Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDSL1-2.4011.624.2024.4.MO

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 28 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.624.2024.4.MO

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 14 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 10 stycznia 2025 r. (wpływ 10 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: „Sprzedający”) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (PKD 68.10.Z kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek) zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny od (…) 1994 r. W przeszłości Wnioskodawca prowadził działalność w zakresie produkcji pozostałych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę do wspólności majątkowej małżeńskiej w 1991 r. i nadal znajduje się w jego majątku osobistym. Od momentu nabycia Nieruchomość była użytkiem rolnym sklasyfikowanym jako grunty rolne. Nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie stanowiła środka trwałego, ani towaru handlowego.

Przedmiotowa nieruchomość została podzielona w 2020 r. na 13 działek o łącznej powierzchni 1,2688 ha. Dla działek składających się na nieruchomość obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Teren, na którym położone są działki, oznaczony jest symbolem 11MN – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej szeregowej.

Do Wnioskodawcy zgłosiła się Spółka zainteresowana nabyciem przedmiotowych działek. Spółka na nieruchomości składającej się z działek zamierza dokonać inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych. Spółka zainteresowana jest nabyciem wszystkich działek, które składają się na nieruchomość. Dla planowanej przez Spółkę inwestycji nie ma znaczenia podział działek dokonany w 2020 r.

W 2023 r. Wnioskodawca udzielił Spółce (dalej jako Spółka), planującej nabyć od niego przedmiotową nieruchomość, prawa do dysponowania nieruchomościami dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy itp.

Spółka w 2024 r. otrzymała decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i otrzymała pozwolenie na budowę obejmującą 13 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie szeregowej na pięciu z trzynastu działek Wnioskodawcy. Uzyskane pozwolenie na budowę nie zwiększy ustalonej wcześniej ceny sprzedaży, nie wpłynie także w żaden inny sposób na treść umowy sprzedaży.

Wnioskodawca planuje sprzedaż działek powstałych po podziale nieruchomości Spółce. Spółka chciałaby nabyć od Wnioskodawcy działki składające się na nieruchomość etapami. Z uwagi na to, że aktualnie uzyskane pozwolenie na budowę obejmuje 5 działek, sprzedaż w pierwszej kolejności będzie obejmowała te działki. W następnych latach Spółka planuje nabyć od Wnioskodawcy pozostałe działki, tzn. sprzedaż działek składających się na nieruchomość będzie podzielona na dwie transakcje.

Poza podziałem geodezyjnym Nieruchomości na działki Wnioskodawca nie podejmował w stosunku do działek żadnych innych działań mających na celu ich ulepszenie, w tym w szczególności nie dokonywał uzbrojenia terenu działek, nie przygotowywał przyłączy mediów, nie ogradzał działek, ani nie dokonywał jakichkolwiek inwestycji, których celem byłoby zwiększenie atrakcyjności Nieruchomości na potrzeby późniejszej sprzedaży, nie podejmował również zorganizowanych działań marketingowych wykraczających poza poinformowanie znajomych i rodziny o chęci sprzedaży Nieruchomości.

Nieruchomość z której zostały wydzielone działki nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były/nie są/nie będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W piśmie z 10 stycznia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1.Czy posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.)?

Odpowiedź: Tak, posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.W jaki sposób (zakup, darowizna, spadek itp.) w 1991 r. nabył Pan nieruchomość gruntową do wspólności majątkowej małżeńskiej?

Odpowiedź: Nieruchomość została zakupiona do wspólności majątkowej małżeńskiej w 1991 r.

3.Jeżeli nieruchomość została przez Pana nabyta (zakupiona), proszę wskazać w jakim celu nabył Pan nieruchomość gruntową, o której mowa we wniosku?

Odpowiedź: Nieruchomość została nabyta do wspólnego majątku prywatnego jako lokata kapitału.

4.W jaki dokładnie sposób wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał nieruchomość będącą przedmiotem wniosku (zarówno przed, jak i po jej podziale) od momentu jej nabycia do chwili sprzedaży? W szczególności, czy korzystał/korzysta/będzie Pan korzystał z nich dla swoich celów prywatnych (osobistych), przez cały okres ich posiadania, tj. od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży? Jeżeli tak, to proszę wskazać, jakie konkretnie cele prywatne (osobiste) były/są/będą przez Pana realizowane i w jakim okresie?

