Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 31 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 18 grudnia 2024 r. (wpływ 18 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2020 roku nabył Pan za pośrednictwem Domu Maklerskiego (…) akcje spółki A. S.A. Niestety, po pewnym czasie akcje te zaczęły tracić na wartości, a następnie zostały usunięte z Pana rachunku maklerskiego. Otrzymał Pan informację od domu maklerskiego, że akcje spółki zostały wycofane z obrotu giełdowego na rynku (…) w dniu (…) 2020 r. na podstawie uchwały (…) z dnia (…) 2020 r. Następnie, (…) 2020 r. zostały również wycofane z Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, co skutkowało ich wykreśleniem z Pana rachunku maklerskiego.

Dom Maklerski poinformował Pana, że na Pana żądanie może wystawić zaświadczenie o średnim koszcie nabycia akcji oraz o ich liczbie na dzień wycofania z KDPW. Pomimo poniesionych strat kontynuował Pan inwestowanie na giełdzie, a obecnie osiąga Pan zyski kapitałowe. Które będą podlegały opodatkowaniu w 2024 r.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Nie sprzedał Pan akcji spółki A. S.A. Akcje zostały wycofane z obrotu giełdowego w dniu (…) 2020 r., a następnie wykreślone z Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (…) 2020 r. Strata związana z wycofaniem akcji nie została dotychczas rozliczona.

Strata nie została wykazana w zeznaniu podatkowym PIT-38, ponieważ brak było możliwości jej formalnego rozliczenia bez sprzedaży akcji. Właśnie ta kwestia jest przedmiotem Pana wniosku o interpretację.

Nabycie akcji spółki A. S.A. nie było związane z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Była to inwestycja prywatna.

Sprzedaż akcji, w przypadku jej ewentualnego przeprowadzenia, nie będzie związana z działalnością gospodarczą.

Pytania

1.Czy strata wynikająca z wycofania akcji spółki A. S.A. z obrotu giełdowego oraz ich wykreślenia z Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych może zostać odliczona od dochodów kapitałowych uzyskanych w 2024 roku?

2.Czy zaświadczenie wystawione przez dom maklerski, potwierdzające średni koszt nabycia akcji oraz ich liczbę na dzień wycofania z obrotu, może stanowić wystarczającą podstawę do udokumentowania straty podatkowej?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, strata poniesiona w wyniku wycofania akcji spółki A. S.A. z obrotu giełdowego oraz ich wykreślenia z KDPW może zostać odliczona od dochodów kapitałowych zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 30b). Wycofanie akcji skutkuje trwałą utratą możliwości ich zbycia, co należy uznać za zdarzenie podatkowe generujące stratę podatkową.

Dodatkowo uważa Pan, że zaświadczenie od domu maklerskiego, zawierające szczegółowe informacje o średnim koszcie nabycia akcji oraz ich liczbie na dzień wycofania z obrotu, powinno stanowić wystarczający dokument potwierdzający poniesioną stratę podatkową. Załączenie dodatkowej dokumentacji, takiej jak historia rachunku maklerskiego, może jeszcze bardziej uwiarygodnić tę stratę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 9 ust. 3 ww. ustawy:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Jak wynika przy tym z art. 9 ust. 6 powołanej ustawy:

Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce, udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w zamian za wkład niepieniężny.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił – w pkt 7 ww. przepisu – źródło: „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c”. Źródło to nie jest jednorodne. Obejmuje przychody z kapitałów pieniężnych wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy oraz przychody z praw majątkowych, w tym ich odpłatnego zbycia, do których odnosi się art. 18 ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a omawianej ustawy:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy:

Dochodem, o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c, osiągnięta w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do treści art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym:

podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrebne zeznania, według ustalonych wzorów (tutaj: PIT-38), o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.

W odniesieniu do przedmiotu sprawy wskazania wymaga, że strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem podatnik może ją odliczyć z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym, w zależności od wyboru dostępnej metody rozliczenia straty.

Jak wynika z powyższego, strata występuje wówczas, gdy koszty uzyskania przychodu są wyższe od uzyskanego przychodu.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów zdefiniowane zostało w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepisy art. 23 ww. ustawy zawierają katalog wydatków (kosztów), których nie uważa się w ogóle za koszty uzyskania przychodów bądź stanowią koszt uzyskania przychodów pod pewnymi warunkami.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, z wykupu przez emitenta obligacji, a także z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e, w części niezaliczonej w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów.

Cytowany przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że poniesione wydatki na cele wymienione w tym przepisie, do których należą również wydatki na nabycie akcji, stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w przypadkach uzyskania przychodu z ich odpłatnego zbycia. Przepis ten wskazuje na bezpośredni związek poniesienia wydatku z uzyskaniem konkretnego przychodu. Samo tylko poniesienie wydatku na nabycie akcji bez uzyskania przychodu z tego tytułu nie powoduje uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu. Zatem, wydatek nieuznawany za koszt uzyskania przychodu nie może stanowić straty w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wcześniej wskazano – strata wystąpi wówczas, gdy koszty uzyskania przekroczą sumę przychodów.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie dojdzie jednak do powstania żadnego przychodu z odpłatnego zbycia przedmiotowych akcji, bowiem takie zbycie nie nastąpi.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że skoro na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie uzyska Pan przychodów z odpłatnego zbycia przedmiotowych akcji, to nie można uznać za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie tychże akcji. Nie można bowiem w tej sytuacji mówić o stracie podatkowej, tj. nadwyżce kosztów nad przychodami.

Poniesiona przez Pana „strata” – choć niewątpliwie będzie miała wymiar ekonomiczny – w rozumieniu obowiązujących przepisów podatkowoprawnych nie będzie stratą, którą można rozliczyć podatkowo, czyli stratą ze źródła przychodów, o której mowa w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani stratą, o której mowa w art. 9 ust. 6 tejże ustawy.

Nie ma Pan podstaw do wykazania w zeznaniu podatkowym PIT-38 wysokości poniesionych wydatków na nabycie akcji jako straty (rozumianej jako nadwyżka poniesionych kosztów nad uzyskanymi przychodami).

W konsekwencji, nie może Pan odliczyć straty ze źródła kapitały pieniężne w 2024 r.

Z uwagi na uznanie za nieprawidłowe stanowiska Pana w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 2. Odpowiedź na pytanie nr 2 byłoby zasadne, gdyby stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostało ocenione jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.