Interpretacja indywidualna - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan 9 grudnia 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Jest Pan rezydentem polskim i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą rozliczając się za pomocą księgi przychodów i rozchodów. Dochody opodatkowuje podatkiem liniowym. Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zatrudnia pracowników.

Głównym (ale nie jedynym) przedmiotem wykonywanej działalności gospodarczej jest wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie programów komputerowych (PKD 62.01.Z). W wyniku rozwijania oraz ulepszania oprogramowania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania, dzięki czemu zakres jego funkcjonowania oraz użyteczności ulega rozszerzeniu. Wobec czego należy stwierdzić, że realizuje Pan projekty w zakresie opracowywania nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów programistycznych. Ponadto realizuje Pan projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia technicznego i modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia programistyczne realizowane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta. Ma Pan możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie przy założeniu, że wykona przyjęte zlecenie w terminie nakreślonym w umowie lub wynikającym z danego projektu. Natomiast sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są Pana indywidualnym wyborem.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. Ponadto ponosi Pan typowe ryzyko gospodarcze związane z upadłością bądź niewypłacalnością kontrahenta lub nagłą i natychmiastową utratą zleceń.

W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów.

Zgodnie z zapisami zawieranych umów wszelkie wynalazki i prawa własności intelektualnej powstałe w związku ze świadczeniem usług stają się własnością Spółki lub podmiotu, na rzecz którego świadczy Pan usługi, co potwierdza przeniesieniem tych praw, tzn. w ramach umowy dochodzi do przejścia majątkowych praw autorskich – za przeniesienie praw autorskich pobiera Pan wynagrodzenie, które jest przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu udzielonych licencji na korzystanie przez kontrahentów z programów komputerowych.

Udziela Pan licencji niewyłącznej i osiąga dochód z opłat licencyjnych wynikających z zawieranych umów licencyjnych z oprogramowania. Są to umowy licencji w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a udzielanie licencji następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ww. ustawy. W tym przypadku uzyskuje Pan dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W ramach udzielonej licencji program jest rozwijany zarówno w związku z postępem technicznym, jak i potrzebami podmiotów, którym udzielono licencji. Poprzez prowadzenie rozwoju oprogramowania należy rozumieć zmiany i innowacje wprowadzone w programach w okresie licencji, które zostały udostępnione nabywcy do korzystania w zamian za uiszczenie wynagrodzenia za udzieloną licencję. (...) czy też aktualizacja nie jest zatem oprogramowaniem odrębnym, ale zbiorem efektów prac rozwojowych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i innowacji w celu zapewnienia klientom dostępu do nowości w rozwiązaniach technicznych udostępnianych produktów. Charakter zawieranych umów licencyjnych zakłada, że nabywcy licencji po okresie licencyjnym nie tylko nie mają dostępu do korzystania z oprogramowania. Możliwość opodatkowania 5% stawką dochodów z tytułu udzielonych licencji potwierdził NSA w wyroku z dnia 26 lipca 2023 r., sygn. akt II FSK 149/21 oraz Dyrektor KIS w interpretacjach nr 0113-KDWPT.4011.100.2023.2.KSM i 0111- KDIB1-3.4011.72.2022.23.AP.

Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonych prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wykonywanie usług polega przede wszystkim na pisaniu kodu oraz na pracy koncepcyjnej z przedstawicielami kontrahentów i klientami kontrahentów poprzez uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów, poprzez analizowanie danych, pogłębianie wiedzy oraz proces twórczy, dochodzenia do możliwych rozwiązań.

Pana podstawowym celem jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania, które lepiej będzie spełniało oczekiwania klientów podmiotu, z którym ma Pan zawartą umowę i ułatwiało im rozwój i sprzedaż produktów. Do tych prac należy zaliczyć:

-modyfikację i dostosowanie oprogramowania według specyfikacji i zamówienia kontrahenta poprzez tworzenie nowych praw własności intelektualnych;

-tworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania;

-optymalizację wydajności oprogramowania po stronie kodu;

-opracowywanie nowych modułów mających na celu poprawienie funkcjonalności systemu.

W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach. Pana działania polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Wskazać również należy, iż pracom nad oprogramowaniem towarzyszy sporządzenie dokumentacji, która w zależności od realizowanych prac może przybrać postać krótkiej notatki, prostego dokumentu lub dokumentu zawierającego szczegółowy opis celu i metod jego osiągnięcia. Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyrok SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09; wyrok SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12). Ponadto w toku prac odbywają się spotkania z przedstawicielami kontrahenta lub jego klientami, w toku których ustalane są założenia do funkcjonalności tworzonego oprogramowania lub ścieżek jego dalszego rozwoju. Następnie prowadząc prace programistyczne, przygotowuje Pan kod źródłowy, który prezentowany jest kontrahentowi i implementowany ostatecznie do oprogramowania.

