Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0115-KDST2-2.4011.461.2024.2.AP

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania wydatków poniesionych na wynajem biura i koszty poboczne związane z wynajmowaniem powierzchni biurowej, rachunki za media, koszty eksploatacyjne; podróże do przyszłych klientów oraz na reklamę i marketing firmowy, za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie uznania poniesionych przez Pana wydatków, za koszty, o których mowa w z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan w dniu 6 grudnia 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W związku z uzyskaniem przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej nr (...) oraz pozostawieniu wniosku objętego ww. sygnaturą bez rozpatrzenia w zakresie pytania nr 2, składamy ponownie wniosek dotyczący zakresu wskazanego pytania nr 2.

A NIP: (...) (dalej jako: „Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą z zakresu objętego kodem PKD 62.01.Z, tj. Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej (...) 2012 roku. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oprogramowania w wybranych technologiach dla swoich kontrahentów. Świadczy usługi tworzenia aplikacji mobilnych internetowych oraz cross-platform. Oprogramowanie jest wytwarzane na miarę potrzeb klientów. Wieloletnie doświadczenie Wnioskodawcy sprawia, że wiele stworzonych w ramach jego działalności gospodarczej aplikacji zajmuje stałą, wysoką pozycję na rynku.

Do tej pory Wnioskodawca tworzył oprogramowania dla kontrahentów zagranicznych oraz polskich. W toku prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie pozyskiwał nowych kontrahentów, na rzecz których będzie wykonywał zlecenia tożsame do opisywanych zleceń w przedmiotowym wniosku. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na podstawie zawartych z kontrahentami umów o współpracę (dalej jako: „umowy”). W umowach zostały określone postanowienia wskazujące, iż wszelkie prawa autorskie do wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych oraz ich części zostają za ustalonym wynagrodzeniem przeniesione na kontrahentów. Wnioskodawca rozlicza się ze swoimi kontrahentami za wykonane usługi wystawiając na ich rzecz faktury VAT.

Wnioskodawca dysponuje wyodrębnionymi z prowadzonej ewidencji księgowej działaniami podejmowanymi w celu tworzenia programu komputerowego, umożliwiającymi ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na podstawie art. 30cb Updof (zwane dalej: „ewidencja IP Box).

Wnioskodawca określi poniżej jakimi przykładowymi projektami zajmował się od 1 stycznia 2019 roku, tj. od momentu od którego chciałby skorzystać z ulgi podatkowej, przy założeniu, że niewymienione projekty były tożsame do niżej wymienionych oraz przy założeniu, że projekty, które będą w przyszłości wykonywane przez Wnioskodawcę również będą tożsame do opisanych projektów.

W działalności gospodarczej Wnioskodawcy tworzone są dedykowane oprogramowania przy użyciu takich technologii informatycznych jak(...).

Wnioskodawca we wskazanym okresie, czyli od 1 stycznia 2019 roku zajmował się m.in. tworzeniem programu komputerowego (...). Celem stworzenia przez Wnioskodawcę Programu 1 było zbudowanie narzędzia, będącego aplikacją do zarządzania zasobami (...)

Do stworzenia programu (...) wykorzystano następujące technologie informatyczne: (...).

Wnioskodawca w swojej działalności gospodarczej stworzył również oprogramowanie komputerowe określone jako: (...). Jest to aplikacja do zarządzania, (...)

Do stworzenia programu (...) wykorzystano następujące technologie informatyczne: (...).

Kolejnym stworzonym przez Wnioskodawcę programem komputerowym jest program (...) było stworzenie aplikacji dla kierowców (...)

Do stworzenia programu (...) wykorzystano następujące technologie informatyczne: (...).

Wnioskodawca stworzył także aplikację (...). Aplikacja (...) przeznaczona jest przede wszystkim do treningu słownictwa. (...).

Wnioskodawca stworzył również aplikację mobilną dla Uniwersytetu (...).

