Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nabył Pan jednostki funduszu wiele lat temu, w 2015 r. a sprzedał obecnie. Kwota wykazywana przez fundusze jako koszty nabycia w 2015 r. jest niewspółmierna do sytuacji wartości sprzedaży z uwagi na inflację w okresie posiadania jednostek funduszu. Dodatkowymi argumentami w sprawie są: interpretacja przestawiona w art. 22 ust. 6f ustawy o PIT. Wynika z niego, że koszty nabycia lub wytworzenia nieruchomości można co roku (pomijając rok nabycia i zbycia nieruchomości) podwyższyć „w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego”. Dotyczy to wprawdzie rozliczania na rynku nieruchomości ale czy dla sprawiedliwości społecznej nie można tego rozszerzyć na dochody kapitałowe? Nie jest Pan prawnikiem, niestety dla inwestycji kapitałowych nic takiego w internecie Pan nie znalazł. Nadmierne obciążenia podatkowe obywateli nie są właściwe społecznie i moralnie. Powodują: emigrację, spadek ilości urodzeń, wyprowadzanie kapitału poza Polskę, brak inwestycji w Polsce. Decydenci to dostrzegą ale być może będzie za późno. Sami decydenci nie utrzymają tego kraju bo zazwyczaj mają dostatecznie biegłych doradców aby podatków nie płacić w ogóle. Pragnąłby Pan również zwrócić uwagę na wszystkie obciążenia podatkowe dotyczące określonej kwoty pieniędzy zainwestowanej na rynku finansowym, np. fundusze inwestycyjne. 1. Podatek dochodowy np. wynikający z przychodów z pracy zawodowej - w zależności od rodzaju opodatkowania 12 - 32% lub inne. Przecież zainwestowane pieniądze pochodzić powinny z legalnych źródeł przychodu, co dotyczy większości obywateli, poza wąską grupą uprzywilejowanych i posiadających biegłych doradców podatkowych. 2. Podatek od dochodów kapitałowych – 19%. 3. Inflacja, która sensie definicji nie jest podatkiem ale niestety pełni taką rolę. Inflacja od 2015 r do obecnie wynosi ok 40% wg ogólnych danych. Wg danych GUS: 2015 - 0,9%, 2016 - 0,6%, 2017 -  2%, 2018 - 1,6%, 2019 - 2,3%, 2020 - 3,4%, 2021 - 5,1%, 2022 - 14,4%, 2023 - 11,4%, 2024 - brak danych. Skumulowane wartości obciążeń podatkowych np. dla okresu 2015 - 2023 wynoszą zatem : ok 79%. Czy jest sens żyć w takim kraju pozostawia Pan do oceny. Prosi Pan o interpretację prawną dotyczącą wliczania strat inflacyjnych do kosztów uzyskania przychodu z inwestycji kapitałowych.

Pytania

1.Czy dla wieloletniej inwestycji w jednostki funduszy inwestycyjnych koszty nabycia można zwiększać współczynnikiem inflacji dla okresu który obejmowała inwestycja?

2.Jak w ujęciu dat miesięcznych należy obliczyć koszty nabycia wynikające z inflacji?

Pana stanowisko w sprawie 

Pana zdaniem, w przypadku dochodów kapitałowych pochodzących ze zbycia jednostek funduszy inwestycyjnych poniesione koszty nabycia można powiększać współczynnikiem inflacji podawanym przez GUS od momentu nabycia do momentu sprzedaży jednostek funduszy inwestycyjnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe. 

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak wynika z przywołanych przepisów, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1). Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. System ten obejmuje:

• tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie m.in. ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz
• szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów (m.in. szczególne tryby opodatkowania unormowane odpowiednio w art. 30a i art. 30b ustawy).

Ogólne wyjaśnienie pojęcia „przychodów” zawarto w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:

Kosztami uzyskania przychodów są natomiast - w myśl art. 22 ust. 1 ustawy są:

Pojęcie „fundusze kapitałowe” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdefiniowane zostało w art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 17 ust. 1 omawianej ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in.:

• odsetki od pożyczek (art. 17 ust. 1 pkt 1);
• odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 3);
• dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (art. 17 ust. 1 pkt 4);
• przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c (art. 17 ust. 1 pkt 5);
• przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych(art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a);
• przychody z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b);
• przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (art. 17 ust. 1 pkt 10).