Podsumowując, bezpośrednim rezultatem realizowanych prac jest tworzenie oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji czy dodawanie nowych funkcjonalności.

Zadania te realizowane są poprzez pisanie nowego kodu źródłowego oprogramowania oraz jego testowanie.

Należy podkreślić, że oprogramowanie i jego kod źródłowy ma bardzo złożony charakter. W ramach rozwoju oprogramowania dokonuje Pan usprawnień oprogramowania, zmienia poszczególne jego funkcjonalności i usuwa Pan błędy. Ponadto, w ramach tworzenia nowej wersji oprogramowania, wprowadza Pan poważniejsze udoskonalenia istniejących funkcjonalności oprogramowania, które z uwagi na stopień zaawansowania mogą być uznawane za nowe funkcjonalności lub/i uzupełnia oprogramowania o całkiem nowe funkcjonalności opracowane w ramach wskazanych powyżej prac rozwojowych. Te wszystkie modyfikacje oprogramowania, po połączeniu z istniejącą, niemodyfikowaną częścią kodu źródłowego oprogramowania tworzą spójną całość – nową wersję oprogramowania.

Swoją działalność może Pan podzielić na kilka etapów:

1.Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji.

2.Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja – tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

3.Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – pracuje Pan również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – dalej p.a.p.p. będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 p.a.p.p., programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Na podstawie art. 8 p.a.p.p., twórcy przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu jaki jest rezultatem jego działalności intelektualnej, jednocześnie w świetle art. 17 p.a.p.p., twórca ma prawo do korzystania z niego, rozporządzania nim oraz wynagrodzenia za korzystanie z niego.

Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 p.a.p.p. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74). Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z dnia 4 lutego 2010 r., sygn. akt I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 1157/12).

Zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pan przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki uwzględnia Pan w swojej działalności. Podkreśla Pan, iż nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że jest Pan twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne.

Czynności, które Pan wykonuje nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje Pan projekty o znaczącym stopniu innowacyjności i złożoności technologicznej. Przykładowo, opracował Pan V. Kolejnym przykładem jest system (...). Opracował Pan również (...).

Każdy z tych projektów wymagał twórczego podejścia oraz głębokiej wiedzy technicznej co potwierdza charakter badawczo-rozwojowy prowadzonej działalności.

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego twierdzi Pan, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym uważa Pan, że każdorazowy wynik Pana pracy stanowić będzie osobny element podlegający ochronie na podstawie ww. przepisu.

Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahentów lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności zdobywa, poszerza i łączy Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez siebie systemów i aplikacji. Wytwarzane oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Zmieniające się warunki rynkowe powodują, że w sposób stały i ciągły musi Pan stale rozszerzać wiedzę poprzez np. uczestnictwo w szkoleniach (np. tzw. webinarach), czytanie literatury związanej z przedmiotem działalności, zapoznawaniem się z publicznie dostępnymi wynikami badań naukowych czy wymianę wiedzy poprzez portale zrzeszające programistów.

Nie nabywa Pan wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kod programu tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami odbiorców usług. Wytwarzane oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym konkretnego projektu – przysługująca Panu kwota wynagrodzenia kalkulowana jest w oparciu o stawkę dzienną lub godzinową. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury lub faktur.

Uzupełnienie wniosku

Przedstawił Pan nazwy programów, ich funkcje i innowacyjne pomysły oraz rozwiązania:

(...)

Innowacyjność:

(...)

Funkcjonalności:

(...)

Innowacyjność:

(...)

Funkcjonalności:

(...)

Funkcjonalności:

(...)

Innowacyjność:

(...)

Funkcjonalności:

(...)

Innowacyjność:

(...)

Wskazał Pan, że efekty twórczej pracy podlegają pod rygor przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Produkt końcowy jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem. Twórczy charakter przejawia się kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Programy nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny i rutynowy.

Odnosząc się do zróżnicowania słów „techniczny” a „twórczy” zauważa Pan, że odpowiedź na tak postawione pytanie nie może ograniczyć się do zamkniętej odpowiedzi w postaci użycia jednego lub drugiego słowa. Cały opis stanu faktycznego wskazany we wniosku daje odpowiedź na pytanie, że pisze Pan programy – kod źródłowy w danym języku programowania. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego pod słowem techniczny znajdziemy objaśnienie: używany przy kreśleniu projektów maszyn, urządzeń, rozwiązań architektonicznych, planów, map itp. a zatem i programów komputerowych a pod słowem twórczy: mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia. Zatem tworzy Pan programy i oprogramowanie.

Zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.) programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Zgodnie z komentarzami do ustawy w świetle powyższych okoliczności nie ulega wątpliwości, że na potrzeby art. 74 za program komputerowy należałoby uznać zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia.

W grę wchodzić może zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych.

Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego nawet element programu komputerowego może zostać objęty ochroną prawa autorskiego. Kod źródłowy jest formą (postacią) wyrażenia programu komputerowego. Program wyrażony w postaci zarówno kodu źródłowego, jak i wynikowego (będącego rezultatem kompilacji programu zapisanego w kodzie maszynowym do postaci, jaka może zostać wykonana przez komputer), jest tym samym programem, tym samym ciągiem instrukcji stworzonym przez programistę – wyrok z dnia 7 grudnia 2023 r. sygn. II FSK 812/22.

Biorąc pod uwagę treść przepisów, interpretacje komentatorów oraz orzecznictwo potwierdza Pan, że tworzone oprogramowania podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazał Pan, że działalność w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwoju oprogramowania lub jego części obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania – do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach prowadzonych prac nabywa Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, łączy dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, kształtuje oraz wykorzystuje aktualnie dostępne wiedzę i umiejętności.

Oprogramowanie, które Pan tworzy dla swojego klienta zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego (stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego) planowany jest na podstawie własnych obliczeń i kreatywności. Często są to wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez klienta. Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach jak projektowane przez Pana. Jest to oryginalne oprogramowanie projektowane w oparciu o otrzymane od Klienta cechy/wymagania.

Konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej oprogramowania. Przykładowo:

(...)

Technologie w jakich zostały wytworzone/rozwinięte/ulepszone oprogramowania:

(...)

Konkretne narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w praktyce gospodarczej stosowane przy wytworzeniu/rozwijaniu/ulepszaniu programów komputerowych. Przykłady:

(...)

Programy różnią się od rozwiązań już funkcjonujących. Każde z rozwiązań wprowadza unikalne cechy, takie jak:

(...)

Zastosowane nowe technologie:

(...)

Działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie prowadzona jest w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu na postawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Systematyczność przejawia się w postaci regularnych postępów w tworzeniu i implementacji rozwiązań. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niej określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Konkretne cele osiągnięte w poszczególnych latach:

(...)

Opracowanie ww. programów komputerowych nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej, realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami klienta.

Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac.

Wiedza i umiejętności wykorzystywane w ramach działalności:

1. Umiejętności programistyczne:

(...)

2. Wiedza w zakresie baz danych:

(...)

3.Znajomość technologii (...):

(...)

4.Umiejętności w zakresie przetwarzania dużych zbiorów danych:

(...)

5. Zarządzanie projektami i procesami:

(...)

5.Znajomość narzędzi automatyzacji:

(...)

6.Tworzenie i optymalizacja algorytmów:

(...)

7.Znajomość prawa autorskiego i ochrony własności intelektualnej:

- Zasady tworzenia i przenoszenia praw autorskich do oprogramowania.

Innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu:

(...):

- Technologie: (...)

- Funkcjonalność: (...).

(...):

- Technologie: (...)

- Funkcjonalność: (...):

- Technologie: (...)

- Funkcjonalność: (...).

(...):

- Technologie: (...).

- Funkcjonalność: (...).

(...):

- Technologie: (...)

- Funkcjonalność: (...).

Wskazał Pan, że dotychczas w swojej działalności oferował usługi programistyczne. Sprzedawał Pan także autorskie prawa majątkowe do wytwarzanych przez siebie programów. Programy komputerowe oferowane w działalności opierały się na Pana wiedzy z zakresu informatyki i programowania oraz najnowszych rozwiązaniach z dziedziny tworzenia złożonych systemów. Przy tworzeniu od podstaw/ulepszaniu „oprogramowania” każdorazowo korzystał Pan z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania.

Rozwiązania wiedzy, techniczne, technologiczne i programistyczne stosowane w ramach działalności:

1. Rozwiązania wiedzy:

(...)

2. Rozwiązania techniczne:

(...)

3.Rozwiązania technologiczne:

(...)

4. Rozwiązania programistyczne:

(...)

5. Rozwiązania procesowe:

(...)

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wszystkie Pana prace i zadania są planowane i przemyślane. Ostatecznie prowadzenie działalności gospodarczej jest nastawione na osiągnięcie dochodu/zysku a żeby go zwiększyć logicznym jest, że procesy w firmie należy optymalizować. Również prace opisane we wniosku i uzupełnieniu, w ramach których tworzy Pan i rozwija oprogramowanie opisane we wniosku mają plan i harmonogram.

Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonych prac, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wykonywanie usług polega przede wszystkim na pisaniu kodu oraz na pracy koncepcyjnej z przedstawicielami kontrahentów i klientami kontrahentów poprzez uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów, poprzez analizowanie danych, pogłębianie wiedzy oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań. Pana podstawowym celem jest tworzenie i rozwijanie oprogramowania, które lepiej będzie spełniało oczekiwania klientów podmiotu, z którym ma Pan zawartą umowę i ułatwiało im rozwój i sprzedaż produktów. Do tych prac należy zaliczyć:

- modyfikację i dostosowanie oprogramowania według specyfikacji i zamówienia kontrahenta poprzez tworzenie nowych praw własności intelektualnych;

- tworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania;

- optymalizację wydajności oprogramowania po stronie kodu;

- opracowywanie nowych modułów mających na celu poprawienie funkcjonalności systemu.

