Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 21 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości wspólnego rozliczenia się z małżonkiem za rok 2024. Uzupełniła go Pani pismami z 9 i 20 grudnia 2024 r. (wpływ).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 21 listopada 2024 r. notarialnie rozwiązała Pani wraz z mężem wprowadzony z dniem ślubu, tj. 21 września 2013 r., ustrój rozdzielności majątkowej. Tym samym aktem zawarła Pani z mężem nową umowę małżeńską, która rozszerzyła wspólność majątkową małżeńską na wszystkie nieruchomości i prawa nabyte przez któregokolwiek z Państwa na dowolnej podstawie w czasie trwania związku małżeńskiego.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Dnia 1 sierpnia 2013 r. zawarła Pani z Pani mężem notarialną umowę małżeńską wprowadzającą ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Małżeństwo przez Państwa zawarte 21 września 2013 r. trwa nadal, podlegają Państwo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W czasie trwania małżeństwa nie dotyczyły Państwa przepisy z ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Od 2015 r. prowadziła Pani jednoosobową działalność gospodarczą. Formą opodatkowania było opodatkowanie na zasadach ogólnych.

W listopadzie br. Pani wraz z mężem podjęli decyzję o przywróceniu wspólności majątkowej małżeńskiej i dnia 21 listopada 2024 r. zawarli Państwo akt notarialny, który obejmował:

1.Rozwiązanie umowy majątkowej małżeńskiej – dotyczący rozwiązania umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 1 sierpnia 2013 r. i przywrócenia ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej,

2.Zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej – dotyczący rozszerzenia wspólności majątkowej na wszystkie nieruchomości i prawa nabyte przez którekolwiek z Państwa na dowolnej podstawie w czasie trwania związku małżeńskiego.

Pytanie

Czy zawarta przez Panią i Pani męża notarialna umowa majątkowa małżeńska, rozszerzająca wspólność majątkową o wszystkie nieruchomości i prawa nabyte od 21 września 2013 r., uprawnia Państwa jako małżonków do skorzystania z możliwości wspólnego rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2024 r., w myśl art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że rozszerzenie wspólności majątkowej na prawa nabyte od początku trwania małżeństwa, poprzez akt notarialny, może stanowić podstawę do wspólnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Poniżej przedstawia Pani uzasadnienie tego stanowiska:

1.Podstawa prawna wspólnego rozliczenia małżonków

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT, małżonkowie mogą złożyć wspólne zeznanie podatkowe, jeżeli:

·pozostawali w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy,

·przez cały rok istniała między nimi wspólność majątkowa.

Warunek wspólności majątkowej oznacza, że między małżonkami nie może istnieć rozdzielność majątkowa, która wyłącza wspólność.

2.Rozszerzenie wspólności majątkowej – skutki cywilnoprawne

Zawarcie umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego powoduje, że:

·prawa majątkowe nabyte wcześniej przez jednego z małżonków (przed rozszerzeniem) stają się częścią majątku wspólnego, jeśli obejmie je zakres rozszerzenia,

·umowa może działać wstecz, obejmując prawa majątkowe nabyte od początku trwania małżeństwa.

3.Wpływ na wspólne rozliczenie podatkowe

Rozszerzenie wspólności majątkowej na prawa majątkowe nabyte od początku trwania małżeństwa oznacza, że:

·od momentu podpisania umowy (a w praktyce od retrospektywnego objęcia wspólnością majątkową), spełniony zostaje warunek wspólności majątkowej w rozumieniu art. 6 ustawy o PIT,

·dochody z tych praw majątkowych, choć pierwotnie przypisane do jednego małżonka, są traktowane jako dochody wspólne.

Prawo podatkowe respektuje zasadę wspólności majątkowej wynikającą z prawa cywilnego, co oznacza, że wspólne rozliczenie podatku dochodowego może być stosowane, jeżeli wspólność majątkowa obejmuje wszystkie składniki majątku, także te nabyte przed podpisaniem umowy rozszerzającej.

4.Stanowisko sądów administracyjnych

Orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdza, że:

·rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej obejmujące dochody uzyskane od początku małżeństwa umożliwia wspólne rozliczenie, ponieważ spełniony jest warunek wspólności majątkowej za dany rok podatkowy,

·ważnym elementem jest udokumentowanie faktu rozszerzenia wspólności majątkowej, np. poprzez akt notarialny, który potwierdza wsteczne objęcie wspólnością majątkową określonych praw.

Podsumowując, stoi Pani na stanowisku, że jeżeli jako małżonkowie Pani i Pani mąż rozszerzyli wspólność majątkową w drodze aktu notarialnego i objęła ona prawa majątkowe oraz dochody nabyte od początku trwania małżeństwa, to w świetle prawa:

·dochody te stają się wspólne,

·spełniony jest kluczowy warunek wspólności majątkowej przez cały rok podatkowy,

·może Pani z Pani mężem złożyć wspólne zeznanie podatkowe za dany rok.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

W myśl art. 6 ust. 2 powołanej ustawy:

Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

1)przez cały rok podatkowy albo

2)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego

-mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do art. 6 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Art. 6 ust. 3a omawianej ustawy stanowi, że:

Zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają zastosowanie również do:

1)małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2)małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej

-jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych; przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Według art. 6 ust. 8 przywołanej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Na gruncie art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

W świetle art. 47 § 2 ww. ustawy:

Umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Wskazać należy, że łączne opodatkowanie dochodu osiągniętego przez oboje małżonków w roku podatkowym, za wyjątkiem wskazanym w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji istnienia między nimi wspólności majątkowej przez cały rok. Przywilej wspólnego opodatkowania dochodów małżonków będzie natomiast wyłączony w razie istnienia między małżonkami (w jakimkolwiek okresie roku podatkowego) rozdzielności majątkowej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro od września 2013 r. istniała między Panią a Pani mężem notarialnie poświadczona umowa rozdzielności majątkowej małżeńskiej, a dopiero w listopadzie 2024 r. przestała ona obowiązywać, gdyż notarialnie podpisała Pani z mężem umowę przywracającą małżeńską wspólność majątkową, wystąpiła negatywna przesłanka umożliwiająca wspólne rozliczenie za 2024 r. Rozwiązanie umowy majątkowej jest skuteczne ex nunc, ponieważ skutek ex tunc jest zastrzeżony wyłącznie do ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej („Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz”, red. prof. dr hab. Krzysztof Pietrzykowski, wydanie: 5, Warszawa 2018, wydawnictwo C.H.Beck, Legalis, pkt III komentarza do art. 47). Tym samym, w sytuacji gdy nie pozostawała Pani z mężem przez cały 2024 r. we wspólności majątkowej, nie będzie Pani mogła dokonać wspólnego rozliczenia za ten rok.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.