Aplikacja zapewnia wszystkie niezbędne informacje, tym:

(...)

Zakres prac obejmował: (...).

Opisane powyżej programy komputerowe łącznie będą określane jako: „Programy”. Od początku 2019 roku Wnioskodawca wykonywał projekty dla kontrahentów polskich oraz zagranicznych. Wnioskodawca wraz ze swoimi pracownikami oraz współpracownikami odpowiadali za realizację kilkudziesięciu programów dla kontrahentów. Wykonywane prace nad programami były kompleksowe i polegały na zaprojektowaniu, stworzeniu, wdrożeniu oraz dalszym rozwijaniu programów komputerowych. Wnioskodawca współpracował oraz będzie współpracował z kontrahentami z różnych krajów. Zasady współpracy oraz tworzone programy komputerowe będą tożsame do opisanych w niniejszym wniosku.

Wnioskodawca w przypadku potwierdzenia przez organ wydający interpretację, że wskazane we wniosku stanowisko jest pozytywne, zamierza skorzystać z ulgi podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych (IP BOX) od 1 stycznia 2019 roku, do momentu zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej opisanej w niniejszym wniosku.

Wyżej wskazane programy zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, tzn. został stworzony nowy kod źródłowy. Stworzone programy są kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Stanowią zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Komponentami wytworu Wnioskodawcy są m.in. sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne. W wyniku tworzenia/rozwinięcia programów, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania.

W ramach tworzenia programów Wnioskodawca wykonuje prace polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność w wyniku której powstają programy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wszystkie wytworzone przez Wnioskodawcę programy odpowiadają indywidualnym potrzebom kontrahentów. Każdy z programów cechuje się oryginalnością i żaden z nich nie jest wyłącznie powieleniem skopiowaniem innego programu komputerowego. Każdy wytworzony przez Wnioskodawcę program/modyfikacja oprogramowania stanowi oraz będzie stanowić odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, ze zm.). Wszystkie efekty realizowanych zleceń programistycznych na rzecz kontrahentów są odrębnymi programami komputerowymi na podstawie ww. przepisu.

Wnioskodawca wskazuje, że w związku z tworzeniem oraz rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania/części oprogramowania, o których mowa we wniosku osiągnął/osiągnie/będzie osiągał dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi lub ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który zamierza opodatkować 5% preferencyjną stawką podatku.

Wnioskodawca wskazuje, że preferencyjną stawką podatku 5% objęty będzie wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, który jest wyodrębniony w ewidencji sporządzonej zgodnie z art. 30cb Updof.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy od podstaw nowe programy komputerowe oraz ulepsza lub rozwija już istniejące oprogramowanie, którego jest właścicielem lub którego właścicielem jest kontrahent. W pracy nad programami komputerowymi brał udział Wnioskodawca, zatrudnieni przez niego pracownicy oraz współpracownicy (programiści, project managerowie), którzy zgodnie z umowami przenosili prawa autorskie do tworzonych części programów na Wnioskodawcę.

W przypadku ulepszania lub rozwijania oprogramowania Wnioskodawca tworzy program komputerowy, który umożliwia rozszerzenie zakresu funkcjonowania lub użyteczności programu pierwotnego. Wytworzony wyniku takich prac program komputerowy posiada odrębny od programu pierwotnego kod źródłowy, a więc stanowi odrębny program komputerowy. W takim wypadku Wnioskodawca posiada prawa majątkowe (prawa własności intelektualnej) do tak wytworzonego programu, aż do momentu przeniesienia ich na kontrahenta. Wnioskodawca nie będzie właścicielem programu pierwotnego, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej, jest natomiast użytkownikiem na mocy zawartych umów o świadczenie usług. Prawo autorskie do wytworzonego nowego programu komputerowego jest przenoszone za wynagrodzeniem na kontrahenta.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz kontrahentów opisane w niniejszym wniosku z terytorium Polski.

