Interpretacja indywidualna

  – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest :

·   nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odzież casualową (w tym obuwia) na konferencje prasowe, gale, eventy i inne wystąpienia publiczne oraz na niezbędną konserwację i naprawę ww. garderoby;

·   nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wizytę u fryzjera, kosmetyczki, makijażystki, wizażystki/stylistki, usługi logopedy, lekcje języka angielskiego oraz szkolenia z zakresu wystąpień publicznych a także szkolenia marketingowe, w tym studia magisterskie, podyplomowe, kursy i seminaria;

·   prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 23 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej i posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej także: PIT).

Jest Pani opodatkowana tzw. podatkiem linowym. Prowadzi książkę przychodów i rozchodów, w której ewidencjonuje koszty metodą kasową.

Jest Pani wyczynową (zawodową) sportsmenką - (...); (...) i (...).

Dla osiągania min. wyżej wymienionych sukcesów sportowych (które mają wpływ na osiągane przychody m.in. poprzez umowy sponsorskie) musi Pani ponosić koszty konsultacji z dietetykiem, psychologiem, fizjoterapeutą, zakupu cateringu, żywności dietetycznej, suplementów diety, a także konsultacji coachingowych i mentoringowych z zakresu rozwoju osobistego i przygotowania mentalnego.

Nabywa Pani także: odzież sportową jak i casualową.

W związku z byciem sportsmenką bierze Pani udział w różnych eventach promocyjno -marketingowych, eventach publicznych, występuje Pani w telewizji, udziela Pani wywiadów w innych mediach oraz prowadzi Pani kanały w Social Media: (...)

Ponadto nabywa Pani usługi fryzjerskie, usługi kosmetyczne, usługi makijażystki, wizażystki/stylistki, usługi logopedy, lekcje języka angielskiego oraz szkolenia z zakresu wystąpień publicznych i marketingu, a także ponosi opłaty za studia magisterskie. W przyszłości planuje Pani ponosić koszty studiów podyplomowych, kursów i seminariów z zakresu (...).

Posiada Pani umowy sponsorskie z firmą (...) oraz z X S.A.

Umowa z (...) jest umową polegającą na tym, że otrzymuje Pani odzież z logo firmy a także środki finansowe, a ona świadczy w zamian m.in. usługi reklamowe, marketingowe i konsultacyjne. Wystawia Pani faktury za wynagrodzenie z tytułu kontraktu z (...).

Przedmiotem umowy z X S.A. jest prowadzenie przez Panią na rzecz X S.A efektywnych działań reklamowych, promocyjnych i innych określonych w Umowie, podczas przygotowań do Imprez i w czasie trwania Imprez oraz Zawodów, jak też przy innych okolicznościach wskazanych przez X S.A, co dotyczy także Wizerunku Prywatnego. Za wykonanie Umowy i udzielenie X S.A praw określonych Umową (w pełnym zakresie określonym w Umowie) przysługuje Pani wynagrodzenie płatne na podstawie wystawionej przez Panią raz na kwartał faktury z opisem „rozliczenie umowy z X”.

W przypadku innych sponsorów i kontrahentów faktury dotyczą w głównej mierze działań promocyjnych bądź reklamowych.

Wygrane w zawodach nie stanowią Pani przychodów w działalności gospodarczej. Z uwagi na poziom sportowy, który ma Pani prezentować, umowy sponsorskie, które zawarła lub zamierza Pani zawrzeć nakładają na Panią wiele ściśle określonych zobowiązań. Ponadto, aby zapewnić sobie w ogóle zawieranie takich umów i uzyskiwanie przychodów, musi Pani legitymować się odpowiednio wysokimi osiągnięciami sportowymi, rozpoznawalnością i pozytywnym odbiorem swojej osoby.

W związku z powyższym Pani działania/aktywność można podzielić na trzy grupy.

Pierwsza z nich związana jest bezpośrednio z czynnościami stricte sportowymi a ich głównym celem jest podniesienie możliwości dobrego przygotowania fizycznego do zajęć prowadzonych w ramach działalności gospodarczej oraz zapewnienia ciągłości działań poprzez umożliwienie odpowiedniej regeneracji organizmowi.

Utrzymuje Pani należytą kondycję fizyczną, odbywa Pani regularne ćwiczenia fizyczne poza organizowanymi (...).

W ramach prowadzonej działalności ponosi Pani wiele wydatków, jednak Pani wątpliwości co do możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów dotyczą wydatków na żywność i suplementy zalecone przez dietetyka.

Zalecenia ww. specjalisty dotyczą także prawidłowej suplementacji witaminowej, gdyż z uwagi na ogromną eksploatację organizmu, musi Pani dostarczyć organizmowi dużych dawek określonych składników i witamin, które nie sposób zapewnić organizmowi nawet prowadząc zbilansowaną dietę. Dieta, której musi Pani przestrzegać dyktowana jest tylko i wyłącznie spełnieniem określonych parametrów Pani organizmu. W związku z tym ponosi Pani koszty żywienia związane ze specjalistyczną dietą.

Dieta i spożywanie określonych posiłków stanowi jeden z elementów niezbędnej suplementacji i w żadnym wypadku jej celem nie jest zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, gdyż te musiałaby Pani sobie zapewnić bez względu na fakt prowadzenia działalności gospodarczej i karierę sportową.

Wydatki te mają minimalizować skutki poniesionych kontuzji i uszczerbku organizmu uniemożliwiającego świadczenie usług na poziomie niezbędnym do należytego wykonania zlecenia, ale mają na celu także zminimalizować możliwe skutki ewentualnej kontuzji w przyszłości.

Druga grupa Pani działań jest uczestnictwo w zawodach, treningach czy obozach przygotowawczych. Na potrzeby tych działań zakupuje Pani odzież i obuwie. Zakupione elementy odzieży nie są opatrzone logo Pani firmy.

W przygniatającej części nie są to elementy garderoby, które mogą być użytkowane w całości na co dzień z uwagi na swoje parametry techniczne, a także specjalną impregnację i konserwację takiej garderoby i obuwia (pranie ręczne lub w określonej temperaturze z wykorzystaniem konkretnych detergentów). W związku z tym ww. elementy garderoby nie będą realizować celu osobistego.

Specyfika sportu sprawia, że akcesoria oraz ubiór sportowy błyskawicznie się zużywają.

Trzecią składową są działania związane z aktywnościami około sportową. Składają się one głównie z obowiązku uczestnictwa w akcjach reklamowych oraz marketingowych. Co więcej wybrane zawody ze względu na swoją popularność są transmitowane przez telewizje, a także przez internet. W związku z tym jest i będzie Pni regularnie zapraszana na różne imprezy tematyczne czy gale sportowe.

