Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL2-2.4011.943.2024.1.MM

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna z dnia 28 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.943.2024.1.MM

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 30 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 30 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, (…), od 15 września 2022 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jako osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wnioskodawca wybrał podatek progresywny jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, natomiast dokumentacja podatkowa dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzona jest w formie książki przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca na podstawie porozumienia z (…) S.A. wykonuje zadania menadżerskie. Wnioskodawca bardzo dobrze zna specyfikę rynku kredytowego, w tym wartości nieruchomości, bowiem działa na nim od ponad 10 lat. W wielu przypadkach może pomóc klientom w doborze inwestycji. Z uwagi na zaobserwowany popyt – zainteresowanie klientów, zasadnym jest oferowanie klientom kompleksowych usług związanych z pośrednictwem kredytowym, przy czym należy zaznaczyć, że polega ono w głównej mierze na pośrednictwie w udzielaniu kredytów hipotecznych.

Poniżej znajduje się opis zdarzenia przyszłego wraz ze szczegółowym opisem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztów związanych z kursem języka angielskiego, zakupem materiałów do nauki, tj. książek, ebooków, ćwiczeń wraz z uzasadnieniem racjonalnego i gospodarczego ich poniesienia.

Świadczenie usług w zakresie pośrednictwa kredytowego szerokiemu kręgu odbiorców w dużej metropolii, jaką jest (…), wiąże się z koniecznością przygotowywania ofert i umiejętnością porozumienia się także z klientami obcojęzycznymi. Wnioskodawca, jako pośrednik kredytowy, obsługuje klientów mówiących w języku polskim, jak i angielskim. Wielu obcokrajowców zainteresowanych jest obecnie zakupem nieruchomości w Polsce, mają tu swój ośrodek życiowy lub też w celach inwestycyjnych. Jednak w celu pozyskania takiego klienta, porozumienia z nim, konieczna jest znajomość języka angielskiego na wyższym stopniu zaawansowania z uwzględnieniem specyfiki języka bankowego, finansowego.

Aby mieć możliwość obsługiwania klientów zagranicznych, Wnioskodawca potrzebuje podnieść swoje kompetencje w zakresie języka angielskiego. Na chwilę obecną obcokrajowcy stanowią ok. 20% klientów Wnioskodawcy. Niestety z powodu ograniczeń w znajomości języka angielskiego Wnioskodawca zmuszony jest przekazywać niektórych klientów do innych pośredników mówiących biegle i płynnie po angielsku. Zatem, aby zachować tych klientów oraz pozyskać nowych klientów mówiących wyłącznie po angielsku, konieczne jest podniesienie kompetencji językowych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pozyskuje klientów obcojęzycznych z bazy/ze zgłoszeń, jakie są w firmie, z którą Wnioskodawcę łączy umowa agencji ((…) S.A.). Ponadto, klientów takich Wnioskodawca pozyskuje od deweloperów, z którymi współpracuje, a także z rekomendacji klientów, którym udzielał kredytów. Podkreślić należy, iż deweloperzy i rekomendacja to główne źródła klientów Wnioskodawcy. Niestety jeżeli klient mówi tylko po angielsku, to na chwilę obecną Wnioskodawca, z uwagi na braki językowe, zmuszony jest przekazać takiego klienta do innych pośredników współpracujących agencyjnie z (…) S.A.

Majwąc powyższe na względzie, należy uznać za celowe, a nawet konieczne uczęszczanie przez Wnioskodawcę na kurs językowy, zakup materiałów do nauki j. angielskiego – książek, ćwiczeń, ebooków. Wiąże się to jednak z koniecznością poniesienia kosztów z tym związanych. Koszty te, a w konsekwencji podniesienie kwalifikacji językowych Wnioskodawcy, pozwolą na świadczenie usług znacznie szerszej grupie klientów, co z kolei przyczyni się do zwiększenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższe kwestie dotyczą podniesienia kompetencji zawodowych Wnioskodawcy w zakresie znajomości języka angielskiego, są ściśle związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i świadczonymi przez niego usługami w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego. Pozwolą na rozwój przedsiębiorcy i zwiększenie jego dochodów, co przełoży się także na wysokość zobowiązań podatkowych. Podnosząc swoje kwalifikacje, Wnioskodawca będzie mógł swobodnie porozumiewać się z klientami angielskojęzycznymi, dzięki czemu nie będzie musiał odsyłać ich do innych pośredników, co spowoduje, że ci klienci przy nim pozostaną, zatem przełoży się to na dochody, a ponadto Wnioskodawca zyska kolejną grupę zadowolonych klientów i szanse na dalsze rekomendacje, a co za tym idzie – kolejne zlecenia i dochody.

Podkreślić należy, że wszystkie koszty, o których mowa powyżej, będą dokumentowane fakturami VAT, ewentualnie innymi równoważnymi dokumentami księgowymi.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca może zaliczyć koszty kursu języka angielskiego, zakupu materiałów dydaktycznych do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego?

2. Czy w związku z tym można dokonać ich potrącenia w dniu poniesienia?

3. Czy ww. koszty można zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. pośrednich?

4. Czy w związku z tym można dokonać ich potrącenia w dniu poniesienia?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy - koszty związane z podniesieniem kompetencji językowych w zakresie znajomości języka angielskiego, o czym mowa w pytaniu oraz opisie zdarzenia przyszłego, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem będą one poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania źródła przychodów.

Na chwilę obecną obcokrajowcy stanowią ok. 20% klientów Wnioskodawcy. Jednak z powodu ograniczeń w znajomości języka angielskiego Wnioskodawca zmuszony jest przekazywać niektórych klientów do innych pośredników, mówiących biegle w języku angielskim. W tej sytuacji Wnioskodawca traci źródło przychodów. Zatem, aby zachować klientów anglojęzycznych, którzy zgłosili się do niego, a z uwagi na barierę językową obecnie są przekazywani innym pośrednikom, a więc w celu zachowania źródła przychodów, oraz pozyskać nowych klientów mówiących po angielsku, a więc w celu osiągnięcia przychodów, konieczne jest podniesienie kompetencji językowych Wnioskodawcy. Mając to na względzie, celowe jest uczęszczanie przez Wnioskodawcę na kurs językowy.

Koszty kursu (udokumentowane stosownymi dokumentami księgowymi), a w konsekwencji podniesienie kwalifikacji językowych Wnioskodawcy, pozwolą na świadczenie usług znacznie szerszej grupie klientów, w tym zamożnym obcokrajowcom posługujących się językiem angielskim, co z kolei przyczyni się do zwiększenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Podniesienie umiejętności w zakresie władania językiem angielskim da Wnioskodawcy dodatkową możliwość osiągnięcia znacznych dochodów i pozyskanie wielu klientów – obecnie odsyłanych oraz nowych z polecenia, co bez wątpliwości przełoży się na wzrost zysków z działalności. Dlatego też należy zaliczyć ww. koszty do kosztów uzyskania przychodów, bowiem będą poniesione w celu uzyskania przychodów oraz zachowania źródła przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty związane z podniesieniem kompetencji językowych w zakresie znajomości języka angielskiego, o których mowa w pytaniu oraz opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, tzw. pośrednich. Nie można ich bowiem powiązać bezpośrednio z konkretnym przychodem, bowiem dopiero ich poniesienie oraz w konsekwencji podniesienie kompetencji językowych w zakresie znajomości języka angielskiego przyczyni się do uzyskania przychodów w przyszłości oraz zabezpieczenia obecnie traconego źródła przychodów.

Proces poprawy kompetencji językowych jest długotrwały, a efekty będą widoczne dopiero po pewnym czasie. Nie da się ich przypisać do konkretnego przychodu. W związku z powyższym koszty te Wnioskodawca będzie zobowiązany potrącić w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy podyktowane jest treścią art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym art. 22 ust. 5c ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego, co ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-   został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-   jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-   pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-   poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-   został właściwie udokumentowany,

-   nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Konstrukcja art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź zachowanie źródła przychodów LISTNUM -.

Ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN pojęcie:

-   cel to „to, do czego się zmierza, dąży, to, co chce się osiągnąć”;

-   celowość oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

-   zabezpieczyć oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Przez sformułowanie „w celu osiągnięcia przychodów” należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodów), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów, z taką chęcią i zamiarem.

Zgodnie z orzecznictwem - nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go miało lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie danych przychodów (wyrok NSA z 29 listopada 1993 r. sygn. akt SA/Wr 1242/94). Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Wskazuje się, że istnieją sytuacje, w których związek przyczynowo-skutkowy nie jest wyraźny. Należy je rozwiązywać w oparciu o zasadę zdrowego rozsądku, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z 16 grudnia 1999 r. sygn. akt SA/Bk 1619/98, LEX nr 39745).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Podkreślam, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodów z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodów z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarto katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym pamiętać, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów wynika obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego jego udokumentowania.

Wydatki na naukę języka angielskiego (kurs języka angielskiego, zakup materiałów dydaktycznych) nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Pana na naukę języka angielskiego, tj. kurs języka angielskiego, zakup materiałów dydaktycznych (książek, ćwiczeń, ebooków), może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

-   czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

-   czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego. Świadczenie usług w zakresie pośrednictwa kredytowego szerokiemu kręgu odbiorców wiąże się z koniecznością przygotowywania ofert i umiejętnością porozumienia się także z klientami obcojęzycznymi. Obsługuje Pan klientów mówiących w języku polskim, jak i angielskim. W celu pozyskania takiego klienta, porozumienia z nim konieczna jest znajomość języka angielskiego na wyższym stopniu zaawansowania, z uwzględnieniem specyfiki języka bankowego, finansowego. Obcokrajowcy stanowią ok. 20% Pana klientów. Z powodu ograniczeń w znajomości języka angielskiego jest Pan zmuszony przekazywać niektórych klientów do innych pośredników mówiących biegle i płynnie po angielsku. Zatem, aby zachować tych klientów oraz pozyskać nowych klientów mówiących wyłącznie po angielsku, konieczne jest podniesienie Pana kompetencji językowych. Dlatego uznał Pan za konieczne poniesienie przez Pana wydatków na kurs językowy, zakup materiałów do nauki języka angielskiego (książek, ćwiczeń, ebooków). Wydatki te będą dokumentowane fakturami VAT, ewentualnie innymi równoważnymi dokumentami księgowymi.

Skoro - chcąc świadczyć swoje usługi - musi Pan posługiwać się językiem angielskim na wyższym stopniu zaawansowania, z uwzględnieniem specyfiki języka bankowego, finansowego, a poniesione wydatki na naukę języka angielskiego, tj. kurs języka angielskiego, zakup materiałów dydaktycznych (książek, ćwiczeń, ebooków), pozwolą osiągnąć Panu przychód, jak również zachować źródło przychodów, to wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie do kwestii momentu ujęcia poniesionych przez Pana wydatków na naukę języka angielskiego, tj. kurs języka angielskiego, zakup materiałów dydaktycznych (książek, ćwiczeń, ebooków) w kosztach podatkowych wskazuję, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżnia koszty bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami i ustanawia odmienne zasady rozpoznawania tych kosztów w czasie. Jednocześnie ustawodawca nie wprowadził definicji tych kosztów.

Ponieważ ustawa nie definiuje tych pojęć, należy odwołać się do znaczenia wyrażeń „bezpośredni”, „bezpośrednio związany”. Zgodnie z ugruntowanym poglądem kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest zakup towarów handlowych.

Koszty pośrednie natomiast to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej (np. koszty administracyjne). „Pośrednie koszty uzyskania przychodów” to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione jako służące osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła, nie ma jednak możliwości przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Wszystkie koszty, których nie da się zaklasyfikować do kosztów bezpośrednich, są kosztami pośrednimi. Choć nie mają bezpośredniego odbicia w konkretnych przychodach, bez ich poniesienia nie byłoby możliwe osiąganie przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 4a-5, 6 i 10.

Przepis ten ustanawia ogólną regułę, w myśl której koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Według art. 22 ust. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W myśl art. 22 ust. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie.

Stosownie do art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przepis art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.

Jednocześnie należy pamiętać, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w odniesieniu do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów przyjmuje się dzień wystawienia dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia kosztu w księgach.

Wydatki na kurs języka angielskiego, zakup materiałów dydaktycznych (książek, ćwiczeń, ebooków) niewątpliwie są kosztami pośrednio związanymi z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej – nie można ich bowiem powiązać bezpośrednio z konkretnym przychodem. Zatem, rozstrzygając kwestię potrącalności tych kosztów u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, należy stosować powołane przepisy art. 22 ust. 5c w zw. z art. 22 ust. 6 i 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też wymienione we wniosku wydatki powinien Pan zaliczyć w koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dacie ich poniesienia – w miesiącu, w którym został wystawiony dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu – w Pana przypadku faktury VAT.

Podsumowanie: może Pan zaliczyć koszty kursu języka angielskiego, zakupu materiałów dydaktycznych do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa kredytowego i ubezpieczeniowego – zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki te stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w miesiącu, w którym została wystawiona faktura VAT, stanowiąca podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.