Praca nad programami oparta jest o wybraną przez Wnioskodawcę razem z kontrahentem metodologię, która jest dostosowana do tworzonego programu komputerowego. Zasadą jest jednak, że długoterminowe cele podzielone są na stworzenie mniejszych funkcjonalności programów. W pracy nad programami komputerowymi prowadzony jest harmonogram prac, w tym raportowane są dla kontrahentów postępy prac oraz planowane kolejnych kroków.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zawierającą elementy wskazane w art. 30cb Updof. Ewidencja zapewnia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca jako podmiot dysponujący prawem kwalifikowanym uwzględnia w ewidencji przychody, koszty uzyskania przychodów, dochód (stratę) uznawaną za uzyskaną z tego prawa (zgodnie z regułami wskazanymi powyżej). W związku z powyższym koszty, na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus, są określane dla jednego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością, którą planuje objąć ulgą IP Box ponosi oraz będzie ponosił szereg kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jako zdefiniowane koszty ponoszone przez Wnioskodawcę wskazuje się:

wynajem biura oraz koszty poboczne związane z wynajmowaniem powierzchni biurowej, rachunki za media, koszty eksploatacyjne;

koszty wynagrodzenia dla pracowników, zleceniobiorców oraz zapłaty współpracownikom;

sprzęt komputerowy: komputery, tj. jednostki centralne lub komputery osobiste (laptopy), monitory, jako część składowa do jednostki centralnej lub dodatkowo do komputera osobistego; w skład urządzeń peryferyjnych wchodzą: klawiatura, mysz, głośniki, słuchawki, kamerka, drukarka, pamięć USB, modem do odbioru sygnału Internetu oraz inne urządzenia niewymienione, a ułatwiające korzystanie z komputera;

licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne (IDE): licencje IDE są to zintegrowane środowiska konstruktorskie, które stanowią kluczowe narzędzia do pisania i tłumaczenia kodów; Wnioskodawca w zależności od potrzeb dostosowanych do danego programu nabywa dostosowaną IDE;

sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania oraz jego działania, tj. tablety, smartphony: do wskazanej grupy Wnioskodawca kwalifikuje tablety oraz smartphony oraz inne urządzenia, które będą wykorzystywać tworzony przez Wnioskodawcę program, a których nie jest możliwe w tej chwili zdefiniowanie, ze względu na szybki rozwój technologii programistycznych (informatycznych);

przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS: VPS jest prywatnym wirtualnym serwerem dostępnym w chmurze; wskazywana przestrzeń jest kupowana przez Wnioskodawcę w postaci miesięcznego abonamentu; zakup wskazywany w pytaniu miał/ma miejsce w czasie podejmowania przez Wnioskodawcę działalności opisanej we wniosku; koszt VPS będzie przypisywany do programu, nad którym w danym miesiącu pracuje Wnioskodawca; koszt ten jest używany przez Wnioskodawcę do zapisywania i przetrzymywania stworzonych programów;

szkolenia branżowe: mowa jest o szkoleniach tematycznych z zakresu tworzenia programów komputerowych (wiedzy IT), na których przekazywana jest wiedza niezbędna Wnioskodawcy do wykonywania działalności wskazywanej we wniosku; wskazywane we wniosku szkolenia dotyczą zdobywania wiedzy specjalistycznej potrzebnej do tworzenia konkretnego oprogramowania albo konkretnej jego części;

literatura fachowa: Wnioskodawca pod pojęciem literatury fachowej rozumie wszelkiego rodzaju publikacje branżowe z zakresu IT, tzn. podręczniki, książki, czasopisma; zakup dotyczy/dotyczył ww. przedmiotów, które służą Wnioskodawcy do zdobywania specjalistycznej wiedzy potrzebnej do tworzenia konkretnego oprogramowania albo konkretnej jego części;

rachunki za Internet, telefon;

samochód służbowy (osobowy) oraz racjonalne koszty jego eksploatacji/utrzymania (naprawy, paliwo, myjnia, wymiana części eksploatacyjnych, przeglądy, ubezpieczenie, płyny eksploatacyjne);

koszty podróży służbowych: mowa jest o kosztach podróży takimi środkami jak: taxi, komunikacja miejska, autobusy prywatnych przewoźników, pociągi, samoloty; wydatki poniesione na zakup biletów na ww. środki komunikacji Wnioskodawca zamierza uwzględnić jako koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; koszt ten jest niezbędny Wnioskodawcy w celu dojazdów na spotkania z kontrahentami; Wnioskodawca w celu realizacji działalności opisanej we wniosku musi utrzymywać stały kontakt z kontrahentami, w tym brać udział w zaplanowanych spotkaniach dotyczących tworzonych programów;

materiały biurowe (papier ksero, artykuły do pisania, korektory, zszywacze, dziurkacze oraz segregatory) oraz koszty wyposażenia biura (biurka, fotele, lampki, stoły, krzesła, meble biurowe, tablice);

usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości działalności;

usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, dotyczące usługi w postaci opinii wskazującej, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi IP Box w świetle obowiązującego prawa oraz złożenia wniosku o interpretację indywidualną ww. zakresie;

licencje oprogramowania komputerowego (niezbędnego do używania komputera i pracy biurowej oraz specjalistycznego dedykowanego do pracy programistycznej);

reklama oraz marketing firmowy (w Internecie, kampanie (...)): koszt ten zawiera doradztwo w zakresie działań marketingowych służących pozyskaniu nowych klientów; koszt zakupu przedmiotów służących do reklamy: wizytówek, banerów, gadżetów firmowych, ulotek, projektów graficznych; dodatkowo w koszt ten wchodzą reklamy w social mediach, koszty (...).

Związek funkcjonalny wszystkich wskazanych kosztów polega na tym, że nie byłoby możliwe skuteczne prowadzenie działalności gospodarczej opisanej we wniosku, tj. tworzenie oprogramowania przez Wnioskodawcę bez poniesienia wskazanych kosztów.

Koszty, które dotyczą tylko jednego programu komputerowego są przyporządkowywane tylko do niego. Koszty, które dotyczą większej liczby programów komputerowych są przyporządkowywane proporcjonalnie do osiągniętego ze sprzedaży programów komputerowych przychodu. Do wskaźnika nexus Wnioskodawca zalicza wszystkie koszty zgodnie ze wzorem określonym w art. 30ca ust. 4 Updof.

Pracownicy oraz współpracownicy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej realizują zadania z zakresu tworzenia programów komputerowych. Dodatkowo wykonują zadania nieobjęte niniejszym wnioskiem związane z wspomaganiem tworzenia oprogramowania komputerowego, tj. czynności administracyjne oraz sprzedaż wytworzonych programów komputerowych, oferowanych usług, zadania mające charakter prac rutynowych (odtwórczych).

Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu poświęcanego przez pracowników oraz zleceniobiorców na prace B+R, w tym w szczególności stosunek prac B+R, w ogólnym czasie pracy tych osób na rzecz Wnioskodawcy. Przy czym czas pracy dokumentowany jest na każdy projekt osobno. Wyodrębnione jest w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji wynagrodzenie dla współpracowników (umowy B2B) wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich oraz za pozostałe czynności.

Umowy, na podstawie których pracownicy (umowy o pracę), zleceniodawcy (umowy zlecenia) wykonują swoje zadania przewidują przeniesienie za wynagrodzeniem wytworzonych przez nich praw autorskich do programów komputerowych. Wytworzone przez nich prawa autorskie do programów komputerowych są zatem przenoszone za wynagrodzeniem na Wnioskodawcę. Również w postanowieniach umów B2B ze współpracownikami Wnioskodawcy ustalono, że w ramach świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy wszelkie wytworzone prawa autorskie do programów komputerowych są przenoszone za wynagrodzeniem na Wnioskodawcę.