Umowy, które zawrze lub zawarła Pani nakładają na Panią obowiązek dbania o wizerunek sponsorów/kontrahentów, na rzecz których świadczy lub będzie świadczyć Pani usługi także poza głównym przedmiotem umowy - czyli poza momentami czynnej rywalizacji sportowej.

W związku z nadaniem przez Panią X S.A tytułu sponsora głównego X S.A ma prawo do korzystania z tego tytułu w kampaniach wizerunkowych, promocyjnych, reklamowych, marketingowych, PR i podobnych, w tym do umieszczania na wszelkich produktach, usługach oraz w ramach reklamy, promocji i innych podobnych aktywności X S.A, zarówno na terenie Polski, jak i poza granicami kraju, (...).

Na mocy Umowy z X S.A. zobowiązała się Pani do trwałego zamieszczenia i eksponowania logo X S.A lub innej treści wskazanej przez X S.A: na każdym stroju treningowym i startowym (z wyłączeniem (...), których dotyczą ograniczenia wynikające z kontraktu marki (...)), na spodenkach treningowych/legginsach, opaskach, odzieży termicznej, w tym m.in. legginsach i koszulkach z długim rękawem, ubraniach wykorzystywanych podczas rozgrzewki, pozostałym sprzęcie przez Panią używanym, tj. torbach sportowych oraz wszelkich innych elementach stroju, noszonych przez Panią w trakcie Zawodów, a także treningów, jeśli warunki to umożliwiają, w liczbie i formie uznanej przez X S.A za obiektywnie wskazane, w każdym przypadku, według projektów zatwierdzonych każdorazowo przez X S.A.

Logo X S.A lub inne treści wskazane przez X S.A na elementach wymienionych powyżej są umieszczane przez Panią własnym staraniem i na własny koszt.

Ponadto, zobowiązana jest Pani do aktywnego uczestniczenia w konkretnych, wskazanych przez X S.A wydarzeniach sportowych (A, C, D, E, F, G).

Zobowiązana jest też Pani do osobistego udziału w konferencjach prasowych (2 konferencje w każdym roku trwania Umowy) oraz w wydarzeniach towarzyszących Imprezom (co najmniej 3 wydarzenia), a także do osobistego udziału w dodatkowym wydarzeniu lub spotkaniu dla gości X S.A w roku 2023 i 2024, organizowanym na terenie Polski, podczas którego Zawodniczka będzie pełnić rolę gościa specjalnego. Bierze Pani również udział w sesjach zdjęciowych związanych z A oraz z realizowanym w X S.A programem B. Ponadto zobowiązana jest Pani do udziału w nagraniu spotów: telewizyjnego oraz do mediów społecznościowych i internetu związanych z A oraz związanych z realizowanym w X S.A programem B.

Złożyła Pani w umowie oświadczenie, że dysponuje koniecznym doświadczeniem i profesjonalnymi kwalifikacjami niezbędnymi do prawidłowej realizacji umowy a także zobowiązała się do przekazania w każdym roku obowiązywania umowy (do końca każdego roku) sprawozdania w formie elektronicznej z wykonania wobec X S.A zobowiązań wynikających z umowy.

Umowa z (...) obejmuje świadczenie przez Panią niezależnych usług konsultacyjnych i innych usług osobistych w celu wsparcia (...) w projektowaniu, rozwoju, reklamie, marketingu i/lub sprzedaży produktów (...), promocji marek (...) lub (...). Zobowiązana jest Pani również do raportowania na temat produktów (...) dostarczonych jej przez (...) w ramach programu testowania produktów. Raporty te będą dotyczyć dopasowania, projektu, właściwości użytkowych, funkcji, materiałów oraz technik konstrukcyjnych produktów (...) noszonych lub używanych przez Panią.

W trakcie obowiązywania umowy zobowiązana jest Pani do uczestniczenia w produkcji materiałów reklamowych, marketingowych lub promocyjnych, treści lub reklam (np. udziału w sesjach zdjęciowych do reklam prasowych, plakatów, broszur lub innych materiałów promocyjnych, udzielanie się telefonicznie lub online w celu dostarczenia treści, uczestnictwo w sesjach rozwoju produktów, a także w nagraniach wideo, audio i/lub filmach związanych z reklamami lub działaniami promocyjnymi).

Ponadto, w związku z promocją produktów i/lub marek (...), każdego roku będzie Pani zobowiązana do wykonania określonej liczby wystąpień osobistych i/lub online, udziału w konferencjach prasowych, dodatkowych wystąpień na wydarzeniach.

Z uwagi na rozpoznawalność sponsora/kontrahenta i Pani jako sportsmenki, Pani osoba identyfikowana jest ze sponsorem/kontrahentem co nakłada na Panią obowiązek stosownego wyglądu zewnętrznego. Z tego też względu niezależnie od swojej woli zobligowana jest Pani do ponoszenia kosztów usług fryzjerów, kosmetyczki czy stylistów - szczególnie przed imprezami sportowymi (gale, konferencje prasowe, wywiady z dziennikarzami).

Nienależyta prezencja podczas któregokolwiek z wydarzeń, do udziału w którym jest Pani zobligowana wpłynie negatywnie na realizację zawartych umów i może przełożyć się na wysokość osiąganego przychodu.

W uzupełnieniu wniosku z 23 grudnia 2024 r. – stanowiącym odpowiedź na wezwanie – wskazuje Pani, że dwa podstawowe tytuły, z których uzyskuje Pani przychody to:

·działalność sportowa i

·działalność o charakterze promocyjnym i marketingowo-reklamowym.

W ramach działalności sportowej wystawia Pani faktury m.in. za udział w zawodach sportowych np. (...).

W ramach działalności promocyjnej i marketingowo-reklamowej wystawia Pani faktury np. dla firmy (...) za „(...)", dla X SA za „rozliczenie umowy z X S.A.". Wystawia Pani faktury za promocję konkretnych produktów, np. firmy Y, za udzielenie wywiadu w telewizji i innych mediach, za udział w (...) promocyjnym itp.

Potwierdza Pani, w ramach eventów promocyjno-marketingowych, publicznych, występów w telewizji, wywiadach czy występach w kanałach (social media) również uszykuje Pani przychody z działalności gospodarczej.

