Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych darowizny udziałów w spółce z o.o. na rzecz fundacji rodzinnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, A.A jest osobą fizyczną będącą aktywnym inwestorem kapitałowym, posiadającym udziały i akcje w kilku spółkach kapitałowych i osobowych, a także inwestorem finansowym działającym na rynku kapitałowym w Polsce i za granicą, inwestującym nadwyżki środków finansowych w papiery wartościowe notowane na rynkach regulowanych, w akcje i udziały spółek niepublicznych, a także w aktywa finansowe poprzez instytucje bankowe, w formule zarządzania portfelowego typu asset management.

Niezależnie od działalności sensu stricte inwestycyjnej Wnioskodawca wykonuje profesję menedżera i osoby zarządzającej podmiotami gospodarczymi – spółkami prawa handlowego, zasiadając w organach zarządzania i nadzoru kilku podmiotów gospodarczych o polskiej rezydencji podatkowej, działających w dominującej mierze w branży (...), osiągając z tego tytułu dochody między innymi w ramach umów o pracę oraz działalności wykonywanej osobiście.

Wnioskodawca nie prowadzi aktywnej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna, jest wspólnikiem (komplementariuszem) spółki komandytowej, w ramach której realizuje także działalność wykorzystującą posiadane szerokie kompetencje profesjonalne.

W ramach prowadzonej działalności inwestycyjnej Wnioskodawca jest m.in. udziałowcem Spółki X. z siedzibą w (...), przy ul. (...), posiadającej numer NIP: (...), numer REGON: (...), zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem KRS (...) (dalej jako „Spółka”), posiadającym (...) udziałów tej Spółki o łącznej wartości nominalnej (...) złotych, co stanowi ok. (...)% udziałów w kapitale zakładowym Spółki i w prawach głosu na zgromadzeniu wspólników.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki według Polskiej Klasyfikacji Działalności m.in. są następujące sektory:

·kod PKD 63.12.Z. Działalność portali internetowych,

·przedmioty (sektory) pozostałej działalności przedsiębiorcy posiadające istotne znaczenie to:

(...)

X. z siedzibą w (...) jest jednym z wiodących podmiotów na rynku polskim i krajów strefy CEE działającym w branży (...), jest (...).

X. jest podmiotem powstałym w wyniku przeprowadzenia szeregu działań o charakterze akwizycyjnym, inwestycyjnym, reorganizacyjnym i przekształceniowym, w których uczestniczył także Wnioskodawca. Poprzednikiem prawnym spółki X. była spółka Y.

Wnioskodawca pierwotnie był założycielem, udziałowcem oraz członkiem zarządu spółki Z. z siedzibą w (...), działającej począwszy od 2009 roku - analogicznie jak obecnie X. - w branży (...).

Pierwszy etap reorganizacji tych podmiotów miał miejsce w 2020 roku – (...) 2020 roku Wnioskodawca zbył część posiadanego w Spółce Z. pakietu udziałów ((...) udziałów z łącznie posiadanych (...) udziałów) na rzecz działającej w tożsamej branży Spółki Y, zachowując pakiet mniejszościowy w spółce Z.

Następnie, w dniu (...) 2021 r. Wnioskodawca na podstawie umowy przeniesienia udziałów dokonał zbycia na rzecz spółki Y. pozostałych posiadanych (...) udziałów w spółce Z. z siedzibą w (...) w zamian za objęcie (...) nowych udziałów w Spółce Y., powstałych w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego spółki Y.

W wyniku tej czynności wyczerpującej znamiona operacji wymiany udziałów Wnioskodawca stał się udziałowcem mniejszościowym w Spółce Y., która to z kolei spółka stała się jedynym udziałowcem spółki Z., posiadającym w tym podmiocie 100% udziałów w kapitale zakładowym.

W konsekwencji powyższej transakcji, w (...) 2021 r., działając w trybie art. 491 - art. 516 Ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks Spółek Handlowych (z późn. zm.), zwanej dalej „KSH”, dokonano połączenia spółek Y. z siedzibą w (...) (spółka przejmująca) ze spółką Z. z siedzibą w (...) (spółka przejmowana).