Uzupełnienie wniosku

Interpretacja o sygn. (...) nie stanowi elementu stanu faktycznego niniejszego wniosku. Niemniej jednak organ potwierdził w wydanej interpretacji nr (...) stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, iż prowadzi działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38, pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024. poz. 226 ze zm.) dalej jako: „Updof oraz spełnia pozostałe przesłanki z art. 30ca Updof pozwalające skorzystać z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w wysokości 5% podstawy opodatkowania.

Powyższe zostało potwierdzone we wskazanej we wniosku wydanej na rzecz Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej nr (...). W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do programu komputerowego stanowiącego sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Czynności składające się na ewidencję są wyodrębniane od początku możliwości skorzystania z przedmiotowej ulgi, tj. 1 stycznia 2019 r.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty wynagrodzeń dla pracowników, zleceniobiorców oraz zapłaty współpracownikom mogą obejmować:

a)koszty na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

b)koszty na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż kwalifikowane prawo własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT,

c)koszty na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż kwalifikowane prawo własności intelektualnej, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Według Wnioskodawcy „inne urządzenia” to urządzenia w tym momencie nieznane Wnioskodawcy, które bez wątpliwości interpretacyjnych będzie można zakwalifikować do tej kategorii kosztów (sprzętu komputerowego, sprzętu służącego do testowania wytworzonego oprogramowania oraz jego działania). Jeżeli może to stanowić przeszkodę to wydania przedmiotowej interpretacji Wnioskodawca wnosi o wyłączenie z zakresu interpretacji innych urządzeń.

Zakupione licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne (IDE) stanowią wartość niematerialną i prawną w prowadzonej działalności gospodarczej, które są instalowana w celu tworzenia programów komputerowych będących przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca wskazał, że przy kosztach wyjazdów służbowych zasadniczo będą to kontrahenci z którymi zawarto umowę, tzn. rozpoczęto wykonywać dla nich usługę. Natomiast może się zdarzyć sytuacja, że będą to przyszli kontrahenci, z którymi nie dojdzie do nawiązania współpracy pomimo przedstawienia oferty będącej przedmiotem spotkań.

Wydatki na usługę księgową lub usługę doradczą nie obejmują opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca wskazał, że licencje oprogramowania komputerowego to licencje (...). Licencje te stanowią wartość niematerialną i prawną w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, która jest instalowana w celu poprawnego działania komputera lub tworzenia „Programów komputerowych” będących przedmiotem wniosku.

Poniżej Wnioskodawca opisał funkcjonalny związek poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku z tworzonym/rozwijanym oprogramowaniem.