Potwierdza Pani, że ponoszone i opisane we wniosku koszty:

• konsultacji z dietetykiem, psychologiem, fizjoterapeutą;

• zakupu cateringu, żywności dietetycznej, suplementów diety;

• konsultacji coachingowych i mentoringowych;

• zakupu odzieży sportowej i casualowej;

• zakupu usług fryzjerskich, kosmetycznych, makijażysty, wizażysty/stylisty;

• koszty studiów magisterskich;

• koszty studiów podyplomowych;

• koszty kursów i seminariów z zakresu (...);

–ponosi Pani /będzie Pani ponosić wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnośnie związku konsultacji z dietetykiem, psychologiem, fizjoterapeutą, zakupu cateringu, żywności dietetycznej, suplementów diety, konsultacji coachingowych i mentoringowych z uzyskiwanymi przez Panią przychodami z działalności gospodarczej wskazuje Pani, że wydatki te mają ścisły związek z uzyskiwaniem przez Panią przychodami z działalności sportowej. Oczywiście sukcesy w dziedzinie sportowej przekładają się na Pani rozpoznawalność a następnie na pozyskiwanie kontraktów promocyjnych, reklamowo-marketingowych oraz innych odpłatnych zleceń. Wszystkie wymienione wydatki pozwalają zbudować Pani odpowiednią formę psychofizyczną na zawody sportowe. Wydatki te są pośrednio uwarunkowane zawartymi umowami sponsorskimi. W żadnej umowie wprost nie jest zawarty wymóg, aby się Pani prawidłowo odżywiała czy prawidłowo trenowała. Ponoszenie wymienionych wydatków bezpośrednio związane jest jednak z osiąganym przez Panią stopniem wytrenowania i osiąganymi wynikami sportowymi, co z kolei przekłada się na możliwości zdobycia przez Panią wartościowych kontraktów sponsorskich lub reklamowych.

Odzież sportowa jest kupowana przede wszystkim na potrzeby udziału w treningach i zawodach sportowych, choć nie wyłącznie. Występuje Pani w odzieży sportowej w niektórych akcjach promocyjno-reklamowych, np. w eventach dla sponsorów.

Odzież casualowa jest nabywa wyłącznie na potrzeby działalności promocyjnej i marketingowo-reklamowej na udział w konkretnych przedsięwzięciach, np. w związku z udziałem w reklamach, udzielaniem wywiadów w mediach, przeważnie w telewizji, udziałem w konferencjach, galach sportowych, spotkaniach okolicznościowych organizowanych przez sponsorów, np. dla pracowników. Niektóre z wydatków na odzież casualowa dotyczą ich wypożyczenia, a nie nabycia na własność.

Przedmiotem wniosku są m.in. następujące ubrania sportowe - zgodnie z fragmentem umowy z jednym ze sponsorów: „na spodenkach treningowych/legginsach, opaskach, odzieży termicznej, w tym m.in. legginsach i koszulkach z długim rękawem, ubraniach wykorzystywanych podczas rozgrzewki, pozostałym sprzęcie używanym przez Zawodniczkę tj. torbach sportowych oraz wszelkich innych elementach stroju, noszonych przez Zawodniczkę w trakcie Zawodów, a także treningów.”

Ponadto wniosek dotyczy następujących ubrań sportowych: kurtki przeciwdeszczowe, kurtki typu (...)  i polar, dresy, koszulki, spodenki, skarpetki, opaski na głowę, czapki, klapki, buty (...) po różnych nawierzchniach, strój kąpielowy.

 Przedmiotem wniosku są następujące ubrania casualowe: sukienki wieczorowe, sukienki koktajlowe, garsonki, garnitury damskie, spodnie i spódnice wizytowe, koszule, bluzki, buty, torebki, paski.

Zwykle odzież sportowa, która jest przez Panią nabywana jest związana z jakimś kontraktem/występem/umową ze sponsorem, który oczekuje konkretnego kostiumu/wyglądu. Istnieje zatem konkretny związek danego wydatku z tytułu nabycia odzieży sportowej z konkretną umową/występem.

Zgodnie, np. z umową z (...) zobowiązana jest Pani „nosić i używać produkty (...) wyznaczone przez (...) (w tym kolorystykę i styl określone przez (...)).”

Podobnie jak odzież sportowa również odzież casualowa nabywana jest pod kątem konkretnych występów/udziału w eventach czy galach. Sponsorzy, np. X S.A. oczekują od Pani przestrzegania konkretnego dress code'u podczas udziału w spotkaniach okolicznościowych, np. z kluczowymi pracownikami lub kadrą zarządzającą X S.A.

W odpowiedzi na pytanie, czy jakikolwiek elementy garderoby w ramach doprecyzowanego katalogu odzieży sportowej i casualowej służą lub będą służyć zapewnieniu odpowiedniego pozytywnego wizerunku, prestiżu, np. w ramach eventów promocyjno-marketingowych, publicznych, występów w telewizji, wywiadach, czy występów w kanałach (social media), wskazuje Pani, że wymienione elementy garderoby (ubrania sportowe/casualowe) służą lub będą służyć zapewnieniu odpowiedniego pozytywnego wizerunku w ramach zdarzeń wymienionych w pytaniu. Sponsorzy, organizatorzy eventów, wywiadów oczekują adekwatnego ubioru (dress code'u) do rangi wydarzenia. Zgodnie z tymi zasadami nie jest przyjęte, aby na różnych eventach powtarzać ten sam ubiór.

Charakter któregokolwiek z elementów opisanej odzieży sportowej umożliwia wykorzystanie jej do celów prywatnych np. amatorskiego uprawiania sportu czy rekreacji. Podobnie odzież casualowa może być wykorzystywana do celów prywatnych.

Umowy ze sponsorami przeważnie literalnie nie nakładają na Panią obowiązku co do konkretnego ubioru casualowego lub sportowego, poza wyjątkami np. zgodnie z umową z (...) zobowiązana jest Pani: „nosić i używać produkty (...) wyznaczone przez (...) (w tym kolorystykę i styl określone przez (...))."

W Pani ocenie wymienione cechy nie niweczą możliwości wykorzystania tych ubrań do celów prywatnych, nawet jeśli są oznaczone logiem sponsora.

Nie prowadzi Pani specjalnej ewidencji kupowanej czy wypożyczanej odzieży. Otrzymuje Pani odzież sportową od firmy (...) a równocześnie sama kupuje Pani niektóre elementy odzieży tej firmy. Na podstawie dowodów zakupu czy wypożyczenia potrafi Pani ustalić, które elementy odzieży zostały kupione lub wypożyczone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W odpowiedzi na pytanie czy zakupu usług fryzjerskich, kosmetycznych, makijażysty, wizażysty/stylisty służą zapewnieniu odpowiedniego pozytywnego wizerunku, np. w ramach eventów promocyjno-marketingowych, publicznych, występów w telewizji, wywiadach, czy występach w kanałach (social media) wskazuje Pani, że zakupy wymienionych usług służą zapewnieniu odpowiedniego pozytywnego wizerunku, np. w ramach wymienionych wydarzeń.

