Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. W związku z trudnościami w pozyskiwaniu nowych pracowników i ciągle rosnącym zapotrzebowaniem na nowy personel Wnioskodawca wprowadził w swoim przedsiębiorstwie program poleceń pracowniczych, polegający na przyznawaniu pracownikom nagród pieniężnych w przypadku, w którym z ich polecenia zostaną zatrudnieni nowi pracownicy.

Zasady działania programu określone są w regulaminie podpisanym przez zarząd spółki i podanym do wiadomości pracowników w sposób przyjęty dla regulaminów wynagradzania. Zasady działania programu nie są określane w umowach zawieranych z pracownikami. Udział w programie jest dobrowolny i nie ma żadnego związku z obowiązkami uczestniczących w nim osób wynikającymi ze stosunku pracy.

Uczestnikami programu mogą być osoby związane z Wnioskodawcą stosunkiem pracy lub osoby oddelegowane do pracy na terenie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy za pośrednictwem firmy zewnętrznej, zatrudnione w oparciu o umowę o pracę tymczasową.

Uczestnicy ubiegający się o przyznanie nagrody (w regulaminie programu nazywanej „premią kadrową”) są zobowiązani podejmować starania zmierzające do zapewnienia Wnioskodawcy kandydatów na stanowiska pracy zgodnie z jego zapotrzebowaniem. Uczestnik zobligowany jest do przedstawienia dokumentów rekrutacyjnych kandydata kierownikowi właściwego działu ze względu na stanowisko uczestnika. Decyzja o nawiązaniu stosunku pracy z kandydatem należy do Wnioskodawcy.

Warunkiem nabycia przez uczestnika prawa do otrzymania nagrody jest faktyczne nawiązanie stosunku pracy z poleconym przez niego kandydatem. Wysokość nagrody określona jest kwotowo i przysługuje za każdy miesiąc, w którym kandydat pozostawał w stosunku pracy z Wnioskodawcą i który w pełni przepracował (przy czym dopuszczalne są usprawiedliwione nieobecności w pracy w zakresie określonym w regulaminie). Maksymalny okres zatrudnienia, za który przysługuje nagroda, wynosi 6 miesięcy. W przypadku nawiązania stosunku pracy z kilkoma kandydatami poleconymi przez danego uczestnika, nagroda ulega odpowiedniemu zwielokrotnieniu.

Nagroda jest wypłacana uczestnikowi wraz z należnym mu wynagrodzeniem za pracę.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nagrody pieniężne wypłacane uczestnikom programu poleceń pracowniczych są zaliczane do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., a w konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku (jako płatnik) obliczania, potrącania i wpłacania na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych nagród?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.): Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.), zwanej dalej „u.p.d.o.f.”: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są m.in.:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
• inne źródła (pkt 9).

Według art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c u.p.d.o.f.

Jak wskazano w art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie do treści z art. 32 ust. 1 ww. ustawy: Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Art. 38 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że: Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Na podstawie art. 42a ust. 1 cytowanej ustawy: Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy nagrody pieniężne wypłacane uczestnikom programu poleceń pracowniczych są zaliczane do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., a w konsekwencji czy Wnioskodawca nie ma obowiązku (jako płatnik) obliczania, potrącania i wpłacania na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych nagród.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa podatkowego nie ulega wątpliwości, że nagrody pieniężne wypłacane uczestnikom programu poleceń pracowniczych stanowią dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Istotą problemu jest zakwalifikowanie ich do odpowiedniego źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f.

Biorąc pod uwagę fakt, że zasady działania programu nie są określane w umowach zawieranych z pracownikami, lecz w regulaminie podpisanym przez zarząd spółki i podanym do wiadomości pracowników, a jednocześnie udział w programie jest dobrowolny i nie ma żadnego związku z obowiązkami uczestniczących w nim osób wynikającymi ze stosunku pracy, Wnioskodawca uważa, że przychody uczestników programu z tytułu wypłacanych im nagród pieniężnych nie stanowią przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., lecz przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 tej ustawy.

W związku z tym, uwzględniając treść art. 32 ust. 1, art. 38 ust. 1 oraz art. 42a ust. 1 u.p.d.o.f., Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczania, pobierania i wpłacania na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych nagród. Ciążą na nim jedynie obowiązki informacyjne, tj. obowiązek sporządzenia i przekazania uczestnikowi programu oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o przychodach z innych źródeł, zgodnie z art. 42a ust. 1 u.p.d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.