Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 grudnia 2024 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskujący wykonuje i prowadzi prace o charakterze badawczo-rozwojowym w kontekście wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania istniejących usług w formie programów napisanych w językach skryptowych przeznaczonych do wykonywania zadań specjalnych bądź automatyzujących w środowiskach dedykowanych klienta. Umowa, na bazie której Wnioskujący świadczy usługi określa, że Wnioskujący przekazuje prawo własności intelektualnej klientowi.

Działalność Wnioskującego obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W powyższym zakresie są prowadzone badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich ulepszeń. Architektura, produkty, usługi, technologia i procesy cyfrowe podlegają ciągłym i dynamicznym rewolucjom. Dostarczenie wartości dla klienta wymaga prowadzenia ciągłych badań i implementowania stałych ulepszeń. W działalności prowadzonej w imieniu zleceniodawcy celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny, o wysokim stopniu systematyczności.

Wniosek dotyczy dochodów za 2024 r. (forma opodatkowania podatek liniowy). Przez „Program” w kontekście tej sprawy należy traktować jako dzieło intelektualne, podlegające ochronie na podstawie przepisów o prawie autorskim. Obejmuje zarówno kod programu, jak i wszelkie twórcze elementy związane z jego projektowaniem i implementacją oraz działalnością badawczo-rozwojową.

Prowadzona działalność w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania programu/oprogramowania/platformy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226). W ramach tej działalności programy są ulepszane i tworzone.

Uzyskiwane przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowymi wytworzonymi/rozwijanymi programami są: (...).

Wnioskodawca w oparciu o nw. technologie wytworzył/rozwinął/ulepszył oprogramowanie: ze stworzeniem oprogramowania wykorzystującego wiele (...), takich jak (...). W celu stworzenia innowacyjnego oprogramowanie umożliwiającego dostęp do (...).

Narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w praktyce gospodarczej zastosowane przez Wnioskodawcę to m.in.: program (...).

Na wspomnianej (...), poza wcześniejszymi rozwiązaniami, zostały wprowadzone również inne elementy (...).

W odniesieniu do działalności, w ramach której Wnioskodawca tworzy i rozwija/ulepsza oprogramowanie podnosi, że zasobami wiedzy zdobytymi przez ponad 3 lat pracy zawodowej w ponad 4 różnych rolach na rynku IT. Co należy podkreślić, Wnioskujący tworzy i sprzedaje unikatowy program, który nawet jeśli wzbogaca już istniejące oprogramowanie, jest traktowany indywidualnie. Praca nad programem też ma charakter indywidualny, choć efekt tworzenia jest stosowany dla realizacji większych całościowych planów zleceniodawcy.

W ramach realizowanych obowiązków Wnioskodawca dokonuje programowania (...). Kolejne etapy rozwoju oprogramowania polegają na stworzeniu (...) w dostosowanym do wymagań klienta środowisku. (...). Program dla (...) zawsze tworzony jest indywidualnie dla danego projektu, nie ma dwóch takich samych kombinacji (...). Program tworzony (...) zajmuje się również (...).

Programowanie (...) z branży (...) polega na (...).

Programowanie (...) odbywa się w dwóch trybach:

1.(...)

Tworzenie programu, czyli (...). Tak przygotowany program, czyli (...).

Kolejnym etapem programowania to (...).

Kolejny istotny etap, który jest bardzo odpowiedzialny to (...).

Wreszcie ostatni etap to (...). Wszystko to prowadzi do wyeliminowanie błędów pracowników poprzez uniemożliwienie im popełnienie błędu poprzez przeprogramowanie kodu w taki sposób, iż pewnych czynności nie jest w stanie wykonać. W ocenie Wnioskującego jest to praca absolutnie twórcza o indywidualnym podejściu, której nie da się skopiować. Każde programowanie i problemy są inne i jedynie co jest powtarzalne to komendy, które są standardem programowania, ale bez znajomości oraz doświadczenia nie da się poprawnie (...) z wszystkimi opisanymi etapami. Jest to praca o charakterze własności intelektualnej, gdyż nie ma 2 identycznych kodów programowania w oparciu o tak wiele aspektów na każdym etapie.

