Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 23 września 2024 r. pod nazwą …., pod adresem …, zarejestrowaną w CEiDG pod numerem NIP: … i numerem REGON:... Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług związanych z zakwaterowaniem (PKD 55.90.Z).

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647; dalej zwana: „ustawa o PIT”), rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania to podatek liniowy (19%). Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT wskazanego w art. 113 ust 1 ustawy o VAT, a 1 października 2024 r. Wnioskodawca złożył zgłoszenie VAT-R wskazując, że począwszy od 8 października 2024 r. będzie nabywał usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT (import usług). Wnioskodawca nie pozostaje w związku małżeńskim. Wnioskodawca oprócz przedmiotowej działalności gospodarczej jest zatrudniony w oparciu o umowę o pracę, dochody uzyskiwane ze stosunku pracy opodatkowane są według skali podatkowej.

Wnioskodawca nabył do majątku prywatnego w miesiącu wrześniu bieżącego roku lokal mieszkalny, stanowiący odrębną własność, zlokalizowany w X, dla którego Sąd Rejonowy dla …, X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …. Zakup nieruchomości jest finansowany kredytem hipotecznym, przy czym umowa o udzieleniu kredytu hipotecznego została podpisana 10 września 2024 r., 20 września 2024 r. został podpisany akt notarialny przenoszący własność lokalu mieszkalnego na Wnioskodawcę, natomiast 30 września 2024 r. nastąpiło wydanie lokalu mieszkalnego i podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego. Nabyta nieruchomość jest w bardzo dobrym stanie, została zakupiona wraz z pełnym wyposażeniem umożliwiającym korzystanie z niej. Wnioskodawca planuje do końca roku przeznaczyć kwotę maksymalnie 10 000 zł na drobne wymiany sprzętów i bieżącą konserwację. Wnioskodawca spłaca kredyt hipoteczny w terminach wskazanych w harmonogramie, na ten moment Wnioskodawca w przypadku posiadania większej ilości wolnych środków nadpłaca kredyt, natomiast do każdej spłaty Wnioskodawca posiada dokument (potwierdzenie z aplikacji bankowej) wskazujący ile z kwoty spłaty przypada na kapitał, a ile na odsetki.

Wnioskodawca posiada udziały w innych nieruchomościach, uzyskane w drodze spadku lub darowizny, natomiast na ten moment nie uzyskuje z nich przychodów z najmu prywatnego, nie ma również w planach w najbliższej przyszłości osiągać z ww. nieruchomości przychodów z najmu prywatnego.

Wnioskodawca po odbiorze nabytego lokalu mieszkalnego rozpoczął świadczenie usług związanych z zakwaterowaniem, oferując usługę noclegową we wskazanym lokalu mieszkalnym za pośrednictwem portalu (...). Przychody uzyskiwane z usług zakwaterowania, najmu krótkoterminowego rozliczane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z wybraną formą opodatkowania (podatek liniowy 19%).

Aktualnie nabyty lokal mieszkalny służy Wnioskodawcy wyłącznie do świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności.

Pytanie

Czy zapłacone odsetki od kredytu hipotecznego będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

Zapłacone raty kredytu hipotecznego, wyłącznie w części odsetkowej, będą stanowiły bez ograniczeń koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Możliwość obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, ustawodawca zdefiniował art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych enumeratywnie w art. 23 ust. 1 niniejszej ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje zatem podatnikowi możliwość odliczenia, dla celów podatkowych, wszelkich kosztów (z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT), pod warunkiem że podatnik wykaże ich bezpośredni, bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Wobec powyższego, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, odpowiednio udokumentowane, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ust. 1 Ustawy o PIT.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast kosztami służącymi zabezpieczeniu źródła przychodów są koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Wydatki na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na sfinansowanie nabycia nieruchomości - lokalu mieszkalnego, w części odsetkowej stanowią koszty, które ponoszone są obligatoryjnie, aby możliwe było dalsze osiąganie przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, w zakresie świadczenia usług zakwaterowania, najmu krótkoterminowego, a także niezbędne jest ich ponoszenie, w celu zagwarantowania bezpiecznego funkcjonowania ww. źródła.

W zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na sfinansowanie nabycia nieruchomości, należy zweryfikować również czy nie zachodzi przesłanka wyłączająca z przepisu art. 23 ustawy o PIT, a mianowicie, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym, że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

·    pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

·    pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Jak wskazano w art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Przywołane przepisy jednoznacznie precyzują, że - dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki stanowią koszt podatkowy, jeśli spełniają następujące przesłanki:

·są faktycznie zapłacone,

·pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,

·nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Opłacone odsetki od kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawcę, w Jego ocenie, spełniają wszystkie ww. przesłanki, zatem mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Stanowisko pozytywne w zakresie zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodu opłaconych odsetek od kredytu hipotecznego na nieruchomość, w zakresie w jakim nieruchomość jest wykorzystywana do osiągania przychodów z działalności gospodarczej, przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wielu wydanych interpretacjach m.in.:

·Nr 0115-KDIT3.4011.677.2024.1.RS z 4 października 2024 r.: „Aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu. Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzam, że odsetki od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania, które w części jest wykorzystywane na prowadzoną działalność gospodarczą, mogą zostać zaliczone jako koszt uzyskania przychodu, zarówno w proporcji w jakiej mieszkanie jest wykorzystywane na prowadzoną działalność gospodarczą oraz w proporcji w jakiej powierzchnie pomieszczeń użytku ogólnego wykorzystywane są na prowadzoną działalność gospodarczą”;

·Nr 0113-KDIPT2-1.4011.196.2024.2.KD z 15 maja 2024 r.: „Skoro wskazany przez Panią dom jednorodzinny będzie w części wykorzystywany w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu hipotecznego w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w Pani działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności. Wobec powyższego, zapłacone przez Panią odsetki od kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni domu, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej”;

·Nr 0112-KDIL2-2.4011.652.2024.1.KP z 23 października 2024 r.: „Skoro wskazane przez Panią mieszkanie będzie w części wykorzystywane przez Panią w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu zaciągniętego na jego zakup – w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w działalności gospodarczej – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.”

 Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast kosztami służącymi zabezpieczeniu źródła przychodów są koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami, a możliwością uzyskania przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

Z wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 23 września 2024 r., której głównym przedmiotem jest świadczenie usług związanych z zakwaterowaniem (PKD 55.90.Z). Nie pozostaje Pan w związku małżeńskim. Nabył Pan do majątku prywatnego we wrześniu 2024 r. lokal mieszkalny, stanowiący odrębną własność. Zakup nieruchomości jest finansowany kredytem hipotecznym, przy czym umowa o udzieleniu kredytu hipotecznego została podpisana 10 września 2024 r., 20 września 2024 r. został podpisany akt notarialny przenoszący własność lokalu mieszkalnego na Pana, natomiast 30 września 2024 r. nastąpiło wydanie lokalu mieszkalnego i podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego. Nabyta nieruchomość jest w bardzo dobrym stanie, została zakupiona wraz z pełnym wyposażeniem umożliwiającym korzystanie z niej. Planuje Pan do końca roku przeznaczyć kwotę maksymalnie 10 000 zł na drobne wymiany sprzętów i bieżącą konserwację. Spłaca Pan kredyt hipoteczny w terminach wskazanych w harmonogramie, na ten moment w przypadku posiadania większej ilości wolnych środków nadpłaca kredyt, natomiast do każdej spłaty posiada Pan dokument (potwierdzenie z aplikacji bankowej) wskazujący ile z kwoty spłaty przypada na kapitał, a ile na odsetki. Po odbiorze nabytego lokalu mieszkalnego rozpoczął Pan świadczenie usług związanych z zakwaterowaniem, oferując usługę noclegową we wskazanym lokalu mieszkalnym za pośrednictwem portalu (...). Przychody uzyskiwane z usług zakwaterowania, najmu krótkoterminowego rozliczane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z wybraną formą opodatkowania (podatek liniowy 19%). Aktualnie nabyty lokal mieszkalny służy Panu wyłącznie do świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od  osób fizycznych:

Na podstawie powołanych regulacji - dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

• są faktycznie zapłacone,
• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,
• nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki).

Odnosząc się zatem do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu odsetek od udzielonego kredytu, zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, ww. wydatków dotyczących kredytów przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że zapłacone odsetki od kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Aby odsetki od kredytu mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zaciągnięty kredyt musi pozostawać w związku z uzyskiwanymi przez Pana z tego źródła przychodami, a odsetki muszą zostać faktycznie zapłacone. Ponadto musi Pan wykazać, że zostały one poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podatników i nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.