Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.881.2024.2.MN

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 grudnia 2024 r. (data wpływu 9 grudnia 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A.A.

(…)

Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

BB (…)

CC (…)

Opis zdarzenia przyszłego

12 października 2007 roku Zainteresowani (Pani - zainteresowana będąca stroną postępowania AA razem z rodzicami BB i CC - zainteresowani niebędący stroną postępowania) zawarli umowę kredytu hipotecznego nr (…) denominowanego CHF z (…) Bank Polska S.A., którego następcą prawnym jest (…) Bank Polska S.A. z siedzibą w (…), ul. (…), (…), na zakup mieszkania w (…) przy ul. (…) przez Panią (AA - córkę BB i CC).

Kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości przy ul. (…) w (…).

W momencie zaciągania kredytu była Pani (AA) utrzymywana przez rodziców i zameldowana w ich mieszkaniu w (…).

Celem kredytu był zakup mieszkania dla Pani (AA) na Pani potrzeby mieszkaniowe.

Kredyt został zaciągnięty przez Panią (brak zdolności kredytowej) oraz rodziców - BB i CC, którzy w tamtym momencie Panią utrzymywali i mieli zdolność kredytową.

Kredyt został w całości przeznaczony na potrzeby mieszkaniowe Pani rodziny, tj. na zakup lokalu mieszkalnego w (…) przy ul. (…) przez AA.

Celem zaciągnięcia ww. zobowiązania było nabycie lokalu mieszkalnego na Pani rzecz celem zaspakajania Pani potrzeb mieszkaniowych.

Wyłącznym właścicielem lokalu została Pani, jednak rodzice musieli współuczestniczyć w kredycie, albowiem nie posiadała Pani zdolności kredytowej.

Kredytobiorcy byli zobowiązani solidarnie do spłaty długu.

W 2008 roku zamieszkała Pani w mieszkaniu i lokal ten zaspakajał Pani potrzeby mieszkaniowe do 2014 roku.

W 2014 r. wyszła Pani za mąż i początkowo zamieszkiwała w lokalu razem z mężem. Jednocześnie w 2014 r. po ślubie kupiła Pani większe mieszkanie w (…) razem z mężem, gdzie obecnie mieszkacie Państwo z dwójką dzieci. Rodzice BB i CC mieszkają nadal w (…).

Kredyt został zaciągnięty przez Panią AA oraz rodziców BB i CC w całości na zakup mieszkania przy ul. (…) w (…) przez Panią i został zabezpieczony hipoteką na tym mieszkaniu.

Zainteresowani nie skorzystali dotychczas z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

9 sierpnia 2023 r. został złożony pozew o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu w związku z tym, że w umowie kredytowej znajdują się klauzule abuzywne które zostały uznane za niedozwolone i mogą prowadzić do unieważnienia całej umowy kredytowej. W związku z uznaniem, że umowa kredytowa zawiera niedozwolone klauzule umowne i jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, wystąpiliśmy do Sądu o stwierdzenie jej nieważności.

Po złożeniu pozwu w wyniku mediacji bank zaproponował ugodę, w której postanowiono m.in.:

1. przeliczenie zadłużenia w wysokości 58.308,81 CHF na PLN po średnim kursie NBP i umorzenie powstałego zadłużenia w kwocie 266.996,04 zł;

2. bank zwalnia Kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy) w zakresie kwoty 266.996,04 PLN - na ww. kwotę składa się kwota 266.996,04 PLN kapitału bieżącego (nie wymagalnego), kwota 0,00 PLN kapitału przeterminowanego (wymagalnego), kwota 0,00 PLN odsetek zapadłych niespłaconych (wymagalnych), kwota 0,00 PLN odsetek zapadłych podwyższonych (wymagalnych). Kredytobiorca oświadcza, że to ww. zwolnienie z długu przyjmuje.

3. Strony postanawiają, że Bank dodatkowo wypłaci Kredytobiorcy kwotę 108.000,00 PLN, w związku z rozliczeniem Umowy na rachunek bankowy

Ugoda zawiera również postanowienia dotyczące kwestii podatkowych, w tym możliwość zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r.:

(i) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej na wydatki wymienione w art. 21 ust.25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

(ii) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz

(iii) Kredytobiorca nie skorzystał z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

4. Jednocześnie Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w celu skorzystania z zaniechania poboru podatku powinien złożyć oświadczenie potwierdzające, iż Kredytobiorca spełnia warunki wskazane w rozporządzeniu. Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. z 2022 r. poz. 592).

Jako kwotę umowy wskazano 147.591,57 CHF.

