Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 18 grudnia 2024 r. (wpływ 23 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Posiada Pan działkę budowlaną numer 1, obręb (…) w gminie (…) o wielkości (…) ha. Identyfikator działki (…). Działka ewidencyjna nr 1 z obrębu (…) znajduje się w strefie terenów usług „U”. Działka jest działką budowlaną której sposób korzystania określony został jako „Dr - drogi”, dla której Sąd Rejonowy dla (…) VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą kw. Nr (…). W dziale III księgi wieczystej kw. nr (…) wpisane jest ograniczone prawo rzeczowe - nieodpłatne i nieograniczone w czasie prawo służebności przesyłu na rzecz spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (umowa dotycząca prądu), umowa ta jest zawarta na czas nieokreślony oraz można rozwiązać ją w każdym momencie.

Opisywana działka powstała w wyniku podziału działki 2, czyli udział wynoszący 1/10 (jedna dziesiąta) część - na podstawie umowy darowizny w celu uzyskania świadczeń emerytalno-rentowych w trybie przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz umowa darowizny udokumentowanych aktem notarialnym sporządzonym przez A.A. - Notariusza w (…), dnia 13 stycznia 2005 roku, za nr Repertorium (…), a także udział wynoszący 9/10 (dziewięć dziesiątych) części na podstawie umowy darowizny udokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez A.A. - Notariusza w (…), dnia 13 marca 2007 roku, za nr Repertorium (…).

W momencie nabycia działki był Pan już żonaty, natomiast nie zawierał Pan żadnych umów majątkowych małżeńskich mających na celu rozszerzenie wspólności ustawowej, a zatem Nieruchomość - jako nabyta na podstawie umów darowizn w obrębie pierwszej grupy podatkowej (po Pana Tacie) - stanowi składnik Pana majątku osobistego. Adres nieruchomości nie jest wpisany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej, ani jako adresy do doręczeń oraz nie stanowi adresu podmiotów wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego.

Przed podpisaniem umowy przedwstępnej sprzedaży działki (która odbyła się 9 sierpnia 2024 r.) prowadził Pan na terenie działki samoobsługową myjnię samochodową. Wybudowana została na podstawie okazanej przy niniejszym akcie ostatecznej i niezaskarżonej decyzji nr (…) wydanej z upoważnienia Prezydenta (…) dnia 11 kwietnia 2011. Na terenie działki znajdują się urządzenia techniczne (grupa 6 wg Klasyfikacji Środków Trwałych) stanowiące samoobsługową myjnię samochodową. Urządzenia nie są związane stale z gruntem (mówią chociażby o tym wyroki sądu administracyjnego) oraz nie są już Pana własnością. Celem sprzedaży jest dostawa niezabudowanego gruntu budowlanego. Jest Pan w trakcie uzyskiwania pozwolenia na rozbiórkę by przed umową finalną sprzedaży nieruchomości (ustaloną na 1 kwietnia 2025 r.) dostarczyć „pusty" grunt budowalny, a zostawić jedynie utwardzenie terenu na które zgodził się kupujący. Na chwilę obecną nie jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Data rejestracji jako podatnika VAT - 21/07/2011 (wg wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT) Podatnikiem VAT stał się Pan na podst. art. 113 ust. 5 ustawy o VAT (po przekroczeniu ustawowego limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT) na skutek osiągania przychodów z prowadzenia działalności gospodarczej (PKD 45.20.Z). Data wykreślenia rejestracji jako podatnika VAT - 18/09/2023 na podstawie art. 96 ust. 9a pkt. Ostatnia sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT nastąpiła w lipcu 2024 r. w czasie zawieszania działalności.

Dokonano sprzedaży środków trwałych (urządzeń) używanych w czasie prowadzenia działalności:

1. Myjnia samochodowa - grupa 6 wg KŚT URZĄDZENIA TECHNICZNE (podgrupa 65 - Urządzenia przemysłowe, rodzaj 659 - Pozostałe urządzenia przemysłowe.

2. Rozmieniarka banknotów - grupa 6 wg KŚT URZĄDZENIA TECHNICZNE (podgrupa 66 - Urządzenia nieprzemysłowe, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia                    nieprzemysłowe.

Ostatni plik JPK VAT został złożony dnia 05/08/2024 r. za okres 07/2024. Data zaprzestania wykonywania czynności - 19/07/2024. (VAT-Z wpłynął do US (…) 24/07/204 r.). Ostatni dzień prowadzenia działalności (trwałe zamknięcie) - 19/07/2024 (CEIDG-1 wpłynął do urzędu dzielnicy 22/07/2024).

Tak jak wspomniał Pan wyżej, właścicielem działki stał się Pan na mocy umowy darowizny w obrębie pierwszej grupy podatkowej. Nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia VAT naliczonego. Działka nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Nie stanowi oraz nigdy nie stanowiła środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Prowadził Pan działalność gospodarczą do końca 2022 roku. PKD 45.20.Z (myjnia samoobsługowa). Nie prowadzi Pan działalności od początku 2023 roku.

