się z otoczeniem, a także instalacji sensora (...)?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, ma Pan prawo do powyższych odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.
Na mocy art. 26 ust. 7a pkt 2a omawianej ustawy:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 826, 1733, 1938 i 2105) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych.
Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Na mocy art. 26 ust. 7b omawianej ustawy:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Stosownie do art. 26 ust. 7f ww. ustawy:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.
W opisie sprawy wskazał Pan, że Pana żona posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Choruje na liczne choroby. Wydatki, które zamierza Pan odliczyć ułatwiają Pana żonie czynności życiowe, funkcjonowanie w związku z niepełnosprawnością. Pana żona posiada zaświadczenie wystawione przez lekarza specjalistę, z którego wynika konieczność stosowania okularów korekcyjnych, w związku ze stanem zdrowia i potrzebą indywidualnej rehabilitacji, natomiast telefon z zainstalowaną (...).
Z powołanego wcześniej art. 26 ust. 7a wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności.
W związku z powyższym wskazuję, że będące przedmiotem zapytania telefon komórkowy oraz instalacja sensora (...) – w przypadku Pana żony – ułatwiają wykonywanie czynności życiowych, telefon jest niezbędny do obsługi aplikacji (...).
Ponadto, z racji tego, że Pana żona posiada zaświadczenie wystawione przez lekarza specjalistę, z którego wynika konieczność stosowania okularów korekcyjnych i okulary te pozwalają jej funkcjonować (…), również okulary korekcyjne stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania przez Pana żonę czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Z tych względów należy przyjąć, że wydatki poniesione na zakup wskazanych wyżej urządzeń są wydatkami, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością Pana syna, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.
Jednocześnie podkreślenia wymaga, że powołany art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy nie wskazuje, że potrzeby wynikające z niepełnosprawności mają wynikać wprost z orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności. Związek pomiędzy nabyciem telefonu komórkowego, instalacji sensora (...) i zakupem okularów korekcyjnych, a niepełnosprawnością podatnik powinien wykazać w taki sposób, aby organy podatkowe mogły uznać, że ww. są niezbędne w rehabilitacji oraz, że ułatwiają wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jak również, że pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem niepełnosprawności podatnika istnieje ścisły związek, np. okazując się zaświadczeniem lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.
Podsumowując, wobec tego, że we wniosku wykazał Pan związek poniesionych przez Pana wydatków z niepełnosprawnością Pana żony – ww. urządzenia ułatwiają Pana żonie wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jak również pomiędzy rodzajem przedmiotów, o których mowa we wniosku, a rodzajem niepełnosprawności Pana żony istnieje ścisły związek – to wydatki te będzie mógł Pan odliczyć w zeznaniu rocznym za 2024 r. od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.