Kredyt został uruchomiony w kwocie 318.133,63 PLN, która to kwota stanowi wynik przeliczenia 147.591,57 CHF na PLN wg kursu Banku z Tabeli kursowej Banku.

Od dnia zawarcia Umowy do 5 maja 2023 r. (dane na podstawie zaświadczenia z Banku dołączonego do pozwu) uiścili Państwo na rzecz Banku kwotę 34.350,89 PLN i 94.764,02 CHF (która po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP z dni spłat raty daje sumę 351.481,89 zł. Kwota wynika z zaświadczenia udostępnionego przez bank, na podstawie którego kancelaria sporządziła powództwo, tytułem spłaty rat kredytu. Razem równowartość PLN 382.835,69 PLN. Od dnia 6 czerwca 2023 r. do 6 lutego 2024 r. (od tego czasu spłata rat została wstrzymana) wpłacili Państwo kolejne 5.501,13 CHF (które po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP z dni spłat raty daje sumę 24.300,85 zł) tytułem spłaty rat kredytu. Razem wpłacili Państwo do Banku równowartość 411.341,53 PLN z tytułu spłaty rat kredytu, a otrzymali Państwo od Banku 318.133,63 PLN czyli wpłacili Państwo do Banku o 93.207,90 zł ponad to co Państwo otrzymali.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

12 października 2007 r. AA, BB oraz CC (dalej łącznie zwani „Kredytobiorcy” lub „Wnioskodawca”) zawarli z (…) Bank Polska S.A., którego następcą prawnym jest (…) Bank Polska S.A. (dalej "Bank”) umowę kredytu hipotecznego nr (…) (dalej "Umowa”). Kredyt ten został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

Kredyt walutowy w całości został wykorzystany sfinansowanie kosztów zakupu lokalu mieszkalnego nr (…) na rynku wtórnym zlokalizowanym przy ulicy (…) w (…).

Kredyt walutowy został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na własności lokalu mieszkalnego opisanego powyżej.

Zgodnie z zawartą Umową wszyscy Kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie.

Ugoda nie została jeszcze podpisana. W trakcie postępowania sądowego Bank wystąpił z propozycją zawarcia ugody, która zakończyłaby spór dotyczący kwestionowanej Umowy.

23 września 2024 rok przeprowadzono mediację w Centrum Mediacji Sądu Polubownego przy Komisji Nadzoru Finansowego w wyniku której Strony uzgodniły warunki Ugody.

Skutkiem zawarcia Ugody będzie cofnięcie powództwa ze zrzeczeniem się roszczenia przez Kredytobiorców. Strony zamierzają zawrzeć ugodę pozasądową, w oparciu o którą zakończy się spór dotyczący skuteczności poszczególnych postanowień umownych i całej Umowy (oraz jej ważności).

Ugoda ma być zawarta po otrzymaniu indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Krajową Informację Skarbową.

Bank i Kredytobiorcy zgodnie oświadczają, że Ugoda ma prowadzić do definitywnego uchylenia sporu dotyczącego ważności Umowy, jej bezskuteczności lub niedozwolonego charakteru jej postanowień, a tym samym uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z treści postanowień Umowy lub z wykonania świadczeń z Umowy - w brzmieniu sprzed zmiany Umowy dokonanej Ugodą, poprzez przyjęte w ugodzie rozwiązania, w tym zmianę Umowy w zakresie waluty, wysokości i zasad spłaty wierzytelności kredytowej.

Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia Strony przyjęły, iż kredyt udzielony na podstawie Umowy zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy, tj. 12 października 2007 r. stanowił kredyt złotowy udzielony na warunkach określonych w ugodzie.

W pkt 2.1 ugody z bankiem zawarte jest stwierdzenie, że strony dokonają rozliczenia w oparciu o założenie zmiany waluty zadłużenia określonej w Umowie na walutę polską.

W zaproponowanej treści ugody nie jest bezpośrednio zapisane, że umowa kredytowa była nieważna.

318.133,63 PLN to kwota uruchomienia kredytu w 2007 roku. Łącznie Bank wypłacił w PLN tytułem Umowy kwotę 318.133,63 zł stanowiącą równowartość 147.591,57 CHF stosując kurs kupna obowiązujący w Banku w chwili uruchomienia transz kredytu.

Kwota 108.000,00 PLN jest kwotą wynikającą z proponowanej ugody, którą Bank zamierza Państwu wypłacić po podpisaniu ugody oprócz umorzenia zadłużenia.

W wyniku ugody Bank proponuje Państwu umorzenie zadłużenia w kwocie 266.996,04 PLN (58.308,81 CHF przeliczone na PLN po średnim kursie NBP na kwotę 266.996,04 PLN) i wypłatę kwoty 108.000,00 PLN.