Podejmowane przez Pana działania w zakresie rozwijania i ulepszania oprogramowania mogą posiadać charakter zmian i ulepszeń – „bo jak inaczej nazwać rozwinięcie oprogramowania” o dodatkową funkcjonalność np. płatność zbliżeniową, płatność przez Internet lub inne innowacyjne rozwiązanie dedykowane konkretnemu programowi.

Uważa Pan, że takie czynności nie posiadają przymiotu „rutynowych, ponieważ nie są one wykonywane z góry założoną częstotliwości i nakreślonym harmonogramem. Rozwój oprogramowania odbywa się w przypadku zaistnienia potrzeby, np. konieczności dostosowania do nowego systemu operacyjnego (...).

Przykładowy plan tworzenia programu komputerowego:

1.Etap wstępny – obejmuje konsultacje z klientem dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie. Podczas konsultacji klient przedstawia własne oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, wstępnie analizuje Pan możliwość zrealizowania projektu przy użyciu określonych zasobów. W związku z faktem, że nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowymi analizami do stworzenia nowych kodów źródłowych, w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu.

2.Etap tworzenia oprogramowania – obejmuje wszelkie czynności podejmowane w celu realizacji zlecenia klienta, tj. spełnienie wymogów funkcjonalnych, zaplanowanie prac nad analizą możliwości wprowadzenia nowych lub ulepszonych funkcjonalności, przeprowadzenie analizy, sporządzenie dokumentacji projektowej w zakresie wykonanych analiz, pisanie programu komputerowego i prowadzenie czynności związanych z badaniem i rozwojem.

3.Etap końcowy – obejmuje ukończenie oprogramowania i podsumowanie wyników prac. W trakcie tego etapu ma miejsce akceptacja wyników pracy przez klienta lub zakomunikowanie klientowi, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie produktu spełniającego oczekiwania klienta lub dokonanie ulepszeń tego produktu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku braku możliwości realizacji zlecenia zgodnie z oczekiwaniami klienta podczas tego etapu omawiana jest również kwestia ewentualnego zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań klienta w stosunku do kodu źródłowego, który ma zostać wytworzony.

Wskazał Pan, że „przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następuje na podstawie umowy sporządzonej na piśmie.

Co do zasady, umowy o współpracy są obejmowane klauzulą poufności i organy skarbowe mogą zyskać do nich dostęp tylko w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontroli celno-skarbowej. Otrzymuje Pan wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Usługobiorcę praw do „programu komputerowego”.

Umowy zawarte ze zleceniodawcami precyzyjnie regulują sposób, tryb i zasady przenoszenia majątkowych praw autorskich do stworzonego lub rozwiniętego przez Pana oprogramowania. Proces przenoszenia tych praw odbywa się zgodnie z zapisami umowy, które określają:

-zakres przenoszonych praw autorskich;

-warunki i moment ich przekazania;

-wynagrodzenie należne za przeniesienie tych praw.

Wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” realizowane jest w sposób zautomatyzowany dzięki zastosowaniu systemu (...). Każdy projekt posiada (...), co pozwala na jednoznaczne zidentyfikowanie kodu źródłowego, wersji oraz wszystkich zmian wprowadzonych w ramach projektu. Dzięki temu:

-w każdym momencie możliwe jest dokładne określenie, które fragmenty kodu należą do danego projektu;

-przenoszenie praw odbywa się w odniesieniu do konkretnych wersji lub wydań oprogramowania, co minimalizuje błędy.

Czynności realizowane przez strony:

- Pana obowiązki: tworzenie, rozwijanie i dokumentowanie kodu w sposób umożliwiający łatwe wyodrębnienie poszczególnych elementów; weryfikacja kodu i przygotowanie go do przekazania zgodnie z wymogami zleceniodawcy;

- obowiązki zleceniodawców: akceptacja dostarczonych rozwiązań oraz formalne potwierdzenie przeniesienia praw zgodnie z zapisami umowy.

W przypadku współtworzenia programów komputerowych, takich jak (...), każdy członek zespołu odpowiedzialny jest za opracowanie określonych części lub modułów oprogramowania. Pan realizuje prace nad odrębnymi fragmentami kodu, które spełniają definicję osobnych utworów w rozumieniu prawa autorskiego.

Zasady przyznawania praw autorskich:

- Pana części/moduły opracowywane w ramach (...) są twórczymi, oryginalnymi rozwiązaniami i stanowią odrębne oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

- prawa autorskie do tych modułów przysługują Panu do momentu ich przeniesienia na zleceniodawcę na podstawie umowy;

- pozostałe części programu, tworzone przez innych członków zespołu, są ich własnością intelektualną do czasu przeniesienia praw zgodnie z warunkami ich współpracy.