Odpowiedź: Nieruchomości nie przynosiły Panu żadnych korzyści. Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane. Nieruchomości nabył Pan w ramach zarządzania majątkiem prywatnym jako lokata kapitału.

5.Co było przyczyną podziału nieruchomości gruntowej w 2020 r. i z czyjej inicjatywy nastąpił podział nieruchomości gruntowej?

Odpowiedź: Podział nastąpił z inicjatywy UM w związku z uchwalaniem miejscowego planu zagospodarowania.

6.Czy występował Pan z wnioskiem o uchwalenie/zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości będącej przedmiotem wniosku? Jeśli tak, to kiedy i w jakim celu?

Odpowiedź: Nie występował Pan z wnioskiem o uchwalenie lub zmianę planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

7.Czy wnosił Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek będących przedmiotem sprzedaży? Jeśli tak, to w jakim celu? Czy uzyskanie ww. decyzji przez Pana było konieczne? Jeśli tak, to dlaczego?

Odpowiedź: Nie występował Pan o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek będących przedmiotem sprzedaży.

8.Czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości podejmował Pan takie działania jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej, lub jakiekolwiek inne działania? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?

Odpowiedź: Nie występował Pan o takie dokumenty.

9.Kiedy (data) planuje Pan sprzedać Spółce wydzielone działki, o których mowa we wniosku? Proszę podać przybliżoną datę dwóch planowanych transakcji, o których mowa we wniosku.

Odpowiedź: 5 działek zamierza Pan zbyć Spółce w pierwszym półroczu 2025 r., pozostałe 7 w ciągu dwóch lat licząc od 2025 r.

10.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy:

W 2023 roku Wnioskodawca udzielił Spółce (dalej jako Spółka) planującej nabyć od niego przedmiotową nieruchomość prawa do dysponowania nieruchomościami dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy itp.

proszę, żeby Pan uszczegółowił jakie warunki wynikały z udzielenia Spółce prawa do dysponowania nieruchomościami dla celów budowlanych?

Odpowiedź: Spółka otrzymała prawo do dysponowania nieruchomością dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy. Na podstawie przedmiotowego prawa do dysponowania, Spółka uzyskała pozwolenie na budowę 13 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie szeregowej.

11.Czy zawarł/zamierza Pan zawrzeć przedwstępną umowę sprzedaży działek z przyszłym nabywcą? Jeśli tak to jakie są/będą warunki przedwstępnej umowy sprzedaży działek? Proszę o ich opisanie.

Odpowiedź: Nie zamierza Pan podpisywać umowy przedwstępnej.

12.Czy udzielił Pan Spółce pełnomocnictwa do występowania w Pana imieniu i na Pana rzecz w sprawach, które dotyczą nieruchomości? Jeśli tak, to jakie działania podjął nabywca i kto pokrywał ich koszty (Pan, czy nabywca)?

Odpowiedź: Wraz z żoną jako właściciele nieruchomości udzielili Państwo Spółce prawa do dysponowania przez tą Spółkę nieruchomością dla celów budowlanych, w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy itp.

13.Czy kupujący (Spółka) inwestował w infrastrukturę nieruchomości (np. uzbroił teren w media, ogrodził go itp.)? Jeśli tak, proszę wskazać jakie działania podjął kupujący od momentu udzielenia przez Pana prawa do dysponowania nieruchomością dla celów budowlanych i czy ewentualne nakłady dokonane przez nabywcę (Spółkę) nieruchomości zwiększyły cenę (wartość) sprzedaży wydzielonych działek?

Odpowiedź: Spółka nie dokonała żadnych inwestycji w infrastrukturę nieruchomości.

14.Czy w przeszłości dokonywał Pan sprzedaży innych nieruchomości (działek), wchodzących w skład Pana majątku prywatnego – chodzi zarówno o majątek osobisty, jak i objęty wspólnością majątkową małżeńską? Jeśli tak – proszę wskazać:

a)kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości (działek)?

b)jakie to były nieruchomości (działki)? Ile ich było?

c)w jakim celu nieruchomości (działki) te zostały przez Pana nabyte?

d)w jaki sposób nieruchomości (działki) były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

e)kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było ich przyczyną sprzedaży?

f)ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych – to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

Odpowiedź: Nie dokonywał Pan sprzedaży innych nieruchomości.