Co istotne, przychody pochodzące ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy nie podlegają temu samemu reżimowi opodatkowania podatkiem dochodowym. W szczególności, w odniesieniu do poszczególnych rodzajów przychodów z kapitałów pieniężnych wymienionych w art. 17 ust. 1 ustawodawca przewidział opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w trybie art. 30a ustawy albo opodatkowanie w trybie art. 30b ustawy. Przy czym, jak wskazywano powyżej, regulacje art. 30a i art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają charakter szczególny w stosunku do ogólnej reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikającej z art. 9 ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 ustawy.

I tak, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uwagi jednak na fakt, że jednostki uczestnictwa w funduszu nabył Pan 2015 r. zaznaczam, że zasady opodatkowania przedmiotowych dochodów zmieniły się od 1 stycznia 2024 r.

Dochody uzyskane z tytułu udziału w funduszach kapitałowych do 31 grudnia 2023 r. podlegały opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle tegoż przepisu, w wersji obowiązującej do 31 grudnia 2023 r.:

Ustawą z dnia 26 maja 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1059) w art. 4 wprowadzono zmiany w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2024 r.:

Dochody z w/w tytułu podlegają opodatkowaniu w trybie art. 30b ustawy.

Przedmiotowe jednostki uczestnictwa w funduszach nabył Pan w 2015 r., a sprzedał w 2024 r. Pana wątpliwości dotyczą możliwości zwiększenia kosztów nabycia jednostek o współczynniki inflacji dla okresu który obejmowała inwestycja.

Jak wynika z art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 2 pkt 7 ustawy:

Jak stanowi art. 30b ust. 5 tej ustawy:

Z kolei, w świetle art. 30b ust. 6 pkt 1 ustawy:

W podstawie opodatkowania w trybie art. 30b uwzględnia się m.in. osiągniętą w roku podatkowym różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa w funduszach a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 (art. 30b ust. 2 pkt 1).

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 45 ust. 1a pkt 1 omawianej ustawy:

Z zacytowanych powyżej przepisów w sposób jednoznaczny wynika, jakie wydatki mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa w funduszach podatnik może zaliczyć udokumentowane wydatki na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Ustawodawca dla celów obliczania podatku dochodowego od osiągniętego dochodu z tytułu umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych nie wprowadził unormowań przewidujących możliwość waloryzacji kwoty nabytych jednostek uczestnictwa, tj. przywracania jednostkom wartości, którą utraciły na skutek inflacji. Oznacza to, iż kwoty wydatków poniesionych na nabycie przedmiotowych jednostek nie podlegają waloryzacji.

W opisie sprawy dla prawidłowości swojego stanowiska powołuje Pan treść art. 22 ust. 6f ustawy, który stanowi:

Wskazuję na literalną wykładnię normy prawnej określonej w wyżej cytowanym art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten posługuje się zwrotem „koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c”, z powyższego zwrotu wynika jednoznacznie, że podstawą podwyższenia kosztów uzyskania przychodów może być np. koszt nabycia nieruchomości.

Ustawodawca wskazał wprost w treści regulacji art. 22 ust. 6f ustawy, że podlega waloryzacji koszt nabycia. Tym samym wyłącznie pierwotny koszt nabycia nieruchomości może być corocznie podwyższany począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie zbywanej nieruchomości do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło jej zbycie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie trzech pierwszych kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłoszonemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Corocznej waloryzacji podlegać może zatem koszt nabycia pierwotnie ustalony.

Jak już wskazałem powyżej w przypadku zbycia jednostek funduszy inwestycyjnych, koszty uzyskania przychodu określa się według zasad zawartych w treści art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie daje możliwości zwiększenia kosztów nabycia jednostek uczestnictwa w momencie ich zbycia o współczynniki inflacji dla okresu, który obejmowała inwestycja. Przepis art. 22 ust. 6f ww. ustawy nie ma zastosowania w Pana sprawie.

Pana stanowisko w zakresie pytania Nr 1 uznano za nieprawidłowe, tym samym za niezasadne uznaje się udzielanie odpowiedzi na pytanie nr 2. Odpowiedź ta byłaby zasadna jedynie w sytuacji uznania stanowiska do pytania nr 1 za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.