Wnioskujący dodatkowo informuje, że pod pojęciem program (oprócz formalnoprawnej definicji wyżej przywołanej) rozumie sekwencję komend w odpowiednim języku programowania, które stanowią możliwość sterowania elementem wykonawczym tj. (...). Programy, które są wytwarzane swoją funkcjonalnością znajdują zastosowanie w (...). Należy tutaj wymienić programy z zakresu (...).

Programowanie, czyli tworzenie kodu funkcjonalnego dla (...) z założenia jest innowacyjne. Innowacyjność polega na autorskim tworzeniu sekwencji komend dla określonego warunkami brzegowymi klienta finalnego, tj. (...), które sprawiają, iż określone założenie danego urządzenia jest realizowane. Nierzadko programy już wytworzone podlegają modyfikacji z zakresu funkcjonalności (...). W tym zakresie cała praca programowania opiera się na innowacyjności rozwiązań autora programu. Takie zlecenia bazują na innowacyjności programisty i jego doświadczenia, aby ulepszyć funkcjonujący program bez utraty jego funkcjonalności, jakości, a zarazem sprawić, że nowe autorskie fragmenty kodu programistycznego będą stanowić integralną całość nadając kompletnie nowy wymiar znaczenia całości w kontekście modyfikacji.

Wskazane programy spełniają wszystkie zasady i warunki programów komputerowych, gdyż (...), który obsługuje program jest komputerem. Tworzeniem programów oraz ich ulepszaniem Wnioskujący zajmuje się zawodowo od 2021 roku, po tym jak uzyskał tytuł inż. (...). W celu wytworzenia programu wykorzystuje wiedzę oraz doświadczenie, które jest kluczowym elementem w programowaniu. Pozwala to uniknąć wielu błędów uruchomieniowych, które niestety są bardzo kosztowne finansowo oraz czasowo.

Działania programistyczne w celu uzyskania gotowego programu należy podzielić na fazę przygotowania programu z wykorzystaniem zaawansowanych programów (...). Takie oprogramowanie pozwala przygotować wstępnie funkcjonujący program, który w kolejnej fazie jest wgrywany i kompilowany już w urządzeniu. Kolejna faza to testowanie programu w warunkach rzeczywistych i uruchomienie w pracy ciągłej, automatycznej. Kolejne fazy to czas na ulepszenia funkcjonalne, jakościowe, wydajnościowe.

Podczas tworzenia programu wykorzystuje wiedzę z zakresu takich technologii jak:

-(...)

Oryginalność oprogramowania polega już w jego założeniach. Nie ma identycznych programów, które można wykorzystywać. Faza programowania poprzedzona jest fazą koncypowania, a następnie symulacji. Te kroki pozwalają programiście uzyskać optymalne rozwiązania procesowe w dalszych fazach programowania. Innowacyjność oraz oryginalność przejawia się w kreatywności programisty. Na tym etapie można skupić się na optymalnym procesie również z zakresu wykorzystania (...), co obecnie jest kluczowym elementem programistycznym. Obecnie sfera programowania została mocno zaangażowana w (...). Programiści szukają w swoich rozwiązaniach elementów, które będą zbieżne z tym założeniem. Przykładem może tutaj być zastosowanie rozwiązania programistycznego do sterowania systemem (...). Dotychczas takie systemy (...).

Nowe lub ulepszone programy nie są działaniem okresowym i rutynowym, a zmiennym, dynamicznym procesem wdrażania zmian koniecznych w celu dotrzymania tempa rozwoju branży (...), czyli (...), która rozwija się stale i szybko. Podejmowane działania uzależnione są od oczekiwań zleceniodawcy. Optymalizacja czasu cyklu danej stacji roboczej stawia wyzwania przed programistą z zakresu eliminacji „wąskich gardeł” procesu. Należy skupić się w tym przypadku na całościowym procesie i optymalizować, modyfikować lub czasami tworzyć od nowa program, który będzie optymalny funkcjonalnie i jakościowo, a wiedza programisty pozwoli wyeliminować aspekty spowalniające pracę (...).

W programowaniu Wnioskujący wykorzystuje: (...). Oryginalność oprogramowania na etapie jego tworzenia jest z zasady, a ulepszanie już istniejących programów polega na indywidualnym podejściu programisty w oparciu o jego wiedzę i doświadczenie, co sprawia, że ile podejść tyle rozwiązań, których poprawność weryfikuje spełnienie ustalonych założeń.

Najważniejszym celem, jaki stawia sobie Wnioskodawca podczas tworzenia nowych programów to jakość w każdym aspekcie. Warunek konieczny, czyli funkcjonalność programu jest dla niego absolutnym minimum. Stara się zadbać o każdy aspekt aby klient otrzymał jakościowy produkt, który już na wstępie testowania jego funkcjonalności posiada wszystkie charakterystyki najwyższej jakości. Taki kierunek sprawił, iż mimo dużej konkurencji na rynku (...) z powodzeniem wykonuje programowania (...) od 2021 roku. Na przestrzeni lat z najważniejszych celów, które osiągnął Wnioskodawca to opinia, że tworzone programy są bardzo dobrej jakości, co pozwala zaoszczędzić bardzo dużo czasu podczas prac (...) w zakładzie u klienta.

Systematyczność w programowaniu jest kluczowym elementem. Należy pieczołowicie wykonać kolejne etapy, bez pominięcia najmniejszych szczegółów, gdyż skomplikowany program nie pozwoli na kolejnych etapach do powrotu, aby coś poprawić. Konsekwencją braku systematyczności są błędy w funkcjonowaniu, które są bardzo trudne do zdiagnozowania.

Harmonogram programowania, jaki Wnioskodawca wypracował na przestrzeni lat zakłada:

1.zaznajomienie się z założeniami funkcjonalności programu,

2.zaznajomienie się z dokumentacją techniczną,

3.omówienie wszystkich niejasnych aspektów z klientem, aby uniknąć nieprozumień, które często wynikają z błędów w dokumentacji na wielu etapach przygotowawczych na przestrzeni miesięcy i angażu wielu osób,

4.przystąpienie do tworzenia programu, które na starcie ma zasadę finalnej wersji.

W dotychczasowej działalności Wnioskodawca oferował:

-usługi programistyczne dla branży (...);

-optymalizację procesu (...);

-szkolenia pracowników z nowych technologii, które zostały zastosowane w projekcie.

Wnioskodawca głównie opiera się na bazowej wiedzy technicznej zdobytej na uczelni technicznej. Pomaga mu to rozwiązywać problemy, które nie są bliźniacze. Usługi programistyczne i napotykane programy ewoluują wraz z trudnością projektu i każde podejście wiąże się z napotkaniem problemów, które zawsze są inne i nie da się zastosować sprawdzonych rozwiązań, a należy sięgnąć do swojej wiedzy, doświadczenia i zaproponować klientowi optymalne rozwiązanie.

Każdy projekt to zakres pracy innowacyjnej, nowatorskiej. Niejednokrotnie coś, co jest wytworem (...) jest bardzo trudne do zaprogramowania w warunkach rzeczywistych lub zastosowaniem czynników zewnętrznych, których nikt nie przewidział. Dokładnie w tym momencie należy pochylić się nad sloganem innowacyjności i autorstwa w programowaniu, aby znaleźć rozwiązania pionierskie, które mimo przeciwności sprawią, iż utworzony program stanie się na tyle elastyczny, że wyeliminuje to, czego człowiek nie przewidział.

Przykładem, który pomoże zrozumieć, mogą być zaawansowane systemy (...), które pomagają (...). W każdym podejściu do usługi tworzenia programu przyświeca Wnioskodawcy cel idealnego programu, z którego klient jest usatysfakcjonowany. Zakłada on, że w swojej pracy należy rozwiązywać problemy, które zostały wygenerowane na innych etapach, a programista finalnego kodu uruchomieniowego odpowiedzialny jest, aby ten organizm skompletować mimo wielu problemów. W tym celu zakłada, że klient jest nie tylko partnerem biznesowym, ale też partnerem całego powodzenia i jego angaż może stanowić o sukcesie i powodzeniu danego projektu.

Realizacja każdego projektu wykorzystuje innowacyjne rozwiązania w branży (...), która jest dynamiczna i ciągle się rozwija. Efekty prac Wnioskodawcy, czyli oprogramowanie/program zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczają się/odznaczają/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

Należy też podkreślić, że Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich innych niż Zleceniodawca, a żadna dotychczasowych umów nie wyodrębniała sposobu czy warunków przeniesienia własności. Wnioskodawca jest zobligowany umową do wykonania konkretnego zakresu projektowego w oparciu o wiedzę i wykorzystanie zasad obowiązującego standardu programowania przez klienta.

Realizowanie projektu jest i będzie dokumentowane wystawieniem faktury na rzecz zleceniodawcy za usługi programistyczne. Wartość wynagrodzenia (stawka godzinowa) oraz okres rozliczeniowy reguluje umowa z Zleceniodawcą i dotychczas te warunki są rzetelnie realizowane. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę autorskich praw do oprogramowania. Wnioskodawca osiągnął i będzie osiągał przychód z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wszystkie zawarte informację będą obowiązywać również w zdarzeniach przyszłych oraz obowiązywały w latach 2022-2023.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca potwierdził, że wszystkie wymienione we wniosku „programy” to programy komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Działalność Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku i która jest przedmiotem wniosku – stanowi katalog zamknięty. Tworzeniem programów Wnioskodawca zajmuje się od początku 2021 roku. Przedmiotowe programy zostały stworzone w 2024 r. Wnioskodawca tworzy programy, które są przeznaczone do (...).

Wyjaśniając, zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu, ulepszeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących, Wnioskodawca wyjaśnił, że przy wytwarzaniu unikatowych programów korzysta ze środowisk umożliwiających tworzenie programów. W przypadku, w którym klient zdecyduje się na (...), Wnioskodawca używa kompatybilnego środowiska umożlwiającego stworzenie programu do tego elementu systemu. Stworzone programy cechują się unikalnością, gdyż dotyczą różnych (...). Na poparcie tych słów Wnioskodawca przedstawił (...).

Wnioskodawca potwierdził, że efekty jego pracy w przypadku zarówno tworzenia, ulepszania, jak i rozwijania, „Oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca potwierdził, że „przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, ulepszania, jak i w przypadku rozwijania) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Od (...) 2024 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czy prowadzoną działalność można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowania, procesów oraz usług?

2.Czy widnieją przeciwskazania do zastosowania przepisów art. 30ca i 30cb ustawy o PIT i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za 2024 r. kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych w 2024 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskującego, prowadzoną działalność gospodarczą można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowania, procesów oraz usług.

Wnioskujący nie widzi przeciwskazań do zastosowania przepisów art. 30ca i 30cb ustawy o PIT i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za 2024 r. kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39, przez badania naukowe rozumieć należy:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z pózn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie natomiast z ww. art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskujący w ramach prowadzonej działalności wykonuje i prowadzi prace o charakterze badawczo-rozwojowym. Prowadzona przez Wnioskującego działalność gospodarcza jest działalnością twórcza obejmującą prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych oraz ulepszonych zastosowań. Badania w ramach działalności mają również charakter aplikacyjny rozumiany jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich znacznych ulepszeń. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowanie produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, uporządkowany, zaplanowany i metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągniecia.

W ramach prowadzonej działalności dotyczącej tworzenia programów komputerowych Wnioskujący opracowuje (tworzy) nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wg Wnioskującego, jego działalność ma co do zasady charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, jak również badań naukowych, a dokładniej badań aplikacyjnych w rozumieniu art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, rozumianych jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których strona jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których strona jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Stosownie do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / a + b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji, a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie wiec wyliczenie, jaka cześć dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Wnioskujący jest świadomy, że jeśli ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiazanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnicy są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.), ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Wg Wnioskującego, osiągał, osiąga i będzie osiągał przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W 2024 roku Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (podlegającego ochronie prawnej).

Wg Wnioskującego, osiąga on dochody, o których mowa art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. z autorskich praw do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Wnioskujący prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję:

a)w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

b)zapewniającą ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c)w której wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskującego, prowadzoną działalność można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT oraz w zeznaniu rocznym za 2024 r. rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje i prowadzi Pan prace o charakterze badawczo-rozwojowym w kontekście wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania istniejących usług w formie programów napisanych w językach skryptowych przeznaczonych do (...).

Tworzy Pan programy, które są przeznaczone do (...).

Potwierdził Pan, że wszystkie wymienione we wniosku „programy” to programy komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że tworzy i sprzedaje unikatowy program, który nawet jeśli wzbogaca już istniejące oprogramowanie, jest traktowany indywidualnie. Praca nad programem też ma charakter indywidualny, choć efekt tworzenia jest stosowany dla realizacji większych całościowych planów zleceniodawcy. W ramach realizowanych obowiązków dokonuje Pan programowania (...).

Nowe lub ulepszone programy nie są działaniem okresowym i rutynowym, a zmiennym, dynamicznym procesem wdrażania zmian koniecznych w celu dotrzymania tempa rozwoju branży (...) czyli gałęzi światowego przemysłu, która rozwija się stale i szybko.

Realizacja każdego projektu wykorzystuje innowacyjne rozwiązania w branży (...), która jest dynamiczna i ciągle się rozwija. Efekty Pana prac, czyli oprogramowanie/program zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się/odznaczają/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

Wskazał Pan, że przy wytwarzaniu unikatowych programów korzysta ze środowisk umożliwiających tworzenie programów. Używa Pan kompatybilnego środowiska umożlwiającego stworzenie programu do tego elementu systemu. Stworzone programy cechują się unikalnością, gdyż dotyczą (...).

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W powyższym zakresie są prowadzone badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich ulepszeń. Architektura, produkty, usługi, technologia i procesy cyfrowe podlegają ciągłym i dynamicznym rewolucjom. Dostarczenie wartości dla klienta wymaga prowadzenia ciągłych badań i implementowania stałych ulepszeń. W prowadzonej działalności celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny, o wysokim stopniu systematyczności.

Wskazał Pan, że systematyczność w programowaniu jest kluczowym elementem. Należy pieczołowicie wykonać kolejne etapy, bez pominięcia najmniejszych szczegółów, gdyż skomplikowany program nie pozwoli na kolejnych etapach do powrotu, aby coś poprawić. Konsekwencją braku systematyczności są błędy w funkcjonowaniu, które są bardzo trudne do zdiagnozowania.

Harmonogram programowania, jaki wypracował Pan na przestrzeni lat zakłada:

1.zaznajomienie się z założeniami funkcjonalności programu,

2.zaznajomienie się z dokumentacją techniczną,

3.omówienie wszystkich niejasnych aspektów z klientem, aby uniknąć nieprozumień, które często wynikają z błędów w dokumentacji na wielu etapach przygotowawczych na przestrzeni miesięcy i angażu wielu osób,

4.przystąpienie do tworzenia programu, które na starcie ma zasadę finalnej wersji.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w prowadzonej działalności prowadzonej celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. W odniesieniu do działalności, w ramach której tworzy i rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie wskazał Pan, że zasoby wiedzy zdobył Pan przez ponad 3 lat pracy zawodowej w ponad 4 różnych rolach na rynku IT. Tworzy i sprzedaje Pan unikatowy program, który nawet jeśli wzbogaca już istniejące oprogramowanie, jest traktowany indywidualnie. Praca nad programem też ma charakter indywidualny, choć efekt tworzenia jest stosowany dla realizacji większych całościowych planów zleceniodawcy. Wskazane we wniosku programy spełniają wszystkie zasady i warunki programów komputerowych, gdyż  (...), który obsługuje program jest komputerem. Tworzeniem programów oraz ich ulepszaniem zajmuje się Pan zawodowo od 2021 roku, po tym jak uzyskał tytuł inż. kierunku (...) oraz magistra (...). W celu wytworzenia programu wykorzystuje Pan wiedzę oraz doświadczenie, które jest kluczowym elementem w programowaniu. Pozwala to uniknąć wielu błędów uruchomieniowych, które niestety są bardzo kosztowne finansowo oraz czasowo. Podczas tworzenia programu wykorzystuje wiedzę z zakresu takich technologii jak:

-(...)

W programowaniu wykorzystuje Pan: (...). Oryginalność oprogramowania na etapie jego tworzenia jest z zasady, a ulepszanie już istniejących programów polega na indywidualnym podejściu programisty w oparciu o jego wiedzę i doświadczenie, co sprawia, że ile podejść tyle rozwiązań, których poprawność weryfikuje spełnienie ustalonych założeń.

Opiera się Pan głównie na bazowej wiedzy technicznej zdobytej na uczelni technicznej. Pomaga to rozwiązywać problemy, które nie są bliźniacze. Usługi programistyczne i napotykane programy ewoluują wraz z trudnością projektu i każde podejście wiąże się z napotkaniem problemów, które zawsze są inne i nie da się zastosować sprawdzonych rozwiązań, a należy sięgnąć do swojej wiedzy, doświadczenia i zaproponować klientowi optymalne rozwiązanie. Realizacja każdego projektu wykorzystuje innowacyjne rozwiązania w branży (...), która jest dynamiczna i ciągle się rozwija.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Ponadto sam Pan wskazał w opisie sprawy, że Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W powyższym zakresie są prowadzone badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich ulepszeń. Architektura, produkty, usługi, technologia i procesy cyfrowe podlegają ciągłym i dynamicznym rewolucjom. Dostarczenie wartości dla klienta wymaga prowadzenia ciągłych badań i implementowania stałych ulepszeń. W działalności prowadzonej w imieniu zleceniodawcy celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny, o wysokim stopniu systematyczności. Nowe lub ulepszone programy nie są działaniem okresowym i rutynowym, a zmiennym, dynamicznym procesem wdrażania zmian koniecznych w celu dotrzymania tempa rozwoju branży (...), czyli gałęzi światowego przemysłu, która rozwija się stale i szybko.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto sam Pan wskazał, że prowadzona działalność w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania programu/oprogramowania/platformy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach tej działalności programy są ulepszane i tworzone.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP BOX jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku wskazał Pan, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje i prowadzi Pan prace o charakterze badawczo-rozwojowym w kontekście wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania istniejących usług w formie programów napisanych w językach skryptowych przeznaczonych do (...). Jest Pan zobligowany umową do wykonania konkretnego zakresu projektowego w oparciu o wiedzę i wykorzystanie zasad obowiązującego standardu programowania przez klienta. Efekty Pana pracy w przypadku zarówno tworzenia, ulepszania, jak i rozwijania, „Oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Otrzymuje Pan wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę autorskich praw do oprogramowania. „Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, ulepszania, jak i w przypadku rozwijania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Osiągnął i będzie Pan osiągał przychód z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto z treści wniosku wynika, że od (...) 2024 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pana wniosek dotyczy dochodów za 2024 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zleceniodawcę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego w 2024 r. w zeznaniu podatkowym za ten rok podatkowy.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.