Kwota 93.207,90 PLN, o której mowa w pytaniu stanowi Państwa wyliczenie różnicy kwoty otrzymanej przez Państwa od Banku w 2007 roku (318.133,63 PLN, wskazane w punkcie 1) oraz kwot o sumie 411.341,53 PLN, które na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo - odsetkowych od otrzymanego finansowania (raty wpłacane w CHF przeliczone na PLN po kursie średnim NBP z dni spłat raty).

Wyliczenie: 318.133,63 PLN – 411.341,53 PLN = -93 207,90 PLN.

Szczegóły kwoty 411 341,53 PLN: Od dnia zawarcia Umowy do 5 maja 2023 (dane na podstawie zaświadczenia z Banku dołączonego do pozwu) uiścili Państwo na rzecz Banku kwotę 34.350,89 PLN i 94.764,02 CHF (która po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP z dni spłat raty daje sumę 351.481,89 zł, kwota wynika z zaświadczenia udostępnionego przez bank, na podstawie którego kancelaria sporządziła powództwo) tytułem spłaty rat kredytu. Razem równowartość PLN 382.835,69 PLN. Od dnia 6 czerwca 2023r. do 6 lutego 2024 (od tego czasu spłata rat została wstrzymana) wpłacili Państwo kolejne 5.501,13 CHF (które po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP z dni spłat raty daje sumę 24.300,85 zł) tytułem spłaty rat kredytu.

Podsumowując: Razem wpłacili Państwo do Banku równowartość 411.341,53 PLN z tytułu spłaty rat kredytu, a otrzymali Państwo od Banku 318.133,63 PLN, czyli wpłacili Państwo do Banku o 93.207,90 zł ponad to co Państwo otrzymali.

Kwota do wypłaty 108.000,00 PLN będzie częściowo (część stanowiąca 93.207,90 PLN) zwrotem na Państwa rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo - odsetkowych od otrzymanego finansowania.

Pozostała część kwoty do wypłaty, tj. 14.792,10 PLN (108.000,00 PLN - 93.207,90 PLN = 14.792,10 PLN) będzie stanowić środki dodatkowo wypłacone Państwu przez Bank i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, zwrot otrzymanej kwoty tytułem bezpodstawnego wzbogacenia się na podstawie art. 405 i art. 410 Kodeksu cywilnego (nienależne świadczenie) nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Dodatkowo wskazują Państwo, że otrzymany kredyt na podstawie Umowy wypełnia przesłanki definicji zawartej w § 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. poz. 592 ze zm.) (dalej jako: „Rozporządzenie”), a kredyt był zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1u.p.d.o.f., tj. wydatki na własne cele mieszkaniowe - na nabycie na rynku wtórnym lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z ugodą udzielony na mocy Umowy kredyt zostanie przewalutowany na kredyt złotówkowy.

Jednocześnie nigdy wcześniej Państwo (Kredytobiorcy) nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

W myśl § 1 ust. 2 Rozporządzenia:

Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują: kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału); odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje; oraz opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia:

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot: umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniową oraz

b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniową.

Jak wynika z uzasadnienia do Rozporządzenia za jego wydaniem stoi „szczególna potrzeba wyprowadzenia istotnej zachęty do zawierania przez kredytodawców i kredytobiorców ugód w celu restrukturyzacji tzw. kredytów frankowych, które ograniczą negatywne skutki wynikające ze zmiany kursu waluty szwajcarskiej na możliwość terminowej spłaty kredytów mieszkaniowych denominowanych w tej walucie przez polskich obywateli”.

Jednocześnie w uzasadnieniu wskazano, że:

Nie bez znaczenia jest fakt, że część kredytobiorców toczy spory sądowe z bankami zarzucając abuzywność klauzul indeksacyjnych przy hipotecznych kredytach mieszkaniowych denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej. Opodatkowanie umarzanych kredytobiorcom kwot w sytuacji, gdy dochodzą oni przed sądami nieważności zawartych przez nich umów (częściową lub całkowitej), czyli podważają zasadność wymagalności tych kwot, budziłoby zatem istotne kontrowersje. Ponadto nie sposób nie zgodzić się, że „uzyskane przez kredytobiorców umorzenie kredytu będzie stanowiło dla tej grupy realną, wymiernie poprawiającą ją położenie korzyść, wyłącznie w sytuacji, jeśli działania instytucji finansowych zmierzające do ułatwienia spłaty zadłużenia kredytobiorcom spotkają się z synergiczną reakcją ze strony państwa”.