15.Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości, wchodzące w skład Pana majątku prywatnego – chodzi zarówno o majątek osobisty, jak i objęty wspólnością majątkową małżeńską, przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz działek wskazanych we wniosku)? Jeśli tak, to ile i jakie, oraz:

a)kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?

b)w jakim celu nabył Pan te nieruchomości?

c)w jaki sposób nieruchomości są wykorzystywane od momentu wejścia w ich posiadanie?

d)jaki charakter mają nieruchomości podlegające sprzedaży w przyszłości, tj. mieszkalne, użytkowe, gospodarcze czy usługowe, zabudowane bądź niezabudowane działki?

Odpowiedź: Nie posiada Pan takich nieruchomości.

16.Czy zamierza Pan w przyszłości nabywać inne nieruchomości, wchodzące w skład Pana majątku prywatnego – chodzi zarówno o majątek osobisty, jak i objęty wspólnością majątkową małżeńską, w celu ich sprzedaży?

Odpowiedź: Nie zamierza Pan.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, w wyniku planowanej sprzedaży nieruchomości powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a lub art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej jako u.p.d.o.f.)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym sprzedaż nieruchomości nie będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c-przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W sytuacji zatem, gdy nieruchomość sprzedana zostanie po upływie pięciu lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i gdy sprzedaż nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie powstanie przychód, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ewentualnie który mógłby być zwolniony od tego podatku.

Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły oraz po trzecie, działalność ta musi być prowadzona we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa, oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy zdarzenia przyszłego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy). Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Podkreślić należy, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, podjęcie działań marketingowych, korzystanie z usług podmiotów w zakresie pośrednictwa nieruchomościami, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

-Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek,

-Wnioskodawca nabył nieruchomość w 1991 r. do wspólności majątkowej małżeńskiej,

-W 2020 r. nieruchomość została podzielona na 13 działek – w związku i przy okazji uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

-W 2023 r. Wnioskodawca udzielił prawa do dysponowania nieruchomością Spółce planującej nabyć działki składające się na nieruchomość,

-W 2024 r. Spółka występując we własnym imieniu otrzymała pozwolenie na budowę 13 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie szeregowej,

-Wnioskodawca planuje sprzedaż działek składających się na nieruchomość Spółce, która uzyskała ww. pozwolenie na budowę w jednej transakcji lub etapami,

-Nieruchomość nie była, nie jest i nie będzie do momentu zbycia udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że ww. nieruchomość Wnioskodawca nabył w 1991 r. do wspólności majątkowej małżeńskiej i od momentu jej otrzymania nie była ona przez Wnioskodawcę wykorzystywana do pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż działek jednemu nabywcy, którym będzie Spółka, której Wnioskodawca udzielił prawa dysponowania nieruchomością wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Całokształt czynności, a w szczególności zakres i cel działania Wnioskodawcy, a zwłaszcza sposób wykorzystywania nieruchomości w czasie posiadania (grunt nie był wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej i nie był udostępniany osobom trzecim), brak przygotowania przez Wnioskodawcę do sprzedaży (przez czynności mające na celu zwiększenie wartości nieruchomości) sugerują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Fakt udzielenia Kupującemu prawa do dysponowania nieruchomością nie może przesądzać o zorganizowanym działaniu Wnioskodawcy zostało one bowiem udzielone z korzyścią dla tego Kupującego.

Udzielenie przez Wnioskodawcę prawa do dysponowania nieruchomością dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy itp. nie powoduje automatycznie, że sprzedaż nieruchomości stanowi działalność gospodarczą, a przychód uzyskany ze sprzedaży stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności, że to Spółka (kupujący) działa na własny koszt i ryzyko, a podjęte przez nią czynności zostały podjęte w celu przygotowania Nieruchomości do zrealizowania na niej inwestycji, którą będzie zainteresowana Spółka, a Wnioskodawca nie uzyska z tego tytułu żadnych korzyści.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przychody z planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości nie będą uzyskane ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji – ocena, czy przychód ze sprzedaży działek będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy dokonać z uwzględnieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotowa nieruchomość została przez Wnioskodawcę w 1991 r. W rezultacie, odpłatne zbycie (sprzedaż) nieruchomości gruntowej, którą Wnioskodawca nabył w 1991 r., będzie miało miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości. W konsekwencji, sprzedaż ta nie będzie skutkowała powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, że odpłatne zbycie (sprzedaż) nieruchomości nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy przychodu zaliczonego do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy). Sprzedaż ta nie spowoduje również powstania u Wnioskodawcy przychodu zaliczonego do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Odpłatne zbycie (sprzedaż) nieruchomości zostanie bowiem dokonana po upływie 5-letniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie, a zatem przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu dwóch transakcji sprzedaży działek składających się na nieruchomość stanowiących jego majątek prywatny nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Według art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową :

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;

Użyte w tym przepisie pojęcie „pozarolniczej działalności gospodarczej” opiera się na trzech przesłankach:

    zarobkowym celu działalności,

    wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

    prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednak brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie”, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, „organizować” to „przygotowywać”, „zakładać jakieś przedsięwzięcie”, bądź w znaczeniu drugim „nadawać czemuś reguły”, „wprowadzać porządek”.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:

Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.

Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie natomiast czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji), angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy). Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp.

Ze złożonego przez Pana wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (PKD 68.10.Z kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek). Jest Pan właścicielem nieruchomości gruntowej, którą nabył Pan do wspólności majątkowej małżeńskiej w 1991 r. i nadal znajduje się w Pana majątku osobistym. Od momentu nabycia nieruchomość była użytkiem rolnym sklasyfikowanym jako grunty rolne. Nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie stanowiła środka trwałego, ani towaru handlowego. Nieruchomość nie przynosiła Panu żadnych korzyści i nie była w żaden sposób wykorzystywana. Nieruchomości nabył Pan w ramach zarządzania majątkiem prywatnym jako lokata kapitału. Przedmiotowa nieruchomość została podzielona w 2020 r. na 13 działek o łącznej powierzchni 1,2688 ha. Nie występował Pan z wnioskiem o uchwalenie lub zmianę planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. Podział nastąpił z inicjatywy UM w związku z uchwalaniem miejscowego planu zagospodarowania. Teren, na którym położone są działki, oznaczony jest symbolem 11MN – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna z dopuszczeniem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej szeregowej. W związku z planowanym zbyciem nieruchomości zgłosiła się do Pana Spółka zainteresowana nabyciem przedmiotowych działek. Spółka na nieruchomości składającej się z działek zamierza dokonać inwestycji polegającej na budowie budynków mieszkalnych. Spółka zainteresowana jest nabyciem wszystkich działek, które składają się na nieruchomość i chciałaby nabyć od Pana działki składające się na nieruchomość etapami – 5 działek zamierza Pan zbyć Spółce w pierwszym półroczu 2025 r., pozostałe 7 w ciągu dwóch lat licząc od 2025 r. W 2023 r. udzielił Pan Spółce, prawa do dysponowania nieruchomościami dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy itp. Spółka nie dokonała żadnych inwestycji w infrastrukturę nieruchomości. W 2024 r. Spółka otrzymała decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i otrzymała pozwolenie na budowę obejmującą 13 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych w zabudowie szeregowej na pięciu z trzynastu działek. Uzyskane pozwolenie na budowę nie zwiększy ustalonej wcześniej ceny sprzedaży, nie wpłynie także w żaden inny sposób na treść umowy sprzedaży. Nie zamierza Pan podpisywać umowy przedwstępnej z przyszłym nabywcą. Poza podziałem geodezyjnym nieruchomości na działki nie podejmował Pan w stosunku do działek żadnych innych działań mających na celu ich ulepszenie, w tym w szczególności nie dokonywał Pan uzbrojenia terenu działek, nie przygotowywał przyłączy mediów, nie ogradzał działek, ani nie dokonywał Pan jakichkolwiek inwestycji, których celem byłoby zwiększenie atrakcyjności nieruchomości na potrzeby późniejszej sprzedaży. Nie podejmował Pan również zorganizowanych działań marketingowych wykraczających poza poinformowanie znajomych i rodziny o chęci sprzedaży nieruchomości. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były/nie są/nie będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W przeszłości nie dokonywał Pan sprzedaży innych nieruchomości (działek), wchodzących w skład Pana majątku prywatnego. Nie posiada Pan innych nieruchomości, wchodzących w skład Pana majątku prywatnego, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży, ani nie zamierza Pan w przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

W celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych ze sprzedaży Nieruchomości (13 działek) należy rozważyć, czy czynność sprzedaży powyższych nieruchomości zawiera znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna – sprzedając nieruchomości (działki) – działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, podjęcie działań marketingowych, korzystanie z usług podmiotów w zakresie pośrednictwa nieruchomościami, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Podkreślić należy, że zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tymczasem z okoliczności sprawy wynika, że nabył Pan przedmiotową nieruchomość gruntową sklasyfikowaną jako grunty rolne do wspólności majątkowej małżeńskiej w 1991 r. nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie stanowiła środka trwałego, ani towaru handlowego. Nieruchomość nie przynosiła Panu żadnych korzyści. Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane. Nieruchomości nabył Pan w ramach zarządzania majątkiem prywatnym jako lokata kapitału. Nie występował Pan z wnioskiem o uchwalenie lub zmianę planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. Poza podziałem geodezyjnym nieruchomości na działki nie podejmował Pan w stosunku do działek żadnych innych działań mających na celu ich ulepszenie, w tym w szczególności nie dokonywał Pan uzbrojenia terenu działek, nie przygotowywał przyłączy mediów, nie ogradzał działek, ani nie dokonywał Pan jakichkolwiek inwestycji, których celem byłoby zwiększenie atrakcyjności nieruchomości na potrzeby późniejszej sprzedaży. Nie podejmował Pan również zorganizowanych działań marketingowych wykraczających poza poinformowanie znajomych i rodziny o chęci sprzedaży nieruchomości. Ponadto, to Spółka (nabywca) zgłosiła się do Pana zainteresowana nabyciem przedmiotowych działek. W 2023 r. udzielił Pan Spółce, prawa do dysponowania nieruchomościami dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy itp. Spółka nie dokonała żadnych inwestycji w infrastrukturę nieruchomości. Co istotne, nie zamierza Pan podpisywać umowy przedwstępnej z przyszłym nabywcą. Jak Pan wskazał, w przeszłości nie dokonywał Pan sprzedaży innych nieruchomości (działek), wchodzących w skład Pana majątku prywatnego. Nie posiada Pan innych nieruchomości, wchodzących w skład Pana majątku prywatnego, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży, ani nie zamierza Pan w przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

Uwzględniając całokształt powyższych okoliczności, należy stwierdzić, że czynności podejmowane przez Pana wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. W żaden sposób nie podejmował Pan działań podnoszących wartość lub atrakcyjność nieruchomości, w szczególności nie podejmował Pan profesjonalnych czynności marketingowych, charakterystycznych dla podmiotów zajmujących się zawodowo obrotem nieruchomościami.

Z opisanych okoliczności sprawy wynika, że brak jest podstaw, aby podejmowane przez Pana czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia działek należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma zatem data nabycia.

Jak Pan wskazał w opisie sprawy, nabył Pan przedmiotową nieruchomość gruntową sklasyfikowaną jako grunty rolne do wspólności majątkowej małżeńskiej w 1991 r. W 2020 r. ww. nieruchomość została podzielona na 13 działek. Planuje Pan sprzedać wydzielone działki w dwóch etapach – 5 działek w pierwszym półroczu 2025 r., a pozostałe 7 działek w ciągu dwóch lat licząc od 2025 r. Zatem planowana sprzedaż zarówno 5 działek, jak i pozostałych 7 nastąpi po upływie 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy. Tym samym, sprzedaż tych działek nie będzie stanowić źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie i w konsekwencji dochód z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, planowana sprzedaż przez Pana nieruchomości (działek) nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja indywidualna rozstrzyga w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, to ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.