Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 22 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 18 grudnia 2024 r. (data wpływu 19 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W drodze pisemnego ograniczonego przetargu zakupiła Pani (...) 2023 r. na podstawie aktu notarialnego działkę w użytkowaniu wieczystym z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej.

Przed podpisaniem aktu notarialnego zapłaciła Pani pierwszą opłatę w wysokości 17 867,47 zł dla zbywcy. Otrzymała Pani fakturę VAT nr (...) z (...) 2023 r. wystawioną na osobę fizyczną, tj. na Panią – A.A, ul. A1, (...).

Zgodnie z zapisami aktu notarialnego uiściła Pani (...) 2024 r. pierwszą opłatę roczną za oddanie w użytkowanie wieczyste w kwocie 2 680,12 zł przelewem z konta osobistego.

Z przyczyn losowych (...) 2024 r. sprzedała Pani działkę na podstawie aktu notarialnego za kwotę 80 000,00 zł Spółce pod firmą (...). z siedzibą w X.

Na zakupionej działce nie prowadziła Pani działalności gospodarczej, nie prowadziła Pani żadnych inwestycji. Zakup działki nie był ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Żadne odpisy VAT-u także nie były robione z tego tytułu.

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie: Czy prowadziła Pani/prowadzi Pani/zamierza Pani prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą?

Jeśli tak – to:

a)Od kiedy?

b)Pod jakim adresem?

c)W jakim zakresie?

d)W jakiej formie (np. spółka cywilna, indywidualna działalność gospodarcza)?

e)Jaką formę opodatkowania wybrała Pani dla prowadzonej działalności?

f)Jaki rodzaj dokumentacji podatkowej prowadzi Pani dla potrzeb działalności gospodarczej (księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, inną – jaką?)?

g)Czy (a jeśli tak – to w jaki sposób) rozliczyła/ujęła Pani w prowadzonej ewidencji poniesione wydatki związane z nabyciem prawa użytkowania wieczystego działki, tj. pierwszą opłatę, pierwszą opłatę roczną – o których mowa we wniosku?

Odpowiedziała Pani:

a.Prowadziłam działalność gospodarczą od (...).2015 r. do (...).2024 r.

b.Adres prowadzonej działalności: (...).

c.Komis samochodowy (zgodnie z kodem PKD 45.11.Z - przeważająca działalność gospodarcza i wykonywana działalność gospodarcza: sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek).

d.forma: jednoosobowa działalność gospodarcza.

e.forma opodatkowania: zasady ogólne.

f.prowadzona dokumentacja podatkowa dla potrzeb działalności gospodarczej: podatkowa księga przychodów i rozchodów.

g.nie dotyczy, nie były ujęte te wydatki w ewidencji prowadzonej działalności gospodarczej.

Na pytanie: Czy w związku z nabyciem ww. prawa wieczystego użytkowania, poniosła Pani inne wydatki poza wyżej wymienionymi?

Jeśli tak – to:

a) Jakie to wydatki?

b) Czy (a jeśli tak – to w jaki sposób) ujęła je Pani i rozliczyła w prowadzonej ewidencji?

Odpowiedziała Pani:

Nie poniosłam innych wydatków związanych z nabyciem prawa wieczystego użytkowania.

Na pytanie: W jaki sposób wykorzystywała Pani „działkę” przez cały okres posiadania do niej prawa wieczystego użytkowania, jakie pożytki Pani z niej czerpała?

Odpowiedziała Pani:

„Działka” w żaden sposób nie była wykorzystywana. Nie czerpałam żadnych zysków. Działka nie była użytkowana w żaden sposób przez cały okres posiadania do niej prawa wieczystego użytkowania.

