Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 16 grudnia 2024 r. (wpływ 17 grudnia 2024 r.) oraz pismem z 10 stycznia 2025 r. (wpływ 14 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskuje Pani o wyjaśnienie dlaczego z wyrównania włoskiej emerytury, którą otrzymała Pani (…) 2024 r. w kwocie (…) EUR pobrano podatek w Polsce i we Włoszech.
W załączeniu przesłała Pani wyciąg z konta z wpływem oraz rozliczenia z Włoch, że powinna Pani otrzymać (…) EUR zamiast (…) EUR, a także odpowiedź z Urzędu Skarbowego, który polecił Pani skierować zapytanie do Krajowej Informacji Skarbowej.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że włoska instytucja ubezpieczeniowa wydała Pani decyzję o przyznaniu emerytury z włoskiego ustawodawstwa od (…) 2020 r. Wyliczono Pani wyrównanie od (…) 2020 r. do (…) 2023 r. w kwocie (…) EUR. Otrzymała Pani (…) EUR. Pobrano Pani podatek.
Od tej kwoty w Polsce pobrano Pani podatek na zaliczkę w kwocie (…) zł i na ubezpieczenie zdrowotne (…) zł. W sumie (…) zł.
Wskazała Pani również, że jest Pani obywatelką Polski i ma Pani w Polsce miejsce zamieszkania. Włoska emerytura jest Pani wypłacana bezpośrednio, w związku z wcześniejszym zatrudnieniem.
Pytanie
Czy musi Pani płacić podwójny podatek we Włoszech i w Polsce?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, podatek nie powinien być pobrany w Polsce jeśli został już pobrany we Włoszech.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226, ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
We wniosku wskazała Pani, że Pani miejsce zamieszkania jest w Polsce. Jest Pani obywatelką Polski. (…) 2020 r. włoska instytucja ubezpieczeniowa wydała Pani decyzję przyznającą emeryturę w związku z wcześniejszym zatrudnieniem. (…) 2024 r. otrzymała Pani wyrównanie włoskiej emerytury za okres od (…) 2020 r. do (…) 2023 r. Świadczenie to zostało we Włoszech opodatkowane. Dodatkowo w Polsce również pobrano zaliczkę na podatek. Emerytura jest Pani wypłacana bezpośrednio.
W związku z tym, że ww. świadczenie otrzymywane jest z Włoch, w przedmiotowej sprawie, zastosowanie będzie miała umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania sporządzona w Rzymie w dniu 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374).
W myśl art. 18 ww. umowy,
Z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma miejsce zamieszkania.
Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) tej umowy:
każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie.
Natomiast art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy podaje:
Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma miejsce zamieszkania w tym Państwie.
W związku z powyższym zauważam, że co do zasady emerytury oraz inne podobne świadczenia, wypłacane z tytułu zatrudnienia w przeszłości, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane. Natomiast emerytura wypłacana z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa (Włoch) lub jednostki, lub władzy podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie (we Włoszech).
Natomiast art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy zawiera wyjątek od tej zasady i zgodnie z jego brzmieniem - w przypadku emerytur z pracy polegającej na świadczeniu usług na rzecz państwa włoskiego lub jednostki, lub władzy, w przypadku gdy pobierający emeryturę ma miejsce zamieszkania w Polsce i posiada obywatelstwo polskie – taka emerytura, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
Biorąc pod uwagę ww. zaprezentowany opis sprawy oraz przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że emerytura, którą uzyskuje Pani z Włoch podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, bowiem w Polsce ma Pani miejsce zamieszkania i posiada Pani polskie obywatelstwo.
Z uwagi na powyższe, Pani stanowisko stwierdzające, że emerytura wypłacana z Włoch nie powinna być opodatkowana w Polsce jeśli pobrano już od niej podatek we Włoszech, uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Dodatkowo, zwracam uwagę na zapis art. 25 ust. 1 umowy polsko-włoskiej. Zgodnie z jego treścią:
Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw pociągają lub pociągną za sobą opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, albo jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 24 ustęp 1 - władzy tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Wniosek taki musi być przedłożony w ciągu dwóch lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu pociągającym za sobą opodatkowanie niezgodne z umową.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.