Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na podstawie umowy zakupu nieruchomości z dnia 25 stycznia 2008 r. wraz z żoną … nabył Pan mieszkanie położone w … (…) przy ul. … (KW nr …) do Państwa wspólnego majątku małżeńskiego. Pana żona zmarła 23 marca 2010 r. nie pozostawiając testamentu. W dniu 5 stycznia 2011 r. Sąd Rejonowy w … Wydział Cywilny wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, w którym Pan oraz Pana córka … (wtedy jeszcze …) odziedziczyli po zmarłej po 25% udziałów w ww. nieruchomości. W dniu 18 stycznia 2023 r. u notariusza dokonali Państwo działu spadku wskutek czego całe 100% udziałów w nieruchomości przypadło Panu bez obowiązku spłaty Pana …. Aktem notarialnym z dnia 24 lipca 2024 r. dokonał Pan sprzedaży mieszkania, która nie była związana z wykonywaniem przez Pana działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy prawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż Pana nieruchomości, pomimo upływu okresu krótszego niż 5 lat od dnia działu spadku, nie generuje po Pana stronie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, sprzedaż tej nieruchomości, nawet pomimo że nastąpiła w okresie nieprzekraczającym 5 lat od dnia działu spadku, nie będzie generowała po Pana stronie przychodu opodatkowanego PIT.

W uzasadnieniu swojego stanowiska użyje Pan następujących ustaw:

-ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”),

-ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „KC”),

-ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej: „KRO”).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłem przychodu jest sprzedaż nieruchomości lub jej części oraz udziału w niej, jeżeli odpłatna sprzedaż nie następuje w wyniku wykonywania działalności gospodarczej i została dokonana przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z art. 10 ust. 6 ustawy o PIT wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Art. 10 ust. 7 ustawy o PIT stanowi, że nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W kontekście przedstawionego przez Pana we wniosku opisu stanu faktycznego oraz ww. regulacji, konieczne jest odwołanie się przez Pana do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny oraz ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Wedle art. 922 § 1 KC, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Na podstawie art. 924 i 925 KC spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 KC). Stosownie do art. 1035 KC, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Natomiast stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami są przedmiotem regulacji zawartych w KRO. Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków (art. 31 § 1 KRO). Z powyższej regulacji wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.

W związku z tym, że nieruchomość nabyli Państwo do wspólnego majątku małżeńskiego oznacza to, że zarówno Pan oraz Pana żona … nabyli dla każdego z Państwa prawo do dysponowania nieruchomością w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, po śmierci Pana żony nie mógł Pan ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości w drodze dziedziczenia, jak też i w drodze działu spadku, ponieważ nieruchomość ta wchodziła wcześniej do wspólnego majątku małżeńskiego, a Panu z tego tytułu przysługiwało prawo własności całej nieruchomości. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, Pan oraz Pana żona sprzedawaliby je w całości, a nie w określonym udziale.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje oraz Pana opis zaistniałego zdarzenia, w niniejszej sprawie dla ustalenia roku kalendarzowego, od końca którego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, zastosowanie w Pana ocenie znajdzie przytoczony uprzednio przepis art. 10 ust. 6 ustawy o PIT, zgodnie z którym okres ten należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, czyli de facto 25 stycznia 2008 r. Oznacza to, że sprzedana przez Pana nieruchomość w dniu 24 lipca 2024 r. nie generuje dla Pana przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Data wydania postanowienia przez Sąd oraz późniejszy dział spadku, nie stanowią dla Pana nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Jednocześnie wskazuję, że aktualny tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.