Działka nr 1 była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Znajdowały się na niej urządzenia myjni samochodowej ręcznej. Działka nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy, nie była amortyzowana, a jej status prawny i majątkowy zawsze stanowił składnik Pana majątku prywatnego. Działkę otrzymał Pan od swojego ojca w formie darowizny sporządzonej w 2005 r. oraz 2007 r.

Działka nr 1, o której mowa we wniosku, od momentu jej nabycia w darowiźnie do 2011 roku nie była użytkowana. W okresie od 2011 roku do czasu zaprzestania prowadzenia działalności znajdowały się na niej urządzenia samoobsługowej myjni ręcznej.

Umowa przedwstępna zawarta w dniu 9 sierpnia 2024 r. w formie aktu notarialnego przewiduje sprzedaż działki nr 1 za określoną w umowie cenę (termin umowy finalnej sprzedaży działki został ustalony na 1 kwietnia 2025 r. Ustalono, że ostateczna umowa sprzedaży zostanie zawarta w dniu 1 kwietnia 2025 r.). Na prośbę kupującego udzielił Pan zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane, co miało charakter wyłącznie gestu dobrej woli z Pana strony, wynikającego z długiego okresu pomiędzy zawarciem umowy przedwstępnej, a planowaną finalizacją transakcji. Zgoda ta nie była związana z żadnymi działaniami mającymi na celu przygotowanie nieruchomości do sprzedaży. Umowa zawierała również zapis o zadatku, którego wysokość została określona w dokumencie notarialnym.

Nie jest Panu znany cel nabycia działki przez przyszłego nabywcę.

Nie podejmował Pan żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działki.

Na dzień sprzedaży działki nr 1 nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie występował Pan o taką decyzję.

Udzielił Pan stronie kupującej zgody na dysponowanie działką do celów budowlanych przed ostatecznym zbyciem nieruchomości. Zgoda ta została udzielona w formie wyrażenia woli, by ułatwić kupującemu przygotowania do realizacji jego planów związanych z przyszłym zagospodarowaniem działki oraz biorąc pod uwagę długi czas od momentu umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej. Kupujący chce mieć pewność, że działka spełnia jego wymogi. Żadna forma prac budowlanych ani ingerencji w samą nieruchomość, w tym fizyczne wykorzystanie terenu, nie może mieć miejsca przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży. Kupujący nie ma prawa do wykonywania jakichkolwiek prac na działce przed sfinalizowaniem transakcji co stanowi istotny element umowy. Zgoda nie była związana z żadnym wynagrodzeniem ani innymi korzyściami materialnymi, a wszelkie działania podejmowane przez kupującego są ściśle związane z przygotowaniem do wykorzystania nieruchomości po dokonaniu sprzedaży.

Nie podejmował Pan żadnych działań związanych z przygotowaniem działki nr 1 do sprzedaży, takich jak decyzja o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, ogrodzenie, doprowadzenie mediów, wytyczenie dróg dojazdowych ani żadnych innych działań.

Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży żadnej nieruchomości. Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Zważywszy na to, że:

1. Działka 1 była własnością Pana rodziny i otrzymał Pan ją w formie darowizny od swojego ojca,

2. Od czasu darowizny minęło więcej niż 5 lat,

3. Nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami,

4. Nie zamierza Pan w przyszłości prowadzić działalności w zakresie obrotu nieruchomościami,

5. Nie podejmował Pan żadnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami,

6. Nie podejmował Pan przed sprzedażą żadnych działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności oraz wartości działki,

7. Udzielenie pełnomocnictwa kupującemu było aktem dobrej woli w celu sprawdzenia przez nabywcę, czy działka spełnia jego wymogi.

Sprzedaż działki nr 1 stanowi zarząd Pana majątkiem osobistym, który otrzymał Pan w formie darowizny od swojego ojca. Dokonanie sprzedaży działki nabytej w drodze darowizny nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięcioletniego okresu wskazanego ustawie. Nie jest Pan zatem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości.

Pytania

1.Czy w związku z planowaną sprzedażą działki nr 1 będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

2.Czy sprzedaż nieruchomości pochodzącej z majątku osobistego, która była wykorzystywana do działalności gospodarczej przed jej zakończeniem, kwalifikuje się jako sprzedaż prywatna (i tym samym jest zwolniona z podatku dochodowego)?

Pana stanowisko w sprawie

Osobiście uważa Pan, że sprzedaż działki nr 1 nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż działka ta stanowi Pana majątek prywatny.

Ponadto podkreśla Pan, że działka została nabyta w drodze darowizny ponad 5 lat przed planowaną sprzedażą, co oznacza, że nie zachodzą przesłanki do opodatkowania sprzedaży, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT, opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Nabył Pan nieruchomość w 2005 i 2007 roku w drodze darowizny, zatem okres 5-letni upłynął odpowiednio w 2011 i 2013 roku.

Działka ta nigdy nie stanowiła środków trwałych w działalności gospodarczej, ani nie była wykorzystywana na cele prowadzenia działalności po jej zakończeniu. Zaprzestał Pan prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której prowadził Pan samoobsługową myjnię samochodową - w  lipcu 2024 roku, co zostało formalnie zgłoszone odpowiednim organom.

Wobec tego uważa Pan, że sprzedaż działki jest realizacją zarządu majątkiem prywatnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

W przytoczonym art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku, tj. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) analizowanej ustawy.

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Jednocześnie zauważam, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od  osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego, zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

• składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
• składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

O tym, jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i  22c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Definicja środka trwałego zawarta została w art. 22a ust. 1 cyt. ustawy:

W myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy:

Pomimo tego, że składniki majątkowe, o których mowa w przepisie art. 22c pkt 1 ww. ustawy, nie  podlegają amortyzacji podatkowej, to dotyczą ich wszelkie konsekwencje związane z ich statusem jako środków trwałych, czy też wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności podatnik ma obowiązek wprowadzić je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Stanowi o tym przepis art. 22d ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z ww. art. 22d ust. 2 przedmiotowej ustawy:

Definicja środków trwałych - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, podlegające amortyzacji oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.

Co do zasady składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 - art. 22d ust. 2 cyt. ustawy.

Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w  ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania; późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 - art. 22n ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana wątpliwość budzi kwestia, czy sprzedaż działki nr 1 pochodzącej z majątku osobistego, która była wykorzystywana do działalności gospodarczej, kwalifikuje się jako sprzedaż prywatna oraz czy w związku z planowaną sprzedażą ww. działki będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Według Pana, sprzedaż działki nr 1 nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż działka ta stanowi Pana majątek prywatny. Ponadto podkreśla Pan, że działka została nabyta w drodze darowizny ponad 5 lat przed planowaną sprzedażą, co oznacza, że nie zachodzą przesłanki do opodatkowania sprzedaży, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

W treści wniosku wskazał Pan, że działka nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Podkreślić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wymagają jednak, aby składnik majątku był przez podatnika wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Z literalnej wykładni przywołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Co istotne, jak wskazano wyżej, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od m.in. ujęcia go w ewidencji środków trwałych

Niewprowadzenie działki gruntu do ewidencji środków trwałych oraz brak nabycia w ramach działalności gospodarczej, nie może prowadzić do wniosków, że zbycie nieruchomości gruntowej należy zakwalifikować jako pochodzące z innego źródła niż działalność gospodarcza. Sprzedaż nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, jeżeli podlegała ujęciu w ewidencji środków trwałych (nawet gdy nie zostały faktycznie ujęte), podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zatem w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, że nie ujął Pan nieruchomości (działki) w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Decydujący dla oceny kwestii wykorzystywania tej nieruchomości w działalności gospodarczej jest fakt, że działka nr 1 była wykorzystywana przez Pana do działalności gospodarczej. Na działce była bowiem prowadzona myjnia samochodowa. Sprzedając nieruchomość, która była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie zbywa Pan majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany do prowadzenia ww.  działalności gospodarczej.

Bez względu na to, czy został spełniony obowiązek – wynikający z art. 22d ust. 2 ww. ustawy – wprowadzenia składnika majątku do tej ewidencji, czy też nie, kwota uzyskana ze sprzedaży ww. nieruchomości będzie – zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od  osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, dokona Pan odpłatnego zbycia składnika majątku spełniającego kryteria środka trwałego podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji do  przychodu uzyskanego z tego tytułu znajdzie zastosowanie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od tego, od kiedy Pan wykorzystuje ten składnik majątku w działalności gospodarczej, od tego kiedy go Pan nabył i w jaki sposób, jak również od tego czy wprowadził go Pan, czy też nie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i  prawnych. Podkreślić bowiem należy, że ww. przepis nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w  ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku. Zdarzeniem objętym regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uzyskanie przychodu z odpłatnego zbycia wymienionego w tym przepisie składnika majątku.

W sytuacji przedstawionej we wniosku uzyskany przez Pana przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowej (działki nr 1) będzie przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości (działki nr 1) wykorzystywanej przez Pana w działalności gospodarczej przed upływem 6 lat od dnia zakończenia prowadzenia tej działalności, będzie stanowił przychód z Pana działalności gospodarczej. Przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach stosowanych w prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, jeżeli sprzedaż tej nieruchomości (działki nr 1) nastąpi po upływie 6 lat od dnia zakończenia prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej, przychód z tej sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.