Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego:

–w zakresie podatku od spadków i darowizn

•w części dotyczącej zastosowania art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – jest nieprawidłowe;

•w części dotyczącej braku konieczności zgłoszenia nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od matki na formularzu SD-Z2 – jest prawidłowe;

–w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan w dniach 16 i 21 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem Republiki Białorusi. Od 2022 r. mieszka Pan legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy. Od 2023 r. prowadzi Pan własną jednoosobową działalność, forma opodatkowania: na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, oraz od 2023 r. pracuje Pan na podstawie umowy cywilnoprawnej, tj. umowy zlecenia. Od 2022 r. jest Pan polskim rezydentem podatkowym i ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest Pan zameldowany na pobyt czasowy w A.. W 2024 r. planował Pan otrzymać darowiznę w kwocie 130 000 zł od matki, która jest obywatelką Republiki Białoruś i mieszka na stałe na terytorium Republiki Białoruś. Środki przekazane w darowiźnie będą przewiezione z Białorusi do Polski w gotówce. Będzie wypełniana deklaracja celna, a następnie darowane środki będą wpłacone na Pana osobiste konto w polskim banku. Zarówno Pan, jak i matka nie posiadacie obywatelstwa polskiego oraz zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Uzupełniając wniosek wyjaśnił Pan, że w chwili zawarcia umowy darowizny drogą elektroniczną, środki pieniężne będą znajdowały się na terenie Białorusi. Po zawarciu umowy środki pieniężne będą przekazane na Pana rachunek bankowy przelewem zagranicznym lub przywiezione przez matkę osobiście z terytorium Białorusi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytania

1)Czy planowane nabycie środków pieniężnych w 2025 r. w kwocie 130 000 zł od matki na podstawie umowy darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

2)Czy ma Pan obowiązek zgłoszenia nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od matki na formularzu SD-Z2?

3)Czy darowizna z terytorium Republiki Białorusi od matki w kwocie 130 000 zł stanowi przychód i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

4)Czy otrzymane środki, w kwocie 130 000 zł, należy wykazać w deklaracji rocznej PIT-37, jako przychód z innych źródeł?

Pana stanowisko w sprawie

Planowane nabycie środków pieniężnych w kwocie 130 000 zł od matki na podstawie umowy darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z uwagi na treść art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ, w dniu planowanego otrzymania darowizny ani Pan, ani matka nie będziecie obywatelami polskimi i nie będziecie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie ma Pan zatem obowiązku zgłoszenia nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od matki na formularzu SD-Z2.

Nie powinien Pan, środków pieniężnych, otrzymanych tytułem darowizny od matki, uwzględniać w deklaracji rocznej PIT-37, jako przychód z innych źródeł. Darowizny nie uznaje się za przychód. A tylko przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, i należy go wykazać w deklaracji rocznej PIT. Oprócz tego, między Rządem Republiki Białoruś a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej została zawarta umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, obowiązującą od 01.01.1994.

Do tej umowy stosowana jest metoda opodatkowania „wyłączenie z progresją”. Metoda wyłączenia z progresją oznacza, że dochód osiągnięty za granicą jest wyłączony z podstawy opodatkowania w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku:

–w zakresie podatku od spadków i darowizn

•w części dotyczącej zastosowania art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – jest nieprawidłowe;

•w części dotyczącej braku konieczności zgłoszenia nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od matki na formularzu SD-Z2 – jest prawidłowe;

–w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

W myśl art. 2 ww. ustawy:

Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Podatkowi nie podlega: nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

-nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

-nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

–nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą, jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca nie jest obywatelem polskim lub nie ma miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub,

–nabywane rzeczy ruchome znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale w dniu nabycia zarówno darczyńca jak i obdarowany nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Uogólniając, należy stwierdzić, że ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej.

Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawodawca jako wiodącą przyjął zasadę domicylu, zgodnie z którą obowiązek podatkowy ciąży na osobie mającej stałe miejsce zamieszkania w Polsce, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy lub praw majątkowych za granicą. Drugą zaś z zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania jest zasada obywatelstwa i miejsca stałego pobytu, stosownie do której obowiązek podatkowy powstaje z momentem otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny, jeżeli nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan obywatelem Republiki Białorusi, od 2022 r. mieszka Pan legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy. W 2024 r. planował Pan otrzymać darowiznę w kwocie 130 000 zł od matki, która jest obywatelką Republiki Białoruś i mieszka na stałe na terytorium Republiki Białoruś. Zarówno Pan, jak i matka nie posiadacie obywatelstwa polskiego oraz zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W chwili zawarcia umowy darowizny drogą elektroniczną, środki pieniężne będą znajdowały się na terenie Białorusi. Po zawarciu umowy środki pieniężne będą przekazane na Pana rachunek bankowy przelewem zagranicznym lub przywiezione przez matkę osobiście z terytorium Białorusi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że przedmiot darowizny, który stanowią środki pieniężne, w chwili dokonania darowizny będzie znajdował się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści uzupełnienia wniosku jasno wynika, iż w chwili zawarcia umowy darowizny środki pieniężne będą znajdowały na terenie Białorusi. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powyższego wynika również, że w opisanej sprawie nie może mieć zastosowania wyłączenie zawarte w art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ wyłączenie to ma zastosowanie m.in. do nabycia rzeczy ruchomych, które znajdują się na terytorium Polski.