Przenoszenie praw autorskich:

- każdy moduł lub część Pana autorstwa, będący odrębnym utworem, jest jednoznacznie identyfikowalny dzięki zastosowaniu systemu (...); w repozytorium kodu dokumentowany jest wkład każdego współtwórcy oraz konkretne zmiany w kodzie;

- prawa autorskie do opracowanych przez Pana modułów są przenoszone na zleceniodawcę na podstawie umowy, zgodnie z określonymi w niej warunkami i zakresem.

W ramach projektów zespołowych, takich jak (...), tworzy i rozwija Pan odrębne moduły oprogramowania, które są traktowane jako samodzielne utwory podlegające ochronie prawnej. Proces przenoszenia praw autorskich do tych modułów odbywa się zgodnie z zapisami umowy i dotyczy wyłącznie opracowanych przez Pana fragmentów oprogramowania.

Program komputerowy to zbiór funkcjonalności w różnych obszarach oraz dziedzinach. Czy to z uwagi na wielkość projektu lub zadania, czy zwyczajnie małą ilość czasu na realizację tworzone są zespoły programistów, którzy tworzą dany program przy czym każdy odpowiada za jakiś obszar, który ma zrealizować. Realizacja ta polega na niczym innym jak pisaniu kodu źródłowego, który w tej części stanowi prawo, do którego posiada Pan prawa autorskie. Przez analogię pisanie programu komputerowego można porównać do pisania książki przez kilku autorów – każdy z nich odpowiada za jakiś rozdział, do którego przysługuje mu autorskie prawo. Tak samo jest w przypadku programu komputerowego – w części program napisany (stworzony) przez Pana jest Pana twórczą pracą, która jest chroniona. Należy podkreślić, że oprogramowanie i jego kod źródłowy ma bardzo złożony charakter.

Nadmienił Pan, iż znaczna część tworzonych nowych programów nie jest wynikiem współpracy czy kooperacji a wyłącznym twórcą całego nowego oprogramowania jest Pan.

W ramach projektów zespołowych (bo tego dotyczy pytanie), takich jak (...), tworzy i rozwija Pan odrębne moduły oprogramowania, które są traktowane jako samodzielne utwory podlegające ochronie prawnej. Proces przenoszenia praw autorskich do tych modułów odbywa się zgodnie z zapisami umowy i dotyczy wyłącznie opracowanych przez Pana fragmentów oprogramowania. Części/moduły opracowywane są twórczymi, oryginalnymi/niewystępującymi rozwiązaniami i stanowią odrębne oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku projektów zespołowych, każdy twórca posiada indywidualną umowę dotyczącą przeniesienia majątkowych praw autorskich wyłącznie do wkładu, który samodzielnie opracował. Pana prawa autorskie dotyczą odrębnych modułów lub części oprogramowania, które stworzył, a które stanowią osobne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dochód z przeniesienia praw autorskich ustala Pan w odniesieniu do wkładu twórczego w konkretne moduły, które opracował. Wkład ten jest jednoznacznie identyfikowalny dzięki:

•dokumentacji prowadzonej w systemie (...), w którym każda zmiana, linia kodu i moduł są przypisane do odpowiedniego twórcy;

•specyfikacji umowy, która precyzuje zakres Pana pracy i przenoszonych praw.

Przenoszenie praw autorskich w projektach zespołowych:

Prawa autorskie do programu komputerowego nie są przenoszone łącznie przez wszystkich współtwórców. Każdy współtwórca przenosi na kontrahenta prawa autorskie do swojego wkładu na podstawie odrębnej umowy, zawieranej indywidualnie z kontrahentem. W Pana przypadku oznacza to, że prawa do opracowanych przez Pana modułów są przekazywane zgodnie z warunkami określonymi w Pana umowie.

Podsumowanie:

Przenoszenie praw autorskich w projektach zespołowych odbywa się indywidualnie, na podstawie osobnych umów dotyczących konkretnych wkładów twórczych. Pana prawa autorskie dotyczą wyłącznie modułów Pana autorstwa, a ich przekazanie kontrahentowi odbywa się zgodnie z zapisami zawartej przez Pana umowy.

Nadmienił Pan również, iż znaczna część tworzonych nowych programów nie jest wynikiem współpracy czy kooperacji a wyłącznym twórcą całego nowego oprogramowania jest Pan.

Etap tworzenia oprogramowania obejmuje wszelkie podejmowane czynności w celu realizacji zlecenia klienta, tj. spełnienie wymogów funkcjonalnych, zaplanowanie prac nad analizą możliwości wprowadzenia nowych lub ulepszonych funkcjonalności, przeprowadzenie analizy, sporządzenie dokumentacji projektowej w zakresie wykonanych analiz.

