Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w dniach 11 grudnia 2024 r. i 7 stycznia 2025 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od (...) 2010 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Po okresie zawieszenia i zamknięcia tej działalności gospodarczej Wnioskodawca wznowił ją w formie ponownej rejestracji w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w (...) 2014. Od (...) 2010 jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Od chwili rozpoczęcia działalności Wnioskodawca ma rezydencję podatkową jak również nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W latach 2019-2022 od momentu rozpoczęcia działalności był opodatkowany podatkiem dochodowym zgodnie z ustawą UPDOF - podatkiem liniowym 19%, formą księgowości była podatkowa księga przychodów i rozchodów. Od 2023 formą opodatkowania Wnioskodawcy jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawcy to 62.01.Z (PKD) - Działalność związana z oprogramowaniem. Działalność ta polega głównie na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego oraz projektowaniu, utrzymywaniu i ulepszaniu sieciowych systemów informatycznych. Poza tym Wnioskodawca prowadzi także działalność w następujących branżach: 59.11.Z - Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, 59.12.Z - Działalność postprodukcyjna związana z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi, 62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników lub zleceniobiorców, nie współpracuje z podwykonawcami prowadzącymi niezależną działalność gospodarczą. Nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w związku z tym podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 tej ustawy.

Tworzone oprogramowanie, wybór algorytmu i konkretnego sposobu programistycznego rozwiązania problemu jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone jest dla konkretnego zastosowania z uwzględnieniem indywidualnych wymagań zamawiającego w oparciu o posiadaną wiedzę i doświadczenie oraz z wykorzystaniem własnej inwencji twórczej. Wykonywana praca programistyczna połączona jest z analizą problemu i zaprojektowaniem algorytmów i procedur znajdujących swój wyraz w formie programu - kodu zrozumiałego dla komputerów. W związku z tym tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w związku z tym jest objęte ochroną prawną na podstawie art. 74 tej ustawy.

Zatem Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu przepisów art. 30ca ust 2 pkt 8 UPDOF. Tworzenie oprogramowania to jego samodzielna praca - sam tworzy kompletną funkcjonalnie i technicznie całość, w ramach tej pracy wyróżnić można projektowanie, implementację i przekazanie programów oraz dokumentacji zamawiającemu.

Zdarza się, że tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest tylko częścią większego systemu, który to system jest efektem pracy zespołowej wielu zaangażowanych osób. W takiej sytuacji stworzone przez Wnioskodawcę części w połączeniu z częściami dostarczonymi przez innych członków zespołu tworzą kompletne rozwiązanie. W takim przypadku moduły funkcjonalne tworzone są zwykle przez Wnioskodawcę ale cały system jest wynikiem prac zaangażowanego zespołu. Jest to typowy proces opracowywania (tworzenia) oprogramowania, który polega na rozbiciu problemu na mniejsze komponenty i stworzeniu tych komponentów czyli napisaniu kodu (algorytmu, procedury, funkcji), który pozwoli uzyskać wymagane funkcje i cechy. W takim przypadku każdy członek zespołu ma swój wydzielony zakres odpowiedzialności. Jednak i w tym przypadku opracowywane przez Wnioskodawcę algorytmy, procedury i funkcje stanowią odrębne autonomiczne oprogramowanie czyli odrębne utwory - także objęte ochroną prawną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Proces tworzenia oprogramowania jest kilkuetapowy:

-zebranie wymagań od klienta i ich analiza - polega na dokładnym określeniu tego co ma być stworzone oraz dodatkowo obejmuje analizę stanu wyjściowego,

-przygotowanie projektu/architektury rozwiązania (prototypu) - koncentruje się na technicznym opisie rozwiązania (tj. zmiany istniejącej lub nowej funkcjonalności)

-implementacja - czyli przygotowanie kodów źródłowych

-rewizja kodu - to przegląd i ocena przygotowanych kodów źródłowych połączona z ewentualnymi poprawkami, zakończona akceptacją i dołączeniem nowego kodu do repozytorium kodów,

-wdrożenie i udokumentowanie finalnego produktu (programu komputerowego).