Należy jednak wskazać, że na mocy art. 2 ww. ustawy, przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym miejscu podkreślić należy, iż przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy – nie można utożsamiać z miejscem stałego pobytu.

Kwestie stałego pobytu cudzoziemców reguluje ustawa z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.). Warunki udzielania zezwolenia na pobyt stały zostały wymienione w art. 195 i następnych ustawy o cudzoziemcach.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach:

Zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi udziela się albo - w przypadkach, o których mowa w art. 160, art. 181 i art. 187 - można udzielić na jego wniosek, jeżeli spełnia wymogi określone ze względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają jego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Jak wynika z wniosku, jest Pan obywatelem Białorusi i nie posiada Pan polskiego obywatelstwa. Posiada Pan wyłącznie zezwolenie na pobyt czasowy i nie uzyskał Pan zezwolenia na pobyt stały w rozumieniu art. 195 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach. Tym samym nabycie przez Pana darowizny od matki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z tym nie będzie spoczywał na Panu obowiązek złożenia zeznania podatkowego lub zgłoszenia w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Pomimo, że nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn, Pana stanowisko należało uznać w części za nieprawidłowe ze względu na przedstawioną argumentację. Brak opodatkowania otrzymanej darowizny środków pieniężnych podatkiem od spadków i darowizn nie wynika bowiem z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wskazanego przez Pana we własnym stanowisku, lecz wynika z zastosowania art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ma Pan rację twierdząc, że nie będzie Pan zobowiązany do złożenia formularza SD-Z2 w związku z otrzymaną darowizną, który to formularz składają osoby chcące skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Odnosząc się do Pana wątpliwości związanych z opodatkowaniem darowizny na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśniam, że na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie natomiast do art. 11a ust. 1 ustawy:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan obywatelem Republiki Białorusi i nie posiada Pan obywatelstwa polskiego. Od 2022 r. mieszka Pan legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy. Od 2022 r. jest Pan polskim rezydentem podatkowym i ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest Pan zameldowany na pobyt czasowy w A.. Otrzyma Pan darowiznę w kwocie 130 000 zł od matki, która jest obywatelką Republiki Białoruś i mieszka na stałe na terytorium Republiki Białoruś. Po zawarciu umowy środki pieniężne będą przekazane na Pana rachunek bankowy przelewem zagranicznym lub przywiezione przez matkę osobiście z terytorium Białorusi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze, że otrzyma Pan darowiznę środków pieniężnych z Białorusi, to do jej opodatkowania zastosowanie znajdują przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 lit. a) tej umowy w Rzeczypospolitej Polskiej umowa dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umowa nie wymienia wprost w żadnym z artykułów dochodów związanych z darowizną środków pieniężnych, zatem zastosowanie w sprawie znajduje art. 21 ust. 1 tej umowy, w myśl którego:

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie, nie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Z tego względu otrzymane przez Pana w darowiźnie środki pieniężne stosownie do art. 21 ust. 1 tej umowy będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce, tj. w państwie w którym Pan zamieszkuje i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Oznacza to również, że w przedstawionej sytuacji nie będzie miała zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania w postaci wskazanego przez Pana „wyłączenia z progresją”. Zgodnie z umową polsko-białoruską środki pieniężne, które Pan otrzyma będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce. W konsekwencji nie dojdzie do ich podwójnego opodatkowania i brak uzasadnienia do zastosowania w Pana sytuacji metody unikania podwójnego opodatkowania.

Jak już wcześniej wyjaśniłem, nabycie przez Pana środków pieniężnych otrzymanych z tytułu darowizny nie będzie podlegało przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Oznacza to, że w przedstawionej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, w przedstawionej sytuacji zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymanie środków pieniężnych w drodze darowizny, stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Darowizna jest umową, przez którą należy rozumieć zobowiązanie się darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Skoro zatem nieodpłatnie otrzyma Pan od darczyńcy środki pieniężne, to niewątpliwie skutkiem tego zdarzenia będzie uzyskanie przez Pana korzyści kosztem innego podmiotu.

W Polsce przychód ten na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł. Zgodnie z tym przepisem:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy – jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W konsekwencji uznać należy, że w związku z otrzymaniem środków pieniężnych w drodze darowizny, uzyska Pan przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten, będzie Pan zobowiązany wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za rok podatkowy, w którym otrzyma Pan darowiznę, łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku i opodatkować na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.