Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 19 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 stycznia 2024 r. (wpływ   7 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która obejmuje transport, magazynowanie oraz najem powierzchni magazynowych, Wnioskodawca realizuje inwestycję w postaci budowy obiektu „(...)” o powierzchni użytkowej (…). Obiekt będzie służył do prowadzenia działalności gospodarczej. Realizacja inwestycji już się rozpoczęła, ale nie została zakończona.

Inwestycja jest podzielona na dwie części, których charakterystyczne dane techniczne przedstawiają się w sposób następujący.

1)  stopy fundamentowe wraz z utwardzeniem terenu i wykonaniem posadzki przemysłowej;

2)  konstrukcja nośna stalowa, która zostanie nałożona na stopy fundamentowe i przykręcona poprzez złącza śrubowe (połączenie demontowane, niewpływające na właściwości konstrukcyjno-nośne elementów skręcanych). Konstrukcja nośna hali wykonana jest z ram stalowych zgodnie z projektem konstrukcyjnym. Elementy nośne są na placu budowy skręcane ze sobą po dostarczeniu ich przez wytwórcę wraz z instrukcją montażu, tworząc konstrukcję nośną hali. Do konstrukcji nośnej zostaną przykręcone płyty warstwowe metalowe (…), montowane za pomocą zamków i przykręcone śrubami do konstrukcji nośnej hali. Połączenie skręcane umożliwia demontaż płyt (okres eksploatacyjny płyt warstwowych został określony przez producenta na 15 lat płyt, a pokrycia dachu 10 lat). Do konstrukcji nośnej hali, a także płyt warstwowych zostaną przykręcone wszelkie niezbędne ciągi instalacyjne: elektryczne, oświetleniowe i inne techniczne. Będą również zamontowane poliuretanowe świetliki w ścianach i dachu oraz bramy wjazdowe. Konstrukcja hali nie będzie trwale związana z gruntem. Jej elementy można będzie w razie potrzeby zdemontować bez utraty właściwości i zamontować na nowo w innym miejscu bądź odsprzedać.

Hala magazynowa oraz stopy fundamentowe oraz posadzka przemysłowa zostały wykonane ze środków firmy i stanowią jej własność i służą na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Hala będzie posadowiona na gruncie stanowiącym własność firmy.

Okres użytkowania hali magazynowej przewidziany jest na dłużej niż rok.

Stopy fundamentowe oraz posadzka (pkt 1) zostaną ujęte jako jeden, odrębny środek trwały – KŚT 101, a hala (pkt 2) jako osobny środek trwały – KŚT 806.

W uzupełnieniu odpowiedział Pan na następujące pytania.

Jaki symbol mają stopy fundamentowe oraz posadzki według Klasyfikacji Środków Trwałych?

Jaki symbol ma hala według Klasyfikacji Środków Trwałych?

Stopy fundamentowe oraz posadzka (pkt 1) zostaną ujęte jako jeden, odrębny środek trwały – KŚT 101, a hala (pkt 2), jako osobny środek trwały – KŚT 806.

Jaka jest forma opodatkowania prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (np. zasady ogólne, podatek liniowy)?

Stosuje Pan opodatkowanie w formie podatku liniowego.

Pytania

1.Czy przyjęta przez Wnioskodawcę Klasyfikacja Środków Trwałych jest prawidłowa?

2.Jaką stawkę amortyzacyjną powinno zastosować się przy ustaleniu odpisów amortyzacyjnych?

Pana stanowisko w sprawie

Wskazać należy, że zgodnie z stanowiskiem orzecznictwa (np. NSA I FSK 179/16) wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i w procesie stosowania prawa przez organy podatkowe podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez te organy, a tym samym podlegają interpretacji.

Z opisu rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych, w ramach którego stosuje się 10% stawkę amortyzacji, wynika, że obejmuje on różnego typu obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem.

Hala, będąca obiektem niezwiązanym trwale z gruntem, pomimo częściowego usytuowania na stopach fundamentowych, stanowi samodzielny środek trwały, gdyż można ją zdemontować bez utraty właściwości zdemontowanych elementów i zamontować w innym miejscu. Nie jest więc trwale związana z gruntem i nie posiada fundamentów niezbędnych przy budynkach i budowlach.

Mając powyższe na uwadze, w stosunku do części niezwiązanej trwale z gruntem, tj. hali magazynowej, spełniającej kryteria samodzielnego obiektu, niezwiązanego w sposób trwały z gruntem oraz nieposiadającego fundamentów, należy zastosować 10% stawkę amortyzacyjną.

Z kolei w zakresie elementów w postaci stóp fundamentowych wraz z posadzką przemysłową należy zastosować stawkę amortyzacji 2,5%, tj. jak dla wyszczególnionych w grupie 1 Klasyfikacji Środków Trwałych, podgrupy 10, budynki niemieszkalne.

W uzupełnieniu wniosku potwierdził Pan powyższe stanowisko, wskazując:

Hala, będąca obiektem niezwiązanym trwale z gruntem, pomimo częściowego usytuowania na stopach fundamentowych, stanowi samodzielny środek trwały, gdyż można ją zdemontować bez utraty właściwości zdemontowanych elementów i zamontować w innym miejscu. Nie jest więc trwale związana z gruntem i nie posiada fundamentów niezbędnych przy budynkach i budowlach.

Mając powyższe na uwadze projektowana hala winna być zakwalifikowana wg pozycji 806 Klasyfikacji Środków Trwałych, a tym samym w stosunku do niej należy zastosować 10% stawkę amortyzacyjną.

Stopy fundamentowe wraz z posadzką przemysłową należy zakwalifikować wg pozycji 101 KŚT, a tym samym należy zastosować stawkę amortyzacji 2,5%, tj. jak dla wyszczególnionych w grupie 1 Klasyfikacji Środków Trwałych, podgrupy 10, budynki niemieszkalne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w odniesieniu do pytania nr 2, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

-musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

-musi być należycie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważam przy tym, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przepisu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Brzmienie powyższych przepisów wskazuje, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego  w czasie obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jedną z podstawowych cech decydujących o możliwości zaliczenia składników majątkowych do kategorii środków trwałych, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym decydujących o możliwości zaliczania do koszów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej, jest fakt ich wykorzystywania w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej bądź wynajmowania lub wydzierżawiania podmiotom trzecim.

Zgodnie z art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje Pan inwestycję w postaci budowy obiektu „(...)”. Obiekt będzie służył do prowadzenia działalności gospodarczej. Realizacja inwestycji już się rozpoczęła, ale nie została zakończona. Inwestycja jest podzielona na dwie części – stopy fundamentowe wraz z utwardzeniem terenu i wykonaniem posadzki przemysłowej oraz konstrukcja nośna stalowa, która zostanie nałożona na stopy fundamentowe i przykręcona poprzez złącza śrubowe (połączenie demontowane, niewpływające na właściwości konstrukcyjno-nośne elementów skręcanych). Okres użytkowania hali magazynowej przewidziany jest na dłużej niż rok. Stopy fundamentowe oraz posadzka zostaną ujęte jako jeden, odrębny środek trwały – KŚT 101, a hala jako osobny środek trwały – KŚT 806. Wskazaną przez Pana klasyfikację środków trwałych przyjąłem jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro hala magazynowa oraz stopy fundamentu wraz z posadzką stanowią dwa odrębne środki trwałe, to w konsekwencji ma Pan prawo do odrębnej amortyzacji    ww. środków trwałych (tj. odrębnie hala magazynowa i odrębnie stopy fundamentu wraz z posadzką) z zastosowaniem odpowiednich stawek amortyzacyjnych, zawartych w Załączniku 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, właściwych dla każdego z tych obiektów z osobna.

Stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych zakwalifikowanych do grupy 10 Klasyfikacji Środków Trwałych wynosi 2,5%, natomiast dla środków trwałych zakwalifikowanych do grupy 806 Klasyfikacji Środków Trwałych wynosi 10%.

Podsumowanie: stopy fundamentu wraz z posadzką, o których mowa w Pana wniosku, powinny być amortyzowane według stawki 2,5%, natomiast hala magazynowa stawką 10%.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił,  i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna jest wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikował Pan obiekty majątku do odpowiedniego klasyfikowania KŚT. Interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości tej klasyfikacji (zasady formalnego przyporządkowania do grupowania statystycznego nie są przepisami prawa podatkowego).

Interpretacja dotyczy pytania nr 2, natomiast w odniesieniu do pytania nr 1 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.