Zgodnie z zapisami aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia (...).2023 r.: „Reprezentanci zbywcy oświadczają, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste następuje z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej w Strefie Aktywności Biznesowej oraz, że nabywca zobowiązany jest do zagospodarowania nieruchomości w następujących terminach:

1/ rozpoczęcia robót/działań inwestycyjnych (zabudowy), tj. wykonanie prac zgodnie z zapisami planu zagospodarowania przestrzennego o wartości 75 000,00 zł brutto na każdą inwestycję, w terminie do dnia (...).2023 r.

2/ zakończenie robót/działań inwestycyjnych (wybudowanie budynków, budowli i urządzeń i oddanie ich do użytkowania) w terminie do dnia (...).2024 r., przy jednoczesnym zapewnieniu trwałości i utrzymywania ich w należytym stanie przez okres minimum 5 lat od zakończenia budowy (w oparciu o dokument wydany przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego).

Termin zapisów ww., tj. pozycji 1 i 2 został przedłużony przez Starostwo Powiatowe w (...) do końca 2024 r.

Ponadto ww. zapisy zostały scedowane zgodnie z zapisami aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia (...).2024 r. na Spółkę pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka jawna z siedzibą w (...).

Na pytanie: Czy na „działce” znajdowały się zabudowania, budowle, urządzenia lub inne obiekty/elementy? Jeśli tak – to jakie to obiekty i w jaki sposób były one przez Panią wykorzystane przez cały okres posiadania ww. prawa wieczystego użytkowania działki, jakie pożytki Pani z nich czerpała?

Odpowiedziała Pani:

Na „działce” nic się nie znajdowało, tj. zabudowania, budowle, urządzenia lub inne obiekty/elementy. Zgodnie z zapisami aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia (...).2023 r. „Reprezentanci zbywcy oświadczają, że Powiat (...) jest właścicielem nieruchomości położonych w (...), obręb ewidencyjny (...). jednostka ewidencyjna (...), (...), powiat (...), województwo (...):

1/ w której skład wchodzi między innymi niezabudowana działka oznaczona w ewidencji gruntów i budynków nr (...), o powierzchni 0,4792 ha.”

Na pytanie: W jaki sposób zamierzała Pani wykorzystywać „działkę w użytkowaniu wieczystym” w prowadzonej działalności?

Odpowiedziała Pani:

Na zakupionej „działce w użytkowaniu wieczystym” miała być prowadzona działalność gospodarcza, tj. komis samochodowy.

Na pytania: Gdzie/pod jakim adresem jest zlokalizowana ta „działka”? oraz jaką powierzchnię ma „działka”?

Odpowiedziała Pani:

Adres „działki”: (...) działka 1/1 przy ulicy B.

Powierzchnia działki 0,4792 ha.

Na pytania: Jakie było/jest przeznaczenie tej działki, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? oraz jak sklasyfikowany był/jest ww. grunt przez cały okres (np. grunty rolne)?

Odpowiedziała Pani:

Zgodnie z oznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta (...) położone są w kompleksie Strefy Aktywności Biznesowej stanowiącej teren oznaczony symbolem „P.S.UR” - przeznaczony pod przemysł, magazyny - składy i usługi rzemiosła (zgodnie z zapisami aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia (...).2023 r.).

Zgodnie z zapisami aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia (...).2023 r.: „zbywcy oświadczają, że w ewidencji gruntów i budynków działki oznaczone są: nr 1/1 (nr działki, którą zakupiłam w użytkowaniu wieczystym) jest jako zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy o powierzchni 0,4792 ha”.

Na pytanie: Czy działka, do której nabyła Pani prawo wieczystego użytkowania była kiedykolwiek przedmiotem zawartych przez Panią umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze? Jeśli tak – to czy pobierała Pani pożytki z tytułu najmu/dzierżawy, przez jaki okres?

Odpowiedziała Pani:

Nie dotyczy. „Działka” nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze - nie zawierałam żadnych umów.

Na pytanie: O jakich „przyczynach losowych” Pani pisze?

Odpowiedziała Pani:

(...).2023 r. zmarł mój partner życiowy i ojciec dwójki naszych dzieci. Syn w chwili śmierci ojca miał 11 lat, zaś córka skończyła 2 latka. Zostałam sama z dwójką dzieci. Nie byłam i nie jestem w stanie pogodzić prowadzenia działalności gospodarczej, pracy na umowę o pracę i zajęcia się dwójką dzieci. Z tego względu zdecydowałam się na sprzedaż „działki" i zamknięcie działalności gospodarczej (dnia (...).2024 r.).

Na pytanie: Czy ze spółką, której sprzedała Pani prawo wieczystego użytkowania do działki, ma Pani jakieś powiązania (np. posiada Pani w niej udziały, jest Pani członkiem zarządu itp.)?

Odpowiedziała Pani:

Nie mam żadnych powiązań ze spółką, której sprzedałam prawo wieczystego użytkowania działki.

Na pytanie: Czy w przeszłości dokonywała Pani nabycia innych nieruchomości i odpłatnego ich zbycia?

Odpowiedziała Pani:

W przeszłości nie dokonałam nabycia i odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na pytanie: Czy posiada Pani jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży?

Jeśli tak – to ile i jakie?

Odpowiedziała Pani:

Nabyłam działkę o powierzchni 0,1001 ha dnia (...).2020 r. w (...) przy ulicy C zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A numer (...). Jeżeli sytuacja życiowa (materialna) zmusi mnie do sprzedaży tej działki wówczas ją sprzedam.

Na pytanie: Czy w przyszłości zamierza Pani kupować nieruchomości w celu ich zbycia?

Jeśli tak – to jaka będzie skala tych działań?

Odpowiedziała Pani:

Jeżeli sytuacja materialna w przyszłości pozwoliłaby mi na zakup nieruchomości i zbycia z zyskiem to kupiłabym taką nieruchomość.

Pytanie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku

Do jakiego źródła przychodów powinnam zaliczyć przychód ze zbycia „działki w użytkowaniu wieczystym”, czy będzie to w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej - art.10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy odpłatne zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów - art.10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, powinna Pani zaliczyć dochód ze zbycia „działki w użytkowaniu wieczystym" w ramach odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów - art.10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (jako osoba prywatna) i złożyć deklarację PIT-39. Na zakupionej działce nie prowadziła Pani działalności gospodarczej, nie prowadziła Pani żadnych inwestycji, zakup działki nie był ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, żadne odpisy VAT-u także nie były robione z tego tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 5a pkt 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o aktywach - rozumie się przez to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych;

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera bezpośredniej definicji „środków trwałych”, dokonuje natomiast ich podziału na podlegające i niepodlegające amortyzacji.

Definicja pojęcia „środki trwałe” wywodzi się z ustawy o rachunkowości, gdzie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.

Zalicza się do nich w szczególności nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego.

Co wymaga podkreślenia w niniejszej sprawie to fakt, że grunt jest zdatny do użytku z chwilą nabycia. Na jego wartość początkową wpływać będzie wyłącznie cena należna sprzedającemu oraz koszty związane z zakupem (koszty aktu notarialnego, itp.). W przypadku nabycia nieruchomości zabudowanej - oddzielnymi środkami trwałymi są grunty oraz posadowione na tym gruncie budynki i budowle.

W myśl przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), grunty klasyfikuje się do grupy 0 „Grunty”. Grunty jednak nie podlegają amortyzacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

·w okresie od (...) 2015 r. do (...) 2024 r. prowadziła Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod adresem (...), ul. A1; przeważająca działalność gospodarcza i wykonywana działalność gospodarcza to sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek,

·w drodze ograniczonego przetargu zakupiła Pani (...) 2023 r. na podstawie aktu notarialnego niezabudowaną działkę w użytkowaniu wieczystym z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Zgodnie z zapisami aktu notarialnego „Reprezentanci zbywcy oświadczają, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste następuje z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej w Strefie Aktywności Biznesowej (...).”

·na zakupionej działce w użytkowaniu wieczystym zamierzała Pani prowadzić (...).

·z przyczyn losowych na podstawie aktu notarialnego (...) 2024 r. sprzedała Pani ww. działkę.

Wątpliwości Pani sprowadzają się do ustalenia do jakiego źródła zaliczyć sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania gruntu).

W przedmiotowej sprawie w momencie zakupu nieruchomości, który został udokumentowany aktem notarialnym, z którego wynika, że nieruchomość jest nabywane przez Panią w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, grunt (prawo wieczystego użytkowania gruntu) powinien zostać ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jak wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje więc generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei, w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy, wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które w przypadku uzyskania ich przez podatnika, stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia środków trwałych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

W myśl przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W celu zakwalifikowania działań podjętych przez Panią do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia czy sprzedaż będzie stanowiła przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

Z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika zatem, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

W orzecznictwie przyjmuje się, że poprzez zaniechanie inwestycji należy rozumieć rezygnację z dalszego jej prowadzenia. Może to polegać na tym, że podatnik pomimo poniesienia pewnych wydatków odstępuje od zamiaru nabycia kompletnego środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej lub też rezygnuje z wytworzenia ich we własnym zakresie (E. Głębicka, Poniesione koszty zaniechanych inwestycji, ABC).

Jak wynika z opisu sprawy nieruchomość została zakupiona z zamiarem jej użytkowania na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. W akcie notarialnym wprost wskazano, że nieruchomość jest nabywana w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Nieruchomość miała być inwestycją – przynosić dochód poprzez prowadzenie na niej komisu samochodowego. Nieruchomość (prawo wieczystego użytkowania gruntu) zostało bez wątpienia nabyte w związku z prowadzoną działalnością.

Co istotne, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych, ani też dokonywania jego amortyzacji.

W analizowanej sprawie decydujący dla oceny kwestii wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej jest fakt jej nabycia w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą – zamiar wykorzystania jej w Pani działalności.

Nie mogę również zgodzić się z Pani argumentem, że nieruchomość nie była użytkowana w żaden sposób przez cały okres posiadania do niej prawa wieczystego użytkowania, gdyż już samo zwiększenie majątku przedsiębiorstwa stanowi bierne ich wykorzystanie, chociażby poprzez postrzeganie finansowej solidności firmy przez kontrahentów.

W świetle powyższego, mając na względzie przedstawiony opis sprawy oraz cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości – prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi przychód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, jest to przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie – wbrew Pani twierdzeniu – z art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 24 lipca 2024 r. sygn. akt I SA/Gd 371/24, w który wskazał, że:

Sąd uznał za niezasadne stanowisko Strony, że zakupiona nieruchomość nie stanowiła środka trwałego, ponieważ nie była zdatna do użytkowania, gdyż jak słusznie wyjaśnił organ w zaskarżonej interpretacji grunt jest kompletny i zdatny do użytku już w momencie wejścia jednostki w jego posiadanie. Wprowadza się go zatem do ewidencji środków trwałych z chwilą jego nabycia, klasyfikując do grupy 0 „Grunty".

Powyższe stanowisko organu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, m.in. w wyroku NSA z dnia 16 maja 2019 r. sygn. akt II FSK 1139/17 (CBOSA).

Nie można również zgodzić się z argumentem Skarżącego, że nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele związane z działalnością gospodarczą, gdyż już samo zwiększenie majątku przedsiębiorstwa stanowi bierne wykorzystanie tej nieruchomości, chociażby poprzez postrzeganie finansowej solidności firmy przez kontrahentów - co słusznie podkreślił organ w wydanej interpretacji.

Zatem dochód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega opodatkowaniu na zasadach właściwych dla wybranej przez Panią formy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z wyżej wskazanych powodów, Pani stanowisko uznaję więc za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).