Zamawiającym są podmioty gospodarcze mające siedzibę w (...), podmioty te są integratorami, które następnie udostępniają oprogramowanie klientom finalnym oraz użytkownikom wewnętrznym. Umowa z zamawiającym zawiera zapis o przeniesieniu majątkowych praw autorskich do stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania (za wynagrodzeniem). Według umowy zawartej z kontrahentem, Wnioskodawca przekazuje wszystkie prawa autorskie do programów/aplikacji, które rozwija, tworzy lub modyfikuje. Po przekazaniu kontrahent staje się wyłącznym właścicielem całości praw autorskich do stworzonego oprogramowania. Przekazanie praw autorskich należy do zakresu obowiązków zdefiniowanych w kontrakcie i warunkiem koniecznym otrzymania wynagrodzenia za wykonaną pracę. Przedmiotem umowy zawartej z kontrahentem jest tworzenie nowego oprogramowania/aplikacji, a także rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania/aplikacji w części lub całości. Kryterium stanowi przedmiot umowy, który w całości obejmuje pracę twórczą (tworzenie nowego oprogramowania/aplikacji lub rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania/aplikacji w części lub całości). Zgodnie z tą umową całość wynagrodzenia pokrywa przeniesienie wszystkich autorskich praw majątkowych powstałych w wyniku wykonywania usługi na rzecz kontrahenta. A zatem uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska lub innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności; tym odrębnym przepisem jest art. 74 ustawa z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 7 pkt 2 UPDOF.

Wnioskodawca nie uzyskuje dochodu z:

-z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

-z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wysokość wynagrodzenia jak i sposób wynagradzania opisany jest dokładnie w umowie z kontrahentem. Podana jest tam kwota za każdy pełny dzień roboczy (w domyśle 8h) pokrywający wykonanie zamówionej usługi (tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania/aplikacji w części lub całości). Wystawiane faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na rzecz Kontrahenta, ponieważ Klient wymaga aby na co miesięcznej fakturze za wykonane usługi widniała tylko jedna pozycja, czyli numer zamówienia odnoszący się do konkretnej usługi.

Przekazanie oprogramowania zamawiającemu odbywa się w formie przekazania kodów źródłowych do tzw. repozytorium klienta. Finalny skompilowany produkt (program) załadowany jest do klienckiego repozytorium serwisów, lub dostarczany bezpośrednio na serwery, na których działa. Przekazanie to jest procesem typowym dla branży IT, tzn. utworzony lub zmieniony kod źródłowy dodawany jest do repozytorium kodu, którego właścicielem jest podmiot docelowy. W repozytorium następuje proces rewizji (czyli przegląd, ocena i ewentualne poprawki do kodu źródłowego). Po akceptacji nowy kod łączony jest z główną linią rozwojową oprogramowania co uznaje się za zakończenie pracy i formalny odbiór. Nie sporządza się formalnych protokołów przekazania oprogramowania.

Zamawiający gwarantuje Wnioskodawcy pełną swobodę w wyborze miejsca świadczenia usług. Nie wymagał i nie wymaga świadczenia usług w konkretnym miejscu przez co współpraca ma charakter zdalny. Przez cały czas tej współpracy Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na terenie RP, głównie w swoim mieszkaniu. Zamawiający pozostawił też swobodę co do czasu wykonywania usług z zastrzeżeniem uwzględnienia potrzeb i ograniczeń ekonomicznych oraz organizacyjnych zamawiającego. W toku realizacji prac objętych zleceniem zamawiający cały czas gwarantuje całkowitą swobodę działań, wyboru środków i organizacji pracy. Nadzór zamawiającego nad wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami polega jedynie na definiowaniu celów, określaniu priorytetów i planów wdrożeń, organizacji współpracy z innymi członkami zespołu (koordynacji spotkań) oraz od strony technicznej na dbaniu o spójność rozwiązań w odniesieniu do innych systemów w ramach całej organizacji oraz akceptacji wyników prac i ocenie jakości powierzonych zadań.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za czynności wynikające z umowy przed zamawiającym, w tym za wytwarzanie kodów źródłowych oprogramowania wolnych od błędów, dokumentacji technicznej, diagramów, testów oraz prowadzenie analiz technicznych. Innymi słowy, jest odpowiedzialny za efekty swojej pracy, które przekładają się na całościowy efekt końcowy, którym jest system informatyczny zamawiającego. Umowa współpracy z zamawiającym określa także w kilku miejscach odpowiedzialność Wnioskodawcy na wypadek różnych sytuacji, w których zamawiający mógłby ponieść stratę poprzez działania lub zaniechania Wnioskodawcy. Zamawiający zastrzegł sobie możliwość nałożenia różnych sankcji w takich przypadkach - od natychmiastowego zerwania umowy i wstrzymania wynagrodzenia za wykonane usługi do pokrycia ewentualnych strat. Reasumując, można stwierdzić, że zakres odpowiedzialności Wnioskodawcy jest następujący:

-rzetelność i punktualność w dostarczaniu modułów programów,

-poufność przekazywanych informacji,

-używanie powierzonego sprzętu i udostępnionych licencji na oprogramowanie wyłącznie w celach projektowych,

-dbanie o bezpieczeństwo infrastruktury informatycznej, w której działa projekt.

Wnioskodawca ma też zakaz pracy u bezpośredniej konkurencji kontrahentów Wnioskodawcy. Ponadto jako prowadzący niezależną działalność gospodarczą, jest odpowiedzialny za swoje działania na ogólnych zasadach, uwzględniając ryzyko gospodarcze.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Systematyczność polega na tym, że Wnioskodawca działania realizuje regularnie, w większości w sposób ciągły przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. W każdym przynajmniej kila godzin na pogłębianie wiedzy i samokształcenie (Internet, literatura, dyskusje ze specjalistami). Działania te są precyzyjnie zaplanowane.

Wnioskodawca przykładowo może wymienić następujące efekty wykorzystania zdobytej wiedzy i umiejętności, z uwzględnieniem elementów innowacyjności:

·Kurs projektowania i programowania w technologii (...).

Efekt: (...)

·Kurs programowania systemu (...).

Efekt: (...).

·Kurs programowania aplikacji w technologii (...).

Efekt: (...) - stworzenie pełnego zestawu serwisów służących do:

-(...).

Innowacje: (...).

·Kurs programowania w technologii (...).

Efekt: (...).

·Kurs projektowania i implementacji algorytmów bezpieczeństwa (...) z użyciem m.in. (...).

Efekt: (...).

Innowacja: (...).

·Kurs zarządzania projektami (...).

Efekt: (...).

Wnioskodawca stosuje nowoczesne i innowacyjne narzędzia do tworzenia oprogramowania, w tym języki programowania, a także zaawansowane technologie informatyczne. Są to w szczególności: (...).

Wnioskodawca ma wykształcenie wyższe i legitymuje się tytułem magistra inżyniera. Bierze ciągły udział w różnych formach kształcenia i doskonalenia zawodowego; przebyte przez Wnioskodawcę kursy i szkolenia, to:

·kurs projektowania i programowania w technologii (...),

·kurs programowania systemu (...),

·kurs programowania aplikacji w technologii (...),

·kurs programowania w technologii (...),

·kurs projektowania i implementacji algorytmów bezpieczeństwa (...) z użyciem m.in. (...),

·kurs zarządzania projektami (...).

Ponadto na bieżąco korzysta z tzw. webinariów, specjalistycznych forów internetowych oraz literatury fachowej.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest unikalne ponieważ jest tworzone dokładnie pod potrzeby zamawiającego oraz musi współdziałać z pozostałymi elementami systemu informatycznego zamawiającego (tzn. w ramach całej organizacji zamawiającego). Takie oprogramowanie nigdzie indziej nie istnieje. Uznać należy dostarczane rozwiązania za nowatorskie ponieważ do jego wytworzenia używane są najnowsze technologie, a efekty prac (tj. nowe lub zmienione komponenty systemu) odpowiadają najnowszym standardom w branży. Nowatorstwo oprogramowania można zdefiniować na następujących obszarach:

-obsługi (...),

-priorytetyzowania (...),

-bezpieczeństwa, autoryzacji i autentykacji użytkowników systemów.

Oprogramowanie, które wytwarza Wnioskodawca jest oryginalne i jego rozwój wymaga procesu twórczego. Nie ma możliwości skopiowania lub użycia innego rozwiązania. Gdyby było inaczej, zamawiający zapewne sięgnąłby po istniejące lub gotowe i tańsze rozwiązanie.

Nowatorskość i innowacyjny charakter produktu polegają na tym, że opisane obszernie systemy (programy) opierają się o całkowicie nowe podejście do tematu oraz nowe podejście do aspektu technologicznego. Zrywają z wykorzystywanymi poprzednio wzorcami i modelami oraz zakładają zupełnie nowe podejście niebędące ewolucją, a raczej rewolucją w tej dziedzinie. Zastosowanie nowych rozwiązań przez Wnioskodawcę pokazuje, iż istnieje styczność z całkowicie zmodernizowanym podejściem w kontekście wymienionej usługi realizowanej przez system oraz proces. Tworzone oprogramowanie jest nowatorskie i unikalne w stosunku do stosowanych dotychczas rozwiązań.

Jak już Wnioskodawca wspominał, działalność polega także na ulepszaniu/rozwijaniu oprogramowania. Właścicielem ulepszanego oprogramowania jest zamawiający.

Podstawą prawną (licencją) do ulepszania/rozwoju przez Wnioskodawcę oprogramowania są kontrakty zawarte z zamawiającymi, nie jest on współwłaścicielem ulepszanego/rozwianego oprogramowania. Na potrzeby rozwoju oprogramowania nie jest mu udzielana żadna licencja, gdyż nie jest użytkownikiem rozwijanego/ulepszanego oprogramowania, a jego zadaniem jest modyfikacja pierwotnego oprogramowania. W procesie rozwijania/ulepszania powstają nowe kody/procedury będące utworami w rozumieniu prawa autorskiego i w związku z tym podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów tego prawa. Umowa z zamawiającym zawiera zapis o przeniesieniu praw autorskich do ulepszeń/modyfikacji oprogramowania za wynagrodzeniem.

Prace ulepszeniowe nie mają charakteru rutynowych zmian, są wynikiem konkretnego zapotrzebowania lub reakcją na zaistniałą awarię. Wsparciem technicznym zajmują się inne podmioty. W przypadku ulepszeń wprawdzie nie powstaje odrębny program komputerowy od programu początkowego (wyjściowego), jednakże poszczególne procedury lub moduły powstające w toku prac ulepszeniach mają charakter oprogramowania, podlegającego ochronie na podstawie art. 74 prawa autorskiego.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności nie są prowadzone badania naukowe. Nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.

W czasie wykonywania działalności Wnioskodawca prowadził w formie elektronicznej szczegółową ewidencję finansową na potrzeby kontroli własnych przychodów i kosztów niezależnie od Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. Dodatkowo w latach 2019-2022 ewidencję tę rozszerzył specjalnie na potrzeby rozwiązania IP-BOX w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Tzw. wskaźnik nexus na potrzeby rozwiązania ip-box Wnioskodawca obliczy zgodnie z przepisami art. 30ca ust. 4-6 UPDOF.

Działalność objęta wnioskiem dotyczy lat 2019-2022. Opisany stan faktyczny dotyczy powyższego okresu niezależnie od tego, czy w opisie zastosowano czas przeszły czy teraźniejszy.

Opisane działania jako „pozarolnicza działalność gospodarcza”, „działalność związana z oprogramowaniem”, „rozwijanie oprogramowania”, „programowanie” to są aspekty działalności gospodarczej Wnioskodawcy polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego oraz jego rozwoju i ulepszaniu.

Sformułowania „programowanie”, „projektowanie systemów komputerowych”, „projektowanie oprogramowania”, „tworzenie oprogramowania”, „prace ulepszeniowe”, „opracowanie architektury” itp. nie przedstawiają odrębnych działań, a są elementami składowymi procesu tworzenia oprogramowania, na który składają się: analiza problemu, projektowanie rozwiązań (zarówno algorytmów realizujących funkcje oprogramowania, jak i interfejsu użytkownika), programowanie, testowanie i uruchamianie. Natomiast prace ulepszeniowe realizowane są w ten sam, opisany powyżej sposób, lecz dotyczą nowych procedur i kodów, które w rezultacie skutkują powstaniem ulepszonej i rozwiniętej wersji oprogramowania.

Pojęcia: „oprogramowanie”, „program (komputerowy)”, „kod”, „aplikacja” używane są zamiennie i odnoszą się do tworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, o których mowa jest w art. 30ca ust. 2 pkt 8 UPDOF. Konieczna jest w tym miejscu uwaga, że nie ma prawnopodatkowej definicji programu komputerowego. W „Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - ip-box”, na str. 89 jest napisane: Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Uzupełnienie

W latach, których dotyczy wniosek, Wnioskodawca opracowywał rozwiązania dla następujących projektów:

·(...) - portal (...).

·(...) - ((...)) - portal (...).

·(...) - portal dla (...).

Twórczy zakres prac przy poszczególnych projektach.

Działania w projekcie (...): stworzenie portalu (...).

Działania w projekcie (...): stworzenie portalu od podstaw w oparciu o (...).

Działania w projekcie (...): stworzenie od podstaw (...).

Działalność Wnioskodawcy jako architekta systemów informatycznych, prowadzona była w sposób zaplanowany. Zarówno w projektach (...) używana była metodologia projektowa oparta o SCRUM, wsparta narzędziami (...) wyznaczająca:

-podział zadań, wraz z szacunkowymi terminami ich realizacji,

-grupy zadań - tzw „Sprinty” mające na celu wyznaczyć zestaw czynności, na których obecnie powinien być kładziony główny nacisk,

-długo i krótkoterminowe cele projektowe (tzw. milestone’y),

-harmonogram wdrożeń częściowych (przeciętnie raz w miesiącu, oznacza wykonanie zestawu zadań tzw. „Sprintu” ).

W projekcie (...):

-harmonogram i zadania ustalane były raz na 2-3 miesiące – po tym jak wszystkie poprzednio ustalone zadania zostały wykonane,

-wdrożenia odbywały się na bieżąco ze względu na kontrahentów klienta,

-do zarządzania harmonogramem i zadaniami użyto narzędzia (...).

Cele na konkretne lata:

Rok 2019 - (...) - stworzenie i wdrożenie projektu przed końcem 2019 roku.

(...) - stworzenie i wdrożenie modułów służących do (...).

Rok 2020 - (...) - stworzenie i wdrożenie modułów do (...).

(...) - stworzenie modułów do (...).

Rok 2021 - (...) - stworzenie i wdrożenie modułów do (...).

(...) - stworzenie kolejnych modułów do (...).

Wszystkie wyżej wymienione cele zostały zrealizowane. Moduły powstały przez samodzielną pracę Wnioskodawcy. Wdrożenie następowało w infrastrukturze dostarczonej przez kontrahentów.

W przypadku projektów (...), harmonogram zawsze uwzględniał finalną datę wdrożenia funkcjonalności na koniec roku (wejście w życie nowych przepisów). W przypadku (...) - harmonogram był rewidowany z kontrahentem po udanym wdrożeniu lub cyklicznie co kwartał.

Efekty pracy Wnioskodawcy zwanej „programem komputerowym”, „oprogramowaniem”, „częściami oprogramowania” są zawsze utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

- stanowią oryginalne, twórcze i nowe rozwiązania programistyczne dla zadanych problemów;

- nie stanowią utworów powtarzalnych ani kopii istniejących rozwiązań i jako takie wymagają ciągłego rozwijania wiedzy Wnioskodawcy i umiejętności z zakresu nie tylko programowania ale również projektowania systemów;

- nie stanowią jedynie implementacji pomysłu klienta, a przede wszystkim projekt oprogramowania. Zatem nie są jedynie techniczną realizacją gdyż wymagają dostarczenia twórczego rozwiązania problemu, niezależnego od np. użytego języka programowania, czy obranej wcześniej architektury systemu.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania) nastąpiło zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Przez „część oprogramowania” należy rozumieć moduł do istniejącego projektu posiadający jakąś konkretną funkcjonalność. (np. usługa płatności).

„Przeniesienie” każdej „części oprogramowania” nastąpiło/nastąpi zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Pytanie

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do zastosowania w latach 2019-2022 rozwiązania przewidzianego w art. 30ca UPDOF zwanego IP-BOX?

Pana stanowisko w sprawie

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do zastosowania w latach 2019-2022 rozwiązania przewidzianego w art. 30ca UPDOF zwanego IP-BOX.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w przepisie art. 30ca formułuje wymagania niezbędne do zastosowania uprzywilejowanego opodatkowania stawką 5% dochodów z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. IP-box), a mianowicie: art. 30ca. 1 podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. 2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. (...)

7. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto przepis art. 30cb zawiera dodatkowy wymóg prowadzenia ewidencji: art. 30cb. 1. podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

2. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Z zacytowanych przepisów wynika, że UPDOF zawiera następujące warunki do zastosowania rozwiązania IP-box:

a)prowadzenie działalności gospodarczej,

b)prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej,

c)tworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

d)objęcie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ochroną prawną,

e)uzyskanie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (wymienionego enumeratywnie w art. 30ca ust. 2) w jednej z form wymienionych w art. 30ca ust. 7,

f)prowadzenie odpowiedniej ewidencji w sposób określony w art. 30cb.

Analiza wymienionych powyżej warunków wskazuje na to, że są one wszystkie spełnione, a zatem prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do zastosowania rozwiązania przewidzianego w art. 30ca UPDOF.

Poniżej zostaną przedstawione argumenty na potwierdzenie spełnienia każdego w wymienionych podpunktów.

Ad. a)

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i wszystkie opisane działania prowadzone są w ramach tej działalności, a zatem warunek wymieniony w p. a) jest bez wątpienia spełniony.

Ad. b)

Aby rozstrzygnąć, czy działalność Wnioskodawcy spełnia warunki do określenia jej jako działalność badawczo-rozwojową, należy odnieść się do definicji tej działalności. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 UPDOF i obejmuje działalność badawczą lub rozwojową, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wszystkie opisane okoliczności dowodzą, że Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca spełnia zatem wymagania sformułowane w tiret przepisu art. 30ca ust. 2 UPDOF. Z kolei, prace rozwojowe winny być na podstawie art. 5a pkt 39 i 40 UPDOF rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe są zatem działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży jego stronie. Oprogramowanie tworzone stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy Wnioskodawcy oraz jest przedmiotem ochrony prawa autorskiego. Ponadto, prace wykonywane obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia nowych funkcji dla istniejących aplikacji, przy wykorzystaniu wiedzy m. in. z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace nad oprogramowaniem mają także charakter systematyczny oraz poprzedzone są testami projektowanych rozwiązań. Wykaz czynności, które między innymi Wnioskodawca realizuje w toku działalności programistycznej zostały zamieszczone w opisie stanu faktycznego.

Wnioskodawca spełnia także wymóg nabywania dostępnej aktualne wiedzy i umiejętności, co zostało zilustrowane w opisie stanu faktycznego. Pozostałe przesłanki przemawiające za tym, że działalność programistyczna Wnioskodawcy ma charakter działalności badawczo-rozwojowej zostały wyczerpująco przedstawione przy uwzględnieniu całokształtu wynikającego z przestawionego stanu faktycznego.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz cytowane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania wykonywane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegające na tworzeniu, rozwijaniu i modyfikowaniu programów komputerowych, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, co odpowiada definicji prac rozwojowych ujętej w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z opisanego wyżej uzasadnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność rozwojową. Wprawdzie nie prowadzi działalności badawczej lub naukowej, lecz prowadzi działalność rozwojową, a to jest wystarczającą przesłanką do ogólnego stwierdzenia, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

Ad. c)

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w przypadku Wnioskodawcy, co przedstawił w opisie stanu faktycznego, są programy komputerowe, które tworzy lub ulepsza i rozwija. Programy te wymienione zostały w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 UPDOF, a zatem należą do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. d)

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jako przejaw samodzielnej działalności twórczej objęte jest ochroną prawną na podstawie przepisu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem wymóg podlegania ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zapisany w tiret przepisu art. 30ca ust. 2 UPDOF został spełniony.

Ad. e)

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co opisał w opisie stanu faktycznego, a zatem osiąga dochody, o których mowa w przepisie art. 30ca ust. 7 pkt 2 UPDOF.

Ad. f)

Dodatkowy wymóg prowadzenia ewidencji jest też spełniony, co Wnioskodawca zaznaczył w opisie stanu faktycznego. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX. Zatem prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja jest zgodna z przepisami.

Wszystkie opisane okoliczności dowodzą, że Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Spełnia zatem wszystkie wymagania sformułowane w tiret przepisu art. 30ca ust. 2 UPDOF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że podstawowym przedmiotem Pana działalności według PKD jest działalność sklasyfikowana jako 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem. Wytwarza Pan oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu przepisów art. 30ca ust 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W okresie, którego dotyczy wniosek opracowywał Pan rozwiązania dla następujących projektów:

·(...) - portal zarządzający (...).

·(...) - portal zarządzajacy (...).

·(...) - portal dla (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W sprawie wskazał Pan, że oprogramowanie, które wytwarza jest oryginalne i jego rozwój wymaga procesu twórczego. Nie ma możliwości skopiowania lub użycia innego rozwiązania, w przeciwnym wypadku zamawiający sięgnąłby po istniejące lub gotowe i tańsze rozwiązanie.

Nowatorskość i innowacyjny charakter produktu polega na tym, że opisane obszernie systemy (programy) opierają się o całkowicie nowe podejście do tematu oraz aspekt technologiczny. Zrywają z wykorzystywanymi poprzednio wzorcami i modelami oraz zakładają zupełnie nowe podejście niebędące ewolucją, a raczej rewolucją w tej dziedzinie. Zastosowanie nowych rozwiązań pokazuje, iż istnieje styczność z całkowicie zmodernizowanym podejściem w kontekście wymienionej usługi realizowanej przez system oraz proces. Tworzone oprogramowanie jest nowatorskie i unikalne w stosunku do stosowanych dotychczas rozwiązań.

Efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- stanowią oryginalne, twórcze i nowe rozwiązania programistyczne dla zadanych problemów;

- nie stanowią utworów powtarzalnych ani kopii istniejących rozwiązań i jako takie wymagają ciągłego rozwijania Pana wiedzy i umiejętności z zakresu nie tylko programowania ale również projektowania systemów;

- nie stanowią jedynie implementacji pomysłu klienta, a przede wszystkim projekt oprogramowania, nie są jedynie techniczną realizacją, gdyż wymagają dostarczenia twórczego rozwiązania problemu, niezależnego od np. użytego języka programowania, czy obranej wcześniej architektury systemu.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Systematyczność Pana prac polega na tym, że działania realizuje regularnie, w większości przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania w sposób ciągły. Działania te są precyzyjnie zaplanowane.

Pana działalność jako architekta systemów informatycznych, prowadzona była w sposób zaplanowany. Zarówno w projektach (...) używana była metodologia projektowa oparta o SCRUM, wsparta narzędziami (...) wyznaczająca:

-podział zadań, wraz z szacunkowymi terminami ich realizacji,

-grupy zadań - tzw „Sprinty” mające na celu wyznaczyć zestaw czynności na których obecnie powinien być kładziony główny nacisk,

-długo i krótkoterminowe cele projektowe (tzw. milestone’y),

-harmonogram wdrożeń częściowych (przeciętnie raz w miesiącu, oznacza wykonanie zestawu zadań tzw. „Sprintu” ).

W projekcie (...):

-harmonogram i zadania ustalane były raz na 2-3 miesiące – po tym jak wszystkie poprzednio ustalone zadania zostały wykonane,

-wdrożenia odbywały się na bieżąco ze względu na kontrahentów klienta,

-do zarządzania harmonogramem i zadaniami użyto narzędzia (...).

W przypadku projektów (...), harmonogram zawsze uwzględniał finalną datę wdrożenia funkcjonalności na koniec (...). W przypadku (...) - harmonogram był rewidowany z kontrahentem po udanym wdrożeniu lub cyklicznie co kwartał.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

W opisie sprawy wskazał Pan, że działalność, w ramach której tworzy i rozwija oprogramowanie jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Posiada Pan wykształcenie wyższe i legitymuje się tytułem magistra inżyniera. Bierze ciągły udział w różnych formach kształcenia i doskonalenia zawodowego. Przebyte przez Pana kursy i szkolenia, to:

·kurs projektowania i programowania w technologii (...),

·kurs programowania systemu (...),

·kurs programowania aplikacji w technologii (...),

·kurs programowania w technologii (...),

·kurs projektowania i implementacji algorytmów bezpieczeństwa (...),

·kurs zarządzania projektami (...).

Stosuje Pan nowoczesne i innowacyjne narzędzia do tworzenia oprogramowania, w tym języki programowania, a także zaawansowane technologie informatyczne, w szczególności: (...).

Ponadto na bieżąco korzysta Pan z tzw. webinariów, specjalistycznych forów internetowych oraz literatury fachowej.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wskazał Pan, że nie prowadzi badań naukowych, natomiast podejmuje działalność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, efekty Pana pracy są programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencję taką prowadził Pan w latach 2019-2022.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2019-2022.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.