Część odzieży sportowej otrzymuje Pani od firmy (...) w ramach kontraktu a część kupuje Pani z własnych środków. Odzież casualową kupuje lub wypożycza Pani wyłącznie z własnych środków. Wydatki te nie są jej refundowane. Umowa z X S.A. nakłada na Panią m.in. obowiązek oznaczania odzieży sportowej logiem X S.A, we własnym zakresie i na własny koszt.

Wydatki są dokumentowane zgodnie z wymogami prowadzonej ewidencji księgowej - podatkowej księgi przychodów i rozchodów, głównie są to faktury i paragony fiskalne.

Odnośnie związku prowadzonej przez Panią działalności i uzyskiwanych w jej ramach przychodów z profilem studiów/kursów/seminariów, które Pani planuje podjąć, wskazuje Pani, że wiedza i umiejętności, które Pani zdobywa lub zdobędzie podczas studiów, kursów, seminariów, studiów podyplomowych itp. ściśle wiążą się lub będą się wiązać z uzyskiwanymi przychodami przede wszystkim z działalności promocyjnej i reklamowo-marketingowej, ale także z przychodami z działalności sportowej. Pozwalają Pani uzyskać wszechstronną i specjalistyczną wiedzę, i ją w praktyce stosować, na temat działalności promocyjnej, marketingowej m.in. o kreowaniu marki osobistej, pozyskiwaniu sponsorów i efektywnej współpracy z nimi.

W odpowiedzi na pytanie, czy podniesienie kwalifikacji/ukończenie studiów/kursów/seminariów jest Pani niezbędne, aby móc wykonywać działalność gospodarczą (czy np. kontrakty zawarte ze sponsorami przewidują konieczność podniesienia Pani kwalifikacji w ten materii? W jaki sposób podniesienie kompetencji z zakresu tych studiów/kursów/seminariów przełoży się na możliwość uzyskiwania w przyszłości przez Panią wyższych przychodów?) - wskazuje Pani, że podniesienie kwalifikacji wymienionych w pytaniu jest niezbędne, ponieważ pozwala uzyskiwać przychody, zachowywać lub zabezpieczać źródła przychodów. Kontrakty zawarte ze sponsorami nie przewidują konieczności podniesienia kwalifikacji w tej materii.

Pytania

1.Czy wydatki na konsultacje u dietetyka, psychologa, trenera przygotowania motorycznego, konsultacje coachingowe i mentoringowe mogą stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy wydatki na realizację zaleceń dietetyka w zakresie zakupu żywności i suplementów diety mogą stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy wydatki na obuwie sportowe, odzież sportową, a także odzież i obuwie na konferencje prasowe, gale, eventy i inne wystąpienia publiczne oraz na niezbędną konserwację i naprawę ww. garderoby mogą stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

4.Czy wydatki na wizytę u fryzjera, kosmetyczki, makijażystki, wizażystki/stylistkę, usługi logopedy, lekcje języka angielskiego oraz szkolenia z zakresu wystąpień publicznych, niezbędne do realizacji celów reklamowych i marketingowych własnych i kontrahentów, związanych z wystąpieniem na gali, występowaniem w social mediach, udzielaniem wywiadów dziennikarzom czy na konferencji prasowej a także szkolenia marketingowe, w tym studia magisterskie, podyplomowe, kursy i seminaria mogą stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Wszystkie postawione we wniosku pytania dotyczą zaistniałego stanu faktycznego w roku 2024, a pytania nr 1 i nr 4 dotyczą dodatkowo zdarzeń przyszłych.

Uważa Pani, że w przedstawionym stanie faktycznym i pytaniach wydatki, które ponosi lub zamierza Pani ponosić spełniają definicję kosztu uzyskania przychodu, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej też: ustawa o PIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wyłącza możliwość zaliczenia go do kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

·   został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·   jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·   pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·   poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, został właściwie udokumentowany,

·   nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przepisy ustawy o PIT dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Za koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu (są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów), za koszty pośrednie uważa się te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Art. 23 ust. 1 ustawy o PIT zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

W Pani ocenie wspomniane wydatki spełniają to kryterium, wpływają bowiem bezpośrednio na osiąganie i wysokość przychodu i służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów, gdyż Pani przychody z działalności gospodarczej, w ramach której zawodowo uprawia Pani (...) zapewnia wyłącznie dzięki odpowiednim parametrom organizmu i kondycji fizycznej.

Z kolei artykuł 23 ustawy o PIT nie zawiera wyłączenia przedmiotowych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów.

Wskazuje Pani, że dla Pani (i innych zawodowych sportowców) organizm pełni rolę narzędzia roboczego - maszyny, która by przetrwać określone obciążenie musi być na bieżąco serwisowana z wykorzystaniem możliwie najlepszych komponentów. Tak też sportowcy traktują swoje organizmy - jako narzędzia. Organizm zawodowego sportowca jest narzędziem, które służy generowaniu przychodu. Treningi, kosztowne zabiegi regeneracyjne, kontuzjogenność w Pani ocenie nie mają nic wspólnego z celami osobistymi, rekreacją, reprezentacją czy dbaniem o ogólne samopoczucie.

Wielogodzinne treningi połączone z restrykcyjną dietą obowiązkiem permanentnej dyspozycyjności nie mają nic wspólnego z ogólnym samopoczuciem, czy Pani dobrym zdrowiem w życiu codziennym. Profesjonalne uprawianie dyscypliny sportowej jest wręcz zaprzeczeniem realizacji celów osobistych polegających na poprawie ogólnej kondycji fizycznej i jakości zdrowia podatnika. Uprawianie sportu amatorskiego zgodnie z powiedzeniem „sport to zdrowie" korzystnie wpływa na organizm, ale zawodowi sportowcy uprawiając sport raczej „rujnują swoje zdrowie”.

Dla sportowców profesjonalnych narzędziem służącym do osiągania przychodu jest ich organizm i by osiągnąć przychód, dzięki należytej wydajności i sprawności organizmu sportowca konieczne jest odpowiednie obchodzenie z tym narzędziem. Sportsmenka musi trenować nawet po kilkadziesiąt godzin tygodniowo, dbać o odpowiednią suplementację witaminową, ponosić wydatki na dietę, której koszt wynika z wielu restrykcji żywieniowych jakie stawiane są wobec sportowców.

Zawodowa sportsmenka by móc trenować musi ponosić wydatki na specjalistyczne obuwie - często kilka par i typów obuwia, tak samo jak konieczne są wydatki na specjalistyczną odzież zapewniającą odpowiednią termoizolację.

Uważa Pani, że do kwalifikacji wydatków na ww. obuwie i odzież nie jest koniecznym by te elementy garderoby legitymowały się logotypem związanym z działalnością gospodarczą. W Pani ocenie wszystkie przywołane w stanie faktycznym kategorie wydatków są Pani niezbędne by móc w określonym terminie zaprezentować możliwie najwyższy poziom sportowy, co przyczyni się do wygranej lub zajęcia wysokiego miejsca, a w konsekwencji - istotnego wzrostu Pani przychodów.

Wszystkie wymienione koszty mają bezpośredni wpływ na wyniki sportowe, formę, kondycję, na wygląd i Pani wizerunek. Wszystkie opisane we wniosku wydatki są niezbędne do osiągania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska wskazuje Pani na korzystne rozstrzygnięcia organów podatkowych i sądów administracyjnych w podobnych stanach faktycznych jakie pojawiały się w ostatnich latach. I tak na przykład:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w Interpretacji Indywidualnej z dnia 22 marca 2013 r., nr IBPBI/1/415-237/13/AP, IBPBI/1/415-259/13/AP uznał za koszty uzyskania przychodu zakup suplementów diety i odżywek dla sportowców przez instruktora sportowego;
• Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2015 r., nr DD9/033/463/BRT/2014/RD-63354 stwierdził, że wydatki ponoszone przez siatkarza - sportowca profesjonalnego związane z zakupem strojów sportowych i zakupem suplementów diety mogą być kosztem uzyskania przychodów;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.704.2019.1.SJ uznał wydatki m in. na: lekarzy, rehabilitantów, suplementy diety, odzież swportową, akcesoria sportowe, fryzjerów, stylistów poczynione przez sportowca - profesjonalnego zawodnika sztuk walki jako koszt uzyskania przychodu;
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2022 r., nr 0114-KDIP2-1.4011.394.2022.1.KW uznał za koszty uzyskania przychodu m.in. następujące wydatki poczynione przez profesjonalnego zawodnika rugby:

•suplementacja witaminowa jak również dieta,

•koszty zakupu profesjonalnego obuwia oraz odzieży,

•wydatki na stylistów, fryzjerów, kosmetyczki.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 listopada 2022 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.681.2022.2.MAP uznał wydatki m.in. na dietetyka, psychologa, trenera przygotowania motorycznego, specjalistyczną dietę za koszty uzyskania przychodu;

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 maja 2023 sygn. akt III SA/Wa 216/23 uznał za koszty uzyskania przychodu m.in. następujące wydatki dotyczące nabycia odzieży i obuwia sportowego (oraz ich naprawę i konserwację), na wizytę u fryzjera, kosmetyczki, makijażystki, wizażystki, usług logopedy, na lekcje języka angielskie i na szkolenia z zakresu wystąpień publicznych.

Mając powyższe na względzie twierdzi Pani, że przedstawiony w stanie faktycznym katalog wydatków może stanowić koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest:

·nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odzież casualową (w tym obuwia) na konferencje prasowe, gale, eventy i inne wystąpienia publiczne oraz na niezbędną konserwację i naprawę ww. garderoby;

·nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wizytę u fryzjera, kosmetyczki, makijażystki, wizażystki/stylistki, usługi logopedy, lekcje języka angielskiego oraz szkolenia z zakresu wystąpień publicznych a także szkolenia marketingowe, w tym studia magisterskie, podyplomowe, kursy i seminaria;

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów nie tyle co z działalnością gospodarczą, ale przede wszystkim okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym - dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Dokonując powyższej kwalifikacji należy mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, reklamy oraz promocji, zatem przy wykładni powyższych pojęć, należy odnieść się do ich wykładni językowej.

Reprezentacja odnosi się do dobrego reprezentowania firmy. W konsekwencji o reprezentacji należy mówić w odniesieniu do całokształtu działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez przedsiębiorcę ma na celu stworzenie o nim takiego wyobrażenia, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy (J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych, rok 2007, Komentarz, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2007, teza 438 do art. 16, s. 568).

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtującego popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, zachwalanie, mające na celu skłonienie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego przedmiotu gospodarczego.

Pojęcie „reklamy” należy rozumieć jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania, których celem jest kształtowanie popytu, poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego (B. Brzeziński, M. Kalinowski, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz, Warszawa 1997, s. 159; zob. też wyrok NSA z dnia 10 listopada 1999 r., sygn. akt I SA/Lu 1030/98, Lex nr 46935).

Istotne zatem jest rozróżnienie między nakładami ukierunkowanymi na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), a wydatkami mającymi na celu zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania towarów lub usług danej firmy (reklama). Ocena charakteru wydatku możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika. Ocena ta powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie.

Jednocześnie należy podkreślić, że nie każdy wydatek, choćby jego poniesienie – z punktu widzenia podatnika – posiadało racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie, może stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi szereg wydatków, zarówno takich, których poniesienie w sposób bezpośredni związane jest z działaniami firmy (np. zakup towarów i usług mających na celu zabezpieczenie podstawowej działalności), jak również i takich, których cechy – po przedstawieniu odpowiedniej argumentacji – uzasadniałyby ich związek z potencjalnym uzyskaniem przychodów, utrzymaniem źródła przychodów, bądź jego zabezpieczeniem.

Jak wskazano w wyroku NSA z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz wyroku NSA z 17 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3813/14, wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

Natomiast w wyroku WSA we Wrocławiu z 17 października 2013 r., sygn. I SA/Wr 1291/13 wyjaśniono, że: Nie jest (…) wykluczone, że dany wydatek teoretycznie może się przyczynić do uzyskania przychodu, niemniej jednak faktycznie jest on obojętny dla uzyskiwania przychodu. W praktyce występują bowiem sytuacje, w których podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów wydatki, które przeznaczone są na realizację ich potrzeb osobistych, a ich możność przyczynienia się do powstania przychodu jest czysto teoretyczna.

Kryterium celowości nie wyznacza w sposobu ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy (patrz wyrok NSA z 8 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 1859/15)

Zauważyć należy również, że aby wydatki mogły stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, muszą być poniesione wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Oznacza to, że wydatki nie mogą mieć charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, tj. jest Pani wyczynową (zawodową) sportsmenką - (...). Jest Pani opodatkowana tzw. podatkiem linowym i prowadzi Pani podatkową książkę przychodów i rozchodów.

Dwa podstawowe tytuły, z których uzyskuje Pani przychody to działalność sportowa i działalność o charakterze promocyjnym i marketingowo-reklamowym.

W związku z powyższym Pani działania/aktywność można podzielić na trzy grupy.

Pierwsza z nich związana jest bezpośrednio z czynnościami stricte sportowymi a ich głównym celem jest podniesienie możliwości dobrego przygotowania fizycznego do zajęć prowadzonych w ramach działalności gospodarczej oraz zapewnienia ciągłości działań poprzez umożliwienie odpowiedniej regeneracji organizmowi. Druga grupa Pani działań to uczestnictwo w zawodach, treningach czy obozach przygotowawczych.

Wygrane w zawodach nie stanowią Pani przychodów w działalności gospodarczej. Jak wynika z Pani wniosku w ramach tej aktywności uzyskuje Pani przychody m.in. za udział w zawodach sportowych np. wystawia Pani faktury organizatorowi za udział w (...).

Dla osiągania sukcesów sportowych (które mają wpływ na możliwość osiągania przychodów w tym również wpływ na osiągane przychody m.in. poprzez umowy sponsorskie) utrzymuje Pani należytą kondycję fizyczną, odbywa Pani regularne ćwiczenia fizyczne poza organizowanymi przez (...).

W ramach tych dwóch aktywności musi Pani ponosić następujące koszty:

konsultacji z dietetykiem, psychologiem, fizjoterapeutą, trenerem przygotowania motorycznego;

·   zakupu cateringu, żywności dietetycznej, suplementów diety, a także

·   zakup konsultacji coachingowych i mentoringowych z zakresu rozwoju osobistego i przygotowania mentalnego.

Zalecenia dietetyka dotyczą także prawidłowej suplementacji witaminowej, gdyż z uwagi na ogromną eksploatację organizmu, musi Pani dostarczyć organizmowi dużych dawek określonych składników i witamin, które nie sposób zapewnić organizmowi nawet prowadząc zbilansowaną dietę. Dieta, której musi Pani przestrzegać dyktowana jest tylko i wyłącznie spełnieniem określonych parametrów Pani organizmu. W związku z tym ponosi Pani koszty żywienia związane ze specjalistyczną dietą.

Dieta i spożywanie określonych posiłków stanowi jeden z elementów niezbędnej suplementacji i w żadnym wypadku jej celem nie jest zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, gdyż te musiałaby Pani sobie zapewnić bez względu na fakt prowadzenia działalności gospodarczej i karierę sportową.

Wydatki te mają minimalizować skutki poniesionych kontuzji i uszczerbku organizmu uniemożliwiającego świadczenie usług na poziomie niezbędnym do należytego wykonania zlecenia, ale mają na celu także zminimalizować możliwe skutki ewentualnej kontuzji w przyszłości.

Odnośnie związku konsultacji np. z dietetykiem, psychologiem, fizjoterapeutą, zakupu cateringu, żywności dietetycznej, suplementów diety, konsultacji coachingowych i mentoringowych z uzyskiwanymi przez Panią przychodami z działalności gospodarczej wskazuje Pani, że wydatki te pozwalają zbudować Pani odpowiednią formę psychofizyczną na zawody sportowe.

Wydatki te są również pośrednio uwarunkowane zawartymi umowami sponsorskimi, z których również uzyskuje Pani przychody. Jak wynika z Pani wniosku, wystawia Pani faktury za promocję konkretnych produktów, np. firmy Y, za udzielenie wywiadu w telewizji i innych mediach, za udział w (...) itp. Przy czym, w żadnej umowie wprost nie jest zawarty wymóg, aby się Pani prawidłowo odżywiała czy prawidłowo trenowała. Ponoszenie wymienionych wydatków bezpośrednio związane jest jednak z osiąganym przez Panią stopniem wytrenowania i osiąganymi wynikami sportowymi, co z kolei przekłada się na możliwości zdobycia przez Panią wartościowych kontraktów sponsorskich lub reklamowych.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa, stwierdzić należy, że wydatki na konsultacje u dietetyka, psychologa, trenera przygotowania motorycznego, konsultacje coachingowe i mentoringowe mogą stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie wydatki na realizację zaleceń dietetyka w zakresie zakupu żywności i suplementów diety mogą stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach działalności sportowej, tj. uczestnictwa w zawodach, treningach czy obozach przygotowawczych ponosi Pani również wydatki na odzież sportową (odzież i obuwie). Zakupione elementy odzieży nie są opatrzone logo Pani firmy.

Jak wynika z wniosku, w przeważającej części są to elementy garderoby, które nie mogą być użytkowane w całości na co dzień z uwagi na swoje parametry techniczne, a także specjalną impregnację i konserwację takiej garderoby i obuwia (pranie ręczne lub w określonej temperaturze z wykorzystaniem konkretnych detergentów), aczkolwiek wyjaśniła Pani, że charakter niektórych elementów opisanej odzieży sportowej umożliwia wykorzystanie jej do celów prywatnych, np. amatorskiego uprawiania sportu czy rekreacji.

Biorąc pod uwagę charakter prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i opisaną specyfikę działalności sportowej, informacje te wskazują więc, że tego typu wydatki nie mają charakteru osobistego. Pomimo tego, że nie są one opatrzone logo Pani firmy, to jednak wskazuje Pani, że specyficzne ich parametry wykluczają co do zasady możliwość używania ich na co dzień.

Ponadto, jak wynika z Pani wniosku zwykle odzież sportowa jest przez Panią nabywana w związku z jakimś kontraktem/występem/umową ze sponsorem, który oczekuje konkretnego kostiumu/wyglądu. Okoliczność ta również przemawia za uznaniem, że tego typu wydatki nie mają charakteru osobistego. Istnieje bowiem konkretny związek danego wydatku z tytułu nabycia odzieży sportowej z konkretną umową/występem.

Ponadto wyjaśniła Pani, że występuje Pani w odzieży sportowej w niektórych akcjach promocyjno-reklamowych, np. w eventach dla sponsorów, które również generują przychody z Pani działalności gospodarczej.

Na przykład, na mocy Umowy z X S.A. zobowiązała się Pani do trwałego zamieszczenia i eksponowania logo X S.A lub innej treści wskazanej przez X S.A: na każdym stroju treningowym i startowym, na spodenkach treningowych/legginsach, opaskach, odzieży termicznej, w tym m.in. legginsach i koszulkach z długim rękawem, ubraniach wykorzystywanych podczas rozgrzewki, pozostałym sprzęcie przez Panią używanym, tj. torbach sportowych oraz wszelkich innych elementach stroju, noszonych przez Panią w trakcie Zawodów, a także treningów, jeśli warunki to umożliwiają, w liczbie i formie uznanej przez X S.A za obiektywnie wskazane, w każdym przypadku, według projektów zatwierdzonych każdorazowo przez X S.A.

Logo X S.A lub inne treści wskazane przez X S.A na elementach wymienionych powyżej są umieszczane przez Panią własnym staraniem i na własny koszt.

Umowa z (...) obejmuje natomiast świadczenie przez Panią niezależnych usług konsultacyjnych i innych usług osobistych w celu wsparcia (...) w projektowaniu, rozwoju, reklamie, marketingu i/lub sprzedaży produktów (...), promocji marek (...) lub (...). Zgodnie z tą umową zobowiązana jest Pani „nosić i używać produkty (...) wyznaczone przez (...) (w tym kolorystykę i styl określone przez (...)).”

Umowy ze sponsorami przeważnie literalnie nie nakładają na Panią obowiązku co do konkretnego ubioru casualowego lub sportowego, poza wyjątkami (np. ww. umowy (...), na podstawie której zobowiązana jest Pani: „nosić i używać produkty (...) wyznaczone przez (...) (w tym kolorystykę i styl określone przez (...))."

Biorąc pod uwagę Pani obszerne wyjaśnienia co do charakteru odzieży sportowej oraz związek wydatków z tytułu jej nabycia/wypożyczenia z możliwością uzyskiwania przez Panią przychodów z prowadzonej działalności, wydatki z powyższego tytułu, jak również z tytułu niezbędnej konserwacji lub ewentualnej naprawy również mogą stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści Pani wniosku, trzecią składową Pani działalności są działania związane z aktywnościami około sportową. W związku z byciem sportsmenką bierze Pani udział w różnych eventach promocyjno-marketingowych, eventach publicznych, występuje Pani w telewizji, udziela Pani wywiadów w innych mediach oraz prowadzi Pani kanały w Social Media.

We wniosku wskazała Pani między innymi, że:

·w trakcie obowiązywania umów zobowiązana jest Pani do uczestniczenia w produkcji materiałów reklamowych, marketingowych lub promocyjnych, treści lub reklam (np. udziału w sesjach zdjęciowych do reklam prasowych, plakatów, broszur lub innych materiałów promocyjnych, udzielanie się telefonicznie lub online w celu dostarczenia treści, uczestnictwo w sesjach rozwoju produktów, a także w nagraniach wideo, audio i/lub filmach związanych z reklamami lub działaniami promocyjnymi).

·na podstawie zawieranych umów generujących przychodu z Pani działalności zobowiązana jest Pani do osobistego udziału w konferencjach prasowych (2 konferencje w każdym roku trwania Umowy) oraz w wydarzeniach towarzyszących Imprezom (co najmniej 3 wydarzenia), a także do osobistego udziału w dodatkowym wydarzeniu lub spotkaniu dla gości X S.A w roku 2023 i 2024, organizowanym na terenie Polski, podczas którego będzie Pani pełnić rolę gościa specjalnego.

·bierze Pani również udział w sesjach zdjęciowych związanych z A oraz z realizowanym w X S.A programem B;

·   zobowiązana jest Pani do udziału w nagraniu spotów: telewizyjnego oraz do mediów społecznościowych i internetu związanych z A oraz związanych z realizowanym w X S.A programem B;

·w związku z promocją produktów i/lub marek (...), każdego roku będzie Pani zobowiązana do wykonania określonej liczby wystąpień osobistych i/lub online, udziału w konferencjach prasowych, dodatkowych wystąpień na wydarzeniach.

Odnośnie wydatków z tytułu odzieży casualowej (w tym obuwia) czy usług fryzjerskich, kosmetycznych, makijażystki/stylistki, związanych z ww. aktywnością około sportową, zauważyć trzeba więc, że:

·umowy, które zawrze lub zawarła Pani nakładają na Panią obowiązek dbania o wizerunek sponsorów/kontrahentów, na rzecz których świadczy lub będzie świadczyć Pani usługi także poza głównym przedmiotem umowy - czyli poza momentami czynnej rywalizacji sportowej;

·z uwagi na rozpoznawalność sponsora/kontrahenta i Pani jako sportsmenki, Pani osoba identyfikowana jest ze sponsorem/kontrahentem co nakłada na Panią obowiązek stosownego wyglądu zewnętrznego;

·zobligowana jest Pani do ponoszenia kosztów usług fryzjerów, kosmetyczki czy stylistów - szczególnie przed imprezami sportowymi (gale, konferencje prasowe, wywiady z dziennikarzami);

·nienależyta prezencja podczas któregokolwiek z wydarzeń, do udziału w którym jest Pani zobligowana wpłynie negatywnie na realizację zawartych umów i może przełożyć się na wysokość osiąganego przychodu;

·odzież casualowa jest nabywa wyłącznie na potrzeby działalności promocyjnej i marketingowo-reklamowej na udział w konkretnych przedsięwzięciach, np. w związku z udziałem w reklamach, udzielaniem wywiadów w mediach, przeważnie w telewizji, udziałem w konferencjach, galach sportowych, spotkaniach okolicznościowych organizowanych przez sponsorów, np. dla pracowników. Niektóre z wydatków na odzież casualowa dotyczą ich wypożyczenia, a nie nabycia na własność;

·przedmiotem wniosku są następujące ubrania casualowe: sukienki wieczorowe, sukienki koktajlowe, garsonki, garnitury damskie, spodnie i spódnice wizytowe, koszule, bluzki, buty, torebki, paski;

·odzież casualowa nabywana jest pod kątem konkretnych występów/udziału w eventach czy galach; sponsorzy, np. X S.A. oczekują od Pani przestrzegania konkretnego dress code'u podczas udziału w spotkaniach okolicznościowych, np. z kluczowymi pracownikami lub kadrą zarządzającą X S.A;

·elementy tej garderoby casualowej służą lub będą służyć zapewnieniu odpowiedniego pozytywnego wizerunku;

·   odzież casualowa może być wykorzystywana do celów prywatnych;

·zakupy wymienionych usług fryzjerskich, kosmetycznych, makijażysty, wizażysty/stylisty służą zapewnieniu odpowiedniego pozytywnego wizerunku;

·nie prowadzi Pani specjalnej ewidencji kupowanej czy wypożyczanej odzieży.

Pamiętać trzeba, że zakupy ww. usług oraz casualowej garderoby stanowią co do zasady wydatki związane z faktem funkcjonowania osoby w życiu społecznym. Niezależnie bowiem od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowane do własnych wymagań np. odzież, obuwie i kosmetyki, itp. Z tej też przyczyny zakupy tych rzeczy/usług stanowi co do zasady spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej.

Opis okoliczności przedstawionych we wniosku wskazuje, że np. sponsorzy wybierają danego sportowca dla zwiększenia rozpoznawalności ich marki przez pryzmat jego osiągnięć sportowych, a nie przez jego wygląd.

Ponadto usługi logopedy, lekcje języka angielskiego oraz szkolenia z zakresu wystąpień publicznych czy marketingowych nie są niezbędne do realizacji celów reklamowych i marketingowych własnych i kontrahentów, a są raczej związane z rozwojem osobistym. Nie wykazała również Pani związku ww. szkoleń z możliwością uzyskiwania konkretnych przychodów. Szkolenia te nie są również niezbędne dla wypełnienia danego kontraktu, a więc związek tych kosztów z możliwością uzyskania przychodu jest czysto teoretyczny.

Odnośnie odzieży causlaowej, zauważyć należy, że kontrakty nie nakazują również Pani konkretnego ubioru/fryzury i makijażu.

Moim zdaniem biorąc pod uwagę opis okoliczności faktycznych i Pani wyjaśnienia oraz przedstawioną uprzednio argumentację, koszty odzieży casulaowej (w tym obuwia) i jej ewentualnej konserwacji i naprawy, a także usług fryzjerskich, kosmetycznych, makijażystki, wizażystki/stylistki, usług logopedy, lekcji języka angielskiego i szkoleń z zakresu wystąpień publicznych i marketingowych noszą przede wszystkim znamiona wydatków o charakterze osobistym, a te nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Ich związek z możliwością uzyskania przez Panią przychodów jest czysto teoretyczny.

Odnośnie wydatków na ww. odzież i ich charakteru osobistego wyjaśnić trzeba też, że odstępstwa od tej zasady mogą wynikać np. z nałożonego na prowadzącego działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju odzieży/garderoby, czy też obuwia, a rzeczy te utraciły charakter osobisty (np. z uwagi na dostosowanie tychże do pełnienia określonych funkcji bądź zawodów, czy np. poprzez trwałe opatrzenie zakupionych elementów odzieży i garderoby logo).

Często determinantem decydującym o kwalifikacji kosztu jest specyfika prowadzonej działalności, jak w Pani przypadku, ale w przypadku działalności sportowej i kosztów jej dotyczących. Tu związek ponoszonych i opisanych we wniosku kosztów z możliwością uzyskiwania przychodów jest ewidentny a przy tym z uwagi na rodzaj zwodu jaki Pani uprawia, nie ma charakteru osobistego.

Obowiązujące zasady współżycia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadały też wygląd adekwatny do wykonywanego zawodu. Niewątpliwie w wykonywanym przez Panią zawodzie dbałość o wygląd zewnętrzny czy też kondycję jest bardzo istotna, jednakże w zakresie wydatków uznanych powyżej za wydatki o charakterze osobistym nie można mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych.

Odnośnie garderoby casualowej, gdybym nawet przyjął, że jej zakup spełnia przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zważywszy, że poniesienie wskazanych we wniosku wydatków służy zapewnieniu odpowiedniego pozytywnego wizerunku, zasadne jest wskazanie – wbrew Pani stanowisku – na ich reprezentacyjny charakter, który tym samym przesądza, że nie mogą one stanowić kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Ponadto, z opisu Pani wniosku wynika również, że oprócz kosztów lekcji języka angielskiego czy ww. szkoleń z zakresu wystąpień publicznych i szkoleń marketingowych, ponosi Pani koszty studiów magisterskich, podyplomowych oraz kursów i seminariów.

Odnośnie ww. wydatków wskazała Pani, że wiedza i umiejętności, które Pani zdobywa lub zdobędzie podczas studiów, kursów, seminariów, studiów podyplomowych itp. ściśle wiążą się lub będą się wiązać z uzyskiwanymi przychodami przede wszystkim z działalności promocyjnej i reklamowo-marketingowej, ale także z przychodami z działalności sportowej. Pozwalają Pani uzyskać wszechstronną i specjalistyczną wiedzę, i ją w praktyce stosować, na temat działalności promocyjnej, marketingowej m.in. o kreowaniu marki osobistej, pozyskiwaniu sponsorów i efektywnej współpracy z nimi.

W odpowiedzi na pytanie sformułowane w skierowanym do Pani wezwani, tj. czy podniesienie kwalifikacji/ukończenie studiów/kursów/seminariów jest Pani niezbędne, aby móc wykonywać działalność gospodarczą (czy np. kontrakty zawarte ze sponsorami przewidują konieczność podniesienia Pani kwalifikacji w ten materii? W jaki sposób podniesienie kompetencji z zakresu tych studiów/kursów/seminariów przełoży się na możliwość uzyskiwania w przyszłości przez Panią wyższych przychodów?) - wskazała Pani, że kontrakty zawarte ze sponsorami nie przewidują konieczności podniesienia kwalifikacji w tej materii.

Przedstawiony przez Panią opis okoliczności faktycznych, w świetle których podniesienie kwalifikacji jest niezbędne, ponieważ pozwala uzyskiwać przychody, zachowywać lub zabezpieczać źródła przychodów, nie wyjaśnia bliżej związku studiów/seminariów/kursów z możliwością uzyskiwania przez Panią przychodów.

Związek tych wydatków jest więc czysto teoretyczny, zbyt odległy, czy też obojętny dla uzyskiwania przychodu. Nie wyjaśniła Pani bowiem charakteru studiów/kursów/seminariów z Pani działalnością około sportową w kontekście możliwości uzyskiwania przychodów.

Z wniosku nie wynika, aby te studia, kursy i seminaria były niezbędne w kontekście jakiś umów, a ich ukończenie było warunkiem zawarcia jakiegoś kontraktu.

Co do zasady tego typu wydatki mają na celu zdobycie wiedzy oraz umiejętności, a także należytego przygotowania do danego zawodu, nie zaś osiągnięcie przychodów ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wydatki te mają – co do zasady – charakter wydatków osobistych, związanych z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy i w konsekwencji nie można ich uznawać za związane z działalnością gospodarczą.

W konsekwencji opisane przez Panią wydatki z tytułu kosztów studiów/seminariów i kursów nie spełniają przesłanek określonych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestiach prawidłowości dokumentowania opisanych przez Panią wydatków, gdyż nie była ona przedmiotem Pani wątpliwości interpretacyjnych.

Ponadto nadmieniam, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Pani i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie – w odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych oraz wyroku– stwierdzam, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Ponadto zauważam, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.