Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 1 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 21 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 28 grudnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 28 czerwca 2024 r. pod firmą „…” pod adresem: …, …, zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: …i numerem REGON: …. Przeważający kod PKD Wnioskodawcy to: 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Pozostałe kody PKD to:

-58.29.Z Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania,

-62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

-62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

-63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

-63.12.Z Działalność portali internetowych,

-72.19.Z Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych,

-74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania,

-74.20.Z Działalność fotograficzna,

-85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Przedmiotowa działalność od samego początku dotyczyła i dotyczy tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Wielkiej Brytanii i ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej zwana: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca jest opodatkowany w Polsce na zasadach podatku liniowego z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Niniejszy wniosek obejmuje okres od dnia 28 czerwca 2024 r. tj. założenia działalności. Obejmuje on także zdarzenia teraźniejsze oraz zdarzenia przyszłe, o ile stan faktyczny i prawny nie ulegnie zmianie.

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów.

Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

1.Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji.

2.Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja - tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające wsparcie przy wykonywaniu testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tych błędów.

3.Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu - Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności przy pomocy (...):

następuje implementacja (aplikacji) oraz jej rozszerzenia wraz z optymalizacją na rzecz firm z branży …. Dotychczas zaimplementowane zostały następujące funkcjonalności:

-zaprojektowano i wdrożono … w systemie …,

-zaprojektowano i wdrożono …:

-do tworzenia …,

-do tworzenia …,

-do tworzenia …,

-do tworzenia …,

-zaprojektowano i wdrożono …:

-do instalacji i zarządzania niezbędnymi …,

-zaprojektowano i wdrożono system do:

-automatycznego wdrażania nowych wersji …,

-publikacji i obsługi …,

-publikacji i obsługi regularnie wysyłanych wiadomości e-mail dla subskrybentów i klientów serwisu …, tzw. newsletter.

Powyższe oprogramowania są nowością w działalności Wnioskodawcy, bowiem wcześniej nie tworzył On podobnych rozwiązań.

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej jako: „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych.

Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

-materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74);

-nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12).

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych wyżej uzyskanych przez Niego efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i jego indywidualny charakter.

Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Ponadto, warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Wytworzone oprogramowania stanowią nowość w Jego działalności, więc do momentu ich wytworzenia Wnioskodawca nie oferował podobnych rozwiązań.

Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy On Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb klientów, z którymi współpracuje, a dany zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym. Sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o PAIPP.

Działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez niego planem.

Cel jest za każdym razem ten sam - stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności, oczekiwane przez klienta. Przy każdym wytworzonym dotychczas oprogramowaniu zostały osiągnięte te same cele, czyli stworzenie oprogramowania spełniającego ustalone wymagania. Wnioskodawca samodzielnie je stworzył, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane. Wnioskodawca na bieżąco tworzy oprogramowanie i realizowane przez Niego projekty znajdują się na różnym poziomie zaawansowania.

Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu. Należy podkreślić, iż program tworzony przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy ulepsza i rozwija działanie starych programów, lub też powoduje tworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Usługa Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Wnioskodawca tworzy programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, Wnioskodawca każdorazowo musi wybrać odpowiednią technologię, co wiąże się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, Wnioskodawca nie byłby w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania Wnioskodawca za każdym razem musi wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy.

Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów.

Wszystkie czynności, które Wnioskodawca realizuje w zakresie wytwarzania i rozwijania programów komputerowych, zlecane przez kontrahenta, prowadzą do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o PAlPP, do których przenoszone są prawa majątkowe przez Wnioskodawcę na Jego klienta.

Wnioskodawca oświadcza, że efektem Jego prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.

Wnioskodawca w ramach umowy z klientami zobowiązuje się do tworzenia oraz rozwijania oprogramowania, projektowania systemów informatycznych oraz interfejsów programistycznych aplikacji. Ulgą IP Box Wnioskodawca zamierza objąć tylko te dochody, które są bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych. Wnioskodawca jest w stanie ustalić wartość tego dochodu dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przenoszenia praw autorskich, ponieważ przepisy nie przewidują obowiązku ich wyszczególniania. Wnioskodawca jest w stanie ustalić wartość tego wynagrodzenia na podstawie prowadzonej na bieżąco ewidencji.

W umowach pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami, strony ustaliły, iż kontrahent nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług:

a)z chwilą przyjęcia (przekazania) utworu podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy o PAIPP. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas przekazanie wytworzonego utworu kontrahentowi przez Wnioskodawcę, co bezpośrednio regulują regulacje zawarte w umowie;

b)z chwilą wytworzenia utworu, podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy o PAIPP (potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas samo wytworzenie przez Wnioskodawcę ww. programu).

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy na kontrahenta jest każdorazowo możliwe dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)koszty usługi księgowej i doradczej - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej; koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis; ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego; należy również podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej jako takiej, niezależnie od jej przedmiotu; natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej); w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo- rozwojową; Wnioskodawca traktuje te koszty jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej; usługi księgowe i doradcze nie zawierają w sobie kosztu opłaty za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej;

b)koszty użytkowania samochodu - koszty związane z użytkowaniem samochodu (kosztu amortyzacji samochodu i jego eksploatacji; wydatki poniesione na zakup samochodu, paliwo,ubezpieczenie, serwis, wymianę płynów i części eksploatacyjnych) umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania; podkreślić należy, iż koszty te są wprost związane z wytworzeniem oprogramowania; wydatki te są ponoszone lub zostały poniesione w trakcie prowadzenia działalności i są nierozerwalnie z nią związane;

c)koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych - Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura; jak powszechnie wiadomo, odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej; pod pojęciem kosztów zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych Wnioskodawca rozumie wydatki poniesione na zakup fotela biurowego, biurka z regulowaną wysokością, różnego rodzaju przewodów, huby oraz elementów ułatwiających ich uporządkowanie (korytka grzebieniowe, taśmy, prowadnice);

d)koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego - należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista; tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego; komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty; natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty; z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych; Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem kosztów zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego rozumie wydatki poniesione na zakup laptopa, monitorów, klawiatury, myszki, słuchawek, karty dźwiękowej oraz listew zasilających; Wnioskodawca oświadcza, iż wydatki te zostały poniesione w trakcie prowadzenia działalności i są nierozerwalnie z nią związane; w przyszłości nie wyklucza możliwości ponoszenia również innych wydatków związanych bezpośrednio z ww. działalnością.

e)koszty wynajmu specjalistycznej infrastruktury komputerowej fizycznej, jak i na platformach chmury obliczeniowej - niezbędne do prowadzenia testów integracyjnych, testów wydajności, testów wdrożeniowych i testów jakościowych projektowanych i wytwarzanych programów i systemów komputerowych;

f)koszty związane z wyjazdami służbowymi - Wnioskodawca podróżuje służbowo, w związku z czym ponosi On koszty związane z noclegiem oraz koszty dojazdu do wyznaczonego miejsca; są one konieczne z punktu widzenia działalności związanej z tworzeniem oprogramowania, gdyż może zdarzyć się sytuacja, że Wnioskodawca będzie musiał przykładowo omówić dany projekt z klientem w miejscu innym niż siedziba Wnioskodawcy; innymi słowy, pod pojęciem kosztów dotyczących wyjazdów służbowych Wnioskodawca ma na myśli wydatki poniesione na dojazdy do swoich klientów i kontrahentów;

g)składki na ubezpieczenia społeczne - Wnioskodawca pod tym pojęciem rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych; również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć Jego zdolność zawodową.

Wnioskodawca wskazuje jednak, że nie wyklucza w przyszłości poniesienia innych wydatków z tej kategorii. Powyższe koszty Wnioskodawca ponosi od początku prowadzenia działalności związanej z tworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem oprogramowania, której dotyczy wniosek. Służą one Wnioskodawcy do realizacji wielu zleceń programistycznych. Wszystkie wymienione w pytaniu interpretacyjnym koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę programami komputerowymi. Koszty te są bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytworzeniem oprogramowania (jak i powstaniem praw autorskich przysługujących do Niego).

Wnioskodawca prowadzi od dnia 28 czerwca 2024 r. na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Uzupełnienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

21 grudnia 2024 r. udzielił Pan odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu:

Pytanie 1)Co – w kontekście przedstawionego we wniosku opisu – należy rozumieć pod pojęciem „programów komputerowych”? W opisie używa Pan różnych pojęć, które określają efekty Pana pracy. Sposób, w jaki ich Pan używa nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić te same efekty Pana prac. W opisie pojawiają się m.in. takie określenia: „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „projekty programistyczne”, „zlecenia programistyczne”, „aplikacja”, „moduł”, „system”, „funkcjonalność”.

Odpowiedź: Wnioskodawca posługuje się ww. pojęciami jako synonimami. Użyte określenia: „oprogramowanie”, „projekty programistyczne”, „zlecenia programistyczne”, „aplikacja”, „moduł”, „system”, „funkcjonalność” zostały użyte na określenie „programów komputerowych”, których Wnioskodawca jest twórcą. Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych program komputerowy to zestaw instrukcji (kod źródłowy, kod maszynowy) służących do realizacji określonych funkcji na urządzeniach elektronicznych, w szczególności komputerach. Taka definicja wynika z art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, który uznaje program komputerowy za utwór chroniony prawem autorskim. W działalności Wnioskodawcy termin „program komputerowy” odnosi się do efektów pracy polegających na tworzeniu, rozwijaniu i modyfikowaniu kodu źródłowego, który spełnia wymogi funkcjonalności i efektywności określone przez zamawiającego. Te działania obejmują projektowanie i implementację rozwiązań opartych na algorytmach i technologii informatycznej.

Pytanie 2) Czy uczestniczy Pan we własnych czy też cudzych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Od momentu rozpoczęcia działalności tj. od dnia 28 czerwca 2024 r. Wnioskodawca uczestniczy wyłącznie we własnych pracach polegających na wytwarzaniu „programów komputerowych” i równocześnie nie uczestniczy w cudzych pracach tego typu. Działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania programów komputerowych obejmuje przede wszystkim następujące etapy:

·analiza wymagań funkcjonalnych i technicznych: na podstawie specyfikacji dostarczonej przez zamawiającego Wnioskodawca identyfikuje wymagania dotyczące funkcjonalności programów komputerowych,

·projektowanie architektury i funkcjonalności programów komputerowych: Wnioskodawca tworzy rozwiązania odpowiadające specyficznym potrzebom klientów (zamawiających), uwzględniając aktualne standardy technologiczne,

·wytwarzanie programów komputerowych: Wnioskodawca opracowuje kod źródłowy, który stanowi program komputerowy oraz realizuje pełny proces jego testowania i wdrażania.

Każdy z tych etapów wymaga od Wnioskodawcy twórczego wkładu, polegającego na projektowaniu oryginalnych rozwiązań informatycznych. Ww. działania Wnioskodawca realizuje w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, co oznacza, że jest odpowiedzialny za wszystkie etapy realizacji projektu, od analizy wymagań po wdrożenie rozwiązania. Efekty Jego pracy są chronione prawem autorskim jako utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace, które wykonuje Wnioskodawca, są efektem Jego osobistej działalności twórczej. Odpowiada On za proces wytwórczy programów komputerowych osobiście. Nie można wykluczyć, że w przyszłości pojawią się zlecenia ze strony zamawiających na rozwijanie i ulepszanie istniejących programów komputerowych. W takim przypadku, zadaniem Wnioskodawcy będzie m.in. dodawanie nowych funkcjonalności, poprawa wydajności, aktualizacja rozwiązań poprzez dostosowanie ich do nowych potrzeb zamawiającego. Efekty Jego pracy również będą chronione prawem autorskim jako utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i będą stanowiły prace badawczo-rozwojowe.

W przyszłości Wnioskodawca zakłada uczestniczenie wyłącznie we własnych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu „programów komputerowych”.

Pytanie 3)Jakie konkretne narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w praktyce gospodarczej zastosował Pan, co powoduje, że wytworzony, rozwinięty/zmodyfikowany „program komputerowy” w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących; na czym polega oryginalność Pana oprogramowania; jakie usprawnienia odróżniają wytworzone/rozwinięte przez Pana oprogramowanie od już istniejących?

Odpowiedź: Jak już zaznaczono we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje on tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Ponadto, warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Wytworzone oprogramowania stanowią nowość w Jego działalności, więc do momentu ich wytworzenia Wnioskodawca nie oferował podobnych rozwiązań.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie charakteryzuje się znaczną oryginalnością, wynikającą z zastosowania innowacyjnych narzędzi, nowych koncepcji oraz rozwiązań, które nie występowały dotychczas w praktyce gospodarczej w formie dostępnej dla użytkowników. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest unikalne pod względem interfejsu użytkownika, który został zaprojektowany zgodnie z zasadami design thinking. Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę integruje się z technologiami, które dotąd były wykorzystywane w innych sektorach, np. przetwarzanie strumieniowe w czasie rzeczywistym, i adaptuje je do specyfiki branży, w której działa zamawiający. Żadne z istniejących na rynku rozwiązań w tej branży nie oferuje rozwiązań odpowiadającym potrzebom projektu. Wdrożona została optymalizacja wydajności dzięki zastosowaniu dedykowanych mechanizmów cache’owania oraz mikroserwisowej architektury, co znacząco obniża koszty użytkowania i zwiększa szybkość działania programu.

Podsumowując, oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę znacząco różni się od istniejących rozwiązań dzięki zastosowaniu innowacyjnych narzędzi, nowatorskich podejść optymalizacyjnych, które wcześniej nie były stosowane w praktyce gospodarczej w tej formie. Dzięki temu stanowi ono istotną wartość dodaną dla użytkowników i wyróżnia się na tle konkurencji.

W procesie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca wytworzył unikalne konfiguracje narzędzi i frameworków w sposób odbiegający od ich standardowego użycia w praktyce gospodarczej:

·…,

·…,

·….

Wyróżnikiem jest innowacyjne podejście do automatyzacji procesów oraz integracji środowisk programistycznych i produkcyjnych, w szczególności:

System automatycznego wdrażania nowych wersji aplikacji: ….

Mechanizmy bezpieczeństwa w chmurze …: ….

Cechy i usprawnienia techniczne, które odróżniają rozwiązania od istniejących: o

·optymalizacja infrastruktury: dzięki połączeniu …, infrastruktura sieciowa i obliczeniowa jest automatycznie skalowana w odpowiedzi na zmienne obciążenia, co zapewnia wysoką wydajność i minimalizację kosztów.

·Integracja z wieloma platformami hostingowymi: stworzono oprogramowanie umożliwiające jednoczesne zarządzanie zasobami w różnych chmurach obliczeniowych (….). Takie rozwiązanie jest rzadkością w praktyce gospodarczej, ponieważ wymaga dogłębnej znajomości API i narzędzi każdej platformy.

Podsumowując, zastosowane narzędzia oraz opracowane rozwiązania stanowią innowację procesową i technologiczną, znacząco wyróżniającą wytworzone oprogramowanie na tle istniejących rozwiązań a nawet wypełniające lukę rynkową dostarczając rozwiązanie nieistniejące wcześniej. Tworzenie oprogramowania o takiej specyfice wcześniej nie było praktykowane w działalności Wnioskodawca, co potwierdza, że wytwarzane oprogramowanie jest efektem prac badawczo -rozwojowych.

Pytanie 4) Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż kontrahent)?

Odpowiedź: W ramach wykonywanej działalności twórczej przez Wnioskodawcę ponosi On odpowiedzialność za efekty swojej pracy przede wszystkim wobec swojego kontrahenta, z którym podpisana jest umowa. Niemniej jednak, w przypadku, gdy stworzone przez Niego oprogramowanie zostaje przekazane dalej i jest wykorzystywane przez osoby trzecie (np. użytkowników końcowych lub klientów kontrahenta), Wnioskodawca ponosi pośrednią odpowiedzialność za Jego prawidłowe działanie, zgodność z założeniami funkcjonalnymi oraz zgodność z przepisami prawa. Umowy zawierane z kontrahentami zazwyczaj przewidują klauzule dotyczące odpowiedzialności za efekty pracy Wnioskodawcy, które obejmują nie tylko kontrahenta, ale również osoby trzecie korzystające z wytworzonego oprogramowania. Wnioskodawca odpowiada za wady lub błędy w programie, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo danych, stabilność systemu lub inne kluczowe aspekty Jego funkcjonowania. W przypadku, gdy oprogramowanie, które stworzył Wnioskodawca, zostanie wdrożone u użytkowników końcowych lub sprzedane klientom kontrahenta i pojawią się szkody wynikające z błędów w oprogramowaniu, Jego odpowiedzialność jest rozszerzona poprzez roszczenia regresowe Jego kontrahenta (zamawiającego) wobec Wnioskodawcy.

Pytanie 5) Czy nabywał Pan wyniki prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów?

Odpowiedź: W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie nabywał gotowych wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów w celu ich bezpośredniego wykorzystania w swojej pracy. Całość wytworzonych przez Niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowane IP) powstała na skutek Jego samodzielnej działalności twórczej, prowadzonej w sposób systematyczny, w ramach realizacji działań badawczo-rozwojowych.

W swojej pracy Wnioskodawca korzysta z powszechnie dostępnych narzędzi, technologii i bibliotek programistycznych, które nie stanowią wyników cudzych prac badawczo-rozwojowych, lecz są standardowymi komponentami stosowanymi w branży IT. Narzędzia te są jedynie podstawą do tworzenia przez Niego nowych, oryginalnych rozwiązań. Wszystkie działania, które prowadzą do wytworzenia oprogramowania, Wnioskodawca realizuje we własnym zakresie, bazując na swojej wiedzy, umiejętnościach i doświadczeniu. Jego prace obejmują analizę problemów, projektowanie algorytmów oraz implementację unikalnych rozwiązań, które nie wynikają z prac dostarczonych przez osoby trzecie.

Pytanie 6) Czy – w przypadku, gdy rozwija Pan oprogramowanie jest/był Pan właścicielem tego oprogramowania/części oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z  tego oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?

Odpowiedź: Jak już wyjaśniono od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie wytwarzaniem oprogramowania o parametrach opisanych wyżej.

Jeśli w przyszłości pojawią się zlecenia na rozwijanie oprogramowania już istniejącego Wnioskodawca zakłada, że przy realizacji takiego zlecenia będzie występował w roli użytkownika posiadającego prawo do korzystania z tego oprogramowania (lub jego części) na podstawie umowy licencji (wyłącznej).

Pytanie 7) Jeśli jest/był Pan użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika/wynikało, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tej licencji?

Odpowiedź: Dotychczas (działalność została założona w dniu 28 czerwca 2024 r.) Wnioskodawca nie występował w roli użytkownika posiadającego prawo do korzystania z oprogramowania (lub jego części) na podstawie umowy licencyjnej. Gdyby jednak takie zlecenie się pojawiło, Wnioskodawca zakłada, że byłaby to licencja wyłączna. Licencja wyłączna pozwoli Mu bowiem na dokonywanie zmian i wprowadzanie ulepszeń w sposób, który prowadzi do wytworzenia nowych elementów oprogramowania będących wynikiem Jego samodzielnej pracy twórczej. Wyłączność licencji gwarantuje, że nikt poza nim nie korzysta z tego oprogramowania w zakresie objętym Jego działalnością, co eliminuje ryzyko konfliktu dotyczącego praw autorskich do wprowadzanych przez Niego zmian. Wyłączność korzystania z licencji daje Wnioskodawcy pełną swobodę w projektowaniu i rozwijaniu oprogramowania, co pozwala na samodzielne wytwarzanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowanych IP). Dzięki tej wyłączności Wnioskodawca może zagwarantować, że rozwinięte przez Niego elementy oprogramowania są efektem Jego twórczości i podlegają ochronie prawnej zgodnie z przepisami dotyczącymi prawa autorskiego.

Pytanie 8) Jak należy rozumieć Pana sformułowanie, że: Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.  (…) w szczególności:

·na jakiej podstawie (w oparciu o jakie kryteria) jest ustalane Pana „zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym”?

·w jaki sposób Pana „zaangażowanie” przekłada się na wartość Pana wynagrodzenia?

Odpowiedź: Użyte sformułowanie oznacza, że wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania jest ustalana w oparciu o mierzalne i obiektywne kryteria, które odzwierciedlają rzeczywiste zaangażowanie Wnioskodawcy w prace nad danym programem komputerowym w określonym okresie rozliczeniowym. Zaangażowanie w prace Wnioskodawcy nad określonym programem komputerowym jest oceniane na podstawie następujących kryteriów:

·czas pracy: liczba godzin poświęconych na realizację zadań związanych z tworzeniem konkretnego oprogramowania; rejestracja czasu pracy odbywa się za pomocą narzędzi monitorujących (np. systemów raportowania czasu pracy) lub w oparciu o szczegółowe opisy zadań realizowanych w ramach projektów,

·rodzaj i zakres wykonanych prac: każde zadanie jest oceniane pod względem jego złożoności, zakresu oraz wartości merytorycznej w kontekście realizowanego projektu; szczegółowy opis zadań znajduje się w dokumentacji projektowej,

·rezultaty prac: wyniki pracy są oceniane przez zamawiającego w oparciu o dostarczone rozwiązania, takie jak działający kod, algorytmy, moduły lub inne komponenty programowe, które zostały stworzone w danym okresie.

Wartość wynagrodzenia jest proporcjonalna do zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad danym programem komputerowym. Oznacza to, że wysokość wynagrodzenia jest wyliczana na podstawie czasu pracy oraz wartości merytorycznej zrealizowanych zadań, zgodnie z zapisami umowy zawartej z kontrahentem. Po zakończeniu prac lub po zakończeniu okresu rozliczeniowego (w zależności od ustaleń z kontrahentem i specyfiki projektu) Wnioskodawca dokonuje podsumowania wykonanych prac, ich wartości oraz czasu poświęconego na ich realizację. Na tej podstawie ustalana jest część wynagrodzenia przypisana do danego oprogramowania lub jego komponentu. Proces ustalania wartości wynagrodzenia jest dokładnie udokumentowany. Wnioskodawca prowadzi szczegółowe ewidencje dotyczące czasu pracy, zakresu zadań oraz ich efektów. Dokumentacja ta stanowi podstawę do określenia wynagrodzenia i umożliwia precyzyjne przypisanie wartości do konkretnych praw autorskich.

Pytanie 9) Jakie „okresy rozliczeniowe” przewidują poszczególne umowy z kontrahentami? Czy:

·są to stałe okresy czasowe (np. okresy miesięczne), czy

·zakończenie okresu rozliczeniowego ma miejsce po spełnieniu określonych warunków przewidzianych w umowie (np. po zakończeniu przez Pana określonych prac albo etapu prac)

-jeśli tak, prosimy wskazać spełnienie jakich warunków lub zaistnienie jakich okoliczności wyznacza koniec okresu rozliczeniowego?

Odpowiedź: Okresy rozliczeniowe przewidziane w umowach z kontrahentami są ustalane w zależności od charakteru współpracy oraz specyfiki realizowanych projektów. W większości przypadków umowy przewidują stałe, regularne okresy rozliczeniowe, najczęściej obejmujące miesiąc kalendarzowy. Po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego następuje podsumowanie wykonanych prac, określenie wartości wynagrodzenia oraz sporządzenie dokumentacji potwierdzającej zakres realizacji zadań. Stałe okresy rozliczeniowe stosowane są w przypadku projektów długoterminowych, gdzie prace realizowane są w sposób ciągły lub cykliczny. Warunkiem wystawienia faktury przez Wnioskodawcę jest w takich sytuacjach akceptacja dotychczasowych efektów prac przez zamawiającego dokonywana m.in. na podstawie miesięcznego raportu przedstawianego przez Wnioskodawcę. Po wytworzeniu oprogramowania następuje odbiór przedmiotu umowy przez zamawiającego i wystawienie faktury końcowej przez Wnioskodawcę. W chwili obecnej Wnioskodawca realizuje projekty długoterminowe rozliczane na zasadach opisanych wyżej.

W przypadku projektów krótkoterminowych koniec okresu rozliczeniowego jest ściśle powiązany z dostarczeniem uzgodnionych w umowie z zamawiającym rezultatów, a nie z ustalonym z góry harmonogramem czasowym. Wystawienie faktury jest wówczas uwarunkowane akceptacją tych rezultatów przez zamawiającego.

Pytanie 10) Jak na gruncie poszczególnych umów z kontrahentem wyglądała/wygląda relacja pomiędzy przeniesieniem przez Pana na kontrahenta praw do konkretnego efektu Pana pracy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?

Odpowiedź: Relacja pomiędzy przeniesieniem na kontrahenta praw autorskich do konkretnych efektów pracy Wnioskodawcy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia wygląda następująco:

-prawa autorskie do efektów prac przechodzą na zamawiającego w momencie zapłaty przez niego wynagrodzenia określonego w wystawionej przez Wnioskodawcę fakturze. Okres rozliczeniowy (np. miesiąc kalendarzowy lub zakończenie etapu prac) służy jako ramy czasowe dla podsumowania wykonanych zadań i rozliczenia wynagrodzenia. Wartość wynagrodzenia w danym okresie rozliczeniowym obejmuje efekty pracy, dla których doszło do przeniesienia praw autorskich w tym okresie. W przypadku długoterminowych projektów, rozliczenie obejmuje te prawa, które zostały przeniesione etapami,

-wynagrodzenie jest wypłacane po zakończeniu okresu rozliczeniowego i dokonaniu podsumowania wyników prac. Wartość wynagrodzenia jest ustalana w oparciu o efekty pracy zrealizowane w danym okresie rozliczeniowym, które zostały zaakceptowane przez kontrahenta i dla których przeniesiono prawa autorskie. Kwota wynagrodzenia odzwierciedla wkład pracy, czas poświęcony na realizację zadań oraz wartość twórczą dostarczonych rozwiązań, zgodnie z ustaleniami umownymi.

Pytanie 11) Czy wynagrodzenie otrzymywane przez Pana od kontrahenta obejmuje wyłącznie wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszeniem kwalifikowanego IP, czy również inne czynności niezwiązane z wytworzeniem/rozwijaniem/ulepszeniem takiego prawa?

Odpowiedź: Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę od kontrahenta obejmuje wyłącznie czynności związane z tworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (kwalifikowanego IP), w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie prace, które Wnioskodawca wykonuje w ramach umów z kontrahentami, dotyczą działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem, rozwijaniem lub ulepszaniem kwalifikowanego IP, takiego jak oprogramowanie komputerowe. Wynagrodzenie jest przypisane wyłącznie do zadań mających na celu osiągnięcie rezultatów stanowiących kwalifikowane IP. Wnioskodawca każdorazowo dokumentuje zakres swojej pracy, co pozwala na precyzyjne rozdzielenie działań związanych z kwalifikowanym IP od innych ewentualnych czynności. Wnioskodawca nie wykonuje czynności niezwiązanych z wytworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem kwalifikowanego IP w ramach umów z kontrahentami. Jeśli w ramach współpracy realizowane są jakiekolwiek zadania niezwiązane z kwalifikowanym IP (np. konsultacje, wsparcie techniczne), są one przedmiotem odrębnych ustaleń i nie wchodzą w zakres wynagrodzenia objętego ulgą IP Box.

Jak już wspomniano, w celu zapewnienia przejrzystości Wnioskodawca prowadzi szczegółową dokumentację dotyczącą wykonywanych czynności, ich charakteru oraz rezultatów, co pozwala na jednoznaczne powiązanie wynagrodzenia z działalnością dotyczącą kwalifikowanego IP.

Pytanie 12) Jeśli wynagrodzenie obejmuje również inne czynności niezwiązane z wytworzeniem/rozwijaniem/ulepszeniem kwalifikowanego IP, to czy preferencyjną stawką podatkową zamierza Pan objąć całe wynagrodzenie otrzymane od kontrahentów, czy tylko tę  jego część, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Odpowiedź: W przypadku, gdyby wynagrodzenie obejmowało również czynności niezwiązane z wytworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca objąłby preferencyjną stawką podatkową wyłącznie tę część wynagrodzenia, która bezpośrednio dotyczy kwalifikowanego IP. Jak już zaznaczono, Wnioskodawca prowadzi szczegółową dokumentację, która umożliwia wyodrębnienie części wynagrodzenia przypisanej do działalności związanej z kwalifikowanym IP od wynagrodzenia za inne czynności. Dokumentacja ta obejmuje m.in.: opis wykonywanych czynności, zakres prac dotyczących kwalifikowanego IP, czas poświęcony na realizację poszczególnych zadań. Preferencyjną stawkę podatkową w ramach ulgi IP Box. Wnioskodawca zamierza stosować wyłącznie do tej części wynagrodzenia, która dotyczy wytworzenia, rozwijania lub ulepszania kwalifikowanego IP. Wynagrodzenie za inne czynności, niezwiązane z kwalifikowanym IP, nie będzie objęte ulgą IP Box i będzie opodatkowane na zasadach ogólnych.

Pytanie 13) Od kiedy prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję?

Odpowiedź: Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję Wnioskodawca prowadzi od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. od dnia 28 czerwca 2024 r.

Pytanie 14) Czy w prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Odpowiedź: W prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Każde prawo własności intelektualnej, które kwalifikuje się do ulgi IP Box, jest indywidualnie przypisane do odpowiednich przychodów i kosztów.

Pytanie 15) Czy prowadzi Pan przedmiotową ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi przedmiotową ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W ewidencji każdemu kwalifikowanemu prawu własności intelektualnej Wnioskodawca przypisuje oddzielnie przychody oraz koszty związane z jego wytworzeniem, rozwojem lub ulepszaniem. Koszty są dokumentowane na poziomie poszczególnych prac związanych z danym prawem, w tym koszty wynagrodzeń, zakupów materiałów, usług zewnętrznych oraz innych kosztów bezpośrednio związanych z pracami nad tym IP. Na podstawie szczegółowych danych zawartych w ewidencji, możliwe jest dokładne obliczenie dochodu lub straty przypadającej na każde kwalifikowane IP, z uwzględnieniem zarówno przychodów, jak i poniesionych kosztów. Wszystkie informacje są dokumentowane i zestawiane w sposób umożliwiający bieżące monitorowanie wyników finansowych przypisanych do każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytanie 16) Czy i które z wymienionych przez Pana kosztów stanowią/będą stanowiły środek trwały (środki trwałe) w prowadzonej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: W prowadzonej działalności gospodarczej, niektóre koszty, które Wnioskodawca ponosi, stanowią środki trwałe lub będą stanowiły środki trwałe w przyszłości. Dotyczy to głównie kosztów związanych z nabyciem i eksploatacją sprzętu komputerowego, oprogramowania oraz innych zasobów materialnych, które są wykorzystywane w procesie tworzenia, rozwijania i ulepszania kwalifikowanego IP. Środkiem trwałym jest także samochód, który Wnioskodawca używa na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, o czym mowa była we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Do kosztów, które stanowią lub będą stanowiły środki trwałe, należy zaliczyć przede wszystkim:

•          Sprzęt komputerowy, taki jak komputery, serwery oraz urządzenia peryferyjne, które są niezbędne do prowadzenia prac nad kwalifikowanym IP (np. do programowania, testowania oprogramowania, przetwarzania danych),

•          Oprogramowanie, które jest wykorzystywane w działalności związanej z tworzeniem i rozwijaniem kwalifikowanego IP (np. narzędzia programistyczne, licencje na oprogramowanie specjalistyczne). Wszystkie te środki trwałe są wykorzystywane w działalności gospodarczej związanej z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem kwalifikowanego IP. Koszty związane z ich nabyciem oraz amortyzacją są zgodne z przepisami dotyczącymi środków trwałych. Ponadto, odpowiednia część wydatków związanych z tymi środkami trwałymi jest przypisywana do działalności objętej ulgą IP Box, zgodnie z przepisami dotyczącymi kwalifikowanego IP.

Pytanie 17) W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, prosimy wyjaśnić te zasady)?

Odpowiedź: Wydatki, które Wnioskodawca przypisuje do działalności badawczo-rozwojowej (B+R) związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w tym oprogramowaniem), są przyporządkowywane na podstawie następujących kryteriów:

a)      Kryteria przyporządkowania wydatków do działalności B+R:

Wydatki związane z działalnością B+R są przypisywane na podstawie rodzaju wykonywanych prac, które mają na celu rozwój, ulepszanie lub tworzenie nowego oprogramowania (kwalifikowanego IP). Koszty bezpośrednio związane z pracami programistycznymi, testowaniem, badaniami nad nowymi rozwiązaniami oraz innymi działaniami związanymi z opracowywaniem innowacyjnych elementów kwalifikowanego IP są traktowane jako wydatki B+R.

Wydatki związane z nabyciem nowych technologii, licencji, zakupem oprogramowania oraz urządzeń używanych do prac B+R są również przypisywane do kosztów uzyskania przychodów z kwalifikowanego IP.

b)Zasady przyporządkowania wydatków do wskaźnika nexus:

W odniesieniu do wskaźnika nexus, wszystkie wydatki związane z działalnością B+R, które są przypisane do konkretnego "programu komputerowego" (kwalifikowanego IP), są uwzględniane przy obliczaniu wskaźnika nexus, tj. wydatki na wytworzenie, rozwój lub ulepszanie kwalifikowanego oprogramowania.

Wnioskodawca stosuje zasadę, że do wskaźnika nexus zaliczane są tylko te wydatki, które są bezpośrednio związane z działalnością B+R w kontekście wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania. Inne wydatki, które nie są bezpośrednio związane z tymi działaniami (np. koszty ogólne, administracyjne, związane z innymi rodzajami działalności), nie są uwzględniane w obliczeniach wskaźnika nexus.

c)Inne zasady przyporządkowania wydatków:

W przypadku wydatków, które mają charakter mieszany (np. dotyczą zarówno działań B+R, jak i innych celów związanych z działalnością gospodarczą), Wnioskodawca przyporządkowuje je na podstawie proporcji czasu lub zasobów poświęconych na konkretne działania związane z rozwojem kwalifikowanego IP. Jeżeli wydatki są związane z różnymi elementami działalności (np. część wydatków na sprzęt komputerowy jest wykorzystywana do działalności B+R, a część do innych celów), Wnioskodawca stosuje odpowiednią alokację tych kosztów, uwzględniając proporcję wykorzystywania sprzętu lub zasobów do działalności związanej z kwalifikowanym IP. Innymi słowy, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do działalności badawczo- rozwojowej zgodnie z rodzajem wykonywanych prac związanych z wytwarzaniem, rozwijaniem lub ulepszaniem kwalifikowanego IP. Wszystkie wydatki związane z B+R, które są przypisane do konkretnego "programu komputerowego", uwzględniane w obliczeniach wskaźnika nexus. Wydatki niezwiązane bezpośrednio z działalnością B+R nie są zaliczane do wskaźnika nexus. W przypadku wydatków mieszanych stosuje się odpowiednią alokację na podstawie wykorzystywania zasobów.

Pytanie 18) Czy wszystkie wskazane we wniosku wydatki zostały/zostaną faktycznie poniesione przez Pana i są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem/rozwijaniem/ulepszaniem „programów komputerowych, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku?

Odpowiedź: Wszystkie wydatki wskazane we wniosku zostały lub zostaną faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę i są bezpośrednio związane z Jego działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem „programów komputerowych”, które stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisów o uldze IP Box. Wydatki związane z tworzeniem kwalifikowanego IP są ponoszone zgodnie z bieżącymi potrzebami Jego działalności. Obejmują one między innymi koszty związane z zakupem sprzętu komputerowego, oprogramowania, licencji, usług specjalistycznych oraz inne koszty bezpośrednio związane z pracami badawczo-rozwojowymi nad tworzeniem nowych rozwiązań technologicznych i oprogramowania. Wszystkie wskazane wydatki są ponoszone w związku z realizacją działań mających na celu wytwarzanie prawa własności intelektualnej. Prace te dotyczą tworzenia nowych programów komputerowych, które spełniają wymogi dla ulgi IP Box. Żadne z wymienionych we wniosku wydatków nie są związane z działalnością niezwiązaną z tworzeniem (ewentualnie rozwijaniem lub ulepszaniem) kwalifikowanego IP. Wszystkie ponoszone koszty dotyczą wyłącznie działań badawczo-rozwojowych oraz wydatków niezbędnych do realizacji tych prac. Wydatki te przyczyniają się bezpośrednio do generowania przychodów z tej działalności.

Pytanie 19) Czy prowadzi Pan działalność w Polsce za pośrednictwem położonego w Polsce stałego zakładu?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie prowadzi w Polsce działalności za pośrednictwem położonego w Polsce stałego zakładu. Jego działalność gospodarcza jest realizowana wyłącznie w formie działalności jednoosobowej, na własny rachunek, bez tworzenia stałego zakładu w Polsce. Wszystkie Jego prace związane z tworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (w tym programów komputerowych) są wykonywane w ramach Jego działalności gospodarczej, której siedziba znajduje się w Polsce, ale bez tworzenia odrębnego stałego zakładu.

Pytanie 20) Czy usługi dla Zleceniodawcy wykonuje Pan w Polsce za pośrednictwem położonego w Polsce stałego zakładu?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie wykonuje usług w Polsce dla zleceniodawców za pośrednictwem położonego w Polsce stałego zakładu. Jego działalność gospodarcza jest prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Pytanie 21) W związku z tym, że wniosek dotyczy również dochodów za przyszłe okresy (lata następne), czy będą one uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku (jeżeli nie, należy wyczerpująco przedstawić okoliczności ich uzyskiwania)? 

Odpowiedź: Wnioskodawca potwierdza, że dochody za przyszłe okresy będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak te przedstawione we wniosku. Jego działalność gospodarcza, związana z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym programów komputerowych, będzie kontynuowana w analogiczny sposób. Wnioskodawca potwierdza, że warunki dotyczące struktury działalności, metody tworzenia oprogramowania oraz świadczenia usług dla zleceniodawców pozostaną bez zmian. Wnioskodawca nie przewiduje żadnych istotnych zmian w zakresie metodologii wytwarzania oprogramowania, zasad przypisywania przychodów i kosztów, ani w kwestii struktury wynagrodzeń związanych z tworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, dochody uzyskiwane w kolejnych latach będą pochodziły z tych samych źródeł i będą dotyczyły tych samych prac badawczo-rozwojowych nad kwalifikowanym IP.

W uzupełnieniu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego z 28 grudnia 2024 r. Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadzi w Polsce działalności za pośrednictwem położonego w Polsce stałego zakładu podatkowego w rozumieniu art. 5 Konwencji podpisanej w Londynie w dniu 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (tj. podatnik podtrzymuje swoją odpowiedź na pytanie nr 19 i 20 zawartą w uzupełnieniu wniosku przesłanym w dniu 21 grudnia 2024 r.). Przy czym Wnioskodawca wyjaśnia, że obecnie jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów tj. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.). Wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę dla zamawiającego związane z tworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są wykonywane w ramach Jego jednoosobowej działalności gospodarczej, której siedziba znajduje się w Polsce.

Pytania

1)Czy bezpośrednio podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2)Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3)Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a)koszty usługi księgowej i doradczej,

b)koszty użytkowania samochodu,

c)koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych,

d)koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,

e)koszty wynajmu infrastruktury komputerowej fizycznej i w chmurze

f)koszty związane z wyjazdami służbowymi,

g)składki na ubezpieczenia społeczne,

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4)Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

-nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb kontrahentów, z którymi współpracuje, a dany kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;

-nieprzewidywalność: kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

-metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, Jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

-możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania rozwiązującego problemy nakreślone przez kontrahenta przy negocjowaniu współpracy.

Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu - począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego kontrahenta.

Wnioskodawca, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.

Programy komputerowe stworzone przez Niego na rzecz kontrahentów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności, jak i Jego kontrahenta.

Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu.

Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu Jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

a.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

b.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Oprogramowane stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja prealfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

-z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

-ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

-z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowana za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane w zakresie odpowiedzi Wnioskodawcy na pytanie nr 1.

Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta wytworzone oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tychże oprogramowań. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie - należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Ad. 3.

Zgodne z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

  a+b+c+d

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu poważanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód. Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi on wydatki na:

a)koszty usługi księgowej i doradczej,

b)koszty użytkowania samochodu,

c)koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych,

d)koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,

e)koszty wynajmu infrastruktury komputerowej fizycznej i w chmurze,

f)koszty związane z wyjazdami służbowymi,

g)składki na ubezpieczenia społeczne.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma świadomość, że ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność, stanowiącą Jego zdaniem działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad. 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. Tworzenie i rozwijanie przez Wnioskodawcę programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o PIT.

Wnioskodawca tworzy programy komputerowe - utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o PAIPP. Sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca podkreśla, że przy pomocy biura rachunkowego prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które wytwarza (autorskie prawo do programu komputerowego). Oprogramowanie - definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o PAIPP. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP: Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzane przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, ma On prawo zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie od 28 czerwca 2024 r. oraz w latach kolejnych, o ile nie ulegną zmianie okoliczności faktyczne sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): 

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ostatniej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem Pana działalności jest wytwarzanie programów komputerowych. Realizuje Pan projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności przy pomocy języków programowania: … i … oraz przy użyciu frameworków: …, …, silników bazodanowych: …, platform do zarządzania projektami: …, środowisk programistycznych: …, platform hostingowych i systemów chmur obliczeniowych: …, systemów operacyjnych: … następuje implementacja (aplikacji) oraz jej rozszerzenia wraz z optymalizacją na rzecz firm z …. Dotychczas zaimplementowane zostały następujące funkcjonalności: zaprojektowano i wdrożono …, zaprojektowano i wdrożono …: do tworzenia …. w chmurze …, do tworzenia infrastruktury … w chmurze …, do tworzenia infrastruktury bezpieczeństwa i … w …, do tworzenia dynamicznych indeksów infrastruktury dla …, zaprojektowano i wdrożono …, do instalacji i zarządzania niezbędnymi komponentami systemowymi i aplikacjami wymaganymi przez tworzone dla klienta aplikacje na systemach ..., zaprojektowano i wdrożono system do, automatycznego wdrażania nowych wersji (w miarę ich powstawania) aplikacji tworzonych dla klienta na stworzonych dla nich infrastrukturze w …, publikacji i obsługi ogłoszeń rekrutacyjnych, obsługę systemu … regularnie wysyłanych wiadomości e-mail dla subskrybentów i klientów serwisu …, tzw. newsletter.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku). 

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wytwarzane przez Pana oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Oświadcza Pan, że efektem Jego prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Pana działalność, w ramach której tworzy Pan Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Tworzy Pan oprogramowanie w zależności od potrzeb klientów, z którymi współpracuje, a dany zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że jest Pan twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia. tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność  w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.  Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Celem jaki Pan sobie postawił było stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności, oczekiwane przez klienta. Przy każdym wytworzonym dotychczas oprogramowaniu zostały osiągnięte te same cele, czyli stworzenie oprogramowania spełniającego ustalone wymagania. Działalność, w ramach której tworzy Pan oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Zobowiązany jest Pan w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez niego planem. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które został każdorazowo zrealizowany.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje Pan tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. Wskazuje Pan także, że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, każdorazowo musi Pan wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, nie byłby Pan w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania za każdym razem musi Pan wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Pana działalność, w ramach której tworzy Pan Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Jest Pan w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi Pan prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność, w ramach której tworzy Pan Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. W ramach działalności zdobywa Pan, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Pana systemów i aplikacji. Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-tworzy Pan wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-wytwarzane przez Pana oprogramowanie, jak również jego nowe funkcjonalności, stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia wszelkich autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za stosowne wynagrodzenie;

-od 28 czerwca 2024 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki  z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego  1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231; Dz.U. z 2021 r. poz. 1062; Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zeznaniu rocznym za 2024 r. i lata przyszłe, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny i nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Przechodząc do kwestii, uznania wskazanych w opisie sprawy kosztów, za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wydatki, które Pan poniósł/będzie ponosił na: koszty usługi księgowej i doradczej, koszty użytkowania samochodu, koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych, koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, koszty wynajmu specjalistycznej infrastruktury komputerowej fizycznej, jak i na platformach chmury obliczeniowej, koszty związane z wyjazdami służbowymi, koszty składek na ubezpieczenia społeczne, przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w literze „a” wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 

Dodatkowe informacje

Podkreślamy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe są zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będą się różnić od stanu/zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.