Mając na uwadze, że Spółka Y. była na datę realizacji operacji jedynym wspólnikiem spółki Z., połączenie nastąpiło poprzez inkorporację, tj. przeniesienie całości majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 KSH. Jednocześnie powyżej opisana przesłanka posiadania 100% udziałów spółki przejmowanej pozwoliła na to, aby dokonać połączenia zgodnie z art. 515 § 1 KSH w związku z art. 514 KSH, tj. w trybie uproszczonym bez podwyższenia kapitału zakładowego. Wspólnikom i członkom organów łączących się spółek nie przyznano w związku z połączeniem żadnych uprawnień, ani też szczególnych korzyści.

Połącznie ww. spółek zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu (...) 2021 roku, a spółka Y. stała się kontynuatorem i sukcesorem działalności gospodarczej spółki Z. na opisanych powyżej rynkach.

W 2022 roku, podejmując dalsze akwizycje kapitałowe, spółka Y. nabyła 100% udziałów w kapitale zakładowym spółki V. z siedzibą w (...), będącej jednym z jej istotnych konkurentów na polskim rynku (...).

Następnie spółka Y., będąc – analogicznie jak w powyżej opisanym przypadku – jedynym wspólnikiem V. dokonała połączenia z tą spółką poprzez inkorporację, tj. przeniesienie całości majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Ustawy Kodeks Spółek Handlowych. Jednocześnie na podstawie przesłanki posiadania 100% udziałów spółki przejmowanej, zgodnie z art. 515 § 1 w związku z art. 514 KSH, połączenia dokonano w trybie uproszczonym bez podwyższenia kapitału zakładowego, a także nie miało miejsce ustalenie stosunku wymiany udziałów spółki przejmowanej na udziały spółki przejmującej. Wspólnikom i członkom organów łączących się spółek nie przyznano w związku z połączeniem żadnych uprawnień, ani też szczególnych korzyści. Połącznie obydwóch spółek zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu (...) 2022 roku, a spółka Y. stała się kontynuatorem i sukcesorem działalności spółki V. w pełnym zakresie jej aktywności gospodarczej.

Jednocześnie w dniu (...) 2022 roku sąd rejestrowy dokonał rejestracji zmiany firmy i nazwy spółki Y. na X.

Na kanwie powyższych informacji należy także dodać, iż Wnioskodawca, obok faktu bycia wspólnikiem mniejszościowym spółki X., jest członkiem jej rady nadzorczej, a w poprzednich okresach obrachunkowych pełnił funkcję członka zarządu Spółki X. oraz jej poprzedniczki prawnej Y. Spółka X. posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w RP.

Wszelkie powyżej opisane działania strategiczne o charakterze reorganizacyjnym miały na celu wzrost i konsolidację udziału w rynku (...), w szczególności znaczące powiększenie bazy klientów i szybkie zdobycie większego udziału w rynku, poprawienie pozycji rynkowej i zmniejszenie presji cenowej, wykorzystanie synergii poprzez redukcję kosztów operacyjnych i usprawnienie przepływu pracy i zasobów, dywersyfikację i integrację komplementarnych produktów i usług.

Reorganizacja wpłynęła także pozytywnie na skalę działalności prowadzonej obecnie przez spółkę X. poprzez wzmocnienie pozycji strategicznej Spółki, w szczególności mając na uwadze, że rynek (...) stanowi branżę o znacznym poziomie konkurencyjności, co oznacza, że konsolidacja podmiotów jest czynnikiem mającym fundamentalny wpływ na zapewnienie realizacji efektu skali, wzrostu pozycji rynkowej w rozumieniu geograficznym i produktowym, a także standaryzację procesów, produktów i usług.

W wyniku tych operacji i czynności prawnych aktualnie wspólnikami Spółki X. są:

1) Wnioskodawca, A.A, posiadający (...) udziałów Spółki X. o wartości nominalnej (...) złotych każdy i łącznej wartości nominalnej (...) złotych, stanowiących ok. (...)% kapitału zakładowego Spółki i dających prawo do ok. (...)% głosów w głosowaniach na Zgromadzeniu Wspólników Spółki, oraz

2) C, spółka założona i działająca na mocy prawa luksemburskiego, posiadająca łącznie (...) udziałów spółki X. o wartości nominalnej (...) złotych każdy i łącznej wartości nominalnej (...) PLN, stanowiących ok. (...)% kapitału zakładowego Spółki i dających prawo do ok. (...)% głosów w głosowaniach w Zgromadzeniu Wspólników Spółki.

