
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
5 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 grudnia 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
- Zainteresowany będący stroną postępowania:
(…);
- Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
(…).
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawcy podpisali z (…) Bank (…) (dalej: Bank) ugodę zatwierdzoną sądowo (…) 2024 r. Bank i Wnioskodawców łączyła umowa kredytu mieszkaniowego (…) hipoteczny (…) z dnia (…) 2006 r. (dalej: Umowa).
Bank stanowi podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. Pomiędzy Wnioskodawcami a Bankiem powstał spór dotyczący skuteczności poszczególnych postanowień umownych i całej Umowy (oraz jej ważności), który zawisł w sprawie (…) o ustalenie i zapłatę toczącej się przed Sądem (…), z powództwa Wnioskodawców przeciwko Bankowi. W celu polubownego zakończenia sporu i uchylenia stanu niepewności co do roszczeń wynikających z Umowy, Wnioskodawcy podjęli mediacje z bankiem w celu podpisania ugody dotyczącej umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, udzielonego w złotych w kwocie stanowiącej równowartość (…) CHF (franków szwajcarskich).
Kredyt został zaciągnięty na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT. Kredyt został zawarty na rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego położonego na (…). Bank wypłacił Wnioskodawcom kwotę kredytu przeznaczoną na realizację celu kredytu określonego w Umowie. Na przedmiotowej nieruchomości została ustanowiona hipoteka na rzecz Banku. Wnioskodawcy wykorzystali środki pochodzące z kredytu zgodnie z celem Umowy. Wnioskodawcy byli solidarnie zobowiązani do spłaty kredytu. Kredyt był wypłacany w walucie polskiej na finansowanie zobowiązań w kraju. Kredyt był również spłacany przez Wnioskodawców w walucie polskiej. Środki z kredytu wypłacono w złotówkach w dwóch transzach: w dniu (…) 2006 r. w kwocie (…) zł (tj. kwotę … CHF przeliczono po kursie (…) zł) oraz w dniu (…) 2006 r. w kwocie (…) zł (tj. (…) CHF przeliczono po kursie (…) zł). W dniu wypłaty pierwszej transzy, tj. w dniu (…) 2006 r. potrącono z wypłaconej transzy kwotę prowizji w wysokości (…) zł.
Wnioskodawcy spłacili w sumie tytułem rat kapitałowo-odsetkowych kwotę (…) zł. W księgach rachunkowych Banku na dzień zawarcia ugody, tj. (…) 2024 r. wysokość zadłużenia Wnioskodawców z tytułu Umowy wynosiła (…) CHF:
-kapitał (pozostała do spłaty kwota kredytu): (…) CHF,
-odsetki skapitalizowane: 0,00 CHF,
-odsetki zapadłe niespłacone: (…) CHF,
-odsetki od zadłużenia przeterminowanego: 0,00 CHF,
-odsetki zawieszone: 0,00 CHF,
-odsetki bieżące: (…) CHF,
co oznacza, że po przeliczeniu na walutę polską po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego dzień zawarcia ugody zadłużenie Kredytobiorców na dzień zawarcia ugody wynosiło (…) złotych:
-kapitał (pozostała do spłaty kwota kredytu): (…) złotych,
-odsetki skapitalizowane: 0,00 złotych,
-odsetki zapadłe niespłacone: (…) złotych,
-odsetki od zadłużenia przeterminowanego: 0,00 złotych,
-odsetki zawieszone: 0,00 złotych,
-odsetki bieżące: (…) złotych.
Zgodnie z założeniami ugody za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia Wnioskodawcy i Bank przyjęli, iż kredyt udzielony na podstawie Umowy został rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy, tj. od dnia (…) 2006 r., stanowił kredyt złotowy udzielony z zachowaniem pozostałych parametrów kredytu wynikających z Umowy, tj. okresu kredytowania – (…) miesięcy licząc od daty zawarcia Umowy oraz formy spłaty kredytu w ratach annuitetowych. Na podstawie ugody rozliczenie dotychczas spłaconych rat kredytu udzielonego na podstawie Umowy na poczet kredytu w złotych nastąpiło w ten sposób, że wartość spłat dokonanych na podstawie Umowy została zaliczona w pierwszej kolejności na poczet rat odsetkowych, a następnie - rat kapitałowych kredytu w złotych. Powstała nadwyżka pomniejsza kapitał do spłaty kredytu, od którego naliczane są kolejne odsetki, a niedobór - powiększa kapitał do spłaty, od którego naliczane są kolejne odsetki. Odsetki bieżące od ostatniej spłaty raty podlegają rozliczeniu do dnia zawarcia ugody.
Zgodnie z treścią ugody po zmianie waluty zadłużenia na walutę polską, pozostałe do spłaty zadłużenie Wnioskodawców wobec Banku z tytułu Umowy, na dzień zawarcia ugody wynosi 0,00 (słownie: zero) złotych. Jednocześnie Bank odstąpił od naliczania odsetek bieżących należnych z tytułu spłaty ostatniej raty. Tym samym Wnioskodawcy i Bank uznali, iż kredyt udzielony na podstawie Umowy został spłacony w całości. Bank w treści umowy zwolnił Wnioskodawców z długu (umorzył zadłużenie) w kwocie (…) złotych, a Wnioskodawcy dokonane zwolnienie z długu przyjęli. Na kwotę zwolnienia z długu składało się zadłużenie z następującego tytułu w poniższych wysokościach: kapitał: (…) złotych, odsetki skapitalizowane: 0,00 złotych, odsetki zapadłe niespłacone: (…) złotych, odsetki od zadłużenia przeterminowanego: 0,00 złotych, odsetki zawieszone: 0,00 złotych, odsetki bieżące: (…) złotych.
