Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Fundacja (dalej: „Wnioskodawca” lub „Fundacja”) zajmuje się przede wszystkim rozwijaniem i wspieraniem … . Cele statutowe Fundacji obejmują m.in. promowanie idei przedsiębiorczości, aktywizacji zawodowej, rozwijanie i umacnianie podstaw nastawionych na aktywne współdziałanie w rozwoju społeczeństwa obywatelskiego.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 Nr 21, poz. 86, t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.).

W celu realizacji tych celów, Wnioskodawca współpracuje ze specjalistami z różnych dziedzin, takich jak np.: zarządzanie, programowanie, wsparcie IT, fotografia, grafika, copyrighting, marketing i obsługa social mediów itp.

Osoby te są polskimi rezydentami podatkowymi i w ogóle nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350, t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”) albo nie będą świadczyć usług objętych niniejszym wnioskiem na rzecz Wnioskodawcy w ramach takiej działalności.

Niektóre z tych osób są twórcami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim”).

Wnioskodawca zawiera z tymi osobami umowy cywilnoprawne – umowy o dzieło, w ramach których zamawia wykonanie określonych prac projektowych, w tym m.in. stworzenie programów komputerowych, projektów architektonicznych lub wykonanie zdjęć, filmów, tekstów itp. Zamówione dzieła są utrwalone w różnej postaci, stanowią przejaw działalności twórczej oraz mają niepowtarzalny i indywidualny charakter.

Dzieła są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i objęte są ochroną prawną. Umowy ta przewidują, że przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy majątkowych praw autorskich do wszystkich utworów w zamian za honorarium autorskie. Umowy zawierają również postanowienia, zgodnie z którymi przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów staje się skuteczne bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych, ilościowych lub terytorialnych, na wszystkich polach eksploatacji znanych stronom umowy.

Niezależnie od ww. umów, Wnioskodawca zawiera także z innymi osobami umowy cywilnoprawne – umowy o dzieło, których przedmiotem jest wykonanie zamówienia niemającego charakteru twórczego i nieskutkującego powstaniem utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim. Może się zdarzyć, że Wnioskodawca w tym samym roku kalendarzowym zawrze z tą samą osobą dwie lub więcej umowy o dzieło, z których przynajmniej jedna umowa będzie związana z korzystaniem przez twórcę z praw autorskich i będzie skutkować powstaniem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, a równolegle przynajmniej jedna umowa będzie obejmować dzieło, któremu nie będzie można przypisać cech utworu. Zakres obydwu rodzajów umów o dzieło i przedmiot zamówienia będzie różny i nie będzie się pokrywał.

Wynagrodzenie z tytułu tych dwóch rodzajów umów będzie określone odrębnie i wypłacane niezależnie od siebie w sposób umożliwiający identyfikację źródła wypłaty i powiązanie z konkretnym rodzajem umowy o dzieło. Wnioskodawca będzie w stanie wskazać, która wypłata dotyczy umowy o dzieło skutkującej powstaniem utworu, a która dotyczy umowy bez charakteru twórczego. Wynagrodzenie z tytułu pojedynczej umowy o dzieło (niezależnie od jej rodzaju) będzie każdorazowo przekraczać kwotę 200 zł brutto.

W praktyce może się zdarzyć, że łączny przychód jednej osoby przyjmującej zamówienia z obydwu rodzajów umów o dzieło przekroczy w danym roku podatkowym kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. ustawy o PIT.

Wnioskodawca wypłacając wynagrodzenia z tytułu umów o dzieło będzie działał jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w związku z czym, dokonując wypłaty wynagrodzenia będzie zobowiązany obliczyć, pobrać i wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Dla obliczenia podstawy opodatkowania, Wnioskodawca zobowiązany będzie pomniejszyć wypłacane świadczenie o koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawca chciałby potwierdzić możliwość zawierania z tą samą osobą dwóch rodzajów umów o dzieło (tj. umów zawieranych z twórcami w związku z korzystaniem przez nich z praw autorskich, a także pozostałych umów o dzieło, które nie będą skutkować powstaniem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim), a także co do zasad obliczania podstawy opodatkowania w takim przypadku.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, wypłacając osobie fizycznej wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich, w związku z wykonaniem umowy o dzieło, której przedmiotem jest wytworzenie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, może stosować 50-procentowe koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT i równolegle wypłacać tej samej osobie wynagrodzenie z innej umowy o dzieło, której przedmiot zamówienia nie ma charakteru twórczego, stosując 20-procentowe koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca, wypłacając osobie fizycznej wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich w związku z wykonaniem umowy o dzieło, której przedmiotem jest wytworzenie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, może stosować 50-procentowe koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT i równolegle wypłacać tej samej osobie wynagrodzenie z innej umowy o dzieło, której przedmiot zamówienia nie ma charakteru twórczego, stosując 20-procentowe koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 13 pkt 8 lit. a, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4-6 i 8 (a więc także z tytułu wynagrodzenia za umowę o dzieło – przyp. Wnioskodawcy) określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przy czym, podkreślenia wymaga, że art. 22 ust. 9b ustawy o PIT stanowi, że przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się m.in. do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa, a także do działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej, w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki, produkcji audialnej i audiowizualnej, czy działalności publicystycznej.

Jednocześnie ustawa o PIT nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tj. pojęcia „twórca”, „korzystanie z praw autorskich” czy pojęcia „utwór”.

Definicję utworu można znaleźć w przepisie art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zgodnie z którym przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, muzyczne i słowno-muzyczne czy audiowizualne (w tym filmowe).

Równocześnie należy zaznaczyć, że w myśl art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Przedmiotem prawa autorskiego są bowiem wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie.

Zatem „działalność twórcza” w rozumieniu art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT powinna być rozumiana jako podejmowanie kreatywnych działań mających na celu tworzenie utworów, korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do tych utworów.

Zdaniem Wnioskodawcy, efekty prac działalności twórczej osób przyjmujących zamówienie, z którymi Wnioskodawca będzie zawierał umowy o dzieło i którym będzie wypłacał honoraria, stanowić będą przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze i będą utworami w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawca, wypłacając takim twórcom honorarium autorskie za rozporządzanie na rzecz Wnioskodawcy prawami autorskimi do wytworzonych utworów, będzie mógł zastosować 50% koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 9a ustawy o PIT, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, tj. kwoty 120.000 zł.

Natomiast wysokość zryczałtowanych kosztów mających zastosowanie do przychodów uzyskiwanych z umów o dzieło, w których nie występuje rozporządzanie prawami autorskimi ani korzystanie z takich praw, nie jest w żaden sposób ograniczona.

Z treści art. 22 ust. 9 pkt 3 i pkt 4 ustawy o PIT, wynika zatem, że ustawodawca zróżnicował wysokość zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów w zależności od tytułu i podstawy ich uzyskiwania (50% lub 20%). O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje fakt wykonania utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego oraz przeniesienia na zamawiającego prawa autorskiego do utworu lub udzielenia licencji na korzystanie z utworu.

Ustawodawca nie zastrzegł jednak, że ta sama osoba fizyczna przyjmująca różne zamówienia w związku z różnymi rodzajami umów o dzieło zawartymi z tym samym podmiotem, nie może jednocześnie osiągać dwóch rodzajów przychodów, do których zastosowanie mają przepisy o 20% i 50% kosztach uzyskania przychodu.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 41a ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 32-35 i art. 41 ust. 1, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali.

W związku z powyższym, płatnicy, dokonując wypłat wynagrodzenia z tytułu różnych umów o dzieło zawartych z tą samą osobą (przyjmującym zamówienie) powinni każdorazowo oceniać, czy do danej należności zastosowanie mają koszty uzyskania przychodu wynoszące 20% na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT, czy np. 50-procentowe koszty zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 z uwzględnieniem art. 22 ust. 9a ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o PIT możliwe jest zatem zawarcie przez płatnika dwóch rodzajów umów o dzieło z tą samą osobą, tj. umowy z przeniesieniem praw autorskich do utworu, który powstał w ramach stworzonego dzieła i bez takiego przeniesienia. Ustawa o PIT daje także podstawę do wypłacania takiej osobie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich w związku z wykonaniem umowy o dzieło, której przedmiotem jest wykonanie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, przy zastosowaniu 50-procentowych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT i równolegle do wypłacania tej osobie wynagrodzenia z innej umowy o dzieło, której zamówienie nie ma charakteru twórczego, przy zastosowaniu 20-procentoweych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy PIT.

