Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) 2006 r. A.A oraz B.A zawarli z (...) z siedzibą w (...) umowę kredytu mieszkaniowego (...) nr (...) denominowanego do waluty obcej, w wysokości 25.660 CHF. Kredyt był przeznaczony na zakup lokalu mieszkalnego położonego w X przy ul. A1.

Środki zostały wypłacone jednorazowo (...) 2006 r. w wysokości 62.638,62 zł według kursu 2,4411 zł. Kredyt został spłacony w dniu (...) 2021 r.

(...) 2024 r. kredytobiorcy wytoczyli powództwo sądowe przeciwko bankowi (...). o zapłatę 117.442,04 zł oraz o przesłankowe ustalenie nieważności ww. umowy kredytowej. Sprawa toczy się przed Sądem Okręgowym w (...) pod sygn. akt (...). W toku procesu bank zaproponował zawarcie ugody, na mocy której, zgodnie z par. 4 ugody sądowej, wypłaci kredytobiorcom kwotę 35.719,16 zł oraz 5.400 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego.

Zapisy w ugodzie zostały następująco sformułowane:

„§ 1. Przedmiotem Ugody jest zakończenie Sporu oraz uchylenie niepewności co do roszczeń wynikających z Umowy, między innymi poprzez zmianę zasad rozliczenia Umowy w zakresie waluty, wysokości i zasad spłaty wierzytelności kredytowej wynikającej z Umowy. Strony dokonują rozliczenia w oparciu o założenie zmiany waluty zadłużenia, określonej w Umowie, na walutę polską na zasadach określonych w § 1 ust. 5 i następnych.

Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia na dzień (...) 2021 r. Strony przyjęły, iż kredyt udzielony na podstawie Umowy zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy, tj. od dnia (...) 2006 r., stanowił kredyt Złotowy udzielony na warunkach, o których mowa w § 1 ust. 6, z zachowaniem: (1) pozostałych parametrów kredytu wynikających z Umowy, tj. okresu kredytowania - 239 miesięcy licząc od daty zawarcia Umowy oraz formy spłaty kredytu w ratach malejących, z uwzględnieniem § 1 ust. 7, (2) poniesionych opłat, prowizji i składek ubezpieczeniowych.

§ 4.1. Bank oświadcza, że w terminie 21 dni od daty podpisania Ugody zapłaci na rzecz Kredytobiorcy kwotę tytułem kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 5.400 PLN na rachunek nr... prowadzony przez ... należący do .... NIP ...

2. Bank w terminie 21 dni od daty podpisania Ugody wypłaci Kredytobiorcy kwotę dodatkową w wysokości 35.719,16 PLN na rachunek nr... prowadzony przez ... należący do .... Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w związku z wypłatą ww. kwoty powstaje po jego stronie przychód, a na Banku ciąży wypełnienie obowiązku informacyjnego (tj. sporządzenie informacji PIT-11).

3. Strony oświadczają, że z zastrzeżeniem § 5 ust. 1, każda z nich ponosi koszty procesu we własnym zakresie i nie będą dochodzić od siebie ich zwrotu”.

Według banku wypłacona Pani B.A oraz jej mężowi kwota stanowi przychód i podlega opodatkowaniu. Wskazać jednak należy, że na dzień zawarcia ugody Państwo A wpłacili do banku w związku z realizacją umowy kwotę 117.442,04 zł, co oznacza, że w przypadku przesłankowego unieważnienia ich umowy kredytu mieszkaniowego (...) nr (...) i po potrąceniu udostępnionego im przez bank kapitału do zwrotu dla Państwa A łącznie byłaby kwota 54.803,42 zł. Kwota ta stanowi nadpłatę kredytobiorców do banku.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym B.A zobowiązana będzie do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanego świadczenia od banku w wysokości 35.719,16 zł w związku z zawarciem przez nią ugody sądowej w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w (...) w sprawie o sygn. akt (...)?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z póżn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać więc należy, że na dzień zawarcia ugody kredytobiorcy wpłacili do banku w związku z realizacją umowy kwotę 117.442, 04 zł, co oznacza, że w przypadku przesłankowego unieważnienia ich umowy kredytu mieszkaniowego (...) nr (...) i po potrąceniu udostępnionego im przez bank kapitału do zwrotu dla Państwa A łącznie będzie kwota 54.803,42 zł. Kwota ta stanowi nadpłatę kredytobiorcy do banku.

Zatem kwota, która zostanie wypłacona przez bank nie stanowi przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozliczając się z kredytobiorcą - w wyniku ugody - bank zdecydował dobrowolnie bez dalszego prowadzenia procesu sądowego dokonać zwrotu części nadpłaty kredytu. To pozwoli zakończyć spór. Pomimo tego sformułowanie użyte przez bank, które nie podlega negocjacjom, może budzić wątpliwości i wskazywać, że bank wypłaci kredytobiorcom dodatkową kwotę, podczas gdy faktycznie jest to zwrot części rat odsetkowych wpłaconych przez kredytobiorcę do banku. Dlatego do tej sytuacji należy stosować takie same zasady jak do kwot zasądzanych przez sąd i zwracanych kredytobiorcom, bowiem kwota 54.803,42 zł w rzeczywistości stanowi zwrot wpłaconego przez kredytobiorcę kapitału i nie stanowi ona przychodu oraz nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Otrzymana kwota nie przysporzy w efekcie majątku dla podatnika. Podatnik wpłacił bowiem wcześniej do banku kwotę dużo wyższą niż otrzymał w ramach umowy kredytu i na mocy zawieranej ugody z bankiem otrzymuje część nadpłaty tytułem nienależnie pobranego świadczenia przez bank.

W konsekwencji zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego nie będzie stanowił przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od zapłaconej przez bank kwoty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.