Dokumentacja projektowa jest rozumiana jako kod źródłowy stanowiący podstawę działania programu komputerowego, tj. są to instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalają przekształcić je do postaci kodu źródłowego lub stanowiące bezpośrednio kod źródłowy niepodlegający dalszemu przekształceniu do innego kodu źródłowego. W ramach rozwijania/ulepszania dokumentacji projektowej powstają instrukcje komend adresowanych do komputera. Dokumentacja projektowa zawiera specyfikację programu komputerowego, specyfikację tworzonych algorytmów.

Ponadto, we wniosku wskazał Pan, że pracom nad oprogramowaniem towarzyszy sporządzenie dokumentacji, która w zależności od realizowanych prac może przybrać postać krótkiej notatki, prostego dokumentu lub dokumentu zawierającego szczegółowy opis celu i metod jego osiągnięcia. Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyrok SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09; wyrok SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12). Ponadto w toku prac odbywają się spotkania z przedstawicielami kontrahenta lub jego klientami w toku, których ustalane są założenia do funkcjonalności tworzonego oprogramowania lub ścieżek jego dalszego rozwoju. Następnie prowadząc prace programistyczne, przygotowuje Pan kod źródłowy, który prezentowany jest kontrahentowi i implementowany ostatecznie do oprogramowania.

Wskazał Pan, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f. od 1 stycznia 2019 r. Ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności, o której mowa we wniosku zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz prowadzona jest na bieżąco. Wyodrębnia Pan w ewidencji kwalifikowane prawa własności intelektualnej (programy komputerowe lub ich części). Prowadzi przedmiotową ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Nadmienił Pan, że stawka 5% od dochodów, Pana zdaniem, będzie miała zastosowanie za lata 2020-2023 i kolejne.

Pytanie

1.Czy w opisanym stanie faktycznym za lata 2020, 2021, 2022, 2023 i lata kolejne, będzie Pan mógł zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu świadczonych usług tworzenia, ulepszania i rozwijania istniejącego oprogramowania, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z opisanych usług, w zakresie prowadzonych projektów tworzenia, ulepszania i rozwijania istniejącego oprogramowania.

Ponadto uważa Pan, iż podejmowana działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz.2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art.30ca i art.30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 t.j. ze zm.) - dalej jako ustawa o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT;

-wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

-uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

-określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

-prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Definicję działalności badawczo-rozwojowej znajdziemy w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawie o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

-badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

-badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r., poz. 1571 z późn. zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Czyli z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

-mają twórczy charakter,

-są prowadzone w systematyczny sposób,

-zostały zrealizowane w określonym celu – zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,

- obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Ponadto, w objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności badawczo-rozwojowej następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati. Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza - mający na celu tworzenie, będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” – powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego.

Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program lub jego część. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy" można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”.

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Tym samym działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należy, że Pana działalność ma charakter twórczy/innowacyjny, gdyż jest nakierowana na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych, ulepszonych lub istotnie zmodyfikowanych/zmienionych narzędzi informatycznych. Prowadzone przez Pana prace wymagają kreatywnego podejścia, każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych pozwalających na realizację danego projektu.

Rozwiązania proponowane kontrahentowi w ramach projektów nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. Tworzone oprogramowanie stanowi oryginalny wytwór Pana twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia przez kontrahenta, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Oprogramowanie lub części oprogramowania tworzone są w zależności od potrzeb kontrahentów, z którymi Pan współpracuje, a dany Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb.

Wykonywane prace obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Rezultatem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej są opracowania nowych koncepcji lub narzędzi. Prace wykonywane w ramach świadczonych usług mają charakter indywidualny ponieważ wykonuje je Pan osobiście i są wynikiem procesów myślowych wymagających od Pana należytego stopnia kreatywności. Nie działał Pan w sposób rutynowy powielając te same powtarzające się czynności. Ponadto wyniki tych prac mają przymiot oryginalności ponieważ brak jest ich pierwowzorów. Pana działalność twórcza to nie tylko kreatywne myślenie ale również inne działania cechujące nowości, tj.: demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. W Pana ocenie, działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Każda z części utworów to innowacyjne oprogramowanie. Każda z tworzonych aplikacji jest oprogramowaniem autorskim i innowacyjnym. Tym samym tworzone i wdrażane elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy a to oznacza, iż został spełniony pierwszy z warunków prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Następnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: „Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. „Z przytoczonego powyżej fragmentu objaśnień podatkowych wynika, że działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.” R. Kowalski [w:] PIT. Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020, art. 5(a).

W Pana ocenie, przesłanka ta oznacza wyłączenie czynności incydentalnych podatnika i konieczność poszukiwania takich przejawów jego aktywności, które prowadzone są w uporządkowany oraz regularny sposób. Należy wskazać, że prace jakie realizuje w ramach działalności nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w systematyczny sposób.

