Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 17 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W 2012 roku zawarł Pan umowę kredytu z bankiem A S.A. w kwocie 225 tys. zł indeksowanego w walucie CHF. Celem kredytu była spłata kredytu hipotecznego oraz dodatkowo 20 tys. na cele konsumpcyjne. Procentowy udział kwoty kredytu przeznaczonej na cele konsumpcyjne oraz koszt wymaganych ubezpieczeń stanowiło 11,7% udzielonego kredytu.
Przed wstąpieniem na drogę sądową z bankiem o unieważnienie umowy kredytu z uwagi na zawarte klauzule abuzywne postanowił Pan negocjować warunki ewentualnej ugody z bankiem. Aktualne saldo udzielonego kredytu po przeliczeniu na PLN wynosi ok. 206 tys. zł. Zgodnie z aktualną propozycją ugody Bank umorzy zadłużenie w kwocie ok. 99 tys. zł, Pan natomiast dokona jednorazowej spłaty pozostałej kwoty w wysokości ok. 107 tys. zł.
Od roku 2012 dokonał Pan spłat na rzecz banku: kapitału w wysokości 107 tys. zł oraz ok. 73 tys. zł odsetek, co stanowi łącznie ok. 180 tys. zł. Łączna kwota Pana wpłat na rzecz banku w związku z zawartą umową kredytową i ewentualną ugodą wyniesie ok. 277 tys. zł – będzie więc wyższa niż kwota kapitału pozyskanego z umowy kredytu.
W myśl rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe zaniechaniu nie podlega kwota kredytu w części przeznaczonej na cele konsumpcyjne oraz kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń. W myśl ww. rozporządzenia zaniechaniu poboru podatku dochodowego nie podlega 11,7% kwoty umorzenia kredytu przez bank (będąca procentową częścią kredytu przeznaczoną na cele konsumpcyjne oraz koszt ubezpieczeń).
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Nie korzystał Pan wcześniej z zaniechania poboru podatków od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.
Wyjaśniając cele zaciągnięcia kredytu wskazał Pan, że w 2012 roku zawarł Pan umowę kredytu z bankiem A S.A. w kwocie 225.122,65 zł indeksowanego w walucie CHF. Celem kredytu było spłata kredytu hipotecznego w wysokości 193 tys. zł (cele mieszkaniowe) oraz dodatkowo 20 tys. zł na cele konsumpcyjne.
Pozostały koszt kredytu 12.122,65 zł stanowiły opłaty związane z udzieleniem kredytu:
·prowizja z tytułu udzielenia kredytu 5.544,08 zł,
·koszty z tytułu ubezpieczeń od ryzyka utraty pracy oraz ubezpieczenia na życie oraz niezdolności do pracy w łącznej wysokości 6.344,57 zł,
·opłata z tytułu ustanowienia hipoteki w wysokości 234 zł.
Procentowy udział kwoty kredytu przeznaczonej na cele konsumpcyjne wraz z kosztami ubezpieczeń stanowił 11,7% udzielonego kredytu (26.344,57 zł) – procentowy udział niepodlegający zaniechaniu poboru podatku w myśl Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.
Refinansowany kredyt hipoteczny dotyczył jednej inwestycji mieszkaniowej – mieszkania wraz z boksem garażowym.
Kredyt zaciągnięty przez Pana w 2012 r. zabezpieczony był hipotekami ustanowionymi na mieszkaniu oraz boksie garażowym.
Według kursu CHF (4,5988) na dzień sporządzenia ugody saldo kredytu po przeliczeniu z CHF na PLN wynosiło 206.885,16 zł (206.715,23 zł kapitał, 169,93 zł odsetki). Po zakończonych negocjacjach strony ustaliły roszczenie banku o zapłatę kwoty 106.212,19 zł, przy jednoczesnym zwolnieniu Pana przez bank częściowo z długu w wysokości 100.672,97 zł.
Na dzień sporządzenia ugody dokonał Pan wpłat z tytułu spłaty umowy kredytowej w wysokości 108.724,96 zł oraz 21.211,52 CHF (ok 78 tys. zł wg kursu NBP CHF na dzień realizacji spłaty), dodatkowo w ramach zawartej ugody dokonał Pan wpłaty 106.212,19 zł. Łączna kwota Pana wpłat z tytułu umowy kredytowej wynosi ok. 292.000 zł.
W myśl Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe zaniechaniu nie podlega część kredytu przeznaczona na cele konsumpcyjne oraz koszt ubezpieczeń, co stanowi według Pana obliczeń 11,7% udzielonego pierwotnie kredytu.
Zaniechaniu natomiast podlega pozostała część w wysokości 88,3% zwolnienia z zadłużenia. W ramach zawartej umowy ugody powstał więc Pana przychód w wysokości 11,7% kwoty zwolnienia, czyli 11.779 zł.
Łączna kwota Pana wpłat na rzecz banku w związku z zawartą umową kredytową i zawartą ugodą wyniosła ok. 292 tys. zł. Jest więc wyższa niż kwota udzielonego kredytu (w wysokości 225.122,65 zł).
Pytanie
Czy umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu (97 tys. zł) należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli łączna suma Pana wpłat na rzecz banku przekracza kwotę uzyskanego kredytu?
Pana stanowisko w sprawie
Według Pana stanowiska, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną jednak definicją dochodu jest nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania.
W Pana przypadku przychodem jest część z kwoty 100.672,97 umorzenia przez bank kredytu, która nie podlega zaniechaniu w myśl Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe w wysokości, według Pana obliczeń, 11 779 zł.
Z uwagi na wskazany powyżej fakt poniesienia większych kosztów w stosunku do uzyskanego przychodu z tytułu umorzenia przez bank części zadłużenia uważa Pan, że kwota ta nie stanowi Pana dochodu, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Definicję dochodu zawiera art. 9 ust. 2 tej ustawy. I tak:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Dla ustalenia dochodu kluczowe znaczenie mają dwa elementy: przychód oraz koszty uzyskania przychodu.
Przychód
Ustawodawca określił, co jest przychodem w art. 11 ust. 1 ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przychód wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter:
·pieniężny – pieniądze i wartości pieniężne;
·niepieniężny – świadczenia w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa), nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze (otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw).
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Otrzymanie nieodpłatnego świadczenia następuje w stosunku dwustronnym – świadczeniodawca ma wolę przekazania czegoś nieodpłatnie, a świadczeniobiorca godzi się na przyjęcie takiego świadczenia.
Źródła przychodu
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa przy tym źródła przychodów w art. 10 ust. 1. Jednym z nich, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9, są inne źródła (czyli źródła inne niż wymienione w art. 10 ust. 1-8b ustawy).
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty. Nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wyliczone w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.
Koszty uzyskania przychodów
Ogólna definicja kosztów uzyskania przychodu jest zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Przepis przewiduje zatem trzy warunki uznania kosztu za koszt uzyskania przychodów:
1)koszt musi być poniesiony przez podatnika,
2)celem poniesienia kosztu musi być uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, oraz
3)koszt nie może być wyłączony z kategorii kosztów uzyskania przychodów na podstawie regulacji art. 23 ustawy.
Wyłączenia zawarte w art. 23 odnoszą się m.in. do sytuacji związanych z kredytem. Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:
-pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
-pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
Zaciągnięcie, spłata, umorzenie kredytu a podatek dochodowy
Instytucja kredytu jest uregulowana przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646). Zgodnie z art. 69 ust. 1 tej ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej co do zasady są obojętne podatkowo. Uzyskana kwota kredytu nie jest przychodem, ponieważ nie jest definitywnym przysporzeniem majątkowym kredytobiorcy – kredytobiorca musi ją zwrócić kredytodawcy.
Jednocześnie spłata kwoty kredytu oraz spłata odsetek co do zasady nie jest kosztem uzyskania przychodu, bo celem tych wydatków nie jest uzyskanie przychodu (uzyskany kredyt nie był przychodem), ani zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wyjątki od tej zasady są przewidziane w przepisach szczególnych, w tym m.in. w cytowanym już art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się natomiast w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia całości albo części kwoty kredytu lub należnych odsetek (zwolnienia z długu). Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga realne przysporzenie majątkowe – kwota, która miała podlegać zwrotowi, staje się bezzwrotna (umorzenie części lub całości kredytu), a odpłatne świadczenie kredytu staje się nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne (umorzenie należnych odsetek). Jednocześnie umorzenie takie powoduje, że po stronie kredytobiorcy znikają obciążenia dotyczące jego majątku.
Zaniechanie poboru podatku w przypadku niektórych umorzeń kredytów
Dla wybranych sytuacji umorzenia kredytów prawodawca przewidział szczególne rozwiązanie, które zdejmuje z podatnika ciężar opodatkowania przychodów z umorzenia.
Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.) – dalej: Rozporządzenie:
Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej.
Zgodnie z § 1 ust. 4 Rozporządzenia:
W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.
Stosownie natomiast do § 3 ust. 1 Rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów mieszkaniowych ma zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:
1)kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej lub był kredytem refinansowym lub konsolidacyjnym dotyczącym wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego;
2)kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;
3)kredyt był zabezpieczony hipotecznie;
4)kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.
Pana zdarzenie przyszłe
W opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do podpisania przez Pana ugody z bankiem. Na mocy tej ugody bank umorzy Panu część zadłużenia z tytułu kredytu (część niespłaconej kwoty kredytu i odsetek).
Kwota umorzonych wierzytelności będzie Pana przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak słusznie Pan wskazał, część przychodu z umorzenia wierzytelności – ustalona według proporcji, która odpowiada relacji wartości kredytu z 2012 r. jaka służyła spłacie kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe do wartości całości kredytu z 2012 r. – będzie podlegała zaniechaniu poboru podatku na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1 i § 4 Rozporządzenia.
Z Pana opisu zdarzenia wynika bowiem, że:
1)kredyt z 2012 r. częściowo był zaciągnięty na cele konsumpcyjne, a częściowo na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na nabycie mieszkania z boksem garażowym;
2)kredyt był udzielony przed 15 stycznia 2015 r. przez bank;
3)kredyt był zabezpieczony hipotecznie;
4)nie korzystał Pan wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.
Jeśli natomiast chodzi o część przychodu z umorzenia wierzytelności – ustaloną według proporcji, która odpowiada relacji wartości kredytu z 2012 r. jaka służyła celom konsumpcyjnym do wartości całości kredytu z 2012 r. – nie będzie ona podlegała zaniechaniu poboru podatku na podstawie Rozporządzenia. Będzie zatem podlegała opodatkowaniu, według skali podatkowej (art. 27 ustawy).
Jednocześnie okoliczność, że Pana łączne wpłaty do banku przekroczyły wartość otrzymanego przez Pana kredytu nie ma znaczenia dla oceny skutków podatkowych umorzenia Pana wierzytelności kredytowych. Skoro bowiem treścią ugody ma być m.in. umorzenie określonej wartości Pana zadłużenia, oznacza to, że:
1)Pan i bank uznajecie, że ma Pan obowiązek zapłaty tej określonej kwoty do banku jako zwrotu kredytu i zapłaty odsetek (przy czym dla ustalenia tej kwoty istotne było to, jaką kwotę kredytu Pan otrzymał i jaką kwotę Pan już spłacił czy ma spłacić, zgodnie z umową kredytu),
2)bank zwalnia Pana z tego obowiązku, a Pan to zwolnienie przyjmuje.
Istotą umorzenia części wierzytelności kredytowych jest zmniejszenia Pana zobowiązania wobec banku. Wartości, które miał Pan obowiązek wpłacić do banku, pozostają w Pana majątku – stąd przysporzenie, które ustawodawca kwalifikuje jako przychód. Dla ustalenia istnienia tego przychodu bądź wartości tego przychodu nie ma znaczenia kwestia stanu Pana pozostałych świadczeń od i do banku.
W szczególności, w opisanym zdarzeniu przyszłym umorzenie części wierzytelności przez bank nie jest świadczeniem, którego bank dokona odpłatnie (w zamian za inne świadczenia z Pana strony). Tym samym nie będzie podstaw do określenia po Pana stronie kosztów uzyskania przychodu z opisanego umorzenia. W szczególności takim kosztem nie będą wpłaty dokonane przez Pana do banku tytułem spłaty kredytu lub spłaty odsetek. Wpłaty te nie były bowiem dokonywane w celu uzyskania przychodu z umorzenia.
Podsumowanie
W opisanym zdarzeniu przyszłym:
1)umorzenie części wierzytelności kredytowych będzie skutkować powstaniem po Pana stronie przychodu podatkowego, niezależnie od stanu Pana pozostałych rozliczeń z bankiem – będzie to przychód z innych źródeł;
2)przychody te – w części, w jakiej kredyt służył spłacie kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe – będą podlegały zaniechaniu poboru podatku;
3)przychody te – w części, w jakiej w jakiej kredyt służył celom konsumpcyjnym – będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
4)dla ustalenia dochodu z umorzenia części wierzytelności kredytowych nie można uwzględnić jako kosztów uzyskania przychodów Pana wpłat do banku dokonanych tytułem spłaty kredytu lub odsetek.
Tym samym Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.