Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·   nieprawidłowe – w odniesieniu do prezentów o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł przekazywanych na rzecz osoby fizycznej będącej przedstawicielem kontrahenta Spółki (w tym członkom Zarządu), w związku z nabywaniem przez kontrahenta towarów od Spółki, który to kontrahent prowadzi działalność gospodarczą w formie osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej;

·   prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski oraz posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej także jako „Spółka”). Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy według Polskiej Klasyfikacji Działalności jest (…).

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przekazuje różnego rodzaju podarunki (prezenty) na rzecz swoich kontrahentów. Takie sytuacje mają miejsce głównie, ale nie tylko, w związku z okresami świątecznymi (np. z okazji Świąt Bożego Narodzenia). Podarunki (prezenty) nie stanowią towarów Spółki, a są nabywane w tym celu od podmiotów trzecich. Z reguły są to drobne upominki nieprzekraczające kwoty 200 zł brutto, jednak w związku z wysoką inflacją Spółka wręcza czasami podarunki (w tym zestawy upominkowe) o wartości przekraczającej 200 zł brutto. Podarunki (prezenty) są wręczane kontrahentom w następujący sposób:

·   przesyłką kurierską wysyłaną na adres kontrahenta, ale z adnotacją dot. danych personalnych przedstawiciela kontrahenta (imienia i nazwiska), z którymi pracownicy Spółki utrzymują stały kontakt,

·   osobiście przez pracownika Spółki przy okazji wizyty w siedzibie kontrahenta i przedstawicielowi kontrahenta, z którym pracownicy Spółki utrzymują stały kontakt w związku ze współpracą gospodarczą.

W związku z powyższym, podarunki (prezenty) są wręczane (przekazywane) na rzecz:

1) osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki, w tym na rzecz rolników prowadzących gospodarstwa rolne niebędących przedsiębiorcami;

2) osoby fizycznej prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą, która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki;

3) osoby fizycznej będącej przedstawicielem kontrahenta Spółki (w tym członkom Zarządu), w związku z nabywaniem przez kontrahenta towarów od Spółki, który to kontrahent prowadzi działalność gospodarczą w formie osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej;

4) osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej, w związku z nabywaniem towarów od Spółki, bez wskazania personalnie osoby fizycznej otrzymującej taki prezent.

Celem przekazywanych przez Spółkę podarunków (prezentów) jest podtrzymanie atmosfery dobrej współpracy z kontrahentami, a nie gratyfikowanie konkretnych osób fizycznych, które faktycznie otrzymują takie podarunki. Jednocześnie fakt ich przekazania na rzecz konkretnych osób fizycznych pozostaje w związku z funkcją jaką ta osoba pełni u kontrahenta Spółki bądź jest właścicielem takiej firmy (gospodarstwa rolnego).

Wnioskodawca wyjaśnia także, że:

·niniejszy wniosek dotyczy podarunków (prezentów) o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł,

·pomiędzy Spółką a formalnym odbiorcą prezentów nie istnieje stosunek pracy lub stosunek cywilnoprawny.

Pytanie

Czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z przekazywaniem na rzecz osób wymienionych w stanie faktycznym, prezentów o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł, w tym w szczególności czy na Spółce ciążą obowiązki wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z przekazywaniem na rzecz osób wymienionych w stanie faktycznym prezentów o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w tym w szczególności wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych. Dotyczy to przekazania prezentów na rzecz:

1) osoby fizycznej prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą, która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki;

2) osoby fizycznej będącej przedstawicielem kontrahenta Spółki (w tym członkom Zarządu), w związku z nabywaniem przez kontrahenta towarów od Spółki, który to kontrahent prowadzi działalność gospodarczą w formie osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej;

3) osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej, w związku z nabywaniem towarów od Spółki, bez wskazania personalnie osoby fizycznej otrzymującej taki prezent.

Natomiast, w przypadku przekazania prezentów na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki (w tym na rzecz rolników prowadzących gospodarstwa rolne niebędących przedsiębiorcami), na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia informacji (PIT-11 - informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy), w której Spółka powinna w części F wykazać wartość prezentu przekraczającego 200 zł, jako przychodu z innych źródeł przychodów i przesłać tą informację tej osobie fizycznej jako podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, na zasadach wynikających z art. 42a ust. 1 ustawy o PDOF. Spółka nie jest natomiast zobowiązana jako płatnik do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych organowi podatkowemu.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PDOF”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ustawy o PDOF).