Przedstawiając stan faktyczny w przedmiotowej sprawie ponadto należy wskazać, iż w związku z wprowadzeniem do polskiego porządku prawnego ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 326 ze zm., dalej: „ustawa o fundacji”) Wnioskodawca (...) 2023 r. ustanowił w akcie notarialnym Rep. A Nr (...) Fundację Rodzinną o nazwie „(...)” oraz przyjął jej statut. Zgodnie z aktem założycielskim, Fundacja Rodzinna „(...)” (dalej jako: „Fundacja” lub „Fundacja Rodzinna”)) działa na podstawie ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej oraz statutu Fundacji, jej siedzibą jest (...) oraz powołana została na czas nieokreślony. Zgodnie z § 5 Statutu Fundacji celem Fundacji jest gromadzenie mienia, zarządzanie nim w interesie Beneficjentów oraz spełnianie świadczeń na rzecz Beneficjentów, a także przeciwdziałanie roztrwonieniu majątku rodzinnego i zapewnienie dobrostanu Beneficjentów Fundacji.

Zgodnie z § 7.1 Statutu Fundator na pokrycie funduszu założycielskiego zobowiązał się do wniesienia mienia o łącznej wartości (...) zł w postaci wkładu niepieniężnego.

Zgodnie z § 7.2 Statutu źródłami dochodów Fundacji są:

a.darowizny, spadki, zapisy, dotacje oraz inne nieodpłatne przysporzenia,

b.dochody z majątku ruchomego i nieruchomego oraz praw majątkowych,

c.odsetki od kwot zdeponowanych w bankach, dywidendy od udziałów, akcji i innych papierów wartościowych,

d.rezultaty (w tym dochody) działalności gospodarczej Fundacji,

e.inne źródła, w tym środki publiczne oraz środki pochodzące z Unii Europejskiej oraz inne wpływy bieżące.

Jednocześnie, zgodnie z § 7.3 Statutu, dochodami Fundacji zwiększającymi jej majątek są także dochody z prowadzonej przez Fundację działalności gospodarczej, określonej zgodnie z art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 2 Statutu realizacja celów Fundacji określonych w akcie założycielskim i powtórzonych w § 3 ust. 1 Statutu jest finansowana z:

a)funduszu założycielskiego;

b)majątku Fundacji określonego w § 7 ust. 3 Statutu;

c)dochodów pochodzących z majątku Fundacji określonego w § 7 ust. 3 Statutu, który to stanowi powielenie § 7.2 aktu założycielskiego;

d)ze środków pozyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej, określonej w § 7 ust. 4 Statutu, który to stanowi powielenie § 7.3 aktu założycielskiego.

Zgodnie z § 4 ust. 1 Statutu Fundacji, Beneficjentami Fundacji są:

1)A.A – Fundator,

2)B.A,

3)C.A,

4)D.A.

Zgodnie z ust. 2, sposobem określenia Beneficjenta jest decyzja Fundatora w przedmiocie przyznania statusu Beneficjenta Fundacji i wpisu Beneficjenta na listę.

Zgodnie z § 5 Statutu, każdy z Beneficjentów znajdujących się na liście Beneficjentów posiada prawo do uzyskania świadczeń pieniężnych, rzeczy lub praw od Fundacji, na zasadach opisanych w tym paragrafie, przy czym przepisy ust. 2 i 3 przewidują określone świadczenia o charakterze pieniężnym, wypłacane na rachunek bankowy wskazany na liście Beneficjentów w oparciu o oświadczenie Beneficjenta, a ust. 4 przewiduje świadczenia o charakterze niepieniężnym w postaci prawa do korzystania z ruchomości i/lub nieruchomości, do których tytuł prawny przysługuje Fundacji, a korzystanie następuje na zasadach określonych przez Fundatora.

Fundacja została skutecznie zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Aktualnie Wnioskodawca, będący Fundatorem Fundacji Rodzinnej „(...)”, ma zamiar wyposażenia Fundacji w mienie, tj. aktywa finansowe, w drodze darowizny w postaci (...) udziałów w spółce X. o łącznej wartości nominalnej (...) złotych. Wniesienie udziałów do Fundacji będzie miało charakter nieodpłatny, tzn. Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia z tego tytułu, czy to w pieniądzu czy też innych świadczeniach wzajemnych.

Pytanie

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do Fundacji Rodzinnej mienia (majątku) w postaci posiadanych udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, dokonane w drodze darowizny, będzie dla Wnioskodawcy stanowiło przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.)?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie wniesienie do Fundacji Rodzinnej przez niego, pod tytułem darmym, tj. poprzez umowę darowizny, opisanego mienia w postaci wszystkich posiadanych udziałów w spółce X ., w celu wyposażenia Fundacji w niezbędne składniki majątkowe konieczne do realizacji jej celów statutowych, nie będzie powodować powstania po jego stronie, z tytułu przeniesienia własności tychże składników majątkowych, dochodu (przychodu) na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (z późn. zmianami) [zwanej dalej „Ustawą o PIT”], nie będzie podlegało zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ustawą z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. 2023 r. poz. 326) został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych m.in. art. 5a pkt 50, w myśl którego:

Ilekroć w ustawie jest mowa o fundacji rodzinnej - oznacza to fundację rodzinną oraz fundację rodzinną w organizacji, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. poz. 326).

Zgodnie z art. 1 ustawy o fundacji rodzinnej ustawa reguluje organizację i funkcjonowanie fundacji rodzinnej, w tym prawa i obowiązki fundatora i beneficjenta.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej:

Fundacja rodzinna jest osobą prawną utworzoną w celu gromadzenia mienia, zarządzania nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji rodzinnej.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy o fundacji rodzinnej:

Przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez fundację rodzinną albo fundację rodzinną w organizacji, zgodnie ze statutem i listą beneficjentów.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy fundacja rodzinna nabywa osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru fundacji rodzinnych.

Natomiast zgodnie z art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej:

Fundacja rodzinna może wykonywać działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (z późn. zm.) tylko w zakresie:

1) zbywania mienia, o ile mienie to nie zostało nabyte wyłącznie w celu dalszego zbycia;

2) najmu, dzierżawy lub udostępniania mienia do korzystania na innej podstawie;

3) przystępowania do spółek handlowych, funduszy inwestycyjnych, spółdzielni oraz podmiotów o podobnym charakterze, mających swoją siedzibę w kraju albo za granicą, a także uczestnictwa w tych spółkach, funduszach, spółdzielniach oraz podmiotach;

4) nabywania i zbywania papierów wartościowych, instrumentów pochodnych i praw o podobnym charakterze;

5) udzielania pożyczek:

a) spółkom kapitałowym, w których fundacja rodzinna posiada udziały albo akcje,

b) spółkom osobowym, w których fundacja rodzinna uczestniczy jako wspólnik,

c) beneficjentom;

6) obrotu zagranicznymi środkami płatniczymi należącymi do fundacji rodzinnej w celu dokonywania płatności związanych z działalnością fundacji rodzinnej;

7) produkcji przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, o ile ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu;

8) gospodarki leśnej.

Przy czym działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, fundacja rodzinna może wykonywać wyłącznie w związku z prowadzonym gospodarstwem rolnym.

Art. 17 ustawy o fundacji rodzinnej stanowi, że:

Fundator wnosi do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego o wartości określonej w statucie, nie niższej niż 100.000 złotych.

Zgodnie natomiast z art. 20 ustawy o fundacji rodzinnej określono, iż:

Fundacja rodzinna nie może zwracać fundatorowi mienia wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego ani w całości, ani w części, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W myśl art. 24 ww. ustawy:

Fundacja rodzinna w organizacji z chwilą wpisu do rejestru fundacji rodzinnych staje się fundacją rodzinną i uzyskuje osobowość prawną. Z tą chwilą staje się ona podmiotem praw i obowiązków fundacji rodzinnej w organizacji.

W myśl art. 28 ustawy o fundacji rodzinnej:

1. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych określa się proporcję wartości mienia wniesionego do fundacji rodzinnej przez każdego z fundatorów lub przez fundację rodzinną.

2. Mienie wniesione do fundacji rodzinnej w drodze darowizny albo spadku przez:

1) fundatora lub jego małżonka, zstępnych, wstępnych lub rodzeństwo – uważa się za wniesione przez fundatora;

2) inne osoby – uważa się za wniesione przez fundację rodzinną.

3. W przypadku gdy do fundacji rodzinnej mienie wnosi wspólny zstępny, wstępny albo rodzeństwo więcej niż jednego fundatora, mienie uważa się za wniesione przez wszystkich tych fundatorów w równych częściach.

Z kolei zgodnie z art. 29 ustawy o fundacji rodzinnej:

1. Proporcję, o której mowa w art. 28 ust. 1, określa się w części, w jakiej pozostaje suma wartości składników mienia wniesionego do fundacji rodzinnej przypadająca na tego fundatora lub fundację rodzinną do wartości sumy mienia wniesionego przez wszystkich fundatorów i fundację rodzinną.

2. Proporcję, o której mowa w art. 28 ust. 1, określa się każdorazowo w przypadku wniesienia mienia do fundacji rodzinnej.

Jednocześnie należy wskazać, przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, iż w ustawie tej pojęcie „dochód” użyte w art. 9 ust. 2 ustawy o PIT jest definiowane jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. Jednakże, w pewnych przypadkach, tj. w szczególności sytuacji, w której nie są ustalane lub nie występują koszty uzyskania przychodów, pojęcie „dochód" może odpowiadać pojęciu „przychód”. W efekcie, aby można było mówić o powstaniu dochodu na gruncie ustawy o PIT niezbędne jest przede wszystkim osiągnięcie przychodu.

Art. 10 ust. 1 ww. Ustawy o PIT wymienia wśród źródeł przychodów między innymi:

–- kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7);

–- inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. Ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1) odsetki od pożyczek;

2) odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;

3) odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;

4) dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

a) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,

b) oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,

c) podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,

d) wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b,

5) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c;

6) przychody z:

a) odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych,

b) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

7) przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;

8) przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;

9) wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio;

10) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających;

11) przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej;

12) przychody z tytułu otrzymania składników majątku w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tych składników majątku.

Ponadto należy z całą mocą podkreślić, iż przysporzenie majątkowe spełniające kryterium „przychodu” musi być rzeczywiste i trwałe, a nie potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek.

Powyższe rozumienie pojęcia „przychodu” na gruncie ustawy o PIT znajduje odzwierciedlenie w ugruntowanym stanowisku sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, m.in.:

a) w wyroku NSA z dnia 28 września 2021 r., sygn. akt II FSK 263/19, który wskazał, że: „Zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w piśmiennictwie, tak na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych, podkreśla się, że przychodem podatkowym jest tyko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, definitywny” - podobne do powyżej opisanego stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2022 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.208.2022.1.KF;

b) w wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 22 września 2021 r., sygn. akt II SA/Bd 643/12, sąd stwierdził, że: „Zgodnie zaś z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń; za przychody podatkowe mogą być uznane zatem tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny”;

c) w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 października 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.393.2019.4.AKR, organ wskazał, że: „Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to musi zatem być rzeczywiste, a nie tylko potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek”;

d) w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 5 września 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.403.2019.1.MS, gdzie organ stwierdził, że: „Zauważyć należy, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwale przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie, którymi może rozporządzać jak właściciel)”;

e) w interpretacji DKIS z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.413.2019.3.AG, gdzie organ wskazał, że: „(...) przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa”.

f) podobne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 listopada 2023 r. 0115-KDIT1. 4011.631.2023.1.MK.

Z kolei, zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności:

–kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,

–kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego,

–zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego,

–alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje

–(subwencje) inne niż wymienione w art. 14,

–dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Wprawdzie przepis art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT przedstawia otwarty katalog zdarzeń, w wyniku których dochodzi do powstania u podatnika przychodu z innych źródeł, jednakże, dokonując kwalifikacji danego zdarzenia jako powodującego powstanie przychodu z innych źródeł, nie można abstrahować od art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera definicję przychodu.

Definicja ta wprost odwołuje się do otrzymanych lub postawionych do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniędzy, wartości pieniężnych oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od 22 maja 2023 r. art. 20 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody z tytułu otrzymania lub postawienia do dyspozycji świadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej, oraz mienia w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej. Jeżeli przedmiotem tego świadczenia lub tym mieniem nie są pieniądze lub wartości pieniężne, przychód powstaje w ostatnim dniu miesiąca, w którym podatnik otrzymał takie świadczenie lub mienie, a w przypadku świadczenia lub mienia przysługującego za okres dłuższy niż miesiąc, przychód powstaje w ostatnim dniu każdego miesiąca, za który takie świadczenie lub mienie przysługuje.

Rozwiązanie takie pozwala określić wartość wszystkich otrzymanych w danym miesiącu świadczeń niepieniężnych przez fundatora lub beneficjenta według stanu na jeden dzień w miesiącu, a ma to znaczenie szczególnie, gdy wartość takiego świadczenia jest ustalana na podstawie cen rynkowych. W przypadku świadczeń niepieniężnych przysługujących za okres dłuższy niż jeden miesiąc, przychód powstaje w ostatnim dniu każdego miesiąca, za który świadczenie to przysługuje. Wartość świadczenia niepieniężnego nie stanowi zatem przychodu podatkowego w momencie nabycia praw, ale jest „rozłożona" w czasie w okresach miesięcznych.