Pytania

1.Czy Zainteresowani (kredytobiorcy) mogą skorzystać ze zwolnienia (zaniechania) z poboru podatku od umorzonej kwoty kredytu mieszkaniowego (przeliczenie zadłużenia w wysokości 58.308,81 CHF na PLN po średnim kursie NBP i umorzenie powstałego zadłużenia w kwocie 266.996,04 zł) - czy AA (Zainteresowana będąca stroną postępowania) spełnia warunek zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonej na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. dotyczący zaciągnięcia kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego?

2.Czy CC (Zainteresowany nie będący stroną postępowania) spełnia warunek zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonej na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. dotyczący zaciągnięcia kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego?

3.Czy BB (Zainteresowana nie będąca stroną postępowania) spełnia warunek zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonej na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. dotyczący zaciągnięcia kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego?

4.Czy kwota 93.207,90 PLN z wypłaconej 108.000,00 PLN przez Bank Zainteresowanym (w szczególności 1/3 kwoty wypłacona Wnioskodawczyni AA) wynikająca z tytułu umowy ugody dot. kredytu frankowego otrzymanego na potrzeby mieszkaniowe rodziny (jest to Państwa jedyny kredyt frankowy) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

5.Czy kwota 93 207,90 PLN z wypłaconej 108.000,00 PLN przez Bank Zainteresowanym (w szczególności 1/3 kwoty wypłacona Zainteresowanej BB) wynikająca z tytułu umowy ugody dot. kredytu frankowego otrzymanego na potrzeby mieszkaniowe rodziny (jest to Państwa jedyny kredyt frankowy) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

6.Czy kwota 93.207,90 PLN z wypłaconej 108.000,00 PLN przez Bank Zainteresowanym (w szczególności 1/3 kwoty wypłacona Zainteresowanemu CC) wynikająca z tytułu umowy ugody dot. kredytu frankowego otrzymanego na potrzeby mieszkaniowe rodziny (jest to Państwa jedyny kredyt frankowy) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W Państwa ocenie, spełniają Państwo warunki prawne wynikające z treści rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów), co pozwala na zaniechanie poboru podatku od umorzonej części kredytu mieszkaniowego i odsetek.

Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (kredyt przeznaczony w całości na zakup mieszkania na ul. (…) w (…), której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego tj. AA, córki BB i CC) na wydatki wymienione w art. 21 ust.25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kredytobiorcy, w tym AA, nie skorzystali dotychczas z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Zaciągnięty kredyt mieszkaniowy spełnia warunki § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów):

1) kredyt został udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2) kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości;

3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (kredyt przeznaczony w całości na zakup mieszkania na ul. (…) w (…), której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego tj. (…), córki BB i CC) na wydatki wymienione w art. 21 ust.25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kredytobiorcy, w tym CC, nie skorzystali dotychczas z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Zaciągnięty kredyt mieszkaniowy spełnia warunki § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów):

2) kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości;

3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3.

Kredytobiorcy, w tym BB, nie skorzystali dotychczas z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Zaciągnięty kredyt mieszkaniowy spełnia warunki § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów):

2) kredyt zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości;

3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 4.

Państwa zdaniem, kwota 108.000,00 PLN wypłacona przez Bank nie podlega opodatkowaniu do kwoty 93.207,90 PLN (w szczególności 1/3 kwoty wypłacona Wnioskodawczyni AA).

Kwota ta stanowi zwrot części środków wcześniej wpłaconych przez Państw w ramach spłaty kredytu. Nie następuje więc faktyczny przyrost majątku, a jedynie odzyskanie środków własnych.

W związku z tym, kwota ta nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu.

Ad. 5.

Państwa zdaniem, kwota 108.000,00 PLN wypłacona przez Bank nie podlega opodatkowaniu do kwoty 93.207,90 PLN (w szczególności 1/3 kwoty wypłacona zainteresowanej BB).

Kwota ta stanowi zwrot części środków wcześniej wpłaconych przez Państwa w ramach spłaty kredytu. Nie następuje więc faktyczny przyrost majątku, a jedynie odzyskanie środków własnych.

W związku z tym, kwota ta nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu.

Ad. 6.

Państwa zdaniem, kwota 108.000,00 PLN wypłacona przez Bank nie podlega opodatkowaniu do kwoty 93.207,90 PLN (w szczególności 1/3 kwoty wypłacona zainteresowanemu CC).

Kwota ta stanowi zwrot części środków wcześniej wpłaconych przez wnioskodawców w ramach spłaty kredytu. Nie następuje więc faktyczny przyrost majątku, a jedynie odzyskanie środków własnych.

W związku z tym, kwota ta nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu.

