Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

26 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 17 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania: A.A,

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: B.A, ul. (...).

Opis stanu faktycznego

W latach 2019-2023 otrzymywał Pan dywidendę w związku z posiadanymi akcjami spółki z siedzibą w Irlandii. Kwota przysługującej Panu dywidendy została pomniejszona o podatek u źródła wyliczony według stawki 25%. Kwota ta (pomniejszona o pobrany podatek) została Panu wpłacona na rachunek papierów wartościowych prowadzony w Irlandii.

Z racji tego, że pobrany podatek podlegał odliczeniu od podatku dochodowego należnego w Polsce według stawki 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) – zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 9 ww. ustawy, tj. do wysokości kwoty podatku obliczonego od przychodów z dywidendy przy zastosowaniu stawki 19% – w deklaracji PIT-38 wykazał Pan w pozycjach 45 oraz 46 zryczałtowany podatek od dywidendy w wysokości 19%.

Biorąc pod uwagę, że w Irlandii pobrano podatek w wysokości 25%, odliczeniu podlegała część tego podatku w kwocie odpowiadającej 19% dywidendy i tym samym równa podatkowi dochodowemu należnemu w Polsce. W ostatecznym rozrachunku nie wystąpił więc podatek dochodowy od dywidendy w Polsce, natomiast w Irlandii zapłacił Pan podatek w wysokości 25%, czyli o 6 punktów procentowych wyższy od podatku należnego co do zasady w Polsce.

Uzupełnienie wniosku

Pan i Pana żona (B.A) są właścicielami wspólnego rachunku maklerskiego, na którym rejestrowane są akcje. Z tytułu ich posiadania mają prawo do dywidendy. Jedynym dokumentem potwierdzającym to prawo jest wyciąg z tego rachunku. Na podstawie ilości posiadanych akcji w dniu prawa do dywidendy wyliczana jest kwota dywidendy w wartości brutto. Dodatkowo wykazany jest pobrany podatek u źródła w wysokości 25% oraz kwota netto, która faktycznie wpływa na konto małżonków.

Z posiadanych informacji małżonkowie wiedzą, że irlandzka administracja skarbowa wykazuje przychody z tego źródła zarówno u Pana, jak i u Pana żony.

Oboje z żoną w okresie 2019-2023 przebywali Państwo w Polsce ponad 183 dni, gdzie też jest i było ich centrum życiowe. Poza wyżej wymienionymi przychodami nie podlegali opodatkowaniu w Irlandii z innych źródeł.

Oboje z żoną nie występowali Państwo o zwrot pobranego podatku do irlandzkich organów skarbowych.

W związku z powyższym cała treść wniosku wspólnego – zarówno opis stanu faktycznego, pytanie i stanowisko – odnosi się do sytuacji obojga Państwa w tym samym zakresie. Pomimo tego, że we wniosku zadano pytanie i przedstawiono stanowisko, które dotyczyło wyłącznie kwestii Pana obowiązków, należy potraktować to jako dotyczące w tym samym stopniu również Pana żony.

Pytanie

Czy prawidłowo wykazał Pan w pozycji 46 deklaracji PIT-38 kwoty podatku zapłaconego za granicą w wysokości kwoty podatku obliczonego od przychodów z dywidendy przy zastosowaniu stawki 19%?

Państwa stanowisko w sprawie

Wykazanie w pozycji 46 deklaracji PIT-38 kwoty podatku zapłaconego za granicą w wysokości kwoty podatku obliczonego od przychodów z dywidendy przy zastosowaniu stawki 19% było prawidłowe.

Pobrany podatek podlegał odliczeniu od podatku dochodowego należnego w Polsce według stawki 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy) – zgodnie z zasadami określonymi w art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości kwoty podatku obliczonego od przychodów z dywidendy przy zastosowaniu stawki 19%.

Biorąc pod uwagę, że w Irlandii pobrano podatek w wysokości 25%, odliczeniu podlegała część tego podatku w kwocie odpowiadającej 19% dywidendy i tym samym równa podatkowi dochodowemu należnemu w Polsce. W ostatecznym rozrachunku nie wystąpił więc podatek dochodowy od dywidendy w Polsce, natomiast w Irlandii zapłacił Pan podatek w wysokości 25%, czyli o 6 p.p. wyższy od podatku należnego co do zasady w Polsce.

Wykazując kwotę zapłaconego podatku za granicą kierował się Pan również oficjalną instrukcją zamieszczoną w formularzu ePIT (https://epit.podatki.gov.pl), która w części dotyczącej podatku zryczałtowanego mówi jednoznacznie, że ma Pan prawo odliczyć kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, lecz nie więcej niż 19%:

Podatek zapłacony za granicą, o którym mowa w art. 30a ust. 9 ustawy

Jeżeli uzyskałeś poza granicami Polski wyżej wymienione przychody (dochody) od obliczonego zryczałtowanego podatku od tych przychodów (dochodów) masz prawo odliczyć kwotę równą podatkowi, którą zapłaciłeś za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Dodatkowo uzasadniając swoje stanowisko zwraca Pan uwagę, że prawo do odliczenia podatku dochodowego od dywidendy, faktycznie pobranego w kraju źródła (tutaj: w Irlandii), nie więcej jednak niż 19%, bez względu na postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, potwierdzają sądy administracyjne przykładowo w orzeczeniach:

·I SA/Po 731/23 – wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 7 grudnia 2023 r.,

·I SA/Sz 216/23 – wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 12 lipca 2023 r.,

·II FSK 1171/22 – wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 lutego 2023 r., w którym NSA wprost wskazał, że:

Nie można zaprzeczyć, że ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo stosowania przed przepisami ustawy, a więc może modyfikować sposób opodatkowania wynikający z przepisów krajowych – tyle tylko, że art. 30a ust. 9 u.p.d.o.f. nie stwarza pola do tego, aby sięgnąć do umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Stanowi bowiem wyraźnie o podatku zapłaconym za granicą – tyle, i tylko tyle z niego wynika. Nie ma podstaw do tego, aby wbrew jednoznacznemu brzmieniu przepisu, zamiast do kwoty podatku faktycznie zapłaconego za granicą, sięgać w art. 30a ust. 9 u.p.d.o.f. do podatku hipotetycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika z cytowanego przepisu, źródłem nieograniczonego obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania podatnika w Polsce. Treść tego obowiązku odnosi się natomiast do całości dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez tego podatnika, tj. zarówno dochodów (przychodów) uzyskiwanych w Polsce, jak i zagranicznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis ten wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania w ramach obowiązku podatkowego. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega.

Na mocy art. 9 ust. 1a ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów, z zastrzeżeniem – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. – art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym jeżeli przepisy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. – art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawa przewiduje:

·tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a-2 ustawy oraz stawki podatku określone w skali podatkowej (art. 27 ust. 1 ustawy);

·szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy ustawodawca wymienił kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

a) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,

b) oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,

c) podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,

d) wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.

Przepis dotyczy przy tym zarówno dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych utworzonych na gruncie prawa polskiego, jak i utworzonych na gruncie prawa innych państw.

Dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych podlegają opodatkowaniu na zasadach szczególnych, określonych w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30a ust. 7 ustawy:

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

I tak, stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 4 omawianej ustawy:

Od dochodów (przychodów) uzyskanych z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Na mocy art. 30a ust. 2 ustawy ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Tak więc, co do zasady, zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest pobierany przez płatnika, co wynika z treści art. 41 ust. 1 i ust. 4 ustawy.

Jeżeli jednak podatek ten nie został pobrany przez płatnika, to – zgodnie z regulacją art. 45 ust. 3b ustawy – podatnik wykazuje należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a.

Jednocześnie, stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 (podatnicy o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce), uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5 (m.in. dywidendy ze spółek z siedzibą w państwie innym niż Polska), od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

W myśl art. 30a ust. 11 ustawy:

Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.

Zgodnie z omawianą ustawą Pana przychody z dywidend podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy. W przypadku dywidend z zagranicznych spółek ocena skutków podatkowych powinna uwzględniać odpowiednią umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisaną między Polską a krajem, w którym ma siedzibę spółka wypłacająca dywidendę.

W przypadku dywidendy ze spółki irlandzkiej będzie to Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz.U. 1996 Nr 29 poz. 129).

Ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo stosowania przed przepisami ustawy, a więc może modyfikować sposób opodatkowania wynikający z przepisów krajowych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania:

Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. Umowy:

Z uwzględnieniem postanowień ustępu 3, dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz jeśli odbiorca jest właścicielem dywidendy, to tak wymierzony podatek nie może przekroczyć 15 procent kwoty brutto dywidend. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń.

W myśl art. 10 ust. 6 cytowanej Umowy:

Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Dywidenda uzyskana przez polskiego rezydenta podatkowego z Irlandii – zgodnie z przepisami Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Irlandią, które są nadrzędne w stosunku do wewnętrznych przepisów podatkowych danego państwa – podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Irlandii, jednakże kwota podatku w Irlandii nie może przekroczyć 15% kwoty dywidendy brutto.

Wątpliwości Pana dotyczą czy od uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend może odliczyć od podatku należnego od tych dywidend w Polsce kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą do wysokości 19%, w myśl art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też odliczeniu podlega tylko kwota podatku jaka powinna zostać zapłacona zgodnie z przepisami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Rozwijając kwestię wysokości odliczenia, o którym mowa w zacytowanym wcześniej art. 30a ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy podkreślić, że w tym przepisie ustawodawca wskazał, iż odliczeniu podlega kwota równa podatkowi zapłaconemu za granicą.

Przepisy prawa podatkowego, w tym te dotyczące odliczeń zakładają, że podatnicy prawidłowo realizują swoje zobowiązania podatkowe. Zatem w sytuacji, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania (która ma pierwszeństwo przed wewnętrznym prawem podatkowym danego państwa) wskazuje jako stawkę opodatkowania 15% kwoty dywidendy brutto uznaje się, że taka kwota powinna zostać uiszczona.

W sytuacji, gdy rezydent polski zapłacił za granicą więcej podatku niż wynika z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (np. 25% zamiast 15%) to odliczyć może tylko taką wysokość podatku, jaka wynika z umowy i jest prawidłowa, czyli 15%.

W przypadku, gdy polski rezydent podatkowy zapłaci za granicą podatek w wyższej wysokości niż przewidują to przepisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania to o ewentualny zwrot nadpłaty należy ubiegać się za granicą i zgodnie z tamtejszymi przepisami.

Przychody z tytułu dywidend podlegają w Polsce opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem. Od zryczałtowanego podatku obliczonego w Polsce odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli w odniesieniu do Irlandii 15% kwoty dywidendy brutto.

Zatem od uzyskanych przez Pana poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej dywidend z tytułu posiadania akcji w spółce zagranicznej, dokonując rozliczenia dochodów w PIT-38 może Pan odliczyć kwotę równą podatkowi faktycznie zapłaconemu za granicą, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.