W uzasadnieniu do projektu ustawy o fundacji rodzinnej wskazano ponadto m.in., że:

Zmieniono także art. 20, w którym dodany został ust. 1g. Dodanie tego przepisu w sposób jednoznaczny określa, że do źródła przychodów „inne przychody”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, zaliczane są przychody otrzymane przez beneficjenta fundacji rodzinnej, w tym również przez fundatora będącego beneficjentem - w trakcie istnienia fundacji, oraz fundatora lub beneficjenta fundacji rodzinnej lub spadkobiercę fundatora, z tytułu otrzymania mienia w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej.

Powyższe wyjaśnienia dotyczące momentu powstania przychodu odnoszą się również do przychodu z tytułu mienia otrzymanego lub postawionego do dyspozycji w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej.

Z powyższego wynika, że obowiązujące od 22 maja 2023 r. przepisy ustawy o PIT wskazują jako moment powstania przychodu wyłącznie ewentualne przychody otrzymane od fundacji rodzinnej (bądź w trakcie jej funkcjonowania, bądź w wyniku jej rozwiązania). Żaden z przepisów ustawy o PIT nie wskazuje, aby w momencie wniesienia przez fundatora do fundacji rodzinnej składników majątku dochodziło do powstania przychodu po stronie fundatora.

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód to również nie może powstać dochód z tego tytułu. W konsekwencji wniesienie mienia przez Wnioskodawcę do Fundacji w celu pokrycia jej funduszu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w szczególności wskazać należy następujące rozstrzygnięcia:

1) Interpretacja indywidualna wydana przez DKIS z 6 maja 2022 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.208.2022.1.KF), w której odstąpił on od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy, potwierdzając tym samym jego stanowisko, że: „Wniesienie przez Wnioskodawcę Udziałów do Fundacji w celu pokrycia funduszu założycielskiego Fundacji nie będzie powodować powstania po stronie Wnioskodawcy dochodu (przychodu) w Polsce z tytułu przeniesienia własności Udziałów”.

2) Interpretacja indywidualna DKIS z 15 czerwca 2023 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.284.2023.3.JŚ), w której potwierdził on stanowisko podatnika, że: „Wniesienie przez Wnioskodawcę do Fundacji Składników majątkowych w celu pokrycia funduszu założycielskiego Fundacji nie będzie powodować powstania po Jego stronie dochodu (przychodu) w Polsce z tytułu przeniesienia własności Składników majątkowych, w szczególności Akcji, na rzecz Fundacji”.

„Zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe w indywidualnych sprawach podatników podkreśla się, że przychodem podatkowym na gruncie art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT jest tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, definitywny. Przysporzenie to musi jednocześnie prowadzić do zwiększenia aktywów podatnika lub zmniejszenia jego zobowiązań. Ponadto przysporzenie to musi być rzeczywiste, a nie potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek. Powyższe rozumienie pojęcia przychodu na gruncie Ustawy o PIT znajduje odzwierciedlenie w ugruntowanym stanowisku sądów administracyjnych oraz organów podatkowych”.

Ponadto w interpretacji tej wskazano, że: „W uzasadnieniu do projektu ustawy o fundacji rodzinnej wskazano m.in., że: zmieniono także art. 20, w którym dodany został ust. 1g. Dodanie tego przepisu w sposób jednoznaczny określa, że do źródła przychodów „inne przychody”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, zaliczane są przychody otrzymane przez:

- beneficjenta fundacji rodzinnej, w tym również przez fundatora będącego beneficjentem – w trakcie istnienia fundacji, oraz

- fundatora lub beneficjenta fundacji rodzinnej lub spadkobiercę fundatora, z tytułu otrzymania mienia w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej”.

3) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 19 czerwca 2023 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.347.2023.2.JK), w której uznał on, że: „Obowiązujące od 22 maja 2023 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują jako moment powstania przychodu wyłącznie ewentualne przychody otrzymane od fundacji rodzinnej (bądź w trakcie jej funkcjonowania, bądź w wyniku jej rozwiązania). Żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje, aby w momencie wniesienia przez fundatora do fundacji rodzinnej składników majątku na pokrycie funduszu założycielskiego dochodziło do powstania przychodu po stronie fundatora. Przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z przesłanym uzupełnieniem opisu sprawy, są skutki podatkowe związane z darowizną akcji spółki prawa handlowego na rzecz Fundacji”.

4) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 21 września 2023 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.655.2023.1.JŚ.;

5) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 21 maja 2024 r. sygn. 0114-KDIP3-2.4011.302.2024.3.JK2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji, jak już zostało wskazane powyżej, Fundator w wyniku wniesienia do Fundacji udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie otrzyma żadnego rzeczywistego, definitywnego i trwałego przysporzenia zarówno pieniężnego, jak i niepieniężnego.

Ponadto należy wskazać, iż Wnioskodawca jako Fundator, wnosząc do Fundacji Rodzinnej mienie nie otrzyma w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów finansowych lub praw, które dawałyby mu tytuł prawny do wniesionego do Fundacji majątku w postaci składników majątkowych lub do otrzymania od Fundacji innego rodzaju świadczeń z tego tytułu. W konsekwencji uznać należy, że Wnioskodawca nie uzyska również przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy o PIT w zw. z art. 20 ust. 1, ani też art. 20 ust. 1g tej Ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt opisanego zdarzenia przyszłego, konieczne jest podkreślenie, że istota fundacji rodzinnej polega także i na tym, że w zamian za wniesiony do fundacji majątek fundator nie otrzymuje żadnego ekwiwalentu. Fundacja nie ma więc charakteru spółki czy spółdzielni w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego wniesienie przez Wnioskodawcę składników majątkowych do Fundacji nie spełnia dyspozycji i przesłanek w zakresie powstania przychodu wynikających z art. 17 ust. 1 (przychodów z kapitałów pieniężnych) czy też art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

Przed przystąpieniem do konkluzji swojego stanowiska Wnioskodawca pragnie także wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”.

Dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu Cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Stosownie natomiast do art. 890 § 1 Kodeksu Cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

W myśl art. 889 Kodeksu Cywilnego:

Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1) gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

2) gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

Dana czynność jest darowizną, jeżeli posiada cechy tego zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego wyżej art. 889 Kodeksu Cywilnego.

Z powyższego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.

Takiej też czynności darowizny zamierza dokonać Fundator (Wnioskodawca) na rzecz Fundacji Rodzinnej.

Podsumowując, przytoczone powyżej przepisy oraz linia interpretacyjno-orzecznicza zdaniem Wnioskodawcy potwierdzają, że czynność wniesienia mienia do Fundacji Rodzinnej w postaci wskazanej w przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca, Fundator Fundacji wnosząc mienie do Fundacji nie uzyska bowiem żadnego trwałego, definitywnego przysporzenia majątkowego, w szczególności Wnioskodawca nie otrzyma w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów prawnych, które dawałyby mu tytuł prawny do wniesionego do Fundacji majątku w postaci składników majątkowych lub do otrzymania od Fundacji innego rodzaju świadczeń z tego tytułu.

Darowizna składników majątku (udziałów w spółce z o.o.) do Fundacji Rodzinnej nie spełni również dyspozycji innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu, w tym art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To w konsekwencji skutkować będzie brakiem konieczności rozpoznania po stronie Wnioskodawcy przychodu z innych źródeł w rozumieniu cytowanych w zdaniu poprzednim regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wspomniano też powyżej, dokonanie darowizny w postaci aktywów finansowych, tj. posiadanych przez Fundatora udziałów w spółce z o.o., na rzecz Fundacji nie będzie spełniało także dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten dotyczy opodatkowania wartości wkładu w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego. Fundacja Rodzinna jako osoba prawna nie ma charakteru spółki ani spółdzielni w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, zdaniem Wnioskodawcy, że fakt dokonania darowizny udziałów w spółce z o.o. na rzecz Fundacji nie rodzi skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem przekazanie następuje w sposób nieodpłatny.

Reasumując zatem, Wnioskodawca w opisanej, planowanej transakcji nie uzyska żadnego trwałego ani też definitywnego przysporzenia majątkowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego Wnioskodawca, a zarazem Fundator opisanej we wniosku fundacji rodzinnej pragnie wyrazić pogląd oraz stanowisko, iż udzielenie darowizny posiadanych udziałów w spółce X na rzecz Fundacji Rodzinnej (...) nie będzie powodować powstania dochodu (przychodu) z tytułu przeniesienia własności przedmiotowych składników majątkowych na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.