Należy zatem uznać, że nie doszło do dodatkowego przysporzenia w Państwa majątku. Na mocy zawartej ugody otrzymają Państwo zwrot środków pieniężnych, które w większości wcześniej przekazali Państwo na rzecz banku w ramach spłaty udzielonego kredytu hipotecznego. A zatem otrzymają Państwo środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z własnych środków.

Zwrot otrzymany na podstawie ugody z bankiem do wysokości 93.207,90 zł nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Państwa majątku. Wypłata kwoty 93.207,90 zł będzie neutralna podatkowo.

Kwota wypłacona ponad 93.207,90 będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wskazali Państwo, że na podstawie proponowanej ugody bank umorzy Państwu istniejące zadłużenie i wypłaci określoną w ugodzie kwotę. Powzięli Państwo wątpliwość, czy z tytułu umorzenia będą Państwo mogli skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czy wypłacona kwota będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy zatem przeanalizować skutki podatkowe powyższych czynności.

Wypłata kwoty na podstawie ugody

Ugoda – jako jeden z typów umów – regulowana jest przepisami Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 917 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp.

Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

W doktrynie prezentowany jest również pogląd, zgodnie z którym kauzalność ugody przejawia się w określeniu zarzutów, którymi mogą się posłużyć strony po zawarciu ugody. Tak więc ugoda jest czynnością, realizowaną w drodze wzajemnych ustępstw stron, zmierzającą do uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnienia ich wykonania albo uchylenia sporu istniejącego lub mogącego powstać.

Instytucja kredytu została natomiast uregulowana przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Państwa skutki podatkowe z tytułu wypłaty kwoty określonej przez bank

Jak wynika z opisu sprawy, Bank proponuje Państwu wypłatę określonej kwoty, której część stanowi zwrot środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo - odsetkowych od otrzymanego finansowania, natomiast pozostała część kwoty będzie stanowić środki dodatkowo wypłacone Państwu przez Bank.

W przypadku zwrotu wcześniej wpłacanych środków pieniężnych - taka operacja nie spełnia celu przychodu jakim jest zwiększenie majątku podatnika - ani poprzez zwiększenie aktywów ani poprzez zmniejszenie jego pasywów. Po stronie Kredytobiorców nie dochodzi do powstania przysporzenia majątkowego, bowiem otrzymają Państwo z powrotem zwrot swoich własnych środków, które wcześniej wpłacili Państwo tytułem spłaty zaciągniętego kredytu. Taka wypłata będzie więc dla Państwa neutralna podatkowo – po Państwa stronie nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast – skoro część zaproponowanej przez bank kwoty będzie stanowić dodatkową wypłatę ponad środki wpłacone przez Państwa na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo - odsetkowych od otrzymanego finansowania – to kwota ta będzie stanowić dla Państwa przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 4, 5 i 6 jest prawidłowe.

Umorzenie wierzytelności

Odrębną kwestią jest umorzenie wierzytelności, które następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy Kodeks cywilny:

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Tym samym, umorzoną Państwu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912):

1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego

5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043).

6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, w przypadku pożyczek, o których mowa w § 3 ust. 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

1.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Z informacji przedstawionych przez Państwa wynika, że:

1.w 2007 roku zaciągnęli Państwo kredyt na zakup lokalu mieszkalnego;

2.kredyt został zabezpieczony hipotecznie;

3.nie korzystali Państwo wcześniej z zaniechania poboru podatku dochodowego.

Państwa skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Omawiane rozporządzenie odwołuje się w swej treści do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazując – że główną przesłanką do skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie kredytu na wydatki, o których mowa w tym artykule.

Zgodnie z tym artykułem, wydatkiem uznawanym za cel mieszkaniowy jest m.in. nabycie lokalu mieszkalnego.

Rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. przewiduje zaniechanie poboru podatku dla wszystkich współkredytobiorców, niezależnie od tego, czy realizują własne cele mieszkaniowe, czy nie. Nie ma przy tym także znaczenia, czy kredytobiorca jest właścicielem lub współwłaścicielem mieszkania, czy też nie. Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy, którego są współkredytobiorcami został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że zaciągnęli Państwo kredyt na zakup lokalu mieszkalnego. Zatem główna przesłanka do skorzystania z zaniechania poboru podatku została spełniona. Spełniają Państwo również pozostałe przesłanki.

Wobec tego, mogą Państwo skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego wynikającego z omawianego rozporządzenia.

Nie będą Państwo zatem zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od umorzonej kwoty wierzytelności.

Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1, 2 i 3 również jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzegają Państwo, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Państwa stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też Organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Państwa kwot i wyliczeń.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani AA (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA)

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie