Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 27 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 13 stycznia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan osobą posiadającą orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności i orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. W marcu 2017 r. złożył Pan wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy na skutek wypadku, w wyniku którego doznał Pan (…). Została Panu przyznana renta w Polsce przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz ze względu na poprzednie zatrudnienie we Francji przez francuski urząd emerytalny. Od dnia złożenia wniosku o rentę do października 2021 r. pozostawał Pan bez znacznej części dochodów, które były Panu niezbędne na bieżące potrzeby życiowe. Dopiero w 2021 r. otrzymał Pan dwa przelewy zagraniczne na Pana konto walutowe w polskim banku. Jeden, który stanowił wypłatę renty z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. oraz drugi, który był wypłatą renty za miesiąc listopad 2021 r. Po dostarczeniu przez Pana decyzji o przyznaniu renty bank pobrał i odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy i składkę zdrowotną od kwoty renty za miesiąc listopad 2021 r., natomiast od kwoty wypłaty za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. bank nie pobrał i nie odprowadził zaliczki na podatek dochodowy. Za 2021 r. bank wystawił PIT-11, w którym wykazał kwoty, od których pobrał podatek, które wraz z dochodami z renty wypłacanej przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego rozliczył Pan w PIT-36 złożonym za 2021 r.
W 2024 r. urząd skarbowy, wezwał Pana do złożenia korekty zeznania PIT- 36 za 2021 r. wraz z załącznikiem PIT/ZG i uwzględnienia w nim dochodów krajowych i dochodu z zagranicy. Złożył Pan, zgodnie z wezwaniem, korektę zeznania PIT-36 za 2021 r. wraz załącznikiem PIT/ZG, w którym wykazał Pan dochody z Francji jako zwolnione z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także wpłacił Pan wynikający z tego zeznania podatek wraz z należnymi odsetkami.
Ponadto uzupełnił Pan wniosek o następujące informacje:
W latach 2017-2021 posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada Pan obywatelstwo polskie. Renta z Francji nie jest przekazywana przez jednostkę samorządu lokalnego, albo przez jedną z osób prawnych prawa publicznego, bądź z funduszu tworzonego przez Francję z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych Francji, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej.
Pytanie
Czy uzyskane przez Pana dochody z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. mogą być zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i złożona przez Pana korekta zeznania PIT-36 za 2021 r. jest poprawna w świetle zaistniałej sytuacji?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, dochody z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. mogą być zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i złożona przez Pana korekta zeznania PIT-36 za 2021 r. jest poprawna w świetle zaistniałej sytuacji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że posiada Pan obywatelstwo polskie i w latach 2017-2021 posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W 2021 r. otrzymał Pan dwa przelewy zagraniczne na Pana konto walutowe w polskim banku. Jeden, z tytułu wypłaty renty z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. oraz drugi, z tytułu wypłaty renty za miesiąc listopad 2021 r.
Dlatego w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania Umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1977 r. Nr 1 poz. 5; dalej: „Umowa polsko-francuska”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Francję dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 252; „Konwencja MLI”).
Zgodnie z art. 18 Umowy polsko-francuskiej:
Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) Umowy polsko-francuskiej:
Renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Przy czym zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. b) Umowy polsko-francuskiej:
Jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.
Z powołanych powyżej przepisów wynika jednoznacznie – że co do zasady – renty bądź emerytury wypłacane z Francji osobie fizycznej, która ma miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy tylko renty bądź emerytury otrzymywanej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych na rzecz państwa, jednostek samorządu lokalnego tego państwa albo jednej z ich osób prawnych prawa publicznego; świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie (we Francji). Jednakże tego rodzaju świadczenia podlegają także wyłącznie opodatkowaniu w państwie rezydencji (w Polsce) w sytuacji gdy świadczeniobiorca ma w tym państwie zarówno miejsce zamieszkania, jak i posiada obywatelstwo tego państwa.
W odniesieniu do otrzymywanej przez Pana renty stwierdzić należy, że z powołanej powyżej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (art. 18) wynika, że renta otrzymywana przez Pana podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce. Jednocześnie dochód ten nie podlega opodatkowaniu w państwie, z którego jest wypłacany, czyli we Francji.
Zatem, do renty wypłacanej przez francuską instytucję Panu – osobie zamieszkałej w Polsce – stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, gdyż w świetle Umowy polsko-francuskiej świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko i wyłącznie w Polsce.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Stosownie do art. 12 ust. 7 ww. ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.
Stosownie do treści art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent,
Zatem w sytuacji, gdy emerytura wypłacana jest podatnikowi przez płatnika (bank), to na płatniku ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy.
Stosownie do art. 35 ust. 3 ww. ustawy
Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1e, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.
W myśl art. 35 ust. 3a ww. ustawy:
Podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 3, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika.
Natomiast w sytuacji, gdy emerytura z zagranicy jest otrzymywana bez pośrednictwa płatnika należy mieć na uwadze przepis art. 44 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym:
Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.
W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy:
Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Ponadto, w myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Reasumując, uzyskane przez Pana dochody z tytułu renty wypłacanej z francuskiego systemu ubezpieczeń społecznych, stosownie do art. 18 Umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Przychód ten nie jest w Polsce zwolniony z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowanie.
Zatem, z tytułu uzyskiwania renty z Francji występuje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce.
Dlatego, kwoty otrzymane przez Pana z tytułu renty z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. oraz za miesiąc listopad 2021 r. podlegają opodatkowaniu w Polsce.
W zeznaniu za 2021 r. winien Pan łącznie z dochodami z Polski (rentą z KRUS) wykazać rentę z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. oraz za miesiąc listopad 2021 r.
W sytuacji gdy nie uwzględnił Pan wypłaconej kwoty z tytułu renty z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. w zeznaniu PIT-36 za 2021r., w jego korekcie winien Pan uwzględnić tę kwotę jako przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce.
Wobec tego, Pana stanowisko - że dochody z Francji za okres od marca 2017 r. do października 2021 r. mogą być zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i złożona przez Pana korekta zeznania PIT-36 za 2021 r. jest poprawna - jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.