Sprzęt komputerowy oraz dostęp do Internetu jest konieczny do tworzenia oprogramowania. Jest ono tworzone przy użyciu komputera oraz narzędzi, dla których funkcjonowania niezbędny jest dostęp do Internetu. Tworzone oprogramowanie działa na komputerze przy użyciu Internetu, dlatego nie jest możliwe nie korzystanie z tych narzędzi. Telefon jest konieczny do nawiązywania relacji z klientami, utrzymywania tejże relacji oraz konsultowania realizowanych dla klientów usług oraz wewnętrznych kontaktów w firmie w ramach realizacji usług tworzenia oraz rozwijania oprogramowania dla klientów. Samochód służbowy jest potrzebny do tego samego co ww. telefon z tym, że dotyczy kontaktów bezpośrednich z klientami oraz dojazdów do miejsca świadczenia usług. Racjonalne koszty eksploatacji oraz utrzymania ww. samochodu są ściśle związane z faktem jego posiadania oraz używania w ww. zakresie. Żeby było to możliwe niezbędne jest ponoszenie przedmiotowych kosztów. Nabywanie, a tym samym posiadanie materiałów biurowych jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w ww. zakresie. Nie powinno to budzić najmniejszych wątpliwości. Są one używane do korespondencji z klientami oraz używane przez pracowników w toku pracy nad projektami do zapisywania, notowania, drukowania elementów niezbędnych do przeprowadzenia procesu stworzenia dedykowanego oprogramowania dla klienta, na każdym etapie przedmiotowego procesu. Taki sam związek ma wyposażenie biura, które jest niezbędne aby Wnioskodawca oraz jego pracownicy mogli w biurze realizować proces, którego finalnym efektem jest dostarczenie dla klienta dedykowanego oprogramowania. Niezbędna do tego jest przestrzeń stosownie wyposażona, spełniająca przepisy BHP oraz zapewniająca stosowany komfort pracy oraz możliwość spotkań z przyszłymi oraz obecnymi kontrahentami. Wynagrodzenie dla pracowników, zleceniobiorców oraz współpracowników jest niezbędne do zatrudniania pracowników oraz realizacji współpracy. Osoby te są zaangażowane w proces tworzenia oraz rozwijania oprogramowania. Bez ich udziału Wnioskodawca nie byłby w stanie samodzielnie zrealizować w takim zakresie jakim realizuje tworzenie oraz rozwijanie oprogramowania dla klientów.

Wnioskodawca wskazuje, że stosowany jest przez niego klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy.

Przyjęta metodyka alokacji stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu (kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy) z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego IP nie jest możliwe w danym stanie faktycznym (dany koszt dotyczy wielu źródeł oraz wielu kwalifikowanych IP i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu służącego wyliczeniu wskaźnika nexus, z przychodami z konkretnego kwalifikowanego IP).

Pytanie

Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust 1 Updof, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Updof, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Wydatki ponoszone na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (programu) należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 Updof wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

((a+b)*1 ,3)/(a+b+c+d)

Poszczególne litery wzoru oznaczają:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 Updof, nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 Updof, nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przepisy Updof nie wskazują katalogu kosztów kwalifikowanych, odnosząc się jedynie w art 30ca ust. 5 Updof do wyłączenia od kosztów kwalifikowanych kosztów niezwiązanych bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Jako zdefiniowane koszty ponoszone przez Wnioskodawcę wskazuje się:

wynajem biura oraz koszty poboczne związane z wynajmowaniem powierzchni biurowej, rachunki za media, koszty eksploatacyjne:

są to niezbędne koszty do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym do prowadzenia działalności o charakterze opisanym w niniejszym wniosku; jako koszty poboczne wskazuje się koszty czynszu administracyjnego, opłat za media oraz wszelkie koszty bezpośrednio i pośrednio związane z wynajmowaniem biura do celów prowadzenia działalności gospodarczej;

koszty wynagrodzenia dla pracowników oraz zapłaty współpracownikom:

również stanowi to niezbędny koszt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji oprogramowania, co nie wymaga dodatkowego uzasadnienia;

sprzęt komputerowy (komputery, monitory i urządzenia peryferyjne):

służą w działalności Wnioskodawcy do codziennej pracy jest to podstawowe narzędzie pracy, niezbędne do tworzenia programów;

licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne (IDE):

koszt ten jest niezbędny do wytworzenia programów komputerowych przez Wnioskodawcę; bez wskazanych narzędzi praca Wnioskodawcy byłaby niemożliwa;

sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania oraz jego działania, tj. tablety, smartphony:

sprzęt ten jest niezbędny do weryfikacji przez Wnioskodawcę, czy wytworzone oprogramowanie działa poprawnie; bez takich narzędzi Wykonawca nie jest w stanie skutecznie tworzyć oprogramowania.

przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS;

szkolenia branżowe;

literatura fachowa:

koszt ten służy do zdobywania wiedzy niezbędnej do tworzenia programów komputerowych;

rachunki za Internet, telefon:

wskazany koszt dotyczy wyłącznie wydatków ponoszonych na abonament telefoniczny oraz abonament internetowy; telefon jest wykorzystywany do kontaktów z kontrahentami, natomiast Internet jest niezbędny do pracy nad programami komputerowymi;

samochód służbowy (osobowy) oraz koszty jego eksploatacji/utrzymania:

mowa jest o ponoszonej co miesiąc racie leasingu; Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że wskazywane koszty będą dotyczyły również kosztów opłaty, w tym czynszu z tytułu umowy leasingu oraz będą skalkulowane w sposób obejmujący koszty eksploatacji samochodu; Wnioskodawca nie wyklucza również zakupu samochodu służbowego zamiast jego leasingu; koszty wskazywane jako eksploatacja i utrzymanie samochodu to: paliwo, serwis pojazdu, wymienne części eksploatacyjne, opłaty za przejazd płatnymi autostradami, drogami, opłaty parkingowe, ubezpieczenie pojazdu, przeglądy techniczne, koszty związane z czyszczeniem pojazdu, myjnia; Wnioskodawca wskazuje, że katalog ww. kosztów nie jest katalogiem zamkniętym; koszty eksploatacji pojazdu są rozumiane jako wszystkie koszty niezbędne do korzystania przez Wnioskodawcę z pojazdu oraz mogą zostać zgodnie z Updof zaliczone do kosztów uzyskania przychodu; pojazd jest potrzebny Wnioskodawcy przede wszystkim w celu dojazdów: na spotkania z kontrahentami, na specjalistyczne szkolenia, konferencje branżowe;

koszty podróży służbowych;

materiały biurowe oraz koszty wyposażenia biura:

Wnioskodawca jako materiały biurowe rozumie: artykuły piśmiennicze, materiały papiernicze, materiały służące do organizacji dokumentów, tusze i tonery, tablice oraz inne materiały, które będą konieczne Wnioskodawcy do sprawnego funkcjonowania biura, tym samym do tworzenia i sprzedaży kwalifikowanych IP; jako koszty wyposażenia biura Wnioskodawca rozumie zakup: biurek, krzeseł obrotowych oraz innych przedmiotów, które okażą się niezbędne do prawidłowego funkcjonowania biura;

usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości działalności gospodarczej Wnioskodawcy, wraz z ewidencją szczegółową IP Box:

wskazywany koszt jest kosztem stałym i jest przypisywany proporcjonalnie do tworzonych w danym okresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej przez Wnioskodawcę, koszt ten jest konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej, ze względu na sporządzanie odrębnej ewidencji szczegółowej IP BOX;

usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box:

dotyczące usługi w postaci opinii wskazującej, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi IP Box w świetle obowiązującego prawa oraz złożenia wniosku o interpretację indywidualną w ww. zakresie; koszt ten zawiera koszt zakupu opinii prawnej wskazującej na możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi IP Box oraz koszt sporządzenia przez kancelarię prawną niniejszego wniosku o interpretację indywidualną; koszt ten dotyczy wszystkich wytworzonych kwalifikowanych IP; Wnioskodawca bez poniesienia wskazanego kosztu nie mógłby skorzystać z ulgi IP Box; koszt ten ma bezpośredni wpływ na wytworzenie kwalifikowanych IP Box ze względu na możliwość zmniejszenia obciążenia podatkowego przez Wnioskodawcę z tytułu podatku od dochodu uzyskanego ze sprzedaży kwalifikowanych IP; wskazane koszty obejmują opłaty konieczne z tytułu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej; koszt ten jest niezbędny w celu uzyskania informacji przez Wnioskodawcę, czy jego działalność kwalifikuje się do skorzystania z ulgi B+R oraz sporządzenia wniosku o interpretację indywidualną;

licencje oprogramowania komputerowego:

koszt ten jest ponoszony przez Wnioskodawcę w celu umożliwienia lub ułatwienia pracy nad programami; koszt ten może zostać przypisany do konkretnego tworzonego programu, a w przypadkach wykorzystania przedmiotowego kosztu do większej ilości programów, będzie proporcjonalnie przyporządkowany do programów;

reklama oraz marketing firmowy:

koszt ten zawiera doradztwo w zakresie działań marketingowych służących pozyskaniu nowych klientów; koszt zakupu przedmiotów służących do reklamy: wizytówek, banerów, gadżetów firmowych, ulotek, projektów graficznych; dodatkowo w koszt ten wchodzą reklamy w social mediach, koszty (...).

Koszty wskazane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, gdyż stanowią bezpośrednie koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Bez ponoszenia ww. kosztów Wnioskodawca nie jest w stanie skutecznie wykonywać pracy, której skutkiem jest powstanie nowych praw własności intelektualnej.

Wskazywane koszty jako bezpośrednio związane z programami należy zakwalifikować jako koszty używane do obliczenia wskaźnika nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Updof.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przedstawiając opis sprawy wskazał Pan, że otrzymał w swojej sprawie interpretację indywidualną nr (...).

Tutejszy organ rozstrzygnął w niej, że:

prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 oraz pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

tworzone przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowanie) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) stanowi/będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

może/będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie od 1 stycznia 2019 r.; jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Przedmiotem Pana wątpliwości w niniejszej sprawie jest rozstrzygnięcie, czy opisane we wniosku wydatki można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustwy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Rozstrzygając tą kwestię należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie na potrzeby kalkulacji tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

Odnosząc się do wydatków na wynajem biura i koszty poboczne związane z wynajmowaniem powierzchni biurowej, rachunki za media i koszty eksploatacyjne stwierdzić należy, że nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 30ca ust. 5 ustawy do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Kierując się powyższym, wydatki na wynajem biura, koszty poboczne związane z wynajmowaniem powierzchni biurowej, rachunki za media i koszty eksploatacyjne nie mogą zostać uznane za koszty, które można uwzględnić we wzorze do obliczenia wskaźnika nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W okolicznościach niniejszej sprawy wynajem biura, koszty poboczne – rachunki za media i koszty eksploatacyjne związane z wynajmowaniem powierzchni biurowej uznać należy za koszty związane z nieruchomościami.

Ustawodawca nie zdefiniował na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „kosztów związanych z nieruchomościami”, dlatego zasadne jest zastosowanie wykładni językowej dla właściwego zrozumienia tego pojęcia. Zgodnie z wykładnią językową „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”.

Do tej kategorii kosztów należy więc zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami, w których wytwarzane jest kwalifikowane IP, w tym wskazane przez Pana we wniosku wydatki na wynajem biura i koszty poboczne związane z wynajmowaniem powierzchni biurowej – rachunki za media i koszty eksploatacyjne.

Z kolei wydatki na podróże służbowe do przyszłych klientów w celu próby nawiązania współpracy nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, ponieważ wydatki te związane są z potencjalnym przyszłym przychodem, niepewnym, zbyt odległym i warunkowym.

Ponadto, do kalkulacji wskaźnika nexus nie może Pan ująć wydatków ponoszonych na reklamę i marketing firmowy. Nie można bowiem uznać tych wydatków za koszt prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy. Zgodnie bowiem z cytowanym art. 30 ust. 5 ustawy, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zdaniem tutejszego organu, wydatki te stanowią – w świetle przedstawionych okoliczności sprawy – wydatki związane z Pana działalnością w ujęciu ogólnym, są nastawione na osiągnięcie przyszłych zysków a nie na wytworzenie, rozwinięcie, ulepszenie konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pozostałe wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejszą interpretację wydano jedynie w zakresie objętym pytaniem, tj. możliwości uznania wydatków wymienionych we wniosku za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o przyporządkowaniu ponoszonych przez Pana wydatków do poszczególnych „liter” wzoru przy obliczeniu wskaźnika nexus.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.