A zatem w przypadku, gdy jedna osoba będzie na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy o dzieło wykonywała czynności stanowiące działalność twórczą i na podstawie tej umowy będzie przenosiła na rzecz Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do utworu, a równolegle, na podstawie innej umowy o dzieło, będzie wykonywała na rzecz Wnioskodawcy inne zlecenia nie mające takiego charakteru, to – zdaniem Wnioskodawcy – powinien On stosować odrębne koszty uzyskania przychodu do każdego z tych wynagrodzeń. W szczególności, do wynagrodzenia wypłacanego z tytułu umowy o dzieło z przeniesieniem praw autorskich do utworów, Wnioskodawca powinien stosować koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT (50-procentowe koszty), natomiast do wynagrodzenia wypłacanego w oparciu o umowy o dzieło, gdzie nie dochodzi do powstania utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i rozporządzania prawami autorskimi, Wnioskodawca powinien stosować koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy PIT (20-procentowe koszty).

Koszty te Wnioskodawca powinien obliczać od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (oczywiście pod warunkiem powstania obowiązku zapłaty tych składek). Jednocześnie Wnioskodawca, dokonując wypłat z tytułu umów o dzieło z przeniesieniem praw autorskich do utworu powinien stosować 50-procentowe koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, z zastrzeżeniem, że koszty te nie będą mogły przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. Równolegle Wnioskodawca, dokonując na rzecz tej samej osoby wypłat z tytułu umów o dzieło, powinien stosować 20-procentowe koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o PIT niezależnie od kwoty dotychczas wypłaconej danej osobie fizycznej w jednym roku kalendarzowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznaczam, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w tej interpretacji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest:

Natomiast zgodnie z przepisem art. 13 pkt 8 lit. a cytowanej ustawy:

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 41a ww. ustawy:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że współpracujecie Państwo ze specjalistami z różnych dziedzin, takich jak np.: zarządzanie, programowanie, wsparcie IT, fotografia, grafika, copyrighting, marketing i obsługa social mediów itp. Osoby te są polskimi rezydentami podatkowymi i w ogóle nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo nie będą świadczyć usług objętych niniejszym wnioskiem na rzecz Państwa w ramach takiej działalności. Niektóre z tych osób są twórcami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawieracie Państwo z tymi osobami umowy cywilnoprawne – umowy o dzieło, w ramach których zamawiacie wykonanie określonych prac projektowych, w tym m.in. stworzenie programów komputerowych, projektów architektonicznych lub wykonanie zdjęć, filmów, tekstów itp. Zamówione dzieła są utrwalone w różnej postaci, stanowią przejaw działalności twórczej oraz mają niepowtarzalny i indywidualny charakter. Dzieła są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i objęte są ochroną prawną. Umowy te przewidują, że przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do przeniesienia na Państwa rzecz majątkowych praw autorskich do wszystkich utworów w zamian za honorarium autorskie. Umowy zawierają również postanowienia, zgodnie z którymi przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów staje się skuteczne bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych, ilościowych lub terytorialnych, na wszystkich polach eksploatacji znanych stronom umowy. Niezależnie od ww. umów, zawieracie Państwo także z innymi osobami umowy cywilnoprawne – umowy o dzieło, których przedmiotem jest wykonanie zamówienia niemającego charakteru twórczego i nieskutkującego powstaniem utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim. Może się zdarzyć, że w tym samym roku kalendarzowym zawrzecie Państwo z tą samą osobą dwie lub więcej umowy o dzieło, z których przynajmniej jedna umowa będzie związana z korzystaniem przez twórcę z praw autorskich i będzie skutkować powstaniem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, a równolegle przynajmniej jedna umowa będzie obejmować dzieło, któremu nie będzie można przypisać cech utworu. Zakres obydwu rodzajów umów o dzieło i przedmiot zamówienia będzie różny i nie będzie się pokrywał. Wynagrodzenie z tytułu tych dwóch rodzajów umów będzie określone odrębnie i wypłacane niezależnie od siebie w sposób umożliwiający identyfikację źródła wypłaty i powiązanie z konkretnym rodzajem umowy o dzieło. Będą Państwo w stanie wskazać, która wypłata dotyczy umowy o dzieło skutkującej powstaniem utworu, a która dotyczy umowy bez charakteru twórczego. Wynagrodzenie z tytułu pojedynczej umowy o dzieło (niezależnie od jej rodzaju) będzie każdorazowo przekraczać kwotę 200 zł brutto. W praktyce może się zdarzyć, że łączny przychód jednej osoby przyjmującej zamówienia z obydwu rodzajów umów o dzieło przekroczy w danym roku podatkowym kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłacając wynagrodzenia z tytułu umów o dzieło będziecie Państwo działać jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w związku z czym, dokonując wypłaty wynagrodzenia będziecie zobowiązani obliczyć, pobrać i wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Dla obliczenia podstawy opodatkowania, będziecie Państwo zobowiązani pomniejszyć wypłacane świadczenie o koszty uzyskania przychodów.

Żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje (ani nie zezwala) aby w celu poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych połączyć (zsumować) należności z wypłaconych umów, zastosować do łącznej kwoty koszty i pobrać łączną zaliczkę. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 13 pkt 8 jest bowiem wprost zapisane – przychody z tytułu wykonania usług na podstawie umowy o dzieło (nie umów o dzieło). Natomiast art. 41 ust. 1 tej ustawy używa sformułowania „świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9”, a więc odsyła do należności z tytułu umowy o dzieło (a nie należności z tytułu umów o dzieło). To oznacza, że zgodnie z konstrukcją ustawy dla celów wywiązania się z obowiązków płatnika każda umowa o dzieło winna być traktowana odrębnie i od każdej odrębnie winna być obliczona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych i zastosowane koszty uzyskania przychodów.

Podkreślić przy tym należy, że omawiana ustawa nie warunkuje wysokości kosztów związanych z umową o dzieło od ilości zawartych umów. Zawarcie każdej kolejnej umowy o dzieło traktowane jest jako zawarcie odrębnej umowy.

Tym samym, dla celów ustalenia kosztów uzyskania przychodów przyjąć należy, iż osobie niebędącej pracownikiem, która zawarła z podmiotem zlecającym dzieło kilka różnych umów o dzieło przysługują koszty uzyskania z każdej umowy odrębnie.

Przechodząc do kwestii kosztów uzyskania przychodów zostały one uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy,

Na podstawie art. 22 ust. 9 ww. ustawy:

W odniesieniu zatem do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych.

W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, przy spełnieniu pozostałych przesłanek warunkujących ich zastosowanie, mogą mieć zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

Natomiast w przypadku osób, które uzyskują przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy o dzieło przysługują, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 cytowanej ustawy – koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

Jednocześnie, w przypadku zawierania umów o dzieło, które nie są związane z wypłatą należności z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, w trakcie roku płatnik ma prawo stosować 20% koszty uzyskania przychodu zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem przychód jaki osiągnie dany wykonawca należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Na powyższe nie ma wpływu fakt, że w innych umowach, równolegle zawartych z tymi podmiotami płatnik wypłaca należności związane z korzystaniem przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych.

W konsekwencji, wypłacając osobie fizycznej wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich, w związku z wykonaniem umowy o dzieło, której przedmiotem jest wytworzenie utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, możecie Państwo stosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i równolegle wypłacać tej samej osobie wynagrodzenie z innej umowy o dzieło, której przedmiot zamówienia nie ma charakteru twórczego, stosując 20% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.