Ponadto na mocy ugody Bank wypłacił Wnioskodawcom kwotę dodatkową w wysokości (…) PLN. Bank stanął na stanowisku, że w związku z wypłatą przedmiotowej kwoty, dla Wnioskodawców powstał przychód, a na Banku ciąży wypełnienie obowiązku informacyjnego (tj. sporządzenie informacji PIT-11). Kwota, na którą składa się łączna suma wpłat dokonanych na rzecz banku z tytułu umowy kredytu mieszkaniowego (… PLN) pomniejszona o kwotę dodatkową wypłaconą przez Bank na podstawie ugody (… PLN) jest wyższa niż kwota kapitału pozyskanego z umowy kredytu mieszkaniowego - wynosi (…) PLN. Kwota kapitału pozyskanego z umowy kredytu mieszkaniowego wynosi (…) PLN. Ugoda nie precyzuje z jakiego tytułu jest wypłacana dodatkowa kwota, choć w ramach negocjacji z bankiem Wnioskodawcy podtrzymywali, że kwota ta winna stanowić zwrot środków pieniężnych tytułem nadpłaconego kredytu.
Pytanie
Czy w związku z przedstawionym w niniejszym stanie faktycznym zawarciem ugody z Bankiem, w ramach której Bank wypłacił Wnioskodawcom dodatkową kwotę, ale bez określenia jej tytułu, otrzymana kwota stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT)?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że przedmiotowa kwota nie stanowi dla nich przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się do skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawców dodatkowej kwoty na podstawie planowanej ugody z Bankiem należy podkreślić, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
W ocenie Wnioskodawców, biorąc pod uwagę całokształt zawartej umowy oraz sedno sporu z Bankiem kwota stanowi zwrot nadpłaconych środków pieniężnych z tytułu spłaty zaciągniętego kredytu.
Ponadto suma wpłat Wnioskodawców pomniejszona o zwrot proponowany przez Bank, daje wciąż kwotę wyższą niż kwota otrzymanego przez Bank kapitału. Zatem w przedmiotowej sprawie w związku z otrzymaniem od Banku ww. kwoty dodatkowej nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego.
Na mocy zawartej ugody Wnioskodawcy otrzymają zwrot środków pieniężnych, które wcześniej przekazali na rzecz Banku w ramach spłaty udzielonego kredytu hipotecznego. A zatem otrzymają środki będące (niepełnym) ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z własnych środków. Kwota dodatkowa otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w majątku Wnioskodawców. Wypłata ta winna być traktowana jako neutralna podatkowo.
Powyższe stanowisko potwierdzają m.in. interpretacje indywidualne o sygnaturach:
·0113-KDIPT2-2.4011.615.2024.2. AKU z dnia 2 stycznia 2024 r.;
·0114-KDIP3-2.4011.666.2024.2.BM z dnia 15 stycznia 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.592.2024.2.MKA z dnia 20 stycznia 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.658.2024.1.MKA z dnia 5 lutego 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.761.2024.1.MB z dnia 18 lutego 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.708.2024.3.AK z dnia 12 lutego 2024 r.;
·0112-KDWL.4011.17.2024.1.WS z dnia 15 lutego 2024 r.;
·0113-KDIPT2-2.4011.479.2024.4.ST z dnia 20 lutego 2024 r.,
·0112-KDIL2-1.4011.721.2024.1.MB z dnia 10 marca 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.635.2024.1.MKA z dnia 22 marca 2024 r.;
·0112-KDWL.4011.35.2024.1.WS z dnia 28 marca 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.815.2024.1.AK z dnia 5 kwietnia 2024 r.;
·0113-KDIPT2-2.4011.487.2024.3.ST z dnia 10 kwietnia 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.892.2024.1.MKA z dnia 20 kwietnia 2024 r.;
·0113-KDIPT2-2.4011.509.2024.2.AKU z dnia 25 kwietnia 2024 r.;
·0114-KDIP3-2.4011.712.2024.1.BM z dnia 5 maja 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.963.2024.2.MKA z dnia 15 maja 2024 r.;
·0112-KDWL.4011.48.2024.1.WS z dnia 25 maja 2024 r.;
·0113-KDIPT2-2.4011.515.2024.2.ST z dnia 30 maja 2024 r.;
·0112-KDIL2-1.4011.998.2024.1.AK z dnia 10 czerwca 2024 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.
Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei jest definiowany przez ustawodawcę w art. 11 ust. 1 ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Z definicji przychodu można wywieść, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) – mają definitywny, a nie zwrotny charakter.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też w wyniku określonego zdarzenia, które powoduje zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Odrębnym źródłem przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że katalog przychodów z innych źródeł ma otwarty charakter – nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe, które można przypisać do tego źródła.
Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wobec powyższego, skoro kwota dodatkowa, którą otrzymali Państwo od Banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłacanej przez Państwa podczas spłaty kredytu hipotecznego to jej otrzymanie nie powoduje po Państwa stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji pieniądze te nie są Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie skutkuje po Państwa stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.
Wydając interpretacje indywidualne organ nie odnosi się do kwot i nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
(…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.