![](https://g.infor.pl/p/_files/37871000/pit-podatek-37871034.jpg)
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu odliczenia wydatków na instalację schodów i nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z 23 października 2024 r. (data wpływu 30 października 2024 r.). Uzupełnił Pan wniosek pismem złożonym 15 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Posiada Pan grupę inwalidzką w stopniu umiarkowanym - kod 11-1. Chciałby Pan w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczyć od podatku w ramach przepisu art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
W przypadku Pana schorzenia (cukrzyca insulinozależna) to następujące wydatki:
1)odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej, kwoty zakupu lodówki, która służy m.in. do przechowywania insuliny, której to producent nakazuje przechowywanie w warunkach chłodniczych (zakres przechowywania 2-8 stopni C),
2)odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej, kwoty instalacji schodów przykręcanych na piętro mieszkania, gdzie znajduje się m.in. łazienka i sypialnia niepełnosprawnego. Wcześniej komunikacja na piętro, była możliwa wyłącznie za pomocą drabiny.
3)odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej, kwoty instalacji drzwi wewnętrznych, które eliminują, problem przeciągów.
Producent nakazuje utrzymywanie insuliny w granicach 2-8 stopni C. Zatem, takie warunki są do spełnienia wyłącznie w urządzeniu chłodniczym, jakim jest lodówka.
Odliczenie kosztów instalacji schodów przykręcanych na piętro. Wcześniej komunikacja była możliwą wyłącznie, za pomocą drabiny. Zważywszy, że w nocy przydarzają się Panu spadki cukru (hipoglikemia), notoryczne używanie drabiny jest niebezpieczne, gdyż przy hipoglikemii, występuje zaburzenie równowagi i ryzyko upadku z drabiny. Zatem, instalacja schodów przykręcanych do ściany i mające stabilne oparcie w swojej konstrukcji, barierkę, podnosi poziom bezpieczeństwa niepełnosprawnego, eliminując ryzyko upadku z drabiny. Zejście z piętra w przypadku hipoglikemii, jest konieczne, aby uzupełnić poziomom węglowodanów/cukrów, które są przechowywane na parterze, w lodówce.
Odliczenie kwoty instalacji drzwi wewnętrznych. Brak drzwi powoduje nadmierny ruch powietrza, co powoduje przeciągi i pogorszenie się stanu chorobowego, poprzez przewlekłe infekcje/przeziębienia. Ma to wpływ na skoki poziomów cukrów (hiperglikemię), które to występują podczas przeziębienia. Zainstalowanie drzwi znacząco wpływa na niepełnosprawność chorego, poprzez zdecydowanie zmniejszenie częstotliwości przeziębień.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że organem orzekającym o niepełnosprawności był Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w (…), ul. (…) i orzeczenie wydano 20 sierpnia 2024 r. W orzeczeniu wskazano, że Pana niepełnosprawność powstała 2 maja 2024 r. z uwagi na cukrzycę typu pierwszego - insulinozależną. W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data orzeczenia i stwierdzono niepełnosprawność występuje od 25 roku życia (2007 r.). Przedmiotowe orzeczenie wydano do dnia 31 sierpnia 2028 r.
Na pytanie Organu o treści: „czy przedmiotowe orzeczenie o stopniu niepełnosprawności obowiązywało przez cały rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, a jeśli nie to należy doprecyzować, czy orzeczenie to obowiązywało w dacie poniesienia przez Pana wydatków wskazanych we wniosku?”, wskazał Pan, że nie, orzeczenie obowiązuje od ww. daty. Jednak niepełnosprawność datowana jest na 2007 r., jako początek niepełnosprawności, o czym wspomina ww. orzeczenie. Wydatki na instalację schodów oraz lodówka, powstały przed wystawieniem Orzeczenia o niepełnosprawności. Wydatki na drzwi, powstały po wydaniu orzeczenia o niepełnosprawności. Schody zostały zamontowane w styczniu 2024 r., lodówkę kupił Pan w lutym 2024 r., a drzwi zostały zamontowane w listopadzie 2024 r.
Wniosek o wydanie interpretacji dotyczy bieżącego roku podatkowego: 2024. W okresie, którego dotyczy wniosek, osiągał Pan dochody ze stosunku pracy, umowa o pracę na czas nieokreślony. Wydatki wskazane we wniosku nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od dochodu oraz nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie. Poniesione wydatki zostały sfinansowane w 100% z Pana własnych środków. Nie zostały zwrócone przez żaden urząd, fundusz albo jakikolwiek inny podmiot, czy formie.
Na pytanie Organu o treści: „czy posiada Pan dokumenty (np. faktury VAT), potwierdzające poniesione ww. wydatki na schody i drzwi oraz zakup lodówki?”, wskazał Pan: „tak posiadam faktury na ww. wydatki”.
Pytanie
Czy biorąc pod uwagę ww. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawidłowa jest Pana interpretacja wspomnianych przepisów i zasadnym oraz prawidłowym jest odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionych wydatków (schody, drzwi, lodówka)?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, przepis art. 26 ust. 7a ustawy o PIT zawiera zamknięty katalog wydatków, które mogą być odliczane w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Są to wydatki poniesione na: 1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Według Pana stanowiska, wskazując na ww. artykuł ustawy o PIT, który w punkcie 1 wyraźnie wskazuje na możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wydatków na adaptacje mieszkań, budynków, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności - mając na uwadze Pana przyczynę niepełnosprawności - stwierdza Pan, że wcześniej wspomniane wydatki (schody, drzwi, lodówka) bezpośrednio oddziałują na Pana niepełnosprawność, polepszają, czy ułatwiają funkcjonowanie dnia codziennego. Dlatego też Pana stanowisko jest następujące: można odliczyć ww. wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.
Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy stanowi, że:
Wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na:
1)adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2)przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2a)zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 826, 1733, 1938 i 2105) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;
3)zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
3a)pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
4)zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5)odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
6)odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;
6a)odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;
6b)odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;
7)opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł;
8)utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł;
9)opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
10)opłacenie tłumacza języka migowego;
11)kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
12)leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2301 oraz z 2023 r. poz. 605, 650, 1859 i 1938) – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;
13)odpłatny przewóz:
a)osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
b)osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a);
14)używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 280 zł;
15)odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a)na turnusie rehabilitacyjnym,
b)w zakładach, o których mowa w pkt 6,
c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,
d)opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Art. 26 ust. 7c ww. ustawy wskazuje, że:
W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1)wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
2)okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego.
W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7f ww. ustawy:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b)znaczny stopień niepełnosprawności;
II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a)całkowitą niezdolność do pracy albo
b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji, podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.
Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Należy zaznaczyć, że wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, dlatego winny być interpretowane ściśle z literą prawa. Niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca. Zatem wydatki poniesione na inne cele − nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością − nie korzystają z odliczeń w ramach omawianej ulgi.
Z treści wniosku wynika, że posiada Pan grupę inwalidzką w stopniu umiarkowanym - kod 11-1. Organem orzekającym o niepełnosprawności był Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w (…), ul. (…) i orzeczenie wydano 20 sierpnia 2024 r. W orzeczeniu wskazano, że Pana niepełnosprawność powstała 2 maja 2024 r. z uwagi na cukrzycę typu pierwszego - insulinozależną. W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data orzeczenia i stwierdzono niepełnosprawność występuje od 25 roku Pana życia (2007 r.). Przedmiotowe orzeczenie wydano do dnia 31 sierpnia 2028 r.
Chciałby Pan w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczyć niżej wymienione wydatki stosownie do art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
W przypadku Pana schorzenia (cukrzyca insulinozależna) to następujące wydatki:
1)odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej, kwoty zakupu lodówki, która służy m.in. do przechowywania insuliny, której to producent nakazuje przechowywanie w warunkach chłodniczych (zakres przechowywania 2-8 stopni C),
2)odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej, kwoty instalacji schodów przykręcanych na piętro mieszkania, gdzie znajduje się m.in. łazienka i sypialnia niepełnosprawnego. Wcześniej komunikacja na piętro, była możliwa wyłącznie za pomocą drabiny,
3)odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej, kwoty instalacji drzwi wewnętrznych, które eliminują, problem przeciągów.
Producent nakazuje utrzymywanie insuliny w granicach 2-8 stopni C. Zatem, takie warunki są do spełnienia wyłącznie w urządzeniu chłodniczym, jakim jest lodówka.
Odliczenie kosztów instalacji schodów przykręcanych na piętro. Wcześniej komunikacja była możliwą wyłącznie, za pomocą drabiny. Zważywszy, że w nocy przydarzają się Panu spadki cukru (hipoglikemia), notoryczne używanie drabiny jest niebezpieczne, gdyż przy hipoglikemii, występuje zaburzenie równowagi i ryzyko upadku z drabiny. Zatem, instalacja schodów przykręcanych do ściany i mające stabilne oparcie w swojej konstrukcji, barierkę, podnosi poziom bezpieczeństwa niepełnosprawnego, eliminując ryzyko upadku z drabiny. Zejście z piętra w przypadku hipoglikemii, jest konieczne, aby uzupełnić poziomom węglowodanów/cukrów, które są przechowywane na parterze, w lodówce.
Odliczenie kwoty instalacji drzwi wewnętrznych. Brak drzwi powoduje nadmierny ruch powietrza, co powoduje przeciągi i pogorszenie się stanu chorobowego, poprzez przewlekłe infekcje/przeziębienia. Ma to wpływ na skoki poziomów cukrów (hiperglikemię), które to występują podczas przeziębienia. Zainstalowanie drzwi znacząco wpływa na niepełnosprawność chorego, poprzez zdecydowanie zmniejszenie częstotliwości przeziębień.
Wydatki na drzwi, powstały po wydaniu orzeczenia o niepełnosprawności. Schody zostały zamontowane w styczniu 2024 r., lodówkę kupił Pan w lutym 2024 r., a drzwi zostały zamontowane w listopadzie 2024 r. W okresie, którego dotyczy wniosek osiągał Pan dochody ze stosunku pracy, umowa o pracę na czas nieokreślony. Wydatki wskazane we wniosku nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od dochodu oraz nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie. Poniesione wydatki zostały sfinansowane w 100% z Pana własnych środków. Nie zostały zwrócone przez żaden urząd, fundusz albo jakikolwiek inny podmiot, czy formie. Posiada Pan faktury potwierdzające poniesione ww. wydatki na schody, drzwi i lodówkę.
Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek m.in. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach. Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji, podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.
Posiada Pan orzeczenie o niepełnosprawności wydane 20 sierpnia 2024 r. przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności i w orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data orzeczenia oraz stwierdzono niepełnosprawność występuje od 25 roku Pana życia (2007 r.). Przedmiotowe orzeczenie wydano do 31 sierpnia 2028 r. W związku w tym, od daty stwierdzenia Pana niepełnosprawności (2007 r.) przysługiwało Panu prawo dokonywania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Rozpatrując czy wydatki, o których mowa we wniosku można zakwalifikować do wydatków na cele rehabilitacyjne wymienione w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności, koniecznym jest wyjaśnienie znaczenia użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”. Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś. W doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Pojęcie „adaptacja” rozumieć należy więc jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej. Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego - to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności.
Jednocześnie podkreślić należy, że art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu, ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania/budynku mieszkalnego odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji, czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję. Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu. Za wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zatem uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, „poszerzenie drzwi”, likwidację progów, założenie okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidację wanny i zainstalowanie brodzika z panelem prysznicowym i siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenie „wiszącego” sedesu oraz umywalki „bez nogi” umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych.
Wobec powyższego, skoro wydatki poniesione przez Pana w 2024 r. na instalację schodów (przykręcanych na piętro mieszkania, gdzie znajduje się m.in. Pana łazienka i sypialnia, wcześniej komunikacja na piętro, była możliwa wyłącznie za pomocą drabiny), jak Pan wskazuje będą stanowiły wydatki na przystosowanie mieszkania lub budynku mieszkalnego, odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z rodzaju posiadanej przez Pana niepełnosprawności, to uznać należy, że zostały poniesione na cele rehabilitacyjne wskazane w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, do wydatków na cele rehabilitacyjne może Pan zaliczyć wydatki na instalację schodów, gdyż spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W tej części Pana stanowisko jest prawidłowe.
Natomiast, w świetle przedstawionych okoliczności, wydatków na instalację drzwi wewnętrznych (które eliminują, problem przeciągów) nie sposób zakwalifikować do wydatków na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego określonych w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wydatki te nie miały związku z Pana potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. Wydatków poniesionych przez Pana na instalację ww. drzwi wewnętrznych nie sposób zakwalifikować również do żadnej innej kategorii wydatków na cele rehabilitacyjne wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może więc Pan ich odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Również wydatków na zakup lodówki (która służy m.in. do przechowywania insuliny), nie można zakwalifikować do wydatków na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy, gdyż sprzęt ten nie posiada szczególnych cech, przystosowujących do Pana niepełnosprawności.
Ponadto, z treści art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że do wydatków na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, nie można zaliczyć wydatków na sprzęt gospodarstwa domowego. W związku z tym, zakup przez Pana lodówki nie może zostać zaliczony do wydatków rehabilitacyjnych wymienionych w tym przepisie.
Zatem, ww. wydatków poniesionych przez Pana na instalację drzwi wewnętrznych i zakup lodówki nie sposób zakwalifikować do żadnej z kategorii wydatków na cele rehabilitacyjne, które enumeratywnie wymienione zostały w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, nie może Pan tych wydatków odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
W tej części Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionego pytania i własnego stanowiska, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w związku z czym nie dokonuje analizy dołączonych do wniosku dokumentów. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm. ) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.