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o PDOF, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o PDOF, źródłami przychodów są m.in.:

·pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

·pkt 9 - inne źródła.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PDOF, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PDOF, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Dalej należy zauważyć, iż katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła.

Ponadto, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF ma zastosowanie w przypadku otrzymania od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia w związku z jego promocją lub reklamą.

Przepisy ustawy o PDOF nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem jego wykładni, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osoby, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Zatem zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne bądź prezenty (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje nieodpłatnie usługi wchodzące w zakresie działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Dalej należy wskazać, że zgodnie art. 41 ust. 4 ustawy o PDOF, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Z kolei, stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy o PDOF, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Natomiast stosownie do art. 42a ust. 1 ustawy o PDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Odnosząc powyższe przepisy ustawy o PDOF do przedstawionego stanu faktycznego, prezenty przekazywane osobom wskazanym w stanie faktycznym, stanowią przysporzenie majątkowe.

Jednocześnie, w ocenie Spółki w zakresie przekazywania prezentów wręczanych osobom fizycznym wymienionym w stanie faktycznym, nie znajdzie zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy, z uwagi na fakt, że jednorazowa wartość prezentów przekracza równowartość 200 zł. Jednakże, charakter przekazywanych świadczeń i podmiot dla którego Spółka przekazuje takie świadczenie wskazuje, że są one przekazywane podmiotom w związku z prowadzoną przez nich działalnością (nabywaniem produktów Spółki), w tym działalnością gospodarczą.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji przekazywania prezentów o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł, na rzecz osoby fizycznej prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą, która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki, ewentualny przychód jaki powstaje po stronie tej osoby stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i na Wnioskodawcy nie spoczywają obowiązki płatnika, w tym wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o PDOF. Podobne skutki, brak obowiązków płatnika po stronie Wnioskodawcy, występują w przypadku przekazywania przez Spółkę prezentów o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł, na rzecz:

1) osoby fizycznej będącej przedstawicielem kontrahenta Spółki (w tym członkom Zarządu), w związku z nabywaniem przez kontrahenta towarów od Spółki, który to kontrahent prowadzi działalność gospodarczą w formie osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej;

2) osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej, w związku z nabywaniem towarów od Spółki, bez wskazania personalnie osoby fizycznej otrzymującej taki prezent.

Zdaniem Spółki, odbiorcą świadczenia w postaci takiego prezentu jest kontrahent Spółki (osoba prawna lub spółka niemająca osobowości prawnej), a jedynie fizycznie przekazywany jest on konkretnej osobie fizycznej będącej przedstawicielem kontrahenta, w związku z funkcją jaką ta osoba pełni u kontrahenta Spółki bądź jest właścicielem takiej firmy. Zatem w takiej sytuacji, przychód w związku z otrzymaniem prezentów powstaje po stronie podmiotu gospodarczego, tj. osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej, a ewentualne obowiązki płatnika spoczywałyby na tym podmiocie gospodarczym (kontrahencie Spółki), w sytuacji przekazania takiego prezentu konkretnej osobie fizycznej (pracownikowi, właścicielowi itp.).

Odmienna sytuacja występuje w przypadku przekazywania przez Wnioskodawcę prezentów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki (w tym na rzecz rolników prowadzących gospodarstwa rolne niebędących przedsiębiorcami), bowiem w tym przypadku po stronie tych osób powstaje przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF. W konsekwencji, na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia informacji (PIT-11 - informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy), w której Spółka powinna w części F wykazać wartość prezentu przekraczającego 200 zł, jako przychodu z innych źródeł przychodów i przesłać tą informację tej osobie fizycznej jako podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

W myśl natomiast art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Na mocy art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy:

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem jego wykładni, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osoby (podmiotu), kosztem majątku innej osoby (innego podmiotu).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej/podmiotu przysporzenie majątkowe.

Odnosząc powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przedstawionego opisu sprawy, prezenty przekazywane osobom/podmiotom wskazanym we wniosku (będącym przedmiotem Państwa zapytania), stanowią przysporzenie majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 9 ww. ustawy:

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy:

Z kolei na mocy art. 20 ust. 1 tej ustawy:

Na podstawie art. 42a ust. 1 cytowanej ustawy:

Dalej należy zauważyć, że katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła.

Użycie w powyższym przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Zatem, mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa podatkowego, uznać należy, że przekazywane przez Państwa prezenty o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki (w tym na rzecz rolników prowadzących gospodarstwa rolne niebędących przedsiębiorcami) - stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Państwu w tego tytułu ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-11, w której powinni Państwo w części F wykazać wartość prezentu jako przychód z innych źródeł i przesłać ww. informację tej osobie fizycznej jako podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie są natomiast Państwo z tego tytułu zobowiązani jako płatnik do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy organowi podatkowemu.

Zatem, w ww. zakresie Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Ponadto zgodzić się należy z Państwem, że w odniesieniu do przekazywania ww. prezentów na rzecz osoby fizycznej prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą (która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki), jak i osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej (w związku z nabywaniem towarów od Spółki, bez wskazania personalnie osoby fizycznej otrzymującej taki prezent) – to wartość tych prezentów stanowi dla nich przychód z działalności gospodarczej stosownie do art. 14 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w takim przypadku wartość prezentu podlega opodatkowaniu według tych samych zasad jak dochód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W przypadku kwalifikacji danego przychodu do źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza", ustawodawca nie wprowadza obowiązków płatnika/obowiązków informacyjnych po stronie podmiotu dokonującego świadczenia. Podatnicy, uzyskujący dochody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, sami dokonują opodatkowania takich dochodów.

Jak wynika bowiem z art. 44 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy:

Wobec tego, w odniesieniu do prezentów o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł przekazywanych osobie fizycznej prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą (która jest kontrahentem Spółki w związku z nabywaniem towarów od Spółki), jak i osobie prawnej lub spółce niemającej osobowości prawnej (w związku z nabywaniem towarów od Spółki, bez wskazania personalnie osoby fizycznej otrzymującej taki prezent) – nie spoczywają na Państwu obowiązki płatnika, jak również obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odmienna sytuacja występuje natomiast w przypadku przekazywania przez Państwa prezentów o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość 200 zł na rzecz osoby fizycznej będącej przedstawicielem kontrahenta Spółki (w tym członkom Zarządu), w związku z nabywaniem przez kontrahenta towarów od Spółki, który to kontrahent prowadzi działalność gospodarczą w formie osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej.

W tym przypadku po stronie tych osób (tj. osób fizycznych, będących przedstawicielami kontrahenta Spółki, w tym członków Zarządu) powstaje przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Państwu z tego tytułu – w myśl art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-11, w której powinni Państwo w części F wykazać wartość przedmiotowego prezentu, jako przychodu z innych źródeł i przesłać tą informację ww. osobie fizycznej jako podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika. Nie ciążą na Państwu natomiast obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i wpłaceniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Powyższe wynika z faktu, że w tej sytuacji prezenty przekazują Państwo na rzecz konkretnych osób fizycznych (tj. znanych personalnie przedstawicieli kontrahenta Spółki, w tym członków Zarządu). Zatem prezent otrzyma zidentyfikowana z imienia i nazwiska osoba fizyczna i w konsekwencji po stronie tej osoby powstaje przysporzenie majątkowe.

Istotna jest bowiem okoliczność, czy otrzymującym prezent jest np. osoba prawna, indywidualny przedsiębiorca czy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (np. pracownik współpracującej firmy). Jeżeli prezent wręczany zostaje pracownikom kontrahenta (np. osobie fizycznej będącej przedstawicielem kontrahenta Spółki, w tym członkom Zarządu – co ma miejsce w niniejszej sprawie) – to osoby te (a nie kontrahent, u którego te osoby pracują) uzyskują przysporzenie majątkowe. Zatem, po stronie tych osób należy rozpoznać przychód klasyfikowany jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, w tej sytuacji w stosunku do tych osób świadczeniodawca jest zobowiązany do wystawienia informacji PIT-11.

Z tego względu, w tej części Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanów faktycznych, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzeń przyszłych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.