Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 25 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Dnia 22 marca 2018 r. umową sprzedaży, sporządzoną w formie aktu notarialnego (…) Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny składający się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki, werandy, o powierzchni 71,20 m² oraz pomieszczenia przynależnego piwnicy o powierzchni 2,70 m² – o łącznej powierzchni użytkowej 74 m² za kwotę (…) zł. Lokal ten był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej – najem krótkoterminowy na cele mieszkalne, ale stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wg PKD 55.20.Z obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania od 2018 roku. Podatek dochodowy z tyt. prowadzonej działalności rozlicza na tzw. zasadach ogólnych wg skali podatkowej na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2024.226 t.j. z dnia 21 lutego 2024 r.). Przedmiotowy lokal nie był amortyzowany, a wydatki z nim związane nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu.

Dnia 1 sierpnia 2024 r. na podstawie oświadczenia o podziale lokalu mieszkalnego i ustanowieniu odrębnej własności lokali, sporządzonym w formie aktu notarialnego (…), Wnioskodawca dokonał wydzielenia z lokalu mieszkalnego (…) dwóch osobnych lokali mieszkalnych i ustanowił odrębną własność samodzielnych lokali mieszkalnych, o numerach:

-„X” składającego się z pokoju z aneksem kuchennym, dwóch pokoi, przedpokoju, spiżarki, łazienki z WC, werandy oraz pomieszczenia przynależnego piwnicy o łącznej powierzchni użytkowej 58,14 m², któremu nadano księgę wieczystą nr (…);

-„Y” składającego się z pokoju z aneksem kuchennym, łazienki z WC o powierzchni użytkowej 15,76 m², któremu nadano księgę wieczystą nr (…).

Powodem podziału była chęć uzyskania dwóch mniejszych mieszkań. W wyniku podziału powierzchnia nieruchomości nie została zmieniona. Wysokość udziałów w częściach wspólnych, powstałych po podziale lokali, mieści się w ramach udziału, jaki był związany z lokalem sprzed jego podziału, a wysokość udziałów pozostałych właścicieli lokali w budynku, w którym znajdują się lokale Wnioskodawcy, nie uległa zmianie. Wnioskodawca oszacował wartość obu nieruchomości łącznie na kwotę (…) zł.

Wnioskodawca zamierza sprzedać jedną z wydzielonych nieruchomości. Sprzedaż lokalu nie będzie odbywała się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Posiadany lokal od dnia nabycia do dnia podziału na dwa odrębne lokale był wykorzystywany do celów mieszkalnych w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie, na stałe zamieszkuje na terenie Polski i jest polskim rezydentem podatkowym.

Pytanie

Czy sprzedaż wyodrębnionego lokalu mieszkalnego, w przedstawionym stanie faktycznym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż wyodrębnionego lokalu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z zastrzeżeniem zawartym w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, fakt wykorzystywania mieszkania do celów działalności gospodarczej pozostaje bez wpływu i sprzedaż mieszkania nie będzie następowała w ramach wykonania działalności gospodarczej. Nabycie, w rozumieniu ustawy, miało miejsce w 2018 roku, podział lokalu w 2024 roku nie stanowi nabycia, a zatem sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat, co spełnia warunek czasowy wyłączenia przychodu sprzedaży spod opodatkowania w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o PIT: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT: Źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z literalnej treści przepisu wynika jednak, że reguła zwolnienia z podatku po upływie 5-ciu lat od nabycia, nie ma zastosowania do nieruchomość wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c, zgodnie z którym nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Pomimo tego, że nieruchomość mieszkalna jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej, to w momencie jej sprzedaży przychód zostanie rozliczony jako odpłatne zbycie nieruchomości prywatnej (poprzez formularz PIT-39) jako osobne źródło przychodów. Znajduje to potwierdzenie m.in. w treści pisma z dnia 30 czerwca 2020 r. wydanego przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDWT.4011.8.2020.1.JŁ: „Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, stwierdzić należy, że w omawianej sprawie z tytułu odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę lokali mieszkalnych nie powstanie przychód z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyjątek (dotyczący lokali mieszkalnych) zawarty we wskazanym wyżej art. 14 ust. 2c ww. ustawy. Do odpłatnego zbycia lokali mieszkalnych, w sytuacji gdy są one wynajęte w celach zarobkowych w ramach działalności gospodarczej (wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej), zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe opisanej we złożonym wniosku sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano”.

Zatem pomimo wykorzystywania przedmiotowego mieszkania do celów działalności gospodarczej w tym zakresie zastosowanie będą miały przepisy art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a sprzedaż nie nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy poddać analizie przepisy związane z ustaleniem momentu nabycia nieruchomości, która aktualnie jest podzielona na dwa odrębne lokale. W art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048), dalej: WLU, ustawodawca stwierdza, że: Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Stosownie do art. 2 ust. 2 WLU:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Z art. 3 ust. 1 WLU wynika, że:

W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Wedle art. 3 ust. 2 WLU:

Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Artykuł 3 ust. 3 WLU stanowi, że:

Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Na gruncie art. 7 ust. 1 WLU:

Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.

Stosownie do art. 7 ust. 2 WLU:

Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Z art. 8 ust. 1 WLU wynika, że:

Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:

1)rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych;

2)wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.

Dodatkowo na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1984 z późn. zm.):

Dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Dotyczy to także nieruchomości lokalowych oraz nieruchomości, w których nieruchomości lokalowe zostały wyodrębnione.

Zdaniem Wnioskodawcy, podział nieruchomości na mniejsze lokale mieszkalne nie stanowi nowego nabycia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mimo, iż w wyniku podziału powstały nowe jednostki ewidencyjne, dla celów podatkowych istotna jest data pierwotnego nabycia nieruchomości i podział nie jest zdarzeniem powodującym liczenie okresu pięcioletniego. W sytuacji Wnioskodawcy nabycie pierwotnego lokalu mieszkalnego miało miejsce w 2018 roku, a zatem pięcioletni okres upłynął z końcem 2023 roku. Pogląd ten podzielił w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2023 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.130.2023.3.ŁS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej: „W orzecznictwie sądowo-administracyjnym utrwalił się przy tym pogląd, że przez pojęcie »nabycie« użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że prawne wyodrębnienie lokali nie powoduje, że momentem nabycia lokalu jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokalu czy założenia księgi wieczystej, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania”.

Przy podziale nieruchomości u Wnioskodawcy nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania, ponieważ wielkość powierzchni przedmiotowej nieruchomości, ani udział we współwłasności nieruchomości i części wspólnych nieruchomości, w której znajduje się przedmiotowa nieruchomość, nie uległa zmianie. Dla obu lokali założone zostały nowe, odrębne księgi wieczyste, co również nie stanowi przesłanki do uznania za nowe nabycie, czego potwierdzeniem jest argumentacja zawarta w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2024 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.480.2024.2.MK: „Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że prawne wyodrębnienie lokalu nie powoduje, że momentem nabycia lokalu jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokalu, czy założenia księgi wieczystej, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania”.

W związku z tym planowana sprzedaż wyodrębnionych lokali nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż pięcioletni okres od dnia nabycia już upłynął. Podział nieruchomości nie wpływa na rozpoczęcie biegu nowego okresu, ponieważ nie nastąpiła zmiana właściciela przedmiotowej nieruchomości. Kluczowa pozostaje data pierwotnego nabycia, tj. 22 marca 2018 r. Tego samego zdania jest również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, wyrażając w Interpretacji indywidualnej wydanej dnia 23 września 2024 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.627.2024.1.KP pogląd: „W przedmiotowej sprawie wyodrębnienie z Lokalu dwóch odrębnych lokali nie ma wpływu na moment nabycia własności Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego oraz Wyodrębnionego Garażu. W analizowanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z nabyciem Wyodrębnionego Lokalu Mieszkalnego oraz Wyodrębnionego Garażu, bowiem podział Lokalu nie powoduje, że zmienia się właściciel. Dlatego też ww. 5-letniego terminu nie można stosować do daty wyodrębnienia lokalu”.

W związku z powyższym, sprzedaż wyodrębnionej nieruchomości, po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, a która nie jest realizowana w ramach wykonywania działalności gospodarczej, nie stanowi przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei, w myśl art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Stosownie do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. lokalu mieszkalnego. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa sposób opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że 22 marca 2018 r. umową sprzedaży, sporządzoną w formie aktu notarialnego nabył Pan lokal mieszkalny składający się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki, werandy, o powierzchni 71,20 m² oraz pomieszczenia przynależnego piwnicy o powierzchni 2,70 m² – o łącznej powierzchni użytkowej 74 m². Lokal ten był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej – najem krótkoterminowy na cele mieszkalne, ale stanowi Pana majątek prywatny. Wskazał Pan, że prowadzi działalność gospodarczą wg PKD 55.20.Z obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania od 2018 roku. Podatek dochodowy z tyt. prowadzonej działalności rozlicza na tzw. zasadach ogólnych wg skali podatkowej na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowy lokal nie był amortyzowany, a wydatki z nim związane nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu. Dnia 1 sierpnia 2024 r. dokonał Pan wydzielenia z lokalu mieszkalnego (…) dwóch osobnych lokali mieszkalnych. Zamierza Pan sprzedać jedną z wydzielonych nieruchomości. Sprzedaż lokalu nie będzie odbywała się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Posiadany lokal od dnia nabycia do dnia podziału na dwa odrębne lokale był wykorzystywany do celów mieszkalnych w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

W analizowanej sprawie zbycie przez Pana wyodrębnionego lokalu mieszkalnego – z uwagi na treść art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie będzie skutkowało powstaniem po Pana stronie przychodu z działalności gospodarczej z uwagi na mieszkalny charakter nieruchomości.

Zatem, skutki podatkowe sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego należy ocenić w kontekście przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

W niniejszej sprawie konieczne jest ustalenie czy dokonane przez Pana wyodrębnienie lokali mieszkalnych należy uznać za ich nabycie.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048):

W świetle art. 2 ust. 2 przytoczonej ustawy:

Z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali wynika, że:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 wskazanej ustawy:

Art. 3 ust. 3 przywołanej ustawy stanowi, że:

Na gruncie art. 7 ust. 1 powołanej ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 2 wskazanej ustawy:

Z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że:

Dodatkowo na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1984 ze zm.):

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że prawne wyodrębnienie lokali nie powoduje, że momentem nabycia lokali jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokali, czy założenia ksiąg wieczystych, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania.

Jak wynika z treści wniosku, 1 sierpnia 2024 r. dokonał Pan wydzielenia z posiadanego od 2018 roku lokalu dwóch osobnych lokali mieszkalnych i ustanowił Pan odrębną własność samodzielnych lokali mieszkalnych o numerach „X” oraz „Y”. Powodem podziału była chęć uzyskania dwóch mniejszych mieszkań. W wyniku podziału powierzchnia nieruchomości nie została zmieniona. Wysokość udziałów w częściach wspólnych, powstałych po podziale lokali, mieści się w ramach udziału, jaki był związany z lokalem sprzed jego podziału, a wysokość udziałów pozostałych właścicieli lokali w budynku, w którym znajdują się Pana lokale nie uległa zmianie.

W przedmiotowej sprawie dokonane przez Pana wyodrębnienie ze wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego dwóch odrębnych lokali mieszkalnych nie ma wpływu na moment nabycia nieruchomości.

W wyniku wyodrębnienia samodzielnych lokali mieszkalnych nie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności. Dlatego za datę nabycia wyodrębnionych przez Pana lokali mieszkalnych należy uznać datę nabycia lokalu mieszkalnego, z którego je wyodrębniono, gdyż w wyniku przedmiotowego wyodrębnienia nie nastąpiła zmiana dotychczasowego stanu posiadania.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że ustanowienie przez Pana odrębnej własności lokali mieszkalnych nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w niniejszej sprawie, w związku z planowaną przez Pana sprzedażą wyodrębnionego lokalu mieszkalnego, 5-letni okres, o którym mowa w ww. przepisie powinien być liczony od końca 2018 r., w którym to doszło do nabycia lokalu mieszkalnego, z którego go wyodrębniono.

W rezultacie, planowana przez Pana sprzedaż wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego, z którego go wyodrębniono. Oznacza to, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.