
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 24 grudnia 2024 r. (wpływ 24 grudnia 2024 r.) i pismem z 24 grudnia 2024 r. (wpływ 29 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Polskę w 2022 roku. Numer PESEL został Pani nadany 5 stycznia 2022 r. Umowa najmu mieszkania na czas nieokreślony została zawarta 21 stycznia 2022 r. Pierwszy meldunek został dokonany 22 marca 2022 r. W dniu 12 października 2023 r. Rada ds. Polaków poza Granicami Kraju wydała decyzję nr (…) o przyznaniu Karty Polaka. Natomiast 6 września 2024 r. Wojewoda Mazowiecki wydał decyzję nr (…) o udzieleniu zezwolenia na pobyt stały.
Uzupełnienie stanu faktycznego
Przed przeprowadzką do Polski w styczniu 2022 roku, wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce. Odwiedzała Pani Polskę wyłącznie w celach turystycznych. Zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Polskę w styczniu 2022 roku. Powodem była zgodność z wymaganiami do uzyskania Karty Polaka oraz długoterminowe plany życia i pracy w Polsce. Posiada Pani obywatelstwo białoruskie. Centrum interesów życiowych w Polsce można uznać za istniejące od daty:
- 5 stycznia 2022 roku, kiedy otrzymała Pani numer PESEL i otworzyła Pani konto w polskim banku (…), lub
- 21 stycznia 2022 roku, kiedy podpisała Pani umowę najmu mieszkania na czas nieokreślony, lub
- 25 maja 2022 roku, kiedy podpisała Pani umowę o pracę z polską firmą.
W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie podlegała Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od momentu przyjazdu, ponieważ nie spełniała Pani jeszcze warunku przebywania na terytorium Polski przez co najmniej 183 dni w roku. Nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce rozpoczął się od 25 maja 2022 roku, kiedy podpisała Pani umowę o pracę z polską firmą i zaczęła Pani odprowadzać podatki w Polsce. Przed zmianą miejsca zamieszkania na terytorium Polski posiadała Pani dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Białorusi. Dokumenty te obejmują kopię książeczki pracy oraz umowę o pracę z poprzednim pracodawcą. Nie miała Pani miejsca zamieszkania w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego przez okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym zmieniłam miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przed przeprowadzką mieszkała wyłącznie na terenie Białorusi. Suma Pani przychodów brutto przekroczy kwotę 85.528 zł w latach podatkowych, w których planuje Pani skorzystać z ulgi na powrót. Świadczyła Pani pracę na rzecz polskiego podmiotu od 25 maja 2022 roku, kiedy podpisała Pani umowę o pracę z polską firmą. Obecnie nadal jest Pani zatrudniona u tego pracodawcy. Nigdy wcześniej nie korzystała Pani w całości ani w części z ulgi na powrót.
Pytania
1.Czy ma Pani prawo skorzystać z ulgi na powrót w rozliczeniu podatkowym za rok 2024?
2.Czy ulga na powrót może być również stosowana w latach 2025, 2026 i 2027?
Pani stanowisko w sprawie
Zgodnie z przepisami prawa dotyczącego ulgi na powrót, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tej ulgi, ponieważ spełnia Pani wymagania, takie jak zmiana miejsca zamieszkania na Polskę w 2022 roku oraz uzyskanie Karty Polaka w 2023 roku. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na powrót przysługuje osobom, które powróciły do Polski po przynajmniej 3-letnim okresie zamieszkania poza granicami kraju. Dodatkowo, osoby posiadające Kartę Polaka, które spełniają te warunki, również mogą skorzystać z ulgi na powrót. Pani przypadek spełnia te warunki, dlatego jest Pani uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót w 2024 roku. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy PIT), ulga na powrót może być stosowana od początku roku następującego po spełnieniu warunków określonych w przepisach, przez cztery kolejne lata podatkowe.
W Pani przypadku warunki do zastosowania ulgi na powrót zostały spełnione w 2023 roku, kiedy otrzymała Pani Kartę Polaka decyzją Rady ds. Polaków poza Granicami Kraju z dnia 12 października 2023 roku. Dlatego, zgodnie z przepisami, ulga może być stosowana od 2024 roku i obejmuje lata 2024, 2025, 2026 i 2027.
1. Planuje Pani utrzymać centrum interesów życiowych w Polsce, tj. miejsce zamieszkania, dochody, a także inne związki osobiste i ekonomiczne z Polską.
2. Zamierza Pani spełniać warunki dotyczące ulgi na powrót w latach objętych pytaniem.
3. Zgodnie z przepisami, ulga na powrót stosuje się do przychodów do kwoty 85,528 zł rocznie, które są zwolnione z opodatkowania. Przychody powyżej tej kwoty podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.
Na tej podstawie interpretuje Pani przepisy w ten sposób, że ma Pani prawo korzystać z ulgi na powrót również w latach 2025, 2026 i 2027. W związku z tym zwraca się Pani o indywidualną interpretację, aby potwierdzić poprawność Pani stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:
Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3) podatnik:
a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b) miał miejsce zamieszkania:
nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.
Z treści wniosku wynika, że w wyniku przeniesienia w 2022 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.
Następny warunek określony w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy również został spełniony.
W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadziła się Pani do Polski nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski.
Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) i b) ww. ustawy wskazuje, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj.:
- z podatnikiem który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej
- lub, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania.
Tymczasem z przedstawionych przez Panią okoliczności wynika, że na dzień przeprowadzki do Polski, nie posiadała Pani obywatelstwa polskiego lub obywatelstwa innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej. Posiadała Pani wyłącznie obywatelstwo białoruskie.
Analiza tych przepisów w sposób jednoznaczny wskazuje, że podatnik musi posiadać obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. Nie spełnia Pani tego warunku, gdyż na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski posiadała Pani obywatelstwo białoruskie.
Z opisu wynika również, że przed styczniem 2022 r. nie przebywała Pani w Polsce, jak też, że wcześniej nie mieszkała Pani na terytorium Polski. Zatem nie spełniła Pani również warunku wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie miała Pani miejsca zamieszkania:
- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.
W Pani przypadku możliwość skorzystania z ulgi na powrót jest więc uwarunkowana posiadaniem Karty Polaka. Jednakże na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania i podlegania nieograniczonego obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. maj 2022 r. nie posiadała Pani Karty Polaka. Decyzja o przyznaniu Pani Karty Polaka został wydana dopiero 12 października 2023 roku.
W świetle przedstawionych przez Panią okoliczności nie spełniła Pani warunków wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Oznacza to, że niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie spełnia Pani bowiem warunków niezbędnych do jej zastosowania.
Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.