Działania te stanowią istotę funkcjonowania Pana firmy i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie kontrahenta. Systematyczność realizowanych prac wynika również z funkcji pełnionych przez Pana wobec kontrahenta, w tym realizacji na jej rzecz prac polegających na dostarczaniu nowych rozwiązań informatycznych lub ich istotnych modyfikacjach w reakcji na ciągle zmieniające się zapotrzebowanie kontrahentów.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą od kilku lat co potwierdzają wpisy w CEIDG a także informacje zgromadzone w zasobach organów podatkowych. Nie jest to działalność zawiązana w związku z wprowadzeniem przez ustawodawcę pakietu dla przedsiębiorców funkcjonującego pod potoczną nazwą „IP BOX”. Już samo to wskazuje, iż prace wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają charakter ciągły. Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza cechuje się metodycznością, zaplanowaniem i uporządkowaniem a dzieje się tak ze względu na rodzaj prowadzonej działalność gospodarczej, która polega na tworzeniu nowego lub rozwijaniu już istniejącego oprogramowania. Prowadzone projekty są zaplanowane i posiadają określone cele, harmonogramy i zasoby.

Konieczność systematycznego wykonywania technicznych czynności składających się na badanie i rozwój wynika również z zawartych umów z finalnymi odbiorcami oprogramowania ponieważ podejmując pracę nad jakimś projektem posiada Pan nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania, które rozwiąże problemy nakreślone przez Kontrahenta. Prowadzi Pan również pracę według ścisłego harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, to oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Reasumując, uważa Pan, iż prowadzi działalność w sposób w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany co wypełnia przesłankę systematyczności działania.

Trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W sposób nieprzerwany podejmuje Pan działania mające na celu uzyskanie i poszerzanie specjalistycznej wiedzy, którą następnie wykorzystuje do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych /ulepszonych produktów na rzecz kontrahenta. Wiedzę tą zdobywa Pan głównie przy wykonywaniu bieżących zadań na zasadzie tworzenia kodu/programu/oprogramowania a następnie testowania jego funkcjonalności. W przypadku stwierdzonych wad stworzonego programu/części programu przystępuje Pan do rozwiązania problemu, np. poprzez zmianę ciągu znaków, wstawienie nowych poleceń lub kasowanie wierszy poleceń a następnie ponowne testowanie, aż do osiągnięcia zamierzonego efektu, który będzie zgodny, np. ze specyfikacją zamawiającego. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych lub wykonawczych. Dlatego też w Pana ocenie spełnia kolejną przesłankę aby uznać, iż prowadzone czynności i działania wypełniają znamiona działalności badawczo-rozwojowej.

O prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej można mówić również, gdy realizowane prace obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe. Poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego (oprogramowania, kodu), wykorzystuje Pan dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Pana aktywność w ramach prowadzonych prac powinna zostać uznana za prace rozwojowe, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Realizowane przez Pana prace nie są prowadzone na schematach lub w sposób automatyczny, lecz mają zindywidualizowany charakter i są przygotowywane pod kątem zapotrzebowania klienta. Do typowych prac rozwojowych należy zaliczyć tworzenie nowego programu, części takiego programu lub wprowadzanie nowych funkcjonalności. Co ważne, prace nad programem komputerowym w efekcie finalnym mają poprawić użyteczność, funkcjonalność i zniwelować problemy i błędy programu, co jest bez wątpienia pracą rozwojową.

Podsumowując stanowisko w sprawie chciałby Pan wskazać, że:

- tworzy Pan oprogramowanie lub części oprogramowania w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

- w Pana ocenie tworzy Pan oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności, która nosi znamiona działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie przepisów o prawie autorskim;

- prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- przenosi Pan prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania;

- prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) dotyczących kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Chciałby Pan również zwrócić uwagę na orzecznictwo dotyczące opodatkowania dochodu osiągniętego z opisanych usług, w zakresie prowadzonych projektów tworzenia, ulepszania i rozwijania istniejącego oprogramowania stawką 5%, np. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 29 października 2020 r. sygn. I SA/Sz 619/20: „Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. oraz

3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska”. W kontekście wskazanego wyroku wskazuje, iż wytwarzam, rozwijam lub ulepszam programy komputerowe (piszę kod źródłowy), programy komputerowe są wymienione w katalogu w art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. a same programy komputerowe na mocy ustawowych definicji korzystają z ochrony prawnej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pod rozwagę organu wydającego interpretację przekazuję sentencję wyroków takich jak wyroki:

- WSA w Gliwicach z dnia 7 grudnia 2023 r. sygn. I SA/Gl 1108/23: „Wytworzenie oprogramowania jest wynikiem wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wystarczy więc element nowości zastosowania oprogramowania w rezultacie pracy twórczej programisty podjętej przy wykorzystaniu zasobów już dostępnej wiedzy. Efekt ten nie musi mieć charakteru nowej wiedzy w sensie odkryć naukowych” – to samo wskazał WSA w Łodzi w wyroku z dnia 18 października 2023 r. sygn. I SA/Łd 501/23;

- WSA we Wrocławiu z dnia 24 października 2024 r. sygn. I SA/Wr 22/23: „W efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowana i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”;

- NSA z dnia 7 listopada 2023 r. sygn. II FSK 10/22: „Nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że działalność podatnika z uwagi na pracę w ramach zespołu programistów pracujących dla jego kontrahenta nie spełnia przesłanki bezpośredniego prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Bezpośredniość wykonywania prac badawczo-rozwojowych przez podatnika oznacza tyle, że nie ma dodatkowego innego podmiotu (pośrednika), za pośrednictwem którego podatnik wykonywałby swoją działalność. Często natomiast charakter prac badawczo-rozwojowych wymaga współdziałania zespołowego, w ramach którego uczestniczy kilka lub nawet więcej podmiotów, w tym przede wszystkim osób fizycznych”;

Wskazuje Pan, że niniejszy wniosek zawiera szeroko opisany stan faktyczny i wszystkie okoliczności mające wpływ na ukształtowanie Jego sytuacji w zakresie przepisów podatkowych, a także ocenę własnego stanowiska. Ocena okoliczności faktycznych została dokonana przez pryzmat przepisów podatkowych, łącznie ze wszystkimi regulacjami wpływającymi na sytuację podatkową Wnioskodawcy. W orzecznictwie podnosi się, że: „Przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji opis zdarzenia stanowi jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji. Związanie organu wydającego interpretację podanym we wniosku stanem faktycznym powoduje, że nie może on przyjmować własnych ustaleń faktycznych, odmiennych od okoliczności przedstawionych przez zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, nie jest uprawniony do ingerencji w stan faktyczny zawarty we wniosku o interpretację. Specyfika postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej polega m.in. na tym, że organ podatkowy „porusza się” niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej. Przedstawiony we wniosku stan faktyczny wyznacza też granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne.” Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 marca 2020 r., sygn. akt I SA/Ke 24/20, LEX nr 2979190.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje Pan projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia technicznego i modernizacji wdrożonych systemów.

Opracował Pan V. Kolejnym przykładem jest system (...). Opracował Pan również (...).

Przedstawił Pan nazwy programów, ich funkcje i innowacyjne pomysły oraz rozwiązania:

(...)

Wskazał Pan, że bezpośrednim rezultatem realizowanych prac jest tworzenie oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji czy dodawanie nowych funkcjonalności. Zadania te realizowane są poprzez pisanie nowego kodu źródłowego oprogramowania oraz jego testowanie.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że wytwarzane oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Zaznaczył Pan, że oprogramowanie, które tworzy dla swojego klienta zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego (stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego) planowany jest na podstawie własnych obliczeń i kreatywności. Często są to wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez klienta. Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach jak projektowane przez Pana. Jest to oryginalne oprogramowanie projektowane w oparciu o otrzymane od Klienta cechy/wymagania.

Wykonywane przez Pana czynności nie posiadają przymiotu „rutynowych”, ponieważ nie są one wykonywane z góry założoną częstotliwości i nakreślonym harmonogramem. Rozwój oprogramowania odbywa się w przypadku zaistnienia potrzeby np. konieczności dostosowania do nowego systemu operacyjnego (...).

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Nadmienił Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wszystkie Pana prace i zadania są planowane i przemyślane. Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że podejmuje Pan działania mające na celu uzyskanie i poszerzanie specjalistycznej wiedzy, którą następnie wykorzystuje do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów na rzecz kontrahenta. Wiedzę tą zdobywa Pan głównie przy wykonywaniu bieżących zadań na zasadzie tworzenia kodu/programu/oprogramowania a następnie testowaniu jego funkcjonalności. Wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych lub wykonawczych.

Technologie w jakich zostały wytworzone/rozwinięte/ulepszone oprogramowania:

- języki programowania: (...);

- (...) i narzędzia: (...);

- technologie (...): (...);

- algorytmy i biblioteki: (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych

badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków

płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez siebie systemów i aplikacji.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, zarówno w przypadku tworzenia całego oprogramowania, jak również jego odrębnych modułów, efekty Pana pracy są programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąga Pan ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz udzielania licencji do wytworzonego oprogramowania. W przypadku przenoszenia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje to zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku wytworzenia autorskiego prawa do programu komputerowego (Oprogramowanie), mamy do czynienia z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w sytuacji, gdy uzyskuje Pan przychody z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej oraz przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta, mieszczą się one odpowiednio w kategorii przychodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy) oraz przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy), które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2020-2024 oraz w latach kolejnych, jeśli okoliczności faktyczne sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji oraz orzeczeń sądów